Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu
Yüklə 1,8 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Məlikzadə. C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyası)
Yaxşı olardı ki, kinoaktyorlar yuxarıdakı sözləri də mötərizədə olduğu kimi tələffüz etsinlər. Yekun kimi bildirmək olar ki, kino dilində saitlərdə olduğu kimi samitlərin tələffüzündə bu gün də kifayət qədər nöqsanlara rast gəlmək olur. Biz misal kimi göstərdiyimiz cümlələri 80-ci illərin istehsalı olan filmlərdən təqdim etdik. Lakin bu gün çəkiln filmlərin isə, demək olar ki, hər birində belə qüsurlara tez-tez rast gəlirik. Ümidvarıq ki, kino işçilərimiz gələcəksə sözü gedən səhvlərə yol verməyəcək, yetişməkdə olan gənc nəsillərə qrammatik tələblərə kifayət qədər cavab verən, orfoepik normalara hörmət edən, ədəbi dil normalarına, tələffüz D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 152 qaydalarına riayət olunan, danışıqda dil, üslub problemlərini gözləyən mənalı, məzmunlu və keyfiyyətli filmlər ərsəyə gətirəcəklər. ƏDƏBİYYAT: 1. Şirəliyev M.Ş. Azərbaycan dili orfoepiyasının əsasları. Bakı, 1970, səh. 5, 19. 2. Kazım Ziya. Səhnə dili. Bakı, 1947, səh. 8. 3. Axundov A. Seçilmiş əsərləri. Bakı, 2012, səh. 221. 4. Sariçeva E.F. Seçilmiş əsərləri. Moskva, 1985, səh. 59. 5. Dəmirçizadə Ə. Azərbaycan dili orfoepiyasının əsasları. Bakı, 1965, səh. 83, 24. 6.Əfəndizadə Ə.R. Azərbaycan dilinin orfoepiyası (namizədlik dissertasiyası). Bakı, 1954, səh. 52. 7. Ələkbərov A. Azərbaycan ədəbi tələffüzü. Bakı, 1980, səh. 89. 8. Axundov A. Azərbaycan dilinin fonemlər sistemi. Bakı, 1973, səh. 302. Filmlər 1. “Qoca palıdın nağılı” tammetrajlı bədii filmi, 1984. 2. “Süd dişinin ağrısı” tammetrajlı bədii filmi, 1987. 3. “Pəncərə” tammetrajlı bədii filmi, 1988. Физули Мустафаев Произношение согласных на языке кино Резюме Представленная статья посвящена произношению согласных на языке кино и проблемам, возникающим во время их употребления. Говоря о литературном произношении, а также разговоре актеров азербайджанского кино, в статье особое место занимает вопрос соблюдения фонетических событий, особенно ударения, интонации, паузы и тона, правил разделения предложений на правильные смысловые группы на языке отдельных фильмов, фонетические изменения в звуках во время произношения в зависимости от места употребления: исследования, проведе- нные до сих пор в азербайджанской лингвистике при отдельном произношения звуков в предложении и при добавлении к D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 153 словам суффиксов, основывались, в основном, на лексическое произношение, и спорные вопросы в связи с заменой согласных звуков в конце слов не смогли найти своего разрешения. Потому что отдельно взятое слово соотносится в предложении с другими словами и при выражении определенной мысли суффиксы влияют на это слово и могут изменить его. В статье представлено достаточно примеров из отдельных фильмов согласно произношению согласных, упомянуты различные источники и литература. Fizuli Mustafayev Pronunciation of consonants in the language of cinema Summary The article is devoted to the pronunciation of consonants in the language of cinema and problems arising during their use. Speaking about literary pronunciation, as