Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu



Yüklə 1,8 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə35/41
tarix12.12.2019
ölçüsü1,8 Mb.
#29906
1   ...   31   32   33   34   35   36   37   38   ...   41
Dilcilik-institutunun-eserleri-1-2018

KaLaMi    (lat.)         =  QaMışın iti ucu -KaLeM (türk)   - QəLəM 
LaBium    (lat.)              LaBial (dodaqlanan)  - LəB (dodaq) 
DenS        (lat.)              TiŞ (türk)    - DiŞ 
SeNeks    (yun.)        =   qoca kişi və qarı – SəNə (ə) /il,yaş/   - iN/li/yaşlı 
SeMeNis (lat.)            =  toxum     - SəMəNi 
SaKSun     (lat.)         =  qaya, daş   - SKala (rus)   - SaXSı 
KaYuK      (lat.)             KaYıK (türk)  - QaYıQ 
PeSsimist   (lat.)         = bədbin    - PiSi görən 
BRiLliante (ital.)        = PaRıLdayan = PaRLaq                            - 
BRiLyant 
PaR-PaR  PaRıLdamaq        /PaRıLdayan/ 
PıRıL-PıRıL (türk) 
PoLis (yun)   = çox  - PoLiqlot  - FuLl  (ing)- FazLa (türk.)  - BoL /DoLu 
PLenus (lat) - PoLnıy- PoLno (rus) 
BeauTiFuL (ing)  = gözəl = PuLchra (lat)                               - 
BüT(fars)+DoLu 
Ən gözəl adamı bütə bənzədirlər, onu bütləşdirirlər. Belə halda, etimoloji 
cəhətdən “BeauTy(gözəl)+FuLl (tam) sözü = büsBüTün /BüTöv (tam 
şəkildə), yəni BüTəbənzər   semantikasına uyğun gələcək. 
FaCe [FeyS] (ing.)       = üZ = ViSage (frans.)                                   - 
SiFət 
BaRrikada (frans.) BaRyer (rus) = BaRiyer/ler/ (türk.)  - BaRı /hasar/                                                  
Burada “baryer” sözü doğma səslənişi ilə özünə cəlb edir. Sadəcə, 
mürəkkəb quruluşlu “barı + yer” (hasarlı yer) sözündə “ı” eliziyaya 
uğramışdır. Demək olar ki, əksər Avropa dilləri  üçün “ı” yad bir səs kimi 
ya ixtisar olunur, ya da “i” ilə əvəzlənir. 
Bu baxımdan “karyer” sözü də iki komponentlidir: kar (fars)+yer = (iş 
yeri). 
MuRDer   (ing)   =  öldürmək, 
 
MuRDar (fars),MüRDəşir    -əRDiməzar 
STation  (ing)      = “dayanacaq yeri” = iSTqah =oSTan (fars) poST (rus.- 
növbə;vəzifə) 
oSTanovka =  meSTo (rus.) /yer/ 
SToyanka (rus.) – aSTana    - STansiya 

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
324 
 
Yer bildirən farsmənşəli -ıstan
4
 leksik şəkilçisi də buraya daxildir: 
Çeçenistan, Monqolustan, gülüstan. 
Belə şəkilçi variantına başqa bir misal gətirək: 
LoQos (yun.)          = yer, məkan   - LoQovo (rus.) 
berLoQa(rus)=bear(ing) /ayı/ + LoQa =  /ayı yuvası/ 
Azərbaycan dilində yer bildirən    -LaQ  və   -LıQ 

