Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri



Yüklə 6,82 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə66/88
tarix26.02.2017
ölçüsü6,82 Mb.
#9795
1   ...   62   63   64   65   66   67   68   69   ...   88

qlobal  etikanın  əhəmiyyətini  vurğulamışdır.  Azərbaycan  Prezidenti  İlham  Əliyev  2013-cü  ilin 

oktyabr  ayında  Bakı  Beynəlxalq  Humanitar  Forumunun  açılışında  demişdir  ki,  əgər  biz  dünyada 

sivilizasiyaların  əməkdaşlığını,  dialoqu  gücləndirmək  istəyiriksə,  onda  bütün  imkanlardan  istifadə 

etməliyik.  2015-ci  ildə  Bakıda  baş  tutmuş  “Mədəniyyətlərin  dialoqu”  III  Beynəlxalq  Forumunda 

multikulturalizm  probleminə  həsr  olunmuş  “Dəyirmi  masa”  keçirilib.  Bu  o  deməkdir  ki,  həmin 

forumda iştirak edən alim, mədəniyyət xadimi və siyasətçilər tərəfindən bu məsələlərin bir-biri ilə 

qarşılıqlı  surətdə  bağlılığı  və  aktuallığı  dərindən  dərk  olunur.  Onu  da  qeyd  etmək  lazımdır  ki,  II 

Beynəlxalq  Humanitar  Forumunda  Bakı  Beynəlxalq  Multikulturalizm  Mərkəzinin  yaradılması 

barədə  qərar  qəbul  olundu  və  o,  2014-cü  ildə  yaradıldı  və  bu  müddətdə  Mərkəzi  Azərbaycanda 

multikulturalizm  nəzəriyyəsi  və  təcrübəsinin  inkişafı  üzrə  bir  sıra  ciddi  addımlar  atıb.  Ölkənin 

multimədəni  tarixi,  ənənələri  və  müasir  təcrübəsinə  dair  əsərlər  nəşr  edilib,  tədris  müəssisələrində 

kurslar  aparılır”(4,  s.5).  2012-ci  ildə  “Evrovision-2012”  müsabiqəsinin  Azərbaycan 

Respublikasında keçirilməsi, 2015-ci il iyun ayının 12-29-da keçirilmiş ilk Avropa oyunları,  2016-

cı il aprelin 24-27 də Bakıda BMT Sivilizasiyalararası Alyansının VII Qlobal Forumu, iyunun17-

19-da  Formula  I  Qran-pri  yarışlarının  keçirilməsi  Azərbaycan  mədəniyyət  siyasətinin  uğuru  və 

bunun nəticəsi kimi multikulturalizmin təntənəsi sayıla bilər. 

 

Ədəbiyyat: 



1. Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası. Təhsil, Bakı, 2009  

2. Axundova Nigar Azərbaycanda mədəniyyət siyasəti Reallıqlar və perspektivlər. Beynəlxalq 

konfrans və sosioloji tədqiqatın sənət materiallarının məcmusu. Bakı, 27-29 iyun, 2001-ci il.  

3. Əlisa Nicat Müdriklik məbədi Nərgiz nəşriyyatı, Bakı, 2005 

4. İ.Məmmədzadə “Qloballaşma və multikulturalizmin dərkində bəzi təmayüllər” Elm qəzeti 

N10 Bakı, 27 may, 2016 



 

“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri” 

adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə 

357

 

 



 

 

5. Mədəni irsin qorunmasına dair normativ hüquqi aktlar toplusu. Bakı, “Elm”, 2001 



6.  Mədəniyyət  haqqında  Azərbaycan  respublikasının  qanunu  “Azərbaycan”  qəzeti.  18  aprel, 

1998-ci il, N86 

7. Mədəniyyətin tarixi və nəzəriyyəsi. Dərslik. Təknur, Bakı, 2010.  

 

Namiq Abbasov 



Multiculturalism as a basis for cultural policy  

Summary 


The article highlights the role of multiculturalism in the formation of the state cultural policy. 

Cultural variety, in other words multiculturalism is typical for majority of the modern societies. But 

nevertheless united of the people having different traditions in the frame of concrete society opens 

road to the appearance of the few problems that solution of these is absolute. 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



Mətanət Bəkir qızı Əmrahova 

Azərbaycan Dövlət İqtisad Universiteti (UNEC), müəllim 

amrahova2016@mail.ru 

 

QLOBALLAŞMA DÖVRÜNDƏ AZƏRBAYCANDA ETNİK MƏDƏNİYYƏT VƏ 

MULTİKULTURAL DƏYƏRLƏR 

 

Açar  sözlər:  qloballaşma,  etnik  qrup,  azsaylı  xalqlar,  milli  mədəniyyət,  hüquqi  baza,  təhsil 

faktoru, folklor, multikulturalizm, dövlət qayğısı.  



