Bu sahədəki vəziyyəti nəzərdən keçirdikdən, məlumatları təhlil etdikdən və mövcud qanunvericilik
bazasını nəzərdən keçirdikdən sonra, aşağıda göstərilən əsas strateji tövsiyələr tərtib edilmişdir. Hər
bir tövsiyədə onun həyata keçirilməsi yollarına dair təkliflər və tədbirlər təsvir olunmuşdur.
1.
Xüsusi və inkluziv təhsil islahatları ölkədə aparılan Ümumi təhsil islahatlarının tərkib
hissəsi olmalıdır.
TN inkluziv təhsili hökumətin strateji məqsədi kimi təqdim edir. Eyni zamanda qeyd etmək
lazımdır ki, əsas təhsil qanunu layihəsində inkluziv təhsil barədə qeydlər öz əksini
tapmamışdır. Buna görə də aşağıdakı tövsiyələr təqdim edilir:
1.1.
“İnkluziv təhsil haqqında qanun” dövlət tərəfindən qəbul edilməlidir.
1.2.
Bu qanundan irəli gələn vəzifələrin həyata keçirilməsi üçün müvafiq normativ baza
yaradılsın.
1.3.
Hökumət genişəhatəli ilkin pedaqoji təhsil, müəllim ixtisasartırması və mütəxəssis
hazırlığı proqramını tərtib etməli və həyata keçirməlidir.
Tədqiqat nəticələri göstərdi ki, tədris və xüsusi xidmətlər sahəsində mütəxəssis
çatışmazlığı təhsil sisteminin müvafiq təhsil imkanları yaratmasına mane olan əsas
amillərdən biridir. Bu məsələnin miqyasını və ölçüsünü, habelə yerlərdə mövcud şəraiti
nəzərə alaraq, aşağıda göstərilən üç mərhələli əməliyyatı tövsiyə etmək olar:
a.
Qısa müddət: Hazırkı işçi qüvvəsi üçün qısa müddətli ixtisasartırma kursu təşkil
etmək. Hədəf qrupu müəllimlərdən və müəllim köməkçilərindən, məktəblərdə və
uşaq bağçalarında fəaliyyət göstərən xüsusi xidmət işçilərindən ibarətdir.
b.
Orta müddət: Ölkənin orta müddətli tələbatını ödəmək məqsədilə bir-iki illik ilkin
pedaqoji təhsil və müəllim ixtisasartırması, yəni kollec (müəllim hazırlığı və tibbi
kolleclər) proqramları tərtib etmək və həyata keçirmək. Bunun nəticəsində orta
məktəbi bitirən gənclər təhsil alaraq, orta ixtisaslı mütəxəssis kimi fəaliyyət göstərə
bilərlər. Həmin proqramın hədəf qrupları mövcud işçi qüvvəsindən və orta məktəbi
bitirən gənclərdən ibarətdir. Hökumətin son zamanlar peşə təhsili sistemini əsaslı
surətdə yenidən qurmaq öhdəliklərini qəbul etməsi və rayonlarda orta məktəbləri
yenicə bitirən gənclərin gələcək əmək fəaliyyətinə dair istəkləri bu məqsədi
həqiqətəuyğun və cəlbedici edir.
c.
Uzun müddət: Mütəxəssis hazırlığını, müəllim hazırlığını, tədqiqat və inkişaf
tədbirlərinin həyata keçirilməsini, habelə strategiyanın tərtib edilməsini təmin etmək
42
üçün universitetin əyani şöbəsində müvafiq ixtisaslar üzrə elmi proqramlar
(bakalavriat, magistratura və doktorantura) tərtib etmək. Ölkənin Bolonya prosesinə
qoşulmaq istəyi həmin proqramların həyata keçiriləcəyinə ümid verən amillərdən
biridir. Bundan əlavə, son illərdə bir neçə dövlət universiteti xarici, xüsusilə ABŞ və
Avropa universitetləri ilə birgə təhsil proqramları həyata keçirmişdir; bu cür
təcrübələr gələcək təşəbbüslər üçün nümunə kimi istifadə oluna bilər, çünki ölkənin
bir çox universiteti qeyd olunan ixtisaslar üzrə keyfiyyətli tədris proqramları həyata
keçirmək üçün lazım olan elmi və inzibati vəsaitlərə malik deyildir.
1.4. Hökumətin gələcək strategiyalarında və qaydalarında rahat istifadə imkanı əsas və ən
vacib məsələlərdən biri kimi nəzərə alınmalıdır. Hökumət dövlət büdcəsindən və digər
mənbələrdən sərmayə cəlb etmək yolu ilə infrastruktur məxariclərini xeyli artırmışdır.
