Malikam, tulporim terdan qoraydi, Ko‘hi Qof tarafdan qo‘zg‘aldi to‘fon. Quyosh qochib ketdi, olam toraydi... Devlar ortimizdan kelar begumon! Malika:
Botirim, devlardan qo‘rqmog‘im ordir, Sevging – qo‘rqinchlarni aylaydi bekor. Mening bir sehrli tarog‘im bordir, Tashlasam, yo‘llarni tutgay changalzor. 4 To‘fon devlarning kelayotganini ifodalovchi vosi-
tadir. Shoir voqeaband she’rida tugun, voqealar rivoji,
kulminatsion nuqtani yuzaga keltirib, dramatik she’r-
ning yechimini she’rxonga havola qilib qo‘ya qoladi.
Malika va Kenja botirni “Bulutlarga tegib tog‘dek bosh-
lari, mash’allar yoqib” devlar quvib kelyapti. Devlarning
portretiga xos bunday tasvir xalq ertak va dostonlari-
da uchraydi. Shoir dramatizmni kuchaytirish uchun
“Changalzorlar o‘tday o‘rildi”, “Sho‘rlik ko‘l quridi – bu-
ruqsib, bug‘la nib”, “tog‘imiz suv bo‘lib oqdi”, deya folk-
lorga xos ifoda usulidan foydalanadi. Demakki, taroq va
oynaning sehr li qudrati tez mahv etildi. Mubolag‘aning
g‘uluv ko‘rinishi sabab shoir maqsadi aniqroq ifoda etil-
gan. Usmon Azim hayotda ertaklarda ifoda etilgan mu-
habbatdan ham qudratli muhabbat borligini ifodalash
uchun sehrli vositalarning kuchidan foydalanishni inkor
qiladi. Kenja botir va Malikani devlar quvib kelmoqda,
ammo ularda sevgidan o‘zga ko‘makchi yo‘q, ular shu
bilan qudratli.
Malika:
Botirim, devlardan qo‘rqmog‘im ordir! Sevging – mening uchun behadik dunyo, Na qayroq, na taroq, na ko‘zgum bordir – Endi mening uchun sen borsan tanho. 5 “Sakkizinchi ballada”da shoir ezgulik deb yurgan in-
sonlarni ikki toifaga bo‘ladi. Yurtga yov oralaganda o‘z
joni va yaqinlari umrini qutqarish uchun yurtni tashlab
tinch maskan izlab ketadiganlar – soxta ezgulikparvar-
lar. Ular – To‘ng‘ich botir va O‘rtancha botirlar. Ikkinchi
toifa insonlar ezgulik yurt va xalq himoyasi uchun zarur
deb hisoblaydigan va bu yo‘lda umrini tikadiganlar
bo‘lib, shoir nazdida ular – Kenja botirlar.
Shoir ertaklarda, xalq dostonlarida mavjud pari
obrazidan nega foydalandi?! Chunki dunyoda “osoyish
yurt”, “tinch maskan” – Bog‘i Eram. O‘zbek folklorida
ifodalanishicha, Qof tog‘i, Eram bog‘i, afsonaviy tog‘,
afsonaviy bog‘ bo‘lib, unda parilar yashaydi. Odatda,
parilarni devlar qo‘riqlaydi. Bu tog‘ va bog‘ tinch – osu-
da maskan, sehr-jodu, tilsimlar maskani. O‘rta va Yaqin
Sharq xalqlari, jumladan, o‘zbek xalqining mifologik
qarashlaricha, parilar inson qadami yeta olmaydigan
uzoq bir yurtda (bu yurt xalq ertak va dostonlarida Ko‘hi
Qof deb yuritiladi) yashaydilar.
6
Usmon Azim bu qa-
rashlardan foydalanib, To‘ng‘ich va O‘rtancha botirni
qutqarish niyatida kelgan parini Bosh pari deb nom-
laydi. Folklorshunos O.Qayumov fikricha, parilarning
nomlanishi antraponimlardan, yashash joyi nomidan,
o‘simliklar, samoviy jismlar, jonivorlar va shu kabilar
nomidan kelib chiqqan. Shoir botirlarni qutqarishga
parilarning yetakchisi kelganini ifodalaydi, bu hol botir-
lar mavqeyini yuksaltiradi. Ammo Bosh pari ham aynan
Kenja botir bilan muloqot qilmoqda. Bu hol yurt egasi
Kenja botir ekanligini anglatadi. Kenja botir yov bilan
kurash uzoq davom etishini, yovning qudrati borligi-
ni anglaydi. Usmon Azim yurtga botir kerak demaydi,
balki qayta-qayta “yurt ham botirga kerak”, “Yurt ham
kerak botirga” deb ta’kidlaydi. Bu aksariyat shoirlarda
uchramaydigan o‘ziga xos xulosadir. Tahlil shu tax-
lit davom ettirilsa, shoir ijodida folklordan foydalanish,
folklorizmning turli ko‘rinishlarini yuzaga keltirish ijod-
kor uslubining bir qirrasiga aylanganiga guvoh bo‘lish
mumkin. Muhimi, shoir folklordan ta’sirlanish bilan che-
garalanmaydi, balki xalq og‘zaki poetik ijodi yutuqlari
yordamida o‘z maqsadini ravshanroq ifodalashga eri-
shadi. Ilgari surgan g‘oyasining she’rxonga chuqurroq
singishini ta’minlashga harakat qiladi va bunga erisha-
di ham. Folklor ta’sirida she’rlarda milliylik, xalqchillik
kuchaygani, badiiyat yuksalgani e’tirofga loyiq.
1
Abdurauf Fitrat. Adabiyot qoidalari. Kitobda: Sharq mumtoz poetikasi. – Toshkent: O‘zbekiston milliy ensiklopediyasi Davlat ilmiy nashriyoti,
2008. 351-bet.
2
Usmon Azim. Saylanma. Balladalar. – Toshkent: Sharq, 1995. 252-bet.
3
Imomov K. O‘zbek xalq ertaklari. Kitobda: O‘zbek folklorining epik janrlari. O‘zbek xalq ijodi bo‘yicha tadqiqotlar. 7-kitob. – Toshkent: Fan,
1981. 83-bet.
4
Usmon Azim. Saylanma. Balladalar. – Toshkent: Sharq, 1995. 253-bet.
5
O‘sha manba. 254-bet.
6
Sarimsoqov B. Epik janrlar diffuz
iyasi. Kitobda: O‘zbek folklorining epik janrlari. – Toshkent: Fan, 1981. 139-bet.