Keywords: globalization, ethnic groups, scanty peoples, national culture, legal basis, 

educational factor, folklore, multiculturalism, state care. 



 

Azərbaycan qədim tarixə, zəngin mədəni irsə və əsrarəngiz təbiətə malikdir. Tarixən müxtəlif 

sivilizasiyaların:  əhəməni-sasani,  roma-bizans,  skif-xəzər,  türk-oğuz  mədəniyyətlərinin 

kəsişməsində  bərqərar  olmuş  respublikamız  Qərblə  Şərq,  Şimalla  Cənub  arasında  “Qızıl  körpü” 

rolunu oynamış, müxtəlif tarixi dövrlərdə yaşayış üçün əlverişli təbii şəraiti ilə bir çox qəbilə, tayfa 

və xalqları öz ərazisinə cəlb etmişdir. 

Azərbaycan  etnosunun  tarixini  nəzərdən  keçirsək  görərik  ki,  əhalinin  90%-ni  təşkil  edən 

azərbaycanlılardan başqa, bu etnosun təşəkkülündə əsrlərdən bəri müxtəlif azsaylı xalqlar, etnik və 

milli  qruplar  iştirak  etmişlər.  Azərbaycan  əhalisinin  əsas  hissəsi  azərbaycanlılardan  və  ölkənin 

müxtəlif guşələrində yaşayan 30 millət və etnik qrupdan ibarətdir. Onların arasında Altay ailəsinin 

türk  qoluna  məxsus  azərbaycanlılar,  tatarlar,  ahısqa  türkləri,  həmçinin  Hind  -  Avropa  (tatlar, 

talışlar,  dağ  yəhudiləri,  kürdlər),  Qafqaz  (udilər,  ləzgilər,  avarlar,  saxurlar,  buduqlar,  ingiloylar, 

qrızlar,  xınalıqlar),  slavyan  (ruslar,  malakanlar,  ukraynalılar)  dil  qruplarının  təmsilçiləri  vardır. 

1992-ci  ildə  imzalanmış  “Azərbaycan  Respublikasında  yaşayan  milli  azlıq,  azsaylı  xalq  və  etnik 

qrupların hüquq və azadlıqlarının qorunması, dil və mədəniyyətlərinin inkişafı üçün dövlət yardımı 

haqqında” fərmana əsasən onlar Azərbaycanın bərabərhüquqlu vətəndaşları hesab edilir. 

Respublika  rəhbərliyinin  yürütdüyü  siyasətin  əsas  məqsədlərindən  biri  dövlətin  polietnik 

kütləsinin  -  ölkənin  mədəni  genofondunun  əsasının  qorunub  saxlanılmasından  ibarətdir  ki,  bu  da 

özündə  etnik  mədəniyyətin  dil,  xalq  incəsənəti,  maddi  mədəniyyəti,  adət  və  ənənələrini, 

mənəviyyatını  və  ənənəvi  tərbiyə  sistemini  cəmləşdirir.  Ölkəmizdə  özünəməxsus  “etnik  intibah” 



 

“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri” 

adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə 

358

 

 



 

 

ümummilli lider Heydər Əliyevin 1993-cü ildə imzaladığı sərəncamdan sonra başlayıb. Sərəncamda 



etnik  azlıqların  təhsili,  mətbuatı,  mərkəzi  televiziya  və  radio  ilə  xüsusi  verilişlərin  təşkili, 

həmfikirlik  və  ədalətlilik,  tolerantlıq  və  həqiqilik,  bərabərlik  və  əməkdaşlıq  hüquqları  öz  əksini 

tapıb. Bu sərəncamdan irəli gələn məsələlərin həyata keçirilməsi ona gətirib çıxarıb ki, Azərbaycan 

vətəndaşlarının  şüurunda  üç  komponentin  vəhdəti  kök  salıb:  bunlar  öz  etnosuna  mənsubluq 

haqqından  (istər  azərbaycanlı,  istər  tatar,  istər  talış,  istərsə  də  rus  olsun),  milli  ənənələrinə  və 

xalqının  tarixinə  hörmət  və  məhəbbət  hissindən,  milli  dilin  və  mədəniyyətin  öyrənilməsi 

meyllərindən  ibarətdir”  [5].  Ulu  öndər  çıxışlarının  birində  demişdir:  “Azərbaycanın  varı,  dövləti 

təkcə onun pambığı, yeraltı, yerüstü sərvətləri deyil, onun ərazisində yaşayan xalqlardır” [4, s. 76]. 