Təqdirəlayiq haldır ki, 2003-08-ci illərdə hökumət ölkədə 1300-dən artıq məktəb inşa
etmiş və ya yenidən qurmuşdur, bu isə, ölkənin bütün məktəblərinin təxminən üçdə
biridir. Biz tövsiyə edirik ki, hökumət yeni məktəb binalarını və digər müvafiq
qurğuları layihələndirərkən əlillərin rahat istifadə imkanlarına dair planları və layihələri
də tərtib etsin.
Hökumət bütün ölkədə ƏU-ın ailələrinə nəqliyyat xərclərini ödəmək üçün maliyyə
yardımınını ayrılması üsullarını tərtib etməlidir. Xüsusi nəqliyyatın təmin edilməsi
nəticəsində ƏU-ın əksəriyyətinin təhsilə cəlb edilməsi mümkün olar. Buna nail olmaq
üçün bu müəssisələrin nəqliyyatla təmin olunmasının həyata keçirilməsi üçün xüsusi
qaydalar hazırlanmalı və ya müəssisələrin nümunəvi əsasnamələrinə vacib şərt kimi
əlavə edilməlidir.
2.
Hökumət xüsusi və inkluziv təhsilə dair milli konsepsiya tərtib etməlidir. Hökumətin təhsil
strategiyası tərtib edilərkən Azərbaycan üçün vahid və ümumi inkluziv təhsil nümunəsi
təyin edilməlidir və onu həyata kçeirmək üçün lazımi tədbirlər görülməlidir.
Tədqiqat göstərir ki, ölkədə inkluziv təhsil haqqında vahid aydın təsəvvür yoxdur. Bir çox
tədqiqatın nəticələri ona dəlalət edir ki, inklüziv təhsilin və əlilliyin tərifinin verilməsi çətin
məsələdir, çünki ayrı-ayrı ölkələrdə bu barədə təsəvvürlər fərqlidir. Sorğu nəticələrində
deyilir ki, bir çox sorğu iştirakçısı inkluziv təhsilin tərifini bilmir: inkluziv təhsil necə olur?
və ya bütün uşaqlar bir yerdə təhsil ala bilərmi? Buna görə strateji tövsiyələrdən biri ondan
ibarətdir ki, əlilliyin rəsmi təsnifatı Xəstəliklərin Beynəlxalq klassifikasiyasına
uyğunlaşdırılsın.. Bu məqsədə nail olmaq üçün aşağıda göstərilən tədbirlərin həyata
keçirilməsi məqsədəuyğundur:
2.1.
Əlilliyin tərifinə/təsnifatına dair yeni dövlət strategiyası tərtib etmək məqsədilə yerli
və beynəlxalq ekspertlərdən (həm Sovet, həm də Qərb təhsili almış ekspertlərdən),
QHT-lərin və dövlət orqanlarının nümayəndələrindən ibarət olan, dəqiqliklə müəyyən
edilmiş məqsədlərə, vəzifələrə, vaxt cədvəlinə və fəaliyyət planına malik olan İşçi
Qrupu (İQ) yaratmaq. İQ-nun öz fəaliyyətini həyata keçirə bilməsi üçün onun
büdcədən maliyyələşdirilməsi məqsədəuyğun olardı.
2.2.
Bu sahədə mövcud olan çatışmazlıqları aradan qaldırmaq üçün hökumət bu sahədə
tədqiqatın aparılmasını dəstəkləməlidir. Hal hazırda tədqiqatların aparılmasına
əhəmiyyət verilir müasir ədəbiyyatdan və kitabxanalardan istifadə imkanlarının
olmaması da tədqiqatın aparılmasına mane olan amillərdəndir.
Bu sahənin məsələləri və
çətinlikləri barədə cəmiyyətə daim məlumat vermək üçün ictimaiyyəti məlumatlandırma
kampaniyalarının fasiləsiz surətdə həyata keçirilməsi qaydalarını tərtib edilməsi
vacibdir. Tədqiqat nəticəsində məlum oldu ki, ölkədə inkluziv təhsillə bağlı ƏU-ın
hüquqları və onlar üçün müəyyən edilmiş yardım növləri barədə azməlumatlılıq
mövcuddur.
43
2.3.
Əhalinin məlumatlandırılması üçün məlumatlandırma kampaniyaları keçirilməlidir.
3.
Hökumət xüsusi xidmətin göstərilməsi sistemini əlilliyi olan uşaqların təhsilinin
keyfiyyətini təmin edən əsas məsələlərdən biri kimi qəbul etməlidir.