şəkilçiləri 
mövcuddur: 
YayLaQ,  otLaQ,  daşLıQ, ÇəmənLiK 
LaNd  (ing.)  = yer, məkan = LaNdşaft (ing.) – LaNe (fars.) - LoNo (rus.) 
Bəzi hallarda ingilis dilində türk-ərəb sözləri müşahidə olunur: 
BoDy  (ing.)  -  BəTn   - (a)BorT (lat.)   - BəDən 
VəTən – TəN (fars.) 
İnsanın bu dünyaya gəlməzdən qabaq VəTəNi ana BəTNidir. Fars dilində 
bu söz ilk hecasını itirirək TəN olur. (Məs.: ingilis dilində avtobus – BuS 
, türk dilində BüTüN  TüM olduğu kimi). 
BraiN  [BreYN]  (ing.)                                                                 - BeYiN 
CHiN                  (ing.)                                                                  - ÇəNə 
TooTH                (ing.)        TiŞ (türk.)                                          - DiŞ 
QooSe                 (ing.)        QuS (rus.)                                          - QaZ 
DuCK                  (ing.)                                                                 - örDəK 
MeaN                  (ing.)    = seMaNtika (yun.)                              - MəNa 
GaNgSTeR          (ing.)      =qulqur, QaN+iSTəR                         - CaNi 
Başqa dillərlə müqayisədə də maraqlı leksik faktlar üzə çıxır: 
KaSTRirovat      (rus.)    - KəSDiRmək 
ToPoR                (rus.)        TəBəR (fars.) –TəBəRzin   - BaLTA 
BoloTo (rus) - BaTaq/lıq/ 
maSTer  (rus)       uSTad (ərəb.) - uSTa 
magiSTr (lat.) - maeSTro (ital.) 
miSTer (ing.) – maSTitıy (rus.) 
hiSToRi     (yun)    = tarix  = hiSToRy (ing.)  - iSToRiya (rus) 
SToRy (ing.) /hekayə (təhkiyə)/ 
STaRıy (rus.) – STaRik (rus) 
Söhbət keçmişdən, köhnə xatirələrdən gedirsə, belə anda yaşlı kəsə 
“köhnə adamdır” deyirlər. Bax bu baxımdan rus dilindəki starıy-starik 
sözləri istoriya ilə bağlanmalıdır. 
aLBus /-a,-um/      (lat.)        = ağ – BeLilo (rus)  - BeLıy (rus) 
BeLla – BeLlona (ital) 
LYaPsis       (lat.)        = səhv    - LYaPnut (rus) 
/ağızdan söz qaçırmaq/ 

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
325 
 
TaLK  [ToK]         (ing.)   = danışıq  - ToLKovat (rus) 
oKuLuS                 (lat.)        = /oKuList (lat.- göz həkimi), oKo (rus), 
oKno (rus) 
– oKolo (rus)  oÇi (rus.- gözlər = QLaZ = GöZ 
     Hər  bir  otaq  /ev/  yalnız  divarlardan  ibarət  olsa,  o,  qazamata 
bənzəyər.  Belə  olmasın  deyə,  həmin  otaqda  bayırı  nəzarət  etmək 
məqsədilə oyuq – göz yeri qoyurlar ki, bunu ruslar gözə bənzədib okodan 
törəmə okno sözü işlədirlər. 
    Digər  maraqlı  fakt  da  ondan  ibarətdir  ki,  azərbaycanlılar  “mənim 
yanımda  dur”  dedikdə  yan  sözündən  istifadə  etdiyi  halda,  ruslar  sanki 
gözümün  qabağında  ol/dur  demək  istədiklərinə  görə  “postoy  okolo 
menya” ifadəsini işlədirlər. 
     E.ə. Ylll əsrdə Qədim Romada ilin başlanğıcını (Novus annus) mart 
ayından qeyd ediblər. Bu bizim Novruz bayramımıza uygun gəlir. Sadəcə 
fərq  ondan  ibarətdir  ki,  il  Mart  (Müharibə  allahı  Mars)  ayının  1-dən 
başlayıb. Həmin dövrdə cəmi on ay mövcud olub və bunların əksəriyyətinin 
adı  allahlarla  bağlı  idi.  İyul  və  Avqust  ayları  iki  sezarın  -  Yuli  Sezar  və  
Oktavian Avqustun  şərəfinə qoyulub. Son dörd ay isə  latın  miqdar sayları 
ilə verilib: 
       7    - septem     -  sentyabr 
 
  8     - okto         -  oktyabr 
 
                                                  9    - novem      -  noyabr    
                                                10    - decem      -  dekabr 
        Aydınca  görünür  ki,  bu  dörd  ay  Mart  ayına  münasibətdə 
sıralanıb.Novruz bayramı da məhz ilin başlanğıcını təsdiqləmirmi? 
        Çinlilər də ayı (月[yue] –“yüe”), hətta ili miqdar sayı ilə göstərirlər və 
bu bizə görə belə anlaşılır:    
                                       一月   i  yüe      = 1 (-ci)  ay   – Yanvar 
                                       二月  ar yüe     = 2 (-ci)  ay    – Fevral 
                                       三月  san yüe   = 3 (-cü) ay    – Mart və i.a. 
     Bu xüsusiyyət türklərin illəri miqdar sayı ilə verdiyi kimidir: 1951-
de və s. 
    Çinlilərdə  həftələrin  də  adı  yoxdur.  Onlar  星期  (xingqi)  [sintsi] 
“həftə” sözünə 1- 6 miqdar saylarını artırırlar. Bircə bazar gününə 日 (rı) 
– [jı] və ya (tian) [tyən] – “gün” mənası verən söz artırırlar:  
      星期 一sintsi i      (sətri tərcümədə: həftə bir)    Bazar ertəsi 
      星期二sintsi  ar    (həftə iki)                           Çərşənbə axşamı 
      星期 三sintsi  san (həftə üç)                           Çərşənbə 