Bu  siyasət  hazırda  cənab  İlham  Əliyev  tərəfindən  uğurla  davam  etdirilir.  Həmçinin  qloballaşma 

dövrünün  tələbləri  bu  gün  qarşıya  ciddi  və  taleyüklü  vəzifələr  qoyur.  Güclü  dövlətə  sahib  olmaq, 

ölkə  ərazisində  yaşayan  vətəndaşları  vahid  ədalət  konsepsiyası  ilə  idarə  etmək,  onlara  düzgün  yol 

göstərmək  kimi  amillər  qloballaşma  dövründə  beynəlxalq  multikultural  modellərin  də  əsas 

mahiyyətini  təşkil  edir.  Akademik  R.Mehdiyev  yazır:  “Beləliklə,  hətta  dünyada  qloballaşma 

proseslərinin  gücləndiyi  şəraitdə  də  güclü  dövlətin  qurulması  XXI  əsrdə  ən  effektiv  modeldir. 

Dövlət  quruculuğunda  Azərbaycanın  məhz  bu  modeldən  istifadə  etməsi  düzgün  qərar  idi.  Çünki 

prezident  idarəçiliyi  formasının  mövcudluğu  şəraitində  güclü  dövlətə  söykənərək  milli  ideyanın 

müasir  innovasiyalı  inkişaf  dövrü  ilə  səsləşən  yeni  vəzifələrinin  həyata  keçirilməsinə  başlamaq 

olar” [6, s. 63].    

Azərbaycanda yaşayan hər bir xalq öz etnik xüsusiyyətini saxlamaqla bərabər, digər xalqların 

və  etnik  qrupların  həyat  tərzində,  məişətində,  adət  və  ənənəsində,  mədəniyyətindəki  bir  çox 

mütərəqqi  amilləri  əxz  edərək,  onları  qarşılıqlı  surətdə  inkişaf  etdirmişdir.  Ümumi  birgəyaşayış 

qaydalarına  əməl  olunan  zamanlarda  bu  xalqlar  bir-birinə  daha  da  yaxınlaşmış,  lakin  öz  dillərini, 

etnoqrafik  xüsusiyyətlərini  qoruyub  saxlamışlar.  2009-cu  ilin  siyahıyaalınmasına  görə  ölkə 

əhalisinin 8,4 faizini milli azlıqlar, azsaylı xalqlar və etnik qrupların nümayəndələri təşkil edir [7, s. 

4].  Azərbaycan  hökuməti  insan  haqları,  o  cümlədən  milli  azlıqların  müdafiəsi  məqsədilə  bir  çox 

nüfuzlu  beynəlxalq  təşkilatlarla  işgüzar  əməkdaşlıq  əlaqələrinə  malikdir.  Respublikamız  insan 

haqları  və  milli  azlıqların  müdafiəsi  ilə  bağlı  50-dən  çox  beynəlxalq  konvensiyaya  qoşulmuşdur. 

Ölkəmizdə  milli  azlıqların  məsələləri  ilə  məşğul  olan  50-dək  qeyri-hökumət  təşkilatı,  mədəniyyət 

mərkəzləri,  xeyriyyə  cəmiyyətləri  və  s.  ictimai  birliklər  fəaliyyət  göstərir.  Azərbaycanda  yaşayan 

etnik  icmaların  dilində  15-dən,  rus  dilində  isə  30-dan  çox  qəzet  və  jurnal  nəşr  olunur. 

Telekanallarda,  milli  azlıqların  etnik-mədəni  həyatı,  etnoqrafiyası  barədə  müntəzəm  materiallar 

hazırlanır. Milli azlıqların sıx yaşadığı 5 bölgədə isə yerli teleradio kanalları fəaliyyət göstərir. Eyni 

zamanda,  təlimi  yalnız  rus  dilində  olan  19  və  təlimi  yalnız  gürcü  dilində  olan  6  orta  ümumtəhsil, 

345 beynəlmiləl orta məktəb fəaliyyət göstərir [10]. Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasında milli 

azlıqların  dinini,  mədəniyyətini,  tarixini,  etnoqrafiyasını  öyrənən  və  tədqiq  edən  bölmə 

yaradılmışdır. 

Respublikamızda  380-dən  artıq  dini  icmanın  mövcud  olması  və  onlara  eyni  münasibətin 

göstərilməsi  Azərbaycanı  dünya  miqyasında  tolerant  ölkə  kimi  tanıtmışdır.  Azərbaycan  insanının 

bir-birinə münasibəti kimin hansı millətə və yaxud dinə mənsub olmasında deyil, səmimi və təmiz 

olması ilə seçilir.  