İnkluziv təhsil strategiyalarının uğurla həyata keçirilməsi üçün xüsusi xidmətlərin
göstərilməsi (psixoloqlarının, nitq və əmək gigiyenası terapevtlərinin, sosial işçilərin və s.)
çox əhəmiyyətlidir Hökumət tərəfindən hal-hazırda bu xidmətlər təklif olunmur.
Böyük
şəhərlərdə və rayon mərkəzlərində ailə və uşaqlara yardım mərkəzlərinin yaradılması da çox
məqsədəuyğun olardı. İnkluziv təhsilə cəlb olunmuş məktəblərin nəzdində reabilitasiya-
inkişaf xidmətləri göstərən mərkəzlər yaradılmalıdır.
3.1.
Mövcud icma əsaslı reabilitasiya mərkəzləri inkişaf etdirilməlidir, onların təcrübəsi
xüsusi xidmətlərin göstərilməsi və təkmilləşdirilməsi üçün istifadə edilməlidir. Dövlət
maliyyə və texniki yardımı mexanizmləri (məsələn, fəaliyyət keyfiyyətinin standartları,
müalicə metodologiyası və s.) vasitəsilə alternativ müəssisələri dəstəkləməyə və bu
mərkəzlərin şəbəkəsini genişləndirə bilər.
3.2.
Nəhayət, Tibbi-pedaqoji-psixoloji komissiyaların vəzifələri,, səlahiyyətləri öhdəlikləri
nəzərdən keçirilməli və əlilliyi olan uşaqların təhsilə olan tələbatını ödəmək üçün
mövcud strukturu dəyişdirilməlidir. Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, əldə edilən ümumi
razılığa uyğun olaraq, TPPK heç də bütün hallarda ƏU-ın və onların ailələrinin
tələbatını tam ödəyə bilmir. Bir çox ekspert qanunverici və tənzimləyici amillərin bu
orqanın fəaliyyətinin səmərəsinə və çevikliyinə mənfi təsir göstərdiyini bildirirlər.
Bununla bağlı tövsiyə olunur ki, komissiyanın vəzifə və səlahiyyətlərini
dəyişdirilməlidir. TPPK-larını Təhsil nazirliyinin nəzdində xüsusi şöbələrə çevirmək
olar. Komissiya evlərə getmək, ümumi məktəblərdə və ya yerli təhsil şöbələrində
müvafiq xidmətlər göstərmək üçün işə götürülən ekspertlər vasitəsilə xidmətlər göstərə
bilər. ƏU-ın ümumi məktəbə qəbul edilməsi zamanı bu barədə qərarın qəbul edilməsi
prosesinə məktəb rəhbərliyini, valideynlər və uşaqlar da cəlb edilə bilər. Qeyd olunan
məsələ ilə bağlı müvafiq qayda və təlimatar hazırlanmalıdır.
44
İstifadə olunmuş ədəbiyyatın siyahısı
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası (1995), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Hökuməti
Uşaq hüquqları konvensiyası (1989), Nyu York: BMT
Dakar fəaliyyət çərçivəsi, Hamı üçün təshil: ümumi öhdəliklərin yerinə yetirilməsi (2000), Paris:
UNESCO
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Əhalinin sosial təminatını möhkəmləndirmək üçün əlavə
tədbirlər haqqında fərmanı (22 yanvar 2007-ci il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər
Kabineti
Əlil şəxslər üçün xüsusi məktəbəqədər təhsil müəssisələrinin nizamnaməsi haqqında 024 nömrəli
qərar (4 mart 2004-cü il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Evdə təhsil almaq hüququ verən xəstəliklərin siyahısı və ev məktəbinin (və ya təhsilinin) təşkil
edilməsi qaydası haqqında 077 nömrəli qərar (10 may 2002-ci il), Bakı: Azərbaycan
Respublikasının Nazirlər Kabineti
Xüsusi təhsil müəssisələrinin nizamnaməsi haqqında 078 nömrəli qərar (10 May, 2002), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Əlil şəxslər üçün peşə təhsili haqqında 72 nömrəli qərar (29 aprel 2002-ci il), Bakı: Azərbaycan
Respublikasının Nazirlər Kabineti
Nitq patoloqunun təmin edilməsi haqqında 73 nömrəli qərar (29 aprel 2002-ci il), Bakı: Azərbaycan
Respublikasının Nazirlər Kabineti
Tibbi-pedaqoji-psixoloji komissiyanın yaradılması haqqında 74 nömrəli qərar, (29 aprel 2002-ci il),
Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Evdə məktəb haqqında 77 nömrəli qərar (10 may 2002-ci il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının
Nazirlər Kabineti
Müalicə mərkəzlərinin nizamnaməsi haqqında 85 nömrəli qərar (29 may 2002-ci il), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Sağlamlıq imkanları məhdud olan şəxslərə qayğıkeş şəkildə ibtidai və orta təhsil xidmətlərinin