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
326 
 
      星期 四sintsi  sı    (həftə dörd)         Cümə axşamı 
      星期 五sintsi  vü   (həftə beş)           Cümə  
      星期 六sintsi  liu   (həftə altı)           Şənbə 
      星期日sintsi jı /星期天  sintsi tyən / (həftə gün)             Bazar 
      İngilislərin təqvimində  həftə günləri bir başqa sistem üzrə qurulub. 
Burada bir sıra günlər  planetlər – göy cisimləri olan Günəş (Sunday), Ay 
(Monday),  Saturn  (Saturday)  ...  ilə  bağlı  olduğu  halda,  Cümə  günü 
Friday[ Fraydi] – “boş, azad gün” mənası verir. Belə çıxır ki, həmin günü 
ingilislər, ümumən xristiuanlar istirahət edirmişlər. Qəribə də olsa, belə 
təqvim  müsəlman  aləminə  daha  uyğun  gəlir,  çünki  Şərqdə  Cümə  azad, 
istirahət günüdür. Maraqlıdır ki, belə istirahət günlərindən biri yəhudilər 
üçün תבש םוי  “yom Şabat” (ibri) - Şənbə günü - Суббота - Subbota (rus) 
–  Saturday  (ing.)  günüdür.  Astroloji    cəhətdən  həmin  gün  Saturn 
planetinə bağlıdır və o planetin enerjisi ağır olduğu səbəbdən yəhudilər o 
gün heç bir iş görmürlər. 
   Amma  farslarda  tam  tərsinədir.  Onlarda  həftə  günləri  Şənbəyə 
köklənir və Cüməyə qədər miqdar sayı ilə sıralanır : 
          ﮫﺒﻨﺷ  Şənbe                Şənbə 
      ﮫﺒﻨﺸﮑﯾ Yekşənbe          Bazar 
               ﮫﺒﻨﺷود  Doşənbe            Bazar ertəsi 
                                              ﮫﺒﻨﺸﮭﺳ Seşənbe      Çərşənbə axşamı 
                                          ﮫﺒﻨﺷ رﺎﮭﭼÇaharşənbe  Çərşənbə 
                                            ﮫﺒﻨﺷ ﺞﻨﭘPəncşənbe    Cümə axşamı 
    ﮫﻌﻤﺟ  Come                  Cümə 
     Türklər ilin fəsillərinə Azərbaycan türklərindən fərqli yanaşırlar: 
 ilkbahar          -     yaz       -    sonbahar       -  kış 
bahar/yaz/      -     yay      -     payız            -  qış 
     Türklərin nəyə  görə ilkbahar və sonbahar deməsinə  aydınlıq gətir-
mək “payız” sözündən asılıdır. Bu söz iki hissədən ibarətdir:  pa (farsca 
“ayaq”)  və  yaz  .  Nəticədə,  pa+yaz  =  payız  alınır.  Doğrudan  da,  ilin 
başında və sonunda isti-soyuq  fəsillərə keçiddə  havalar çox qarışıq olur 
və bu cəhətdən bahar və payız bir-birinə bənzəyir.   
       Maraqlıdır  ki,  qədim  rusların  işlətdiyi  “roVeSNik”  sözü  əsl 
mənasına  görə  “VeSNa”  /bahar/  sözünə  bağlı  olub,  “eyni  bahar  qədər 
yaşı olan”, yəni  “yaşıd” deməkdir. 
        Belə  bir  fakt  onu  göstərir  ki,  bir  sıra  xalqlarda  yeni  il    baharın 
gəlişi  təbiətin oyanışı – yenidən “dünyaya göz açması” ilə başlanırdı. Bu 
da onu göstərir ki, Novruz bayramı heç bir dinə əsaslanmayaraq, təbiətin 

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
327 
 
özünü  əks  etdirir  və  artıq  BMT  onu  Azərbaycan  dövlətinin  səyi 
nəticəsində beynəlxalq bayram kimi təsdiqləyib. 
 
