Namiq Əbdülsəməd oğlu Abbasov
B
u günlərdə Ağ ciyər xəstəlikləri kafedrasına ağır itki üz
vermişdir. Kafedranın müdiri, əməkdar müəllim, professor
Namiq Əbdülsəməd oğlu Abbasov ömrünün 74 ilində vəfat
etmişdir.
u
Məlum olduğu kimi Yer planeti Günəş siste-
minin bir hissəsidir. Bu sistem kainatdakı
digər ulduzlara görə orta böyüklükdə olan
Günəşin ətrafında dövr edən 8 planetdən və onla-
rın 54 peykindən ibarətdir. Yer kürəsi bu sistemdə
Günəşə ən yaxın üçüncü planetdir.
Günəşin diametri Yerin diametrinin 103 mis-
li qədərdir. Bunu bir bənzətməylə açıqlayaq. Əgər
diametri 12.200 km olan Yer kürəsini üzüm dənəsi
böyüklüyünə gətirsək, Günəş də futbol topunun iki
misli böyüklüyündə olan kürə halına gələr. Amma
daha maraqlı olan aradakı məsafədir. Həqiqətə uyğun
model qurmaq üçün üzüm dənəsi böyüklüyündəki
Dünya ilə top böyüklüyündəki Günəşin arasını
təxminən 280 metr etmək lazımdır. Günəş sisteminin
lap xaricində olan planetləri isə kilometrlərlə uzağa
aparmaq lazım olacaq.
Ancaq bu qədər nəhəng ölçüyə sahib Günəş sistemi
yerləşdiyi Südyolu qalaktikasına nisbətdə olduqca kiçik
ölçüdədir. Çünki Südyolu qalaktikasında Günəş kimi
və ondan daha böyük təxminən 250 milyard ulduz var.
Bu ulduzlardan Günəşə ən yaxın olanı Alfa Sentavra-
dır (Alpha Centauri). Əgər Alfa Sentavranın bayaqkı
nisbətə, yəni Dünyanın üzüm dənəsi böyüklüyündə
olduğu və Günəş ilə Dünya nın arasının 280 metr oldu-
ğu nisbətə yerləşdirsək, onu Günəşdən 78 min kilometr
uzağa yerləşdirməyimiz lazımdır!
Modeli bir az da kiçildək. Dünyanı gözlə çətin
görülən bir toz zərrəsi edək. Onda Günəş qoz
böyüklüyündə olub Dünyaya üç metr məsafədə
yerləşəcək. Bu halda Alfa Sentavra Günəşdən 640 km
(bəli, kilometr) uzaqda olmalıdır.
Südyolu qalaktikasında aralarında bu cür nəhəng
məsafələr olan 250 milyard ulduz mövcuddur. Spiral
şəklindəki bu qalaktikanın qollarının birində bizim
Günəşimiz yerləşir.
Ancaq maraqlısı odur ki, Südyolu qalaktikası da
kosmosa nisbətən çox “kiçik” yer tutur. Çünki kosmos-
da təxminən 200 milyarda qədər başqa qalaktikalar da
var. Bu qalaktikaların arasındakı boşluqlar isə Günəş
ilə Alfa Sentavra arasındakı boşluğun milyonlarla misli
qədərdir.
Corc Qrinşteyn (George Greenstein) bu heyrətamiz
böyüklüklə bağlı “The Symbiotic Universe” (Simbi-
yotik Kainat) adlı kitabında belə yazır: “Əgər ulduzlar
bir-birlərinə bir az daha yaxın olsaydılar, astrofizika
çox da fərqli olmazdı. Ulduzlarda, nebulalarda və digər
göy cisimlərində davam edən təməl fiziki proseslərdə
heç bir dəyişiklik olmazdı. Uzaq məsafədən baxdıq-
da qalaktikamızın görünüşü də indikiylə eyni olardı.
Gecə çəmənlər üzərinə uzanıb izlədiyim səmada çox
sayda ulduz görünərdi. Amma üzr istəyirəm, bəli;
bir fərq daha olardı: Bu mənzərəni seyr edən “mən”
olmazdım… Kosmosdakı bu nəhəng boşluq, bizim var
olmağımızın vacib şərtidir.” (The Symbiotic Universe.
s. 21)
Qrinşteyn bunun səbəbini də açıqlayır; kosmosda-
kı böyük boşluqlar, bəzi fiziki dəyişikliklərin insan
həyatına ən uyğun şəkildə formalaşmasını təmin edir.
Eyni zamanda Dünyanın kosmos boşluğunda hərəkət
edən nəhəng göy cisimləri ilə toqquşmasına maneə
olan faktor da kainatdakı göy cisimlərinin arasında bu
cür böyük boşluqların olmasıdır.
Kainatın böyüklüyü və sahib olduğu həssas taraz-
lıqlar, üstün yaratma sənətinin açıq-aşkar dəlilləridir.
Müasir elmin gəldiyi bu nəticə Quranda bundan 14 əsr
əvvəl xəbər verilmiş həqiqətin təsdiqindən ibarətdir.
“Doğrudan da, göyləri və yeri altı gündə yaradan,
sonra Ərşə ucalan Allahdır. O, gündüzü sürətlə təqib
edən gecə ilə örtüb bürüyür. Günəşi, ayı və ulduzları
Öz əmrinə tabe edən Odur. Əslində yaratmaq da, əmr
etmək də Ona məxsusdur. Aləmlərin Rəbbi Allah nə
qədər xeyirxahdır”. (“Əraf” surəsi, 54)
Dostları ilə paylaş: |