göstərilməsi qaydaları haqqında 86 nömrəli qərar (29 may 2002-ci il), Bakı: Azərbaycan
Respublikasının Nazirlər Kabineti
İnteqrativ məktəb şəraitində təhsil fəaliyyətinin təşkil edilməsi haqqında 87 nömrəli qərar (29 may
2002-ci il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Stasionar şəraitdə (xəstəxanada) təhsilin təşkil edilməsi haqqında 88 nömrəli qərar (29 may 2002-ci
il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Xüsusi təhsil alan uşaqların xüsusi məktəblərə, sağlamlıq və müalicə mərkəzlərinə və tibb
müəssisələrinə daşınması üçün həmin uşaqların valideynlərinə və digər qanuni nümayəndələrinə
45
ödənilən vəsaitlər haqqında 193 nömrəli qərar (13 dekabr 2004-cü il), Bakı: Azərbaycan
Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Ümumi təhsil haqqında qanunu (7 oktyabr 1992-ci il), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Hökuməti
Azərbaycan Respublikasının Uşaq hüquqları haqqında qanunu (18 may 1998-ci il), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Ağ ciyər vərəminə qarşı mübarizə haqqında qanunu (2 may 2000-ci
il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Sağlamlıq imkanları məhdud olan uşaqların təhsilinin inkişaf etdirilməsinə dair Milli fəaliyyət planı
(MFP) (2005), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Əlil şəxslər üçün pulsuz xüsusi təhsil haqqında əsasnamə (5 may 2002-ci il), Bakı: Azərbaycan
Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Əhalinin sağlamlığının qorunması haqqında qanunu (18 fevral 1997-ci
il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Əmək pensiyaları haqqında qanunu (7 fevral 2006-cı il), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Pentensiar müəssisələrdən buraxılmış şəxslərin sosial adaptasiyası
haqqında qanunu (31 may 2007-ci il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Əlilliyin qarşısının alınması, əlillərin müalicəsi və sosial təminatı
haqqında qanunu (25 avqust 1992-ci il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Vətəndaşların pensiyalarla təmin edilməsi haqqında qanunu (23
sentyabr 1992-ci il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının QİÇS-in yayılmasının qarşısının alınması haqqında qanunu (16 aprel
1996-cı il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Sosial müavinətlər haqqında qanunu (7 fevral 2006-cı il), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Sosial sığorta haqqında qanunu (18 fevral 1997-ci il), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Azərbaycan Respublikasının Məqsədli dövlət sosial yardımı haqqında qanunu (21 oktyabr 2005-ci
il), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti
Xüsusi təhsil haqqında qanun (2001), Bakı: Azərbaycan Respublikasının Hökuməti
Bağlı və açıq tipli xüsusi təhsil müəssisələrinin nizamnaməsi (10 may 2003-cü il), Bakı:
Azərbaycan Respublikasının Hökuməti
Əlil şəxslər üçün xüsusi məktəbəqədər təhsil müəssisələrinin nizamnaməsi (4 mart 2004-cü il),
Bakı: Azərbaycan Respublikasının Hökuməti
46
BMT (13 dekabr 2006-cı il), Əlil şəxslərin haqları konvensiyası, Nyu York: BMT
BMT (noyabr, 2004-cü il), İqtisadi, sosial və mədəni haqlar haqqında beynəlxalq sazişin
Azərbaycanda həyata keçirilməsi haqqında hesabat, Paris: BMT
UNESCO (1994-cü il), Salamanka bəyannaməsi və xüsusi tələbata cavab verən təhsilə dair
fəaliyyət çərçivəsi, Paris: UNESCO
DST (2002), Fəaliyyət, əlillik və sağlamlıq haqqında ümumi təsəvvürə doğru, Cenevrə: Dünya
Səhiyyə Təşkilatı
Dünya Təhsil Forumunun Tərtibat Komissiyası (23 may 2000-ci il), Dakar fəaliyyət çərçivəsinə
dair geniş rəy. Hamı üçün təhsil: ümumi öhdəliklərimizin yerinə yetirilməsi, Paris: Dünya Təhsil
Forumunun Tərtibat Komissiyası
Dostları ilə paylaş: |