well as the conversation of Azerbaijani film actors, the article focuses on the observation of phonetic events, especially stress, intonation, pause and tone, the rules for dividing sentences into the right semantic groups in the language of individual films, phonetic changes in sounds during pronunciation depending on the place of use: the studies conducted so far in Azerbaijani linguistics with a separate pronunciation of sounds in the sentence and adding suffixes to the words based mainly on lexical pronunciation, and the controversial issues in connection with the replacement of consonant sounds at the end of words could not find their solution. Because a single word is correlated in a sentence with other words and when expressing a certain thought, suffixes affect this word and can change it. The article presents enough examples from certain films according to the pronunciation of consonants, various sources and literature are mentioned. D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 154 Xədicə Heydərova AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru heyderova73@mail.ru Vaqifin dilinin bəzi semantik və qrammatik xüsusiyyətləri Açar sözlər: qoşma, frazeologizm, okkazionalizm, -ib 4 keçmiş zaman və feili bağlama şəkilçisi, -ıban 4 feili bağlama şəkilçisi Ключевые слова: Гошма, фразеологизм, окказионализм, аффикс прошедшего времени и деепричастии -ıb 4 , аффикс деепричастии -ıban 4 . Keywords: Goshma, phraseologism, occasionalism, affix of the past and gerunds -ıb 4 , affix of the gerunds -ıban 4 . Dahi Hippokrat demişdir ki, təbabət üç nəhəngin çiyinləri üzərində dayanır: bitki, bıçaq və söz! Suyun molekulyar quruluşunu, insan taleyinin gərdişini dəyişmə qüdrətinə malik olan söz – söz xiridarları, söz ustadlarının bir aləti olmuşdur: onlar gözəlləri, təbiəti tərənnüm etməklə bu gözəlliyi əbədiləşdirəcəklərinə inanmış, haqsızlıqlara şeirlərində etiraz etməklə ictimai-siyasi vəziyyətə təsir edə biləcəklrinə ümid etmişlər. Bu baxımdan bədii söz qüdrətli ideya vasitəsi, əvəzsiz tərbiyə üsuludur. İncə hisslər, dərin və nikbin duyğular şairi olan Molla Pənah Vaqifin Azərbaycan dilinin inkişafında, sözün müxtəlif məqamlara salınaraq semantik çalarlar qazandırmasında, dilimizin söz-ifadə yaradıcılığı prose- sindəki rolu danılmazdır və o, dil tariximizdə seçilən sənətkarlardandır. Vaqifin yaradıcılığı xalq şeirinin gələcək inkişafı üçün ciddi zəmin olmuşdur. Onun poeziyasındakı sözlərin etimoloji baxımdan rəngarəngliyi adamı heyran qoyur. Bir tərəfdən ərəb və fars mənşəli sözlərlə zəngin qəzəl, müxəmməs, müstəzad və müəşşərləri, digər tərəfdən sadə, şirin heca vəznində yazdığı təcnis və qoşmaları şairin fitri istedadından əlavə, ərəb və fars dillərini gözəl bilməsi, dərin savad sahibi olmasından xəbər verir. Gülnəfəs, bixarü xəs, məhbubi-növrəs, еyşbaz, Xоşliqa, bürqigüşa əbrunüma, xatirnəvaz, Aşinadil, dоsta mail, nazü istiğnası az, Qəddi nazik, cismi fərbеh, üzü gеn, zülfü diraz, Çеşmi şux, müjganı оx, qaşı kaman sеvmək gərək. Bu cür qəliz ərəb və fars tərkibləri ilə yazmağı bacaran şairin "Ayrıldıq" qoşmasının dili müasir Azərbaycan dili ilə eyniyyət təşkil D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 155 etməsi baxımından heyrət doğurur. Sanki müasirimiz olan