Orta tunc dövrü. Bu dövr e.ə.III minilliyin sonu – II minilliyin birinci yarısını əhatə edir. Elmi ədəbiyyatda boyalı qablar mədəniyyəti kimi də tanınır.Azərbaycanda orta tunc dövrü abidələri Naxçıvanda, Kür və Araz çayı vadilərində , Urmiya gölü hövzəsində , Qarabağ düzənliyində , Muğanda , Qobustanda , Abşeronda və bir sıra bölgələrdə öyrənilmiş və öyrənilməkdədir.Orta tuncda yaşayış məskənlərinin sahəsi eniolit dövrü ilə müqayisədə daha da genişlənmiş təxminən 3 – 7 hektarlıq sahələri əhatə etmişdir.
Bu dövrdə ilkin şəhər məskənləri yaranmışdır.Bunlara misal olaraq Ağdam yaxınlığında Üzərlik təpə , Naxçıvanda II Kültəpə abidələrini göstərə bilərik..
Orta tuncda bağçılıq , üzümçülük , şərabçılıq kimi yeni təsərrüfat sahələri yaranmışdır Süni suvarma sistemləri genişləndirilmişdir.
Maldarlıq və əkinçilikdən sənətkarlığın ayrılıb müstəqil təsərrüfat sahəsinə çevrilməsi ilə ikinci böyük ictimai əmək bölgüsü baş verir Naxçıvanda on hektarlıq sahəni əhatə edən II Kültəpə yaşayış məskənində dulusçuluq məhəlləsinin və dulus sobalarının aşkar olunması bu fikri təsdiq edir.
Bu dövrdə metaləritmə sobaları təkmilləşdirilmiş metalişləmədə ənənəvi döymə üsulu ilə yanaşı ərintiləri qəliblərə tökməklə müxtəlif formalı metal alətlər hazırlamaq üsulu yaranmışdır.
