Etibarlılıq nəzəriyyəsinin əsas termin və anlayışları
Etibarlılıq hər hansı
texniki qurğu, o cümlədən elektrik avadanlıqlarının
keyfiyyətinin ən vacib texniki-iqtisadi göstəricisidir. Bununla əlaqədar olaraq
elektrik avadanlıqlarının müxtəlif proseslərdə tətbiqi zamanı istehsalatın
texniki
səviyyəsi həmin avadanlıqların etibarlılıq dərəcəsilə müəyyən edilir. Elektrik
qurğularının istismarı zamanı sıradan çıxması (dayanması)
təsərrüfata böyük
maddi ziyan vurur.
Elektrik avadanlıqlarının
etibarlılığı
dedikdə, onun verilən vaxt ərzində və
müəyyən tətbiq olunma şəraitində sıradan çıxmadan
işləməsi qabiliyyəti başa
düşülür.
Hər hansı qurğunun etibarlılığının ölçüsü iş zamanı sıradan çıxmaların
intensivliyidir.
Etibarlılıq məsələlərinin təhlili və tədqiqilə məşğul olaan elm etibarlılıq
nəzəriyyəsi adlanır. Bu elmin əsas vəzifəsi ehtimal nəzəriyyəsi və riyazi statistika
metodları əsasında texniki qurğularda baş verən sıradan çıxmaların
qanunauyğunluqunu öyrənməkdir.
Etibarlılığın əsas anlayış və terminləri qüvvədə olan DÜİST 13377-75
“Texnikada etibarlılıq terminləri”-ndə ətraflı verilir.
Bu anlayış və terminlərə aşağıdakılar daxildir:
etibarlılıq, iş qabiliyyətlilik,
sıradan çıxma, nasazlıq, işləmə müddəti, sıradan çıxmamaq, uzunömürlülük,
təmirə yararlılıq, resurs, xidmət müddəti, sıradan çıxmadan işləmə ehtimalı,
sıradan çıxmanın intensivliyi, təmir oluna bilən və s.
Etibarlılıq
– texniki qurğunun özünün istismar göstəricilərini müəyyən
olunmuş vaxt müddətində saxlamaqla verilmiş funksiyanı
yerinə yetirmək
xassəsidir.
İş qabiliyyətlilik
– qurğunun texniki sənədlərdəki tələblərlə müəyyən olunmuş
parametrli verilmiş funksiyanı yerinə yetirmək vəziyyətidir.
Dostları ilə paylaş: 