bir şairin şeiridir: Xеyli vaxtdır ayrılmışıq yar ilən, Gördük, amma tanışmadıq, ayrıldıq, Qaldı canda gizli-gizli dərdimiz, Bircə kəlmə danışmadıq, ayrıldıq! Yarım saat bir arada qalmadıq, Еşq atəşin canımıza salmadıq. Yalvarıban yarın könlün almadıq, Еlə gеtdi, barışmadıq, ayrıldıq! Bu qoşmada dilçi kimi diqqətimizi cəlb edən məqamlardan biri şeirin hər bəndində qarşılıq növünə aid feillərin işlənməsidir: tanışmamaq, danışmamaq, yanışmamaq, barışmamaq, qоnuşmamaq, sarışmamaq, qucaqlaşmaq, halallaşmaq, hümmətləşmək, təmənnəşmək. "Yanışmaq", "təmənnəşmək" və "hümmətləşmək" feilləri çox güman ki, Vaqif tərəfindən yaradılmış okkazionalizmlərdir. Texniki inkişafın verdiyi imkanlaradan yararlanaraq Fizulinin "Divanı"nın pdf variantına müraciət etdik və bu sözləri axtarışa verdik, lakin heç bir müsbət cavab ala bilmədik. Düşündük ki, şeirlərində xəlqilik olan Şah İsmayıl Xətainin əsərlərində bəlkə tapa bilərik, amma burda da yox idi. O zaman qərara gəldik ki, Vaqifin müasiri və dostu olmuş Molla Vəli Vidadinin yenə pdf variantlı əsərlərinə müraciət edək, amma burda da həmin sözlər tapılmadı. Dialektizm kimi işlənə bilməsi ehtimalı təsdiq olunmadı. Bu o deməkdir ki, həqiqətən də, "yanışmamaq", "təmənnəşmək", "hümmətləşmək" feilləri Vaqif tərəfindən yaradılmış okkazionalizmlərdir. "Yanışmamaq" "yanmaq" feilindən əmələ gətirilmiş qarşılıq növünün inkarıdır və şair "pərvanələrin eşq odunda yanması" semantikasına birgəlik anlamını qatır: "Dönmədik başına pərvanələr tək, Еşq оduna yanışmadıq, ayrıldıq!" "Təmənnəşib" "arzu, istək, xahiş" ifadə edən ərəb mənşəli təmənna sözünə, "hümmətləşib" "əl-ələ verib çalışma" bildirən yenə ərəb mənşəli hümmət leksik vahidinə qarşılıq semantikası əlavə edilən düzəltmə feildən yaradılmış feili bağlamalardır: "Halallaşıb, hümmətləşib dоst ilən, Təmənnəşib görüşmədik, ayrıldıq." "Ayrıldıq" qoşmasının sonuncu bəndində şair çox maraqlı metoforik məcazlar yaradır: Vaqifəm, üstümə gəlməz xas əli Silinmədi hеç könlümün pas əli. D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 156 Birinci misrada "üstümə gəlməz xas əli" söyləməklə şair yara xas, yara məxsus əli nəzərdə tutur. Qeyri-müəyyən gələcək zaman feilinin inkarında olan "gəlməz" feilini işlədən Vaqif bununla öz inamsızlığını ifadə edir. İkinci misrasında metaforik anlamlı ifadələr yaradır: "Silinmədi hеç könlümün pas əli". Məcazi mənada işlənən "könlümün əli" yarın əlinə toxunmadığına görə pas atmışdır və "könlümün pas əli" şair tərəfindən yaradılmış frazeologizmdir. Dilimizdə "havalı" sözünün dördcildlik izahlı lüğətdə iki semanteması verilib: "1. Azğınlaşmış; ağlı başından oynamış kimi; 2. Yaxşı havası olan; şəfalı" [1, s. 335]. Lakin son zamanlar "havalı" leksik vahidinin türk dilindən "göz alıcı, çəkici, heyranedici; gürurlu" məcazi mənaları da gənclərin dilinə daxil olmuşdur. Maraqlı bir haldır ki, Vaqifin "Sevmişəm" qoşmasında həmin bu mənanı görə bilirik: Çоx gözəlsən, amma xоyundur yaman, Baxmazsan üzümə mənim çоx zaman, Vaqif dеyir, sənin əlindən aman! Mən biçarə nə havalı sеvmişəm! Maraqlıdır ki, izahlı lüğətdə Aşıq Ələsgərdən misal gətirilir: Gəzirlər havalı ağalar, bəylər. İşləyir qan-tərdə naxırçı, nökər [s. 335]. Birinci misrada havalı lekseminin "göstərişli, qürurlu" anlamı olsa da, təəssüf