 Azərbaycanda  əhalinin  milli  tərkibində  həm  sayca,  həm  də  xüsusi  çəkisinə  görə  ikinci  yeri 

ruslar tutur. XIX əsrdə Azərbaycana köçürülən rus əhalisini iki qrupa bölmək olar. Həmin əsrin 70-

80-ci  illərindən  sonra  burada  məskunlaşan  rusların  bir  qismi  müflisləşmiş  və  yerlərdə  torpaqdan 

məhrum  olmuş  kəndlilər,  digər  qrup  isə  xristian  dininin  müxtəlif  cərəyanlarına  məxsus  olan 

təriqətçilər idi. XX əsrin 20-30-cu illərində respublikaya rusların miqrasiyası güclü olmuşdur. Onlar 

təsərrüfatın  müxtəlif  sahələrinə  aid  mütəxəssislərdən,  alimlərdən,  fəhlələrdən  ibarət  idi.  1989-cu 

ildən sonra rusların kütləvi emiqrasiyası baş vermiş, 1999-cu ilə qədər respublikada onların sayı 250 

min nəfər azalmışdır.  

Dünyanın  etnik  xəritəsində  udi  (bəzi  mənbələrdə  udin)  adlı  etnos  yalnız  Azərbaycanın 

ərazisində mövcuddur. Udilər Qafqazın qədim sakinlərindəndir, dilləri Qafqaz dilləri ailəsinin ləzgi 

yarımqrupuna məxsus olmuş, çoxlu qədim ünsürləri qoruyub saxlaya bilmişlər. Udi dilinin əlifbası 

yoxdur.  Keçmişdə  udilər  yalnız  Qafqaz  Albaniyasının  (Müasir  Azərbaycan  Respublikasının) 


 

“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri” 

adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə 

359

 

 



 

 

ərazisində qeydə alınmışlar. Udilər Azərbaycanın köklü, aborigen azsaylı xalqlarından biridir. Onlar 



Azərbaycanın  Şəki,  Oğuz,  Qəbələ  rayonlarının  ərazisində  (1999-cu  ildə  aparılmış  siyahıyaalmaya 

əsasən 4066 nəfər) yaşamışlar [11]. Bu gün udilərin yaşadığı ərazi isə Şəki-Zaqatala iqtisadi-coğrafi 

bölgəsinə  daxildir.  Bu  bölgənin  qədim  xalqlarından  olan  udilər  yerli  əhali  ilə  qohumluq  əlaqələri 

quraraq onlarla qaynayıb-qarışmışlar. 

Azərbaycanda  yaşayan  almanları  ruslar  1819-cu  ildə  Vyutenberq  krallığından  köçürmüşlər. 

İlk dəfə Yelizavetpolda (Gəncə), sonra onun yaxınlığındakı Yelenendorfda (Göygöl), Hacıkənddə, 

Şəmkirdə,  Bakıda  və  s.  ərazilərdə  məskunlaşmışlar.  Almanlar  ölkəmizdə  alman  mədəniyyətini, 

təhsilini,  həmçinin  üzümçülüyü,  şərabçılığı,  tikinti-inşaat  işlərini  inkişaf  etdirmişlər.  Böyük  Vətən 

müharibəsindən  sonra  almanların  yüksək  inkişafını  görən  Sovet  imperiyası  onları  Sibirə  və 

Qazaxıstana sürgün etmişdir.  

Digər  etnik  qrup  isə  buduqlardır.  Onlar  şahdağlılar  ailəsinə  mənsub  olub,  Quba,  Xaçmaz, 

Siyəzən,  Bakı  və  Sumqayıtda  yaşayırlar.  Türk-monqol  qəbilələrindən  olub,  XШ  əsrin  yarısından 

etibarən Azərbaycanda yaşayan buduqların budat adlı qəbilədən olduğu da fərz edilir. Yəhudilər isə 

XVI əsrdə İrandan gəlmişlər. Onların yeganə varisləri olan dağ yəhudiləri təkcə Quba rayonundakı 

Qırmızı  Qəsəbədə  kompakt  halında,  Oğuz  rayon  mərkəzində  və  Bakıda  yaşayırlar.  Dağ 

yəhudilərinin ənənəvi məşğuliyyəti əkinçilik, xırda ticarət, toxuculuq və sənətkarlıq olmuşdur. 

Azərbaycanda,  əsasən  Qusar,  Quba,  Xaçmaz  rayonları  ərazisində  kompakt  halında,  eləcə  də 

Bakı,  Gəncə,  Sumqayıt  və  Mingəçevir  şəhərlərində,  Qəbələ,  İsmayıllı,  Ağsu,  Göyçay,  Ağdaş 

rayonlarında yaşayan ləzgilər isə Azərbaycanda yaşayan azsaylı xalqlar arasında ön yerlərdən birini 

tuturlar.  Qeyd  edək  ki,  ləzgilər  Azərbaycan  əhalisinin  2,2  faizini  təşkil  edir.  Onların  əksəriyyəti 

islam  dininə  etiqad  edir.  1993-cü  ildən  başlayaraq  ləzgi  dilində  dərsliklər  çap  edilməyə 

başlanmışdır.  Onlar  sıx  yaşadıqları  Quba-Xaçmaz  iqtisadi  rayonunun  iqtisadi  inkişafında  mühüm 

rol oynayırlar.  

Saxurlar tarixən Dağıstanda məskunlaşmış, daha sonralar isə Azərbaycana köç edib Zaqatala, 

Qax  rayonlarının  bir  neçə  kəndində  yerləşmişlər.  Onlar  azərbaycanlılarla  qaynayıb  qarışmış, 

Azərbaycan  dilinə,  mədəniyyətinə  yiyələnmişlər.  Saxurlar  dağlıq  ərazilərdə  yaşadıqlarına  görə 

maldarlıq və sənətkarlıqla məşğul olmuşlar. Onların mətbəxi müxtəlif yeməklərlə zəngindir. Uzun 

əsrlər  boyu  Azərbaycan  türkləri  ilə  bir  yerdə  yaşayan  saxurlar  toy  adətlərində  də 

özünəməxsusluqlarını  qoruyub  saxlaya  bilmişlər.  İslam  dininə  etiqad  edirlər.  1992-ci  ildən 

Azərbaycanda saxurların sosial-mədəni inkişafına, adət-ənənələri, dilinin, mədəniyyətinin təbliğinə 

xidmət  göstərən  Saxur  Mədəniyyət  Mərkəzi  fəaliyyət  göstərir.  Saxurların  rutullar  adlanan  hissəsi 

Dağıstanın  Rutul  kəndindən  gəlmişlər.  Azərbaycanda  əsasən  Şəki  rayonunun  Şin  və  Qaynarca 

kəndlərində yaşayırlar. Dil etibarilə saxur dilinə yaxın dildə danışırlar. Lakin rutulların da ədəbi dili 

Azərbaycan dilidir. 

Milli azlıqların dillərində onlarla qəzet və jurnal nəşr olunur, radio və televiziya proqramları 

yayımlanır.  Dövlət  Radio  stansiyası  tərəfindən  mütəmadi  olaraq,  kürd,  ləzgi,  talış,  gürcü  və  rus 

dillərində  dövlət  büdcəsindən  15  maliyyələşdirilən  verilişlər  hazırlanır.  Balakən  rayonunda  avar 

dilində,  Xaçmaz  rayonunda  isə  ləzgi  və  tat  dillərində,  Qusar  və  Xaçmaz  rayonlarında  yerli 

televiziyada  ləzgi  dilində  verilişlər  yayımlanır.  Bakıda  rus,  kürd,  ləzgi  və  talış  dillərində  qəzetlər 

nəşr olunur. Müxtəlif milli azlıqların nümayəndələri Azərbaycanın dövlət qurumlarında geniş təmsil 

olunmuşlar.  Milli  azlıqların  sıx  yaşadığı  ərazilərdə  yerli  əhalinin  nümayəndələri  yerli  hakimiyyət 

orqanlarında  rəhbər  vəzifələri  tutur.  Milli  azlıqlara  mənsub  şəxslər  Azərbaycan  Respublikası 

Prezidentinin İcra Aparatında, Milli Məclisdə, Nazirlər Kabineti, Konstitusiya Məhkəməsi, Mərkəzi 

Seçki Komissiyası, hüquq-mühafizə orqanları və digər dövlət qurumlarında çalışırlar.  

Azərbaycanda yaşayan milli azlıq və etnik qrupların mədəniyyəti Azərbaycan mədəniyyətinin 

tərkib  hissəsi  kimi  qorunur  və  inkişaf  edir,  onların  milli  mədəniyyətinin,  incəsənətinin,  adət-

ənənələrinin və dilinin qorunub saxlanılması üçün məqsədyönlü iş aparılır. 1992-ci ildə imzalanmış 

“Azərbaycan  Respublikasında  yaşayan  milli  azlıq,  azsaylı  xalq  və  etnik  qrupların  hüquq  və 

azadlıqlarının qorunması, dil və mədəniyyətlərin inkişafı üçün dövlət yardımı haqqında” fərmanda 

deyilir: “Azərbaycan Respublikasının ərazisində yaşayan milli azlıq, azsaylı xalq və etnik qrupların 

nümayəndələrinin  Azərbaycan  Respublikasının  Konstitusiyasında  müəyyən  edilən  siyasi,  iqtisadi, 

sosial, mədəni hüquqlarını və azadlıqlarını qorumaq, onların həyata keçirilməsinə yaxından kömək 


 

“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri” 

adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə 

360

 

 



 

 

göstərmək  məqsədi  ilə  nazirlik  və  idarələrin  fəaliyyət  çərçivəsində  milli  münasibətlərlə  bağlı 



məsələlərə, bu fərmandan irəli gələn vəzifələrə hərtərəfli baxılsın” [2]. 

Respublikamızda yaşayan milli azlıqların, demək olar ki, hamısı Azərbaycan dövlət dilini və 

onların  təqribən  beşdən  dördü  rus  dilini  də  bilir.  Əlbəttə  ki,  bu  dillərə  real  yiyələnmək  səviyyəsi 

fərqlidir,  amma  görünür  ki,  etniklərarası  ünsiyyət  üçün  kifayətdir.  Avropa  Şurasının  tam  hüquqlu 

üzvü olan Azərbaycan bu mötəbər qurumun 05 noyabr 1992-ci ildə qəbul etdiyi “Regional dillərin 

və  ya  azsaylı  xalqların  dillərinin  Avropa  Xartiyası”nın  prinsiplərini  daim  diqqət  mərkəzində 

saxlayır  ”  [2]. Fərmanda  daha  sonra  deyilir:  “Milli  azlıq,  azsaylı  xalq  və  etnik  qrupların 

nümayəndələrinin peşə hazırlığına uyğun olaraq və heç bir ayrı-seçkiliyə məruz qalmadan bərabər 

hüquqlara malik olmasını nəzərə alaraq, həmin hüquqların həyata keçirilməsi üçün hərtərəfli şərait 

yaradılsın,  onların  pozulmasına  yönəldilmiş  hər  hansı  bir  hərəkətin,  yaxud  hərəkətsizliyin  qarşısı 

alınsın,  ərizə  və  şikayətlərin  baxılmasına  və  vətəndaşların  qəbulunda  həmin  məsələlərin  həllinə 

diqqət artırılsın ” [2]. Sənəddə həmçinin Azərbaycan Respublikasının Prezident Aparatına, Nazirlər 

Kabinetinə, nazirlik  və  idarələrə,  yerli  icra hakimiyyəti başçılarına aşağıdakı  istiqamətlərdə  dövlət 

yardımının və hökumət siyasətinin həyata keçirilməsi bir vəzifə kimi tapşırılır;  

-  milli  azlıq,  azsaylı  xalq  və  etnik  qrupların  mədəni,  dil  və  dini  özgünlüyünün  qorunub 

saxlanılması və inkişaf etdirilməsi; 

-  milli  ənənə  və  adətlərə  əməl,  dini  mərasim  və  ayinlərin  tam  azad  icra  edilməsi,  ibadət 

yerlərinin qorunub saxlanılması və onlardan istifadə edilməsi

- milli sənətkarlığın, peşəkarlıq və özfəaliyyət yaradıcılığı və xalq sənətlərinin sərbəst inkişaf 

etdirilməsi; 

- bütün millətlərin tarix və mədəniyyət abidələrinin qorunması; 

- əhali üçün  əhəmiyyətli olan  yerlər, qoruqlar parklar və digər təbiət  obyektlərinin mühafizə 

olunub saxlanılması [2] 

“Mədəniyyət haqqında ” qanunun 11-ci maddəsində milli mədəniyyətin inkişafına və qorunub 

saxlanılmasına yardım nəzərdə tutulur. Dövlət Azərbaycan xalqının milli mədəniyyətinin inkişafına 

və  qorunub  saxlanılmasına,  eləcə  də  Azərbaycan  Respublikasının  ərazisində  yaşayan  bütün  milli 

azlıqların mədəni kimliyinə təminat verir. "Təhsil haqqında " qanunun 6-cı maddəsi və "Dövlət dili" 

haqqında qanunun 3-cü maddəsinə əsasən təhsil milli azlıqların müxtəlif dillərində verilə bilər.  

Daxili  qanunvericiliyin  bu  müddəaları  ilə  yanaşı,  Azərbaycan  Respublikasının  1996-cı  il  31 

may  tarixində  qoşulduğu  irqi  ayrı-seçkiliyin  bütün  formalarının  aradan  qaldırılması,  aparteidin 

qarşısının  alınması  və  onun  cəzalandırılması,  genosidin  qarşısının  alınması  və  onun 

cəzalandırılması  haqqında  BMT  Konvensiyaları  kimi  beynəlxalq  sənədlərin  müddəaları  da  tətbiq 

olunur. 

Mədəniyyət  və  Turizm  Nazirliyi  yanında  Milli  Azlıqların  Əlaqələndirmə  Şurası  fəaliyyət 

göstərir.  Azərbaycan  Milli  Elmlər  Akademiyasında  milli  azlıqların  dil,  mədəniyyət,  tarix  və 

etnoqrafiyasının  öyrənilməsi  üzrə  xüsusi  şöbə  yaradılıb.  Bakıda  katolik  kilsələri,  sinaqoqlar 

məscidlərlə  yanaşı  fəaliyyət  göstərir.  Bu  mənada  Azərbaycan  bütün  dünyada  multikulturalizm 

məkanı kimi tanınır. 

Bunlarla  yanaşı  Azərbaycan  beynəlxalq  konvensiya  da  qoşulub.  Bu  da  ölkəmizin  mili 

azlıqların hüququnun qorunmasına çox böyük önəm verdiyini ortaya qoyur. Mədəniyyət və Turizm 

Nazirliyi tərəfindən 2006-cı ildən etibarən Bakı şəhərində "Azərbaycan-doğma diyar" devizi altında 

azsaylı  xalqların  incəsənət  festivalları  keçirilir.  2006,  2008  və  2011-2012-ci  illərdə  keçirilmiş 

festivallar  respublikanın  ictimai-mədəni  həyatında  mühüm  hadisə  kimi  yadda  qalıb.  Festivallar 

çərçivəsində  Azərbaycan  etnik  musiqisinə  həsr  olunmuş  nəşrlər  hazırlanıb,  görkəmli  alimlərin 

iştirakı  ilə  azsaylı  xalqların  və  etnik  qrupların  mədəni  irsinin  qorunması  mövzularında  elmi 

konfranslar  keçirilib,  onların  həyat  və  yaşayış  tərzini  əks  etdirən  fotosərgilər  təşkil  edilib. 

Festivallar  kütləvi  informasiya  vasitələrində  geniş  işıqlandırılıb,  elmi  konfransların  materialları 

"Musiqi  dünyası"  jurnalında  çap  olunub.  İctimai  Televiziya  tərəfindən  festivallara  informasiya 

dəstəyi verilib. 

Azsaylı  xalqların  mədəni-maarif  inkişafı  tarixində  Azərbaycanın  müəyyən  təcrübəsi  var. 

Respublikamızın  13  rayonunda  yaşayan  etnik  qrupların  uşaqları  öz  milli  adət  və  ənənələrini, 

mədəniyyətini  öyrənmələri  üçün  lazımi  şərait  yaradılıb.  Belə  ki,  Quba,  Qusar,  İsmayıllı,  Xaçmaz, 



 

“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri” 

adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə 

361

 

 



 

 

Oğuz,  Qəbələ  rayonlarının  126  məktəbində  24670  şagird  ləzgi,  Lerik,  Lənkəran,  Astara,  Masallı 



rayonlarının 246 məktəbində 26070 şagird talış, Balakən, Qəbələ, Xaçmaz, Zaqatala, Quba, Samux 

rayonlarının 32 məktəbində 4748 şagird avar, udin, tat, saxur, yəhudi, xınalıq, kürd dillərini əsasən 

ibtidai  siniflərdə  öyrənirlər.  Beləliklə,  respublikanın  407  məktəbində  azsaylı  xalqların  və  etnik 

qrupların  55488  nəfər  uşağı  öz  ana  dillərini  öyrənirlər.  Azsaylı  xalqların  dillərində  təlim  aparan 

müəllimlər müvafiq qaydalara uyğun olaraq vaxtaşırı ixtisasartırma kursundan keçirilirlər [11]. 

Avropa  Şurası  və  Azərbaycanın  Təhsil  Nazirliyi  hələ  2003-cü  ilin  mayında  Bakıda  "Təhsil 

siyasəti  və  milli  azlıqlar"  mövzusunda  seminar  keçirib,  noyabrın  son  günlərində  isə  bu  məsələ 

ətrafında Strasburqda AŞ-ın iqamətgahında beynəlxalq ekspertlərin iştirakı ilə müzakirələr aparılıb. 

Hər iki tədbirdə ölkədəki milli azlıqların təhsilinə münasibət yüksək dəyərləndirilib. Bu gün Təhsil 

Nazirliyi  ölkə  Konstitusiyası,  "Təhsil  haqqında"  qanunun  tələbləri  və  Avropa  Xartiyasının 

prinsiplərini  əldə  rəhbər  tutaraq,  azsaylı  xalqların  dilləri,  tarixi  və  mədəniyyətinin  öyrənilməsi 

istiqamətində mümkün imkanlardan istifadə edir. 

Azsaylı  xalqların  dilinin,  mədəniyyətinin,  məişət  həyatının  qorunub  saxlanmasında  onların 

yaratdıqları musiqi və folklor kollektivlərinin rolu daha böyükdür.  Bu mənada Lənkəran bölgəsində 

yüzillərdir ki, məskunlaşmış talışların folklor nümunələrini yaşadan “Lənkəranlı nənələr”, eləcə də 

respublikamızın  şimal  qütbündə  yaşayan  avarların  məşhur  “Avar  rəqs  qrupu”  və  sair  azsaylı 

xalqların  mədəniyyətinə  aid  olan  bu  cür  nümunələrin  sayı  az  deyil.  Respublikamızda  folklor 

nümunələrinin  rəngarəngliyi  də  məhz  bundadır.  Qəbələnin  Nic  qəsəbəsində  və  Oğuz  rayonunda 

yaşayan udilərin “Orayin” mədəniyyət mərkəzi fəaliyyət göstərir. Udilərin Nic qəsəbə mədəniyyət 

evi  nəzdində  fəaliyyət  göstərən  “Cəngi”  rəqs  ansamblının  səs-sorağı  hər  yerdən  gəlir  və  rəsmi 

dövlət  tədbirlərində  fəallıqları  ilə  seçilir.  Oğuz  rayonunun  Calud  kəndində  yaşayıb-yaratmış 

Dülgəroğlu  Aşıq  Əvək  üç  dildə  -  Azərbaycan,  udi,  erməni  dillərində  yazıb-yaradıb,  həm  də  aşıq 

kimi tanınıb. Balakənin Qaysa kənd mədəniyyət evində avarlara məxsus “Cahan” folklor ansamblı, 

oğlanlardan  ibarət  “Qafqaz”,  Şambul  kənd  mədəniyyət  evində  “Qızlar”,  Mahamalar  kənd 

mədəniyyət  evində  “Təbəssüm”, Zaqatalada qızlardan  ibarət  “Alazan” rəqs  qruplarının  da  adlarını 

çəkmək olar ”. 

Bütün  bunlar  onu  deməyə  əsas  verir  ki,  əsrlərdən  bəri  Azərbaycan  ərazisində  multikultural 

şəraitdə  yaşayan  müxtəlif  millətlərin  milli  dəyərlərinə  dövlət  qayğısı  günü-gündən  daha 

gücləndirilir,  onların  milli  dəyərlərinin  qorunması  və  bu  istiqamətdə  hüquqi  bazanın 

formalaşdırılması  beynəlxalq  hüquqi  normalarla  tənzimlənir.  Ölkə  rəhbərinin  2016-cı  ilin 

Azərbaycanda “Multikulturalizm ili” elan edilməsi haqqında imzaladığı 2016-cı il 11 yanvar tarixli 

sərəncamı  bu diqqət və qayğının ən bariz nümunəsidir.   

 

ƏDƏBİYYAT: 



1.  Azərbaycan  multikulturalizminin  ədəbi-bədii  qaynaqları  (baş  elmi  redaktoru  akademik 

K.Abdullayev). Bakı: BMM, 2016  

2. “Azərbaycan Respublikasında yaşayan milli azlıq, azsaylı xalq və etnik qrupların hüquq və 

azadlıqlarının qorunması, dil və mədəniyyətinin inkişafı üçün dövlət yardımı haqqında” Azərbaycan 

Respublikası Prezidentinin fərmanı http://www.eqanun.az/alpidata/framework/data/7/f_7762.htm 

3.  Əlifov  A.  Azərbaycanda  ləzgilərin  heç  bir  problemi  yoxdur.  “Xalq  cəbhəsi”  qəzeti,    12 

yanvar  2011, №5, səh.10 

4. Xudiyev N.  Heydər Əliyev və  Azərbaycan dili. Bakı: Təhsil,1997 

5. Muradov A. Ümumtəhsil məktəblərində mədəniyyətlərarası və dinlərarası dialoqun tədrisi. 

http://www.edu.gov.az 

6.  Mehdiyev  R.  Güclü  Azərbaycan  dövləti  qloballaşma  şəraitində  milli  ideyanın  təcəssümü 

kimi / http://www.science.gov.az/ 

7. Məmmədov T. Azərbaycan etnik mədəniyyəti [Mətn] : [Azərbaycan etnosunun tarixi haq.] 

/T.Məmmədov //Ədalət.- 2010.- 13 iyul, s. 4. 

8.  Nərimanoğlu  M.  Multikulturalizm  dövlət  siyasətinin  ən  yaxşı  modellərindəndir  // 

“Azərbaycan” qəzeti, 15 yanvar 2016, s. 5  



 

Yüklə 6,82 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   62   63   64   65   66   67   68   69   ...   88




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin