Gülzari-Cananı qoyuban xarə yapışma
Məhbubi-əmin, yari-əbəd var ikən ey dust,
Əğyar ətəyin tutmavü əğyarə yapışma...”(9,25)
-deyən, Seyyid Nəsimi Təriqət məktəbinin göstərişi əsasında əksəri şairlərdən ibarət olan bir qrup təriqət dostları iolə Anadoluya gedir və orada məskunlaşırlar. Monqol və ərəb işğalçılarından cana doymuş Türkiyə ərazisində təqiyyəvi şəkildə Əhli-beyt maarifini yaymağa mənəvi məsuliyyət daşıyan Azərbaycanlı və digər millətlərdən olan sufi-dərviş və şairlərə böyük inqilabi təsir buraxan Nəsiminin şerləri tezliklə əldən-ələ gəzməyə başlayır.
“Ey, mərifətin müshəfi, uş kənz ilə misbah,
Dostları ilə paylaş: |