ki, izahlı lüğətdə bu izah semlər sırasında öz əksini tapmamış, əksinə sovet ideologiyasına uyğun olaraq "azğın, qudurmuş" mənaları verilmişdir. Belə məlum olur ki, müasir gəncliyin dilinə türk dilindən daxil olan məna əslində Azərbaycanın Qərb dialektlərində işlənibmiş. Molla Pənah Vaqifin şeirlərində -ıb 4 nəqli keçmiş zaman şəkilçisinin bol işlənməsi araşdırma zamanı diqqətimizi cəlb etdi: Sənə sığal vеrib, əcəb tər düşüb, Hörülüb qəddilən bərabər düşüb, Sanasan mələkdən balü pər düşüb, Düzülüb dalında qatara tеllər. Biz bununla bağlı tədqiqat aparmaq qərarına gəldik. Molla Pənah Vaqifin 42 qoşması [9], Molla Vəli Vidadinin 20 qoşma, gəraylı və bayatıları [10], Şah İsmayıl Xətainin 34 ədəd qoşma, varsağı, gəraylı və bayatıları [11], Məhəmməd Füzulinin "Leyli və Məcnun" (42 səh.) [7], Nəsiminin 33 qəzəli [3], "Kitabi-Dədə Qorqud"da 20 səhifə (səh. 31-51) [5] üzərində apardığımız tədqiqat zamanı aşağıdakı statistik nəticələr əldə olundu: D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 157 Bu müqayisə onu göstərir ki, nəqli keçmiş zaman -ıb 4 şəkilçisi XVIII əsrdə Azərbaycan dilində daha çox işləklik qazanmışdır. Çünki Vaqifin şeirlərində -ıb zaman şəkilçisinin sayı ilə feili bağlama şəkilçisinin sayı arasında fərq yoxdur: 23-25. M.V.Vidadidə də demək olar eyni işlənmə nisbəti müşahidə olunur: 21-19. "Dədə Qorqud" dastanında isə kəskin fərq nəzərə çarpır: -ıb zaman şəkilçisi kimi 4, feili bağlama şəkilçisi kimi isə 25 dəfə işlənir. Müşahidələrimiz əsasında söyləyə bilərik ki, -ıb zaman şəkilçisi XI əsrdə -mış şəkilçisinə nisbətən çox az intensivliyə malik olmuşdur və əsrlər keçdikcə bu intensivlik artmağa başlamış Vaqif dövründə 6 dəfə artıq işlənmə həddinə çatmışdır. Müşahidələrimizi yuxarıdakı cədvəli izləməklə aydın görmək mümkündür. -ıb feili bağlama şəkilçisi isə XI-XVIII əsrlərarası dövrlərdə öz aktivliyini olduğu kimi qoruyub saxlamışdır: KDQ – 25 və Vaqif – 25. Qeyd etmək lazımdır ki, bu qədim dastanda (KDQ) -ıb şəkilçisi - dır 4 xəbər şəkilçisi ilə işlənir: "Oğlu-qızı olmıyanı Allah-təala qar- D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 158 ğayıbdır" [5, s.34], "Qarıyıbdur otu bitməz", "Qurıyıbdır suyu gəlməz" [5, s. 49]. -ıb şəkilçisinin adyektivləşmə funksiyası, Vaqif dilində olduğu kimi, dastanda da kifayət qədər məhsuldardır: "Bədəvi ata binüb oğlancuğın istəyi getdi" [5, s. 38]. "..qara qaurma bişürüb qırq bəg qı- zına ilətün" [5, s. 46]. Q.Kazımov -ıb 4 nəqli keçmiş zaman şəkilçilərinin canlı danışıq dili üçün daha səciyyəvi olduğunu qeyd edir. Bu baxımdan xəlqiliyi ilə seçilən Vaqif dilində bu şəkilçinin daha çox işlənməsi təsadüfi deyil. -ıb feili bağlama şəkilçisi gördüyümüz kimi, bütün dövrlərdə aktiv şəkildə işlənən məhsuldar bir şəkilçidir. Vaqifin əsərlərində: "Könlün alıb barışmadıq, ayrıldıq", "Tərk еdib dəhrin səfasın xеyrü şərdən kеçmişəm", " İncəlib saətbəsaət tarü marın оlmuşam", "Şux nigahından düşüb şirin şikarın оlmuşam" və s. bu cür feili bağlamalı misralara rast gəlmək mümkündür. H.Mirzəzadə -ıban şəkilçisinin -ıb feili bağlama şəkilçisi ilə tam eyni semantikaya malik olduğunu söyləsə də, səhifə 285-də bunlar arasında müəyyən məna incəliyinin mövcud olduğunu qeyd edir, Azərbaycan dilinin Qazax, Quba, Zaqatala və Şamaxı dialektlərində fonetik variantlarının işləndiyini göstərir. Bu şəkilçinin hələ qədim tatar, türkmən, osmanlı türklərinin dilində mövcud olduğunu, "Dədə Qorqud"da -ibani şəklində işləndiyini bildirir [5, s. 284-286]. Biz -ibani şəkilçisini Nəsiminin dilində də müşahidə edirik: "Daş alubani dilbər, könlüm şişəsin atar". [3, s.18] T.Hacıyev Vaqifin dilində Qazax dialektinə xas dialektizmlərin mövcud olduğunu qeyd edir və bu baxımdan -ıban şəkilçisinin Vaqifin dilində çox işlənməsi təbii bir haldır. XIX əsr tatar poeziyasında feilin qrammatik formalarının variativliyini araşdıran tatar dilçisi A.F.Yusupov –üban feili bağlama şəkilçisinin ıb şəkilçisi ilə qrammatik sinonim olduğunu və yalnız təsdiqdə olan köklərə birləşə bildiyini göstərir (Деепричастие на -ubän выступает грамматическим синонимом формы на -yb/-eb. При помощи данной формы образуются деепричастия только от положительных основ: igre jullarny qujubän tuγry jula warasy «оставив другие пути, надо идти прямой дорогой») [12, s.158]. Həqiqətən də biz -ıban 4 şəkilçisinin Vaqif şeirlərində də yalnız təsdiqdə olan köklərə birləşə bildiyini görə bilirik: "Yalvarıban vara-vara dеməyə", "Yaslanıban еşiyində qalmağa", "Ağlayıban götürərsiz Vaqifi", "Nazlı-nazlı danışıban güləndə", "Günbəgün incəlibən оldu tənim muyə misal", "Çəkibən xəncəri, bağrım başını bir dələsən, Baxıban bəndə çəkən cövrü cəfanı biləsən", "Rişxənd еdibən daxi nеçün D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 159 çöp dərən еylər Hatəm xan ağanı", "Bu qədər çəkibən azar, ağlarsan?". Vaqif şeirlərində bu şəkilçili feili bağlamaların inkarda olan feilləri açıqlamaq məqsədilə işləndiyinin də şahidi oluruq: "Görüşübən еyləmədik xоş səfa". -ıbam şəkilçisi bizim bu kiçik tədqiqatımızda yalnız Fizuli və Nəsiminin şeirlərində müşahidə olundu. Füzulinin "Mən həm olubam bu işdən agah, Əmma nə deyim, nə söyləyim? Ah! " [6, s. 70] və Nəsiminin "Kəpənək gеymişəm, əndişədən azad olubam, Üşümək müşkülünü еylədi asan kəpənək" [3, s. 117] misralarındakı -ıbam, -ubam I şəxsin təki olan nəqli keçmiş zaman şəkilçisi Xətai, Vidadi və Vaqifin şeirlərində müşahidə olunmur. Vaqif dilinin leksik-semantik və qrammatik aspektlərdə tədqiqi Azərbaycan dilçiliyi üçün olduqca əhəmiyyətli məsələlərdən biridir, çünki müasir Azərbaycan dilinin formalaşmasında və inkişafında böyük rolu olmuş bu dahi sənətkarın bədii irsi sinxron və diaxron aspektdə aparıla biləcək tədqiqatların sanki giriş və çıxış qapısıdır. ƏDƏBİYYAT: 1. Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. Bakı: “Şərq-Qərb”, 2006-2011. 2. Hacıyev T.İ. Azərbaycan ədəbi dilinin tarixi. I hissə. Bakı: “Elm”, 2012, 476 səh. 3. İmadəddin Nəsimi. Sеçilmiş əsərləri. İki cilddə. I cild. Bakı, “Lidеrnəşriyyat”, 2004, 336 səh. 4. Kazımov Q.Ş. Müasir Azərbaycan dili. Morfologiya. Bakı, "Nurlan", 2010, səh. 400. 5. Kitabi-Dədə Qorqud. Bakı: Yazıçı, 1988. 265 s. 6. Məhəmməd Füzuli. Əsərləri. Altı cilddə. I cild. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2005, 400 səh. 7. Məhəmməd Füzuli. Əsərləri. Altı cilddə. II cild. Bakı, "Şərq-Qərb", 2005, 336 səh. 8. Mirzəzadə H. Azərbaycan dilinin tarixi morfologiyası. Bakı: Azərbaycan Dövlət Tədris-pedoqoji Ədəbiyyatı, 1962, 370 s. 9. Molla Pənah Vaqif. Əsərləri. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2004, 264 səh. 10. Mоlla Vəli Vidadi. Əsərləri. Bakı, “Öndər nəşriyyat”, 2004, 128 səh. 11. Şah İsmayıl Xətai. Əsərləri. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2005, 384 səh. D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 160 12. Юсупов А.Ф. Вариативность грамматических форм глагола в языке татарских поэтических произведений XIX века. Ученые записки казанского государственного университета. Том 150, кн. 8, Гуманитарные науки 2008, s. 154-160. Хадиджа Гейдарова Некоторые семантические и грамматические особенности в языке Вагифа Резюме В статье высоко оценивается роль Молла Панах Вагифа в разв- итии азербайджанского языка, в его способности придавать словам новые оттенки значений в процессе создания новых выразительных средств; анализируются лингвистические особенности его поэзии. Автор статьи анализируя глаголы "yanışmaq", "təmənnəşmək" и "hümmət- ləşmək" из гошмы "Ayrıldıq", определяет их как окказионализмы, так как не находит их в "Диване" М.Физули (XVI век), в стихах Ш.И.Хатаи (XV-XVI века) и М.В.Видади (XVIII век). Здесь автор высказывает свои суждения о фразеологизме "könlümün pas əli" (ржавая рука души моей) и слове "havalı" (самодовольная, самонадеянная). В статье автором проведено небольшое расследование по аффиксу прошедшего времени -ıb 4 в произведениях М.П.Вагифа (42 гошма), М.В.Видади (20 гошма), "Лейли и Меджнун" М.Физули (42стр.), Ш.И.Хатаи ( 34 гошмы, варсаги, герайлы и баяты) и Насими (33 газел) и на основе статисти- ческих данных составлена таблица, отражающая его использование. Khadija Heydarova Some semantic and grammatical features in the language of Vagif Summary The article investigates the role of Moll Panah Vagif in the development of the Azerbaijani language, his ability to impart new meanings to the words in the process of creating new expressive means and other linguistic features of his poetry. The verbs "yanışmaq", "təmənnəşmək" and "hümmətləşmək" from the goshma "Ayrıldıq", the author of the article choosing defines them as occasionalisms, as she does not find them in M. Fizuli's "Diwan" (XVI century), in the poems of Sh.I.Khatai (XV-XVI century) and M.V.Vidadi (XVIII century). Here the author expresses her judgments about the phraseology "könlümün pas D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 161 əli" (rusty hand of my soul) and the word "havalı" (self-satisfied, cool, swanky). In the article, the author carried out a small investigation into the affix of the past tense -ıb 4 in the works of M.P.Vagif (42 goshmas), M.V.Vidadi (20 goshmas), "Leyli and Majnun" of M.Fizuli (42 pg.), Sh.I.Khatai (34 goshmas, varsagis, geyraylies and bayatis) and Nasimi (33 gazels) and based according to the researches, results are presented in the table form. D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8 162 Qasımova Şəlalə AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru tahmina-ismayilova@mail.ru Müasir tərcümə lüğətləri və onların xüsusiyyətləri Açar sözlər: lüğətlər, tərcümə lüğətləri, sözlər, tərcümə, ana dili, məna Ключевые слова: словарный запас, переводческие словари, слова, перевод, родной язык, значение Key words: vocabulary, translation dictionaries, words, translation, Yüklə 1,8 Mb. Dostları ilə paylaş:
|