Фикрет Ализаде  
                                                                                                    
Лингвистические палитры 
(историко-лингвистический, этимологический подход) 
Резюме 
 
 
   Язык огромный и ценный материал каждого народа. В нём 
много разнообразий в определении чего-то. 
   В словообразовании особую роль играют корневые согласные, 
невзирая на разносистемность языков. Можно придти к такому 
мнению, что это - остатки праязыка. 
  У каждого народа своё понимание в отношении названия чисел, 
времён года, календарных месяцев и прочих.  
Fikrat Alizada 
 
Linguistic boards 
(historical-linguistic, etymological approach) 
Summary 
 
     Language is a huge and valuable material for every people. There 
are many varieties in the definition of something. 
    In the word formation, root consonants play a special role, despite 
the diversity of languages. One can come to the opinion that these are the 
remnants of the pralanguage. 
   Each nation has its own understanding with respect to the name of 
numbers, the seasons, calendar months, etc. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
328 
 
 
                                                                       Günel Bayramova  
                                                                     ADU,  
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru                                           
gunelf@mail.ru 
 
Orta əsr Venesiya yazılı mənbələrində türk və ərəb 
dillərinə aid ifadələrin işlənmə xüsusiyyətləri 
 
Açar sözlər: mədəniyyət,  mənimsəmə, mental model, 
etimologiya, kontaminasiya 
Ключевые  слова:  культура,  заимствование,  ментальная 
модель, этимология, контаминация 
Key words:   culture, adoption,  mental model, etymology, 
contamination 
 
Avropaya  türk  dilinin  gəlişi  türklərin  Balkan  yarımadasında 
yerləşməsi,  Osmanlı  imperiyasının  qurulması  və  onun  Qərbin  ən  yaxın 
sərhədlərinə  qədər  kök  salması  mərhələsinə  təsadüf  edir.  Məhz  tarixi 
hadisələrin belə inkişafı bu mərhələyə qədər bir növ diqqətdən kənarda 
qalan  türk  dilinin  əhəmiyyətini  xeyli  dərəcədə  artırırdı.    Artıq  Avropa 
türk  dilinin  hegemon  olduğu  yeni  bir  reallıqla    hesablaşmaq 
məcburiyyətində  qalırdı.  Əlbəttə,  ilkin  mərhələdə  bu  prosesin  kütləvi 
şəkildə baş verdiyini demək olmaz. Çünki, hələ səlcuqlardan başlayaraq 
Yaxın  Şərqə  doğru  irəliləməyə  başlayan  türk  tayfaları  (bunların 
içərisində  oğuz  qrupuna  aid  olan-  salurlar,  bayatlar,  bayandırlar, 
qaramanlar  və  s.  var  idi)  özləri  də  müxtəlif  ləhcələrdə  danışırdı. 
A.N.Samoyloviç qeyd edirdi ki, günümüzə gəlib çatan türk ədəbi dilinə 
aid  əsərləri  XIII-XIV  yüzilliklərə  aid  etmək  olar.  M.Mansuroğlu  isə 
Anadoluya  səlcuqlarla  birlikdə  gələn  türklərin  “eski  Türk  kültürünün 
temsilcileri  olmadığını”(?!-G.B.)  irəli  sürmüşdür  [1,  səh.6].  Onun 
fikrincə, bu, türklərin öz yazılarının olmadığından, buna görə də ərəb və 
fars dillərində yazmaq məcburiyyətində qaldıqlarından irəli gəlirdi. Biz, 
əlbəttə,  ərəb  və  fars  qrafikasının  tarixin  müəyyən  mərhələsində  türk 
dilləri üçün əsas götürülməsi faktını türklərin qədim “türk mədəniyyətinin 
təmsilçiləri olmaması” üçün səbəb hesab etmirik. 
Avropada  Türk-Azərbaycan  dilinə  aid  ilk  əsərlər  XIV  əsrin 
sonlarından  etibarən  yazılmağa  başlamışdır.  Bunlardan  ilk  olaraq 
İ.Şiltberger (1427), Pietro Ferraguto (1611), Pietro della Valle (1620), B. 

