Al-lulu vəl-mərcan
Qarışqa Öldürməyin Qadağan Olması
Yüklə 5,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Zamanı Söyməyin Qadağan Olması
- “Həyat ancaq bizim dünya həyatımızdır. Kimimiz ölür, kimimiz də doğulur. Bizi öldürən ancaq zamandır.”
|
1445. Əbu Hureyra demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm: “(Bir dəfə) bir qarışqa peyğəmbərlərdən birini dişlədi və o, qarışqa yuvasının yandırılmasını əmr etdi.” Onda Allah ona belə vəhy etdi: “Səni qarışqa dişlədi deyə, Allahın şəninə təriflər deyən bir ümməti yandırdın!” (Buxari 3019, Muslim 5986, 2241/148)
644
1446. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Bir qadın acından ölənə qədər evdə həbs etdiyi pişiyə görə Cəhənnəmə düşdü. Pişiyi evdə həbs edərək nə yemək vermiş, nə də su içirmişdi, nə də onun özü üçün ov etməsinə izn vermişdir ki, yerin həşəratlarından yesin”. (Buxari 3482, Muslim 5989, 2242/151)
1447. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Bir dəfə) bir adam yolla gedərkən bərk susadı və bir quyuya enib su içdi. Sonra quyudan bayıra çıxdıqda bir itin susuzluqdan ləhlədiyini və yaş torpaq yaladığını görüb (öz-özünə): “Mən susadığım kimi, bu (it də) susamışdır” dedi və (quyuya enib) ayaqqabısını su ilə doldurdu. Sonra ayaqqabısını dişləri ilə tutub quyudan çıxdı və itə su verdi. Allah da ona (bunun) əvəzini verdi və onu bağışladı.” (Əshabələr) dedilər: “Ey Allahın elçisi, məgər heyvanlara (etdiyimiz yaxşılıqlara) görə də bizə savab yazılır?” O buyurdu: “Hər bir canlıya (gös- tərdiyin qayğıya) görə savab vardır.” (Buxari 2363, Muslim 5996, 2244/153)
1448. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “İsrail oğullarından Fahişə bir qadın isti bir gündə quyunun ətrafında fırlanan və susuzluqdan öləcək bir hala gələrək dilini çıxarmış bir köpək gördü. Qadın ayaqqabısını çıxarıb (quyudan su götürərək) köpəyə verdi. Bu səbəblə qadın bağışlandı”. (Buxari 3467, Muslim 5997, 2245/154)
645
Ədəb Sözləri, Tərbiyyə Və S. Kitabı
646
1449. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu 119
: “Qüdrətli və əzəmətli Allah buyurur: “Adəm övladı dəhri söyməklə Mənə əziyyət verir. (Çünki) dəhr 120
Mənəm! Hər şey Mənim Əlimdədir, gecəni gündüzə, gündüzü də gecəyə çevirən Mənəm!”. (Buxari 4826, 7491, Muslim 5999, 2246/1)
1450. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Üzümə kərim” deməyin. Çünki kərim ancaq möminin qəlbidir.” (Buxari 6183, Muslim 6005, 2247/7)
119
Təbərinin təfsirində hədisin əvvəli səhih isnadla belə rəvayət edilmişdir: “Cahiliyyət dövründə insanlar: “Bizi, gecə və gündüz həlak edir! Bizi həlak edən də, öldürən də, dirildən də odur!”– deyərdilər.” Allah da Öz kitabında belə buyurdu: “Onlar dedilər: “Həyat ancaq bizim dünya həyatımızdır. Kimimiz ölür, kimimiz
qapılırlar”– onlar dəhri (yəni zamanı) söyürlər......” 120 İbn Teymiyyə demişdir: “Dəhr zamandır. Hər kəs zamanı söyərkən, müsibəti onun başına gətirəni qəsd edir və beləliklə, bu söyüşü Allaha aid edir. Çünki həqiqətdə bu müsibəti onun başına gətirən Allahdır. Deməli: “Dəhr Allahdır”– dedikdə, dəhrə aid etdiyi hər bir şeyin Allaha aidliyi qəsd edilir.” “Sarimul Məslul” 3/922.
647 1151. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizlərdən heç kəs (köləyə): “Rəbbinə yemək ver”, “Rəbbinə dəstəmaz almağa kömək et”, “Rəbbinə su ver” deməsin; qoy: “mənim ağam”, “mənim himayədarım” desin. Habelə heç kəs: “qulum”, “kənizim” deməsin; qoy: “oğlum”, “qızım”, “ay uşaq” desin”. (Buxari 2552, Muslim 6011, 2249/15)
1452. Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizdən biriniz nə badə: “Nəfsim Xəbis oldu” deməsin. Lakin “Nəfsim Sıxıldı” desin. (Buxari 6179, 6180, Muslim 6015, 2250/16)
1453. Səhl İbn Huneyf rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizdən biriniz nə badə: “Nəfsim Xəbis oldu” deməsin. Lakin “Nəfsim Sıxıldı” desin. (Buxari 6180, Muslim 6015, 2250/16)
648
Şer Kitabı
649
1454. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Doğru söz şair Ləbidin (şair olmuşdur) sözüdür. (O demişdir): “Məgər Allahdan başqa nə varsa, batil deyilmi? (...hər bir ləzzətin, əlbət ki, bir sonu vardır)”. Umeyyə İbