Etibarlılığın əsas göstəriciləri Konstruktiv yerinə yetirilmələrinə görə texniki qurğular müxtəlif mürəkkəblik
dərəcəsində olurlar. Etibarlıq nəzəriyyəsində adətən obyektlərə iki mürəkkəblik
səviyyəsində baxırlar – element və sistem.
Element – məvhumu altında baxılan
məsələlərin həlli hüdudlarında ayrı-ayrı hissələri maraq doğurmayan obyektləri
başa düşürlər. Tərkib hissələrinə ayrılmadan, bütövlükdə baxılan, istənilən texniki
qurğu element ola bilər. Əgər müəyyən şəraitdə müəyyən məsələlərin yerinə
yetirilməsi və birlikdə fəaliyyət göstərmək üçün nəzərdə tutulmuş bir-biri ilə
əlaqədar elementlərin cəmi kimi baxılan texniki qurğular
sistem adlanır. Bu halda
qurğunun etibarlılığı onun ayrı-ayrı elementlərinin vəziyyəti ilə təyin edilir.
Element və sistem anlayışı nisbi olsa da, etibarlılıq məsələlərinin həlli zamanı
onların istifadə edilməsi etibarlılığın uyğun göstəricilərinin seçilməsini və onların
hesablanmasını müəyyən edir, bu zaman elementin etibarlılıq məsələlərinin analizi,
bir qayda olaraq, sistemin etibarlılığının analizindən sadədir.
Etibarlılıq nəzəriyyəsində digər mühüm anlayış – elementlərin və sistemlərin
təmir olunanlara və
təmir olunmayanlara ,
bərpa olunanlara və
bərpa olunmayanlara bölünməsidir. Texniki qurğuların təmir olunanlara və təmir
olunmayanlara bölünməsi onların mövcud olduqları bütün zaman ərzində təmir
işlərinin
yerinə
yetirilməsinin
texniki
imkanlarının
olmasından
və
mümkünlüyündən asılı olaraq həyata keçirilir. Bu prinsipdən baxdıqda közərmə
lampaları həmişə təmir olunmayan məmulatlara, elektrik mühərriki isə təmir
olunanlara aiddirlər.Texniki qurğuların bərpaolunanlara və bərpaolunmayanlara
bölünməsi müəyyən xarici şəraitlərə tətbiqilə həyata keçirilir.