Azerbacan dialektologiyasi-2019. indd

Keçid şivələr
Qaçaq Nəbi haqqında
Bi dəfə Nəbi gəldi çıxdı Sarımsaxlı dağa. Onda bizi də or-
yadeydıx. Bizdən bicə dənə əv qalmışdı. Nəbi atdılarıynan gəl-
di bı əvə. Xocahan bəyləri Nəbinin orya gəlməyin eşidif gəldilər 
onu tutmağa. Mən özüm də getdim orya. Nəbi o əvdən kənarraşıf 
çıxdı yoxŭşa. Şahbaz yurdunda Bəysoltan bizim yanımızdan gəl-
di geşdi. Dedi ki, bəylər dayanıflar o qəlbidə. Xocahannı Hacı 
Səməd bəy də bi at mimmişdi. Məm atam da adamların içindiydi. 
Tapançıyı çıxardıf atdı ki, bəylər uşax-muşa:n içinə gəlif tökül-
məsinnər. Bı yex’də bi qışqırtı qofdu. Bəyin arvad-uşağı şivən 
qopartdılar ki, bəyə güllə dəyif. So:ra da xəbər çıxdı ki, Mehdi 
Nifdalı bəyi vırdı. Heş kəs qorxusunnan meyidə yaxın düşəm-
mirdi. Hacı Mısırxan bi təhər meyidi ipnən çəkif daşın dalınnan 
çıxartdı, ama başı üsdündə yoxudu. Meyidi çarçava səriyif apar-
dılar. Nəbigil də atdarın minif yalı aşdılar getdilər Anzıra.
Bi dəfə də Nəbi öz dəsdəsiynən Gözbelindəymiş. Ollar ocax 
qəlif kabaf bi- şirif ye:rmişdər. Bi keşiş xaf gedir çıxır bılların 
üsdə Nəbinin adamları onu görül- lər. Nəbi de:r ki, onu ça:rın gəl-
sin bırya. Keşiş gəlir olların yanna, Nəbiyi görəndə əl-əyağı üçü-
nür. De:llər ki, sən də kabaf ye. Nəbigil kabaf ye:r, ama keşişin 
boğa- zınnan geşmi. Biri de:r ki, keşiş, şalvarī: kəcəm. Nəbi de:r, 
keşişi qorxuzmuyun, qoyun kabaf yesin. So:ra soruşur, hary e:-
dirsən? Keşiş cabaf verir ki, uşaxların toyudu, gedirəm toy paltarı 
almağa. De:llər, nəqədərə pῐlın var? De:r ki, irmi beş ma:t. Nəbi-
gil gorusun tükannarın yarmışmışdar. Nəbi de:r ki, keşiş pılī: gö-
türrəm, əvəzində sa: parça verəcəm. Nəbi ərşinnən parçıyı ölçüf 

---

338
339
( Cəbrayıl rayonu Mahmudlu kəndi, Əhmədov Babakişi Xan-
kişi oğlu, 86 yaşında)
Söhbət
Məsəl mə:m oğlum var. Öləndirmək istirəm ūn vaxtı çatıb. 
Sōra öz aramızda danışırıx ki, mına kimi alax. Məsəl Mahmıd ki-
şinin qızın alax. Sōra danışırıx kənd arasında. Mahmıdın da çatır 
qulağına ki, məm qızımı istillər. Sōra iki dənə xatırrı adam göndə-
rirrik` ki, bir axşam gedir ora. Söhbət eliyip derlər ki, a Mahmıd 
kişi, sən qızını isdirik` filankəsin oğluna. Xaşi olsa verəcək, xaşi 
olmasa vermicək. U verənnən sorasına yığıb qōmdan, qōşudan 
qoyun aparıb qız məhləsində kəsib şaddıx əlicəydik. 
(Göyçay rayonu Ləkçılpaq kəndi, Qasım Abdulla oğlu)