Mən meditasiya ilə məşğul olmuş, seminarlarda iştirak et-
miş, mənəviyyat haqqında çoxlu kitablar oxumuşam və müqa-
253
vimət göstərməmək durumunda olmağa çalışmışam. Ancaq
məndən həqiqi və daimi daxili dincliyə nail olmağın yolunu
tapıb-tapmadığımı soruşsanız, düzgün cavabım “yox” olacaq.
Bəs niyə onu tapa bilməmişəm? Başqa nə edə bilərəm?
Sən dincliyi hələ də kənarda axtarırsan, ona görədə,
axtarış çərçivəndən çıxa bilmirsən. Bəlkə də, növbəti se-
minar sənə lazımı cavabı verə, ya da yeni texnika göstərə
bilər. Mən bunu deyə bilərəm:
“Dinclik axtarma. İndi olduğundan fərqli bir durum
axtarma, yoxsa özünə daxili qarşıdurma yaradacaq və şü-
ursuz müqavimətə girəcəksən. Özünü rahatlıq tapa bil-
mədiyinə görə, bağışla. Öz narahatlığını tamamilə qəbul et-
diyin an, o dincliyə çevrilməyə başlayır. Bütövlükdə qəbul et-
diyin hər şey sənə dinclik gətirəcək. Bu elə təslimiyyət
möcüzəsidir”.
&
Yəqin ki, 2000 il qabaq aydınlanmanın böyük usta-
dının istifadə etdiyi “biri yanağına vurduqda o biri yana-
ğını çevir” ifadəsini eşitmisən. O, müqavimətsizliyin və
reaksiyasızlığın sirrini simvolik şəkildə verməyə çalışıb.
Bu və ya digər fikirlərlə o həyatının xarici mühafizəsinin
yox, daxili reallığının qayğısına qalıb.
Banzan haqqında əhvalatı eşitmisən? Banzan böyük
Dzen ustadı olmamışdan qabaq uzun illər aydınlanma
axtarıb, ancaq onu həmişə əlindən qaçırıb. Ancaq bir dəfə
bazara gedərkən, təsadüfən qəssabla müştərinin söhbəti-
ni ötəri eşidib.
– Mənə ətin ən yaxşı yerindən ver, – müştəri xahiş
edib və qəssab cavab verib:
– Məndə pis ət yoxdur, hamısı yaxşıdır. Burada yaxşı
olmayan heç bir tikə yoxdur.
Banzan bunu eşidən kimi aydınlanıb.
Görürəm, izahat gözləyirsən. Əgər sən olanı qəbul
edirsənsə, onda hər bir tikə, yəni hər bir an yaxşıdır. Ay-
dınlanma da elə budur.
Şəfqətin Təbiəti
İdrakin yaratdığı ziddiyyətlərin hüdudlarından kə-
nara çıxdıqda, dərin göl kimi olursan. Həyatının zahiri
şəraiti və onda baş verən hadisələr bu gölün səthidir. O
bəzən sakit, bəzənsə dövrlərin və fəsillərin dəyişməsinə
müvafiq olaraq coşqun və dalğalı olur. Ancaq aşağıda,
dərinliyində göl həmişə sakitdir. Sən təkcə gölün səthi
deyil, bütövlükdə özüsən və həmişə sakit qalan
dərinliyinə bağlısan. Sən xəyalən hər hansı situasiyadan
yapışaraq, dəyişikliyə müqavimət göstərmirsən. Daxili
dincliyin ona bağlı deyil. Sən dəyişməz, zamanxarici,
ölməz Varlığa sadiqliyini qoruyursan, daha formaları
durmadan dəyişən xarici dünyada özünü reallaşdırmağı
və xoşbəxt olmağı bacarıb-bacarmamağından asılı
deyilsən.
254
255
S
ən o formalardan ləzzət ala, onlarla oynaya, yeni formalar
yarada
və onların gözəlliyini dəyərləndirə bilərsən.
Ancaq daha onların hər hansı birinə asılılıq ehtiyacı
duymayacaqsan.
Bu qədər müstəqil olanda, bu nəticə etibarilə başqalarından
uzaqlaşmaq mənası vermirmi?
Əksinə. Nə qədər ki Varlığın fərqində deyilsən, öz re-
allığını tapa bilmədiyin üçün başqa insanların da reallığı-
nı görməyəcəksən. Sənin idrakın onların formalarını, o
cümlədən də idraklarını ya sevəcək, ya da sevməyəcək,
bu forma dediyim onların ancaq bədənlərini deyil həmdə
zehinlərini əks etdirir. Həqiqi münasibətlər ancaq Varlı-
ğın fərqinə varanda mümkün olur. Sən Varlığın fərqində-
liyindən çıxış edərək, başqasının bədənini və zehnini adi
pərdə kimi qəbul edəcəksən. Eynilə özününkünü hiss et-
diyin kimi bu pərdənin arxasında onun əsl reallığını da
hiss edə bilərsən. Beləliklə, əgər iztirabla, ya da kiminsə
şüursuz davranışı ilə qarşılaşsan, mövcud qalacaq, Varlıq
ilə vəhdətini dərk edəcəksən. Beləcə, formadan o tərəfə
baxa, başqasının şüalanmasını və saf Varlığını özününkü
kimi hiss edə bilərsən. Varlıq səviyyəsində bütün əzablar
illüziya kimi qəbul olunur. Axı əzabları forma ilə
eyniləşmə gətirir. Bəzən bunu dərk etməklə, başqalarında
256
Varlıq şüurunu oyatmaqla (əlbəttə, onlar hazırdırlarsa),
əsl sağalma möcüzələri baş verir.
Dostları ilə paylaş: |