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
329 
 
Pianzola [2] Poletti Andrea [3]  və digərlərinin adlarını çəkmək olar. Bu 
isə  hələ  orta  əsrlərdə  Qərb  dünyasında  Türk-Azərbaycan  dili  və 
mədəniyyətinə  olan  marağın  göstəricisidir.  Bəkir  Çobanzadə  yazırdı  ki, 
qrammatika  Şərqdə  dini  kitabları,  Qərbdə  isə  qədim  ədəbiyyat 
memoriallarını  düzgün  anlamaq  zərurətindən  irəli  gəlmişdir.  Orta 
əsrlərdə  bu  sahədə  aparılan  araşdırmaların  əsas  məqsədinin  dini 
mətnlərin öyrənilməsi və missionerlik fəaliyyətinin başqa ölkələrə doğru 
genişləndirilməsi  ilə  sıx  bağlı  olunduğu  düşünülür  [bax:  4,  səh.106]. 
Lakin araşdırmamız onu da müəyyən edir ki, bu məqsədlər arasında həm 
də  siyasi-diplomatik  əlaqələrin  qurulması,  Venesiya  Respublikası  kimi 
qüvvətli dəniz dövlətinin öz sərhədləri yaxınlığında digər güc mərkəzinin 
-  Osmanlıların -möhkəmlənməsi ilə də əlaqədar idi. 
Qərbdə  şərqşünaslığa  olan  marağın  miqyasını  müəyyənləşdirmək 
üçün  bir  sıra  mənbələrin  adlarını  çəkməyi  məqsədəuyğun  hesab  edirik: 
Xorvatiyalı humanist Lüdovik Krijeviç Tuberonun (Ludovik Crijevic Tu-
beron)  De  Turcarum  Origine,  Moribus,  &  Rebus  Gestis  Commentariis 
(Floransa,  1590);Alman  diplomat  İohan  Lövenklau  (Johannes  Löwenk-
lau) Historiae Musulmanae Turcorum (Frankfurt, 1590);Alman humanist 
Yoaxim Kamerar (Joachim Camerarius) De Rebus Turcicis Commentarii 
Duo (Frankfurt, 1598); italyan dilçi alimi Pietro Ferraguto-nun Gramma-
tica  Turchesca  (1611);Alman  dilçi  və  şərqşünası  Yeronim  Miqizanın 
(Hieronymus  Megiser)  Institutionum  Linguae  Turcicae  Libri  Quattuor 
(Leipzig,  1617);Fransız  şərqşünası  Andre  dü  Ryenin  Rudimenta  Gram-
matica Linguae Turcicae (Paris, 1630);Yeddi il Türkiyədə yaşamış macar 
soylu Yakob Harşani-Nagın (Jakab Harsányi-Nagy) Colloquia Familia-
ria  Turcico-Latina  seu  Status  Turcicus  Loquens  (Köln,1672);Alman 
şərqşünası  J.D.Şifedekerin  (J.D.  Schieferdecker)  Grammatica  Turcica 
(Weissenburg,  1695);F.  Meninskinin  Thesaurus  Linguarum  Orientali-
umTurcicae,  Arabicae,  et  Persicae:  Lexicon  Turcico-Arabico-Persicum 
& Grammatica Turcica (Viyana, 1680) və ayrıca əlavə olaraq nəşr etdiyi 
Latinca-Osmanlıca kiçik lüğət Onomasticum (Viyana, 1687) əsəri və bir 
çox adlarını çəkmədiyimiz əsərlər. [4, s.114-116]. 
Hələ  1500-1600-cü  illərdə  məqsədyönlü  qələmə  alınmış  və 
missionerlik və ya tədqiqat yönümlü araşdırmaları nəzərə almasaq belə, 
Türk-Azərbaycan, ərəb-fars dilinin izlərini bir çox öncəki mərhələlərə aid 
qədim  əlyazmalarda  da  müşahidə  etmək  olar.  Bu  mərhələdə  hələ 
qrammatik qaydalar, morfoloji xüsusiyyətlər və ya sintaktik quruluşdan 
bəhs  etmək  yersizdir.  Belə  ki,  yeni  dünyanın  ilk  təzahürü  onun  yad 
elementləri olan fərqli təfəkkür xüsusiyyətlərinə xas ifadə və anlayışların 

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
330 
 
təqdimatında öz əksini tapmışdır. Burada hələ sırf şərqşünaslıq ənənələri 
deyil,  yeni təfəkkür  modeli ilə  qarşı-qarşıya  dayanan  ayrı-ayrı  fərdlərin 
fərqli  dil  faktlarını  ifadə  etməsi  üçün  yaranan  ilkin    tələbat  və 
çatışmazlıqlardan söhbət gedir.  
Öz  mənafeyi  naminə  Osmanlıya  xüsusi  “diqqət”  göstərən,  Aralıq 
və  Qara  dəniz  hövzəsində  özünəməxsus  mövqeyə  malik  Venesiya 
Respublikası  bir-birinin  ardınca  öz  elçilərini  şərq  kəşfiyyatlarına 
yönəltmişdir.  Bu  baxımdan  bir  tərəfdən  Qafqaz  sərhədlərində  yaranan 
Ağqoyunlu  dövləti  və  onun  hökmdarı  Uzun  Həsənin  sarayına,  digər 
tərəfdən  Konstantinopola  “Böyük  Qapı”ya  göndərilən  Venesiya 
elçilərinin  orta  əsr  əlyazmalarında  Türk-Azərbaycan,  ərəb-fars  mənşəli 
ifadələrin  əks  olunması  maraq  doğurur.  Bu  məqamda  Lukas  Notarasın 
(1453)  dilçilik  baxımından  irəlidə  aydınlıq  gətirəcəyimiz  məşhur 
deyimini də nəzərə çatdırmaq istərdik: “Meglio vedere in città il potere 
del  turbante  turco  che  non  quello  della  tiara  latina.”-  “Şəhərdə 
(Konstantinopol  –  G.B.)  türkün  əmmaməsinin  hökmranlığını  görmək 
latının  tacını  görməkdən  daha  yaxşıdır”  [5].    İfadənin  ilk  baxışdan 
anlaşılmaz görünə biləcəyini nəzərə alaraq onun şərhini vermək istərdik. 
Katolik kilsəsini təmsil edən “latın tacı” ifadəsi burada İslam dini və ya 
müsəlman  hakimiyyətini  təmsil  edən  “türk  əmmaməsi”  ilə 
qarşılaşdırılmışdır.  Konstantinopolun  fəthi  ərəfəsində  Bizans 
imperiyasının  sonuncu  hersoqu,  yunan  mənşəli  L.Notaras  tərəfindən 
söylənilən  bu  ifadə  katolik  kilsəsindənsə  Osmanlı  himayəsinin  üstün 
tutulmasını aydınlığı ilə əks etdirir. 
Tədqiqata  cəlb  etdiyimiz  və  hələ  Azərbaycan  oxucusuna  məlum 
olmayan  Venesiya  mənbələrində  rast  gəlinən  ifadə  və  anlayışları  təhlil 
edərkən  məlum  olur  ki,    burada  ilk  növbədə  səs  cildinin  təqlidinə 
əsaslanan  mənimsəmə  üstünlük  təşkil  edir.    Konkret  olaraq  məşhur 
italyan,  daha  doğrusu,  venesiyalı  səyyah  və  diplomat,  Uzun  Həsənin 
sarayında  elçilikdə  olan  Cozafat Barbaro (Giosafat  Barbaro)  1487-ci ildə 
qələmə  aldığı  “Səyahətnamə”sində  bu  cür  səs  təqlidi  alınmaları  müşahidə 
etmək olar. C.Barbaro yazır: “Essendo un giorno io sotto el paviglion de un 
Turco  amico  mio,  capitò  li  uno  di  quelli  dravis...”  -    “Bir  gün  bir  türk 
dostumun çadırında olarkən o dərviş-lərdən biri gəldi...” [6, səh.167]. Qeyd 
edək ki, müasir italyan dilində “derviscio” formasını alan  ərəb-fars mənşəli 
“ﺶﯾورد” – “darwīsh” sözü “kasıb”, “fiziki dünyadan əl çəkən” dindar insan 
anlamını ifadə edir və orta əsrlərdə daha çox “dravis”/ “darvis” formasında 
italyan dilinə daxil olmuşdur.  

D i l ç i l i k   İ n s t i t u t u n u n   ə s ə r l ə r i   –   2 0 1 8  
 
331 
 
Digər  bir  hadisənin  nəqlində  C.  Barbaro  qeyd  edir  ki,  “Venne  la 
cosa ad orecchie dil signor el qual lo misse nelle man del cadi laschar”– 
“Bu  söhbət  hökmdarın  qulağına  çatdı  və  o,  həmin  bu  şəxsi  qazi-nin 
mühakiməsinə  verdi”  (yenə  orada).  Ərəb  mənşəli
 “ضﺎﻗ
ٍ ”
  sözündən  olan 
bu leksik vahidin C.Barbaronun hekayəsində yer alması və onun italyan 
dilinə  sırf  türk  dilindən  keçməsi  də  şübhə  doğurmur.  M.Viallon  qeyd 
edirdi  ki,  italyan-venesiya  dili  ilə  türk  dilləri  o  qədər  fərqli  dil 
sistemlərinə  malikdirlər  ki,  bu  dillərdə  heç  bir linqvistik  kontaminasiya 
mövcud  deyil  və  dil  mübadiləsi  anlayışları  olduğu  kimi  mənimsəməklə 
məhdudlaşır [7, səh.7]. C.Barbaronun yazılarında belə mənimsəmələr az 
deyil.  Məs:  “Et  questo  era  vero,  conzosia  che  Buran  Taiapietra  nostro 
truzimanno  haveva  un  occhio  solo...”  -  “Və  bu  doğru  idi,  çünki,  bizim 
tərcüməçimiz,  Buran  Tayapyetranın  bir  gözü  var  idi...”  [6,  səh.75]. 
Gildani  mənşəli  bu  söz  yahudilər  vasitəsilə  ərəblərə  (نﺎﻤﺟﺮﺗ
 -tarǧumān

keçmiş  və  orta  əsrlərdə  Qərb  dünyasında  türk,  ərəb  və  fars  dillərindən 
“tərcümə edən şəxs”i göstərmək üçün ifadə olunmuşdur. “Truzimanno”- 
həmin dövrlərdə həm də savadlı, bilikli şəxs anlamında istifadə edilirdi. 
Lakin  venesiyalılar  bu  sözü  “interprete”  –  dilmanc,  vasitəçi,  tərcüməçi 
anlamında işlədirdilər. Bir çox mənbələrdə göstərilir ki, “turzimanno” – 
“təcüman”, yəni “tərcüməçi” və ya dil “vasitəçi”si olan bu mühüm şəxs  
həm  osmanlı  türkçəsini,  həm  ərəb  dilini  və  bundan  savayı  ən  azı,  bir 
Avropa  dilini  bilməli  idi.  Şərqlə  Qərb  əlaqələrinin  vasitəçisi  olan  bu 
“tərcüməçi”  fiquru  mühüm  diplomatik  mövqeyə  malik  olmaqla  müasir 
məna  tutumundan  daha  geniş  anlayışı  ifadə  edirdi.  C.Barbaronun 
əsərində  “truzimanno”  kimi  qeydə  alınan  bu  söz  müxtəlif  mənbələrdə 
bəzən  “turzimanno”,  bəzən  “torcimanno”  formalarını  almış  və  müasir 
italyan  dilində  “turcimanno”,  “dragomanno”  şəklində  mövcuddur. 
Yuxarıda L.Notaras-dan gətirdiyimiz sitatda yer alan “turbante turco” – 
“türk əmmaməsi” birləşməsindəki turbante sözünün məhz türk dilindən 
italyan  dilinə keçdiyini qeyd etmək  istərdik. Fars  mənşəli 
ﺪ"""""""ﻨﺒﻟود 
və  ya
 
 ﺪ"""""""ﻨﺒﻟد 
anlamını  verən  bu  söz  türk  dilinə  “tülbent”  şəklində  keçmiş  və 
buradan da “turbante” formasında italyan dilinə daxil olmuşdur. 
Göründüyü  kimi,  orta  əsr  türk-ərəb  mənşəli  alınmalar  əsasən 
realilər, yad elementlər, yəni fərqli təfəkkür və mental  modellərə malik 
xalqların ətraf mühit və dünyagörüşündən yaranan anlayış və ifadələrin 
işarələnməsi  ilə  bağlıdır.  Dini,  siyasi,  bəşəri  “forma  mentis”lə  bağlı  bu 
kimi  məfhumları  ifadə  etməyin  çətinliklərindən  M.Barbaro  (1573), 
G.Mororosini  (1585)  və  digərlərinin  Venesiya  Senatına  etdikləri 
məruzələrində rast gəlmək olar.  Bu ifadə və anlayışların yaranmasında 

Yüklə 1,8 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   31   32   33   34   35   36   37   38   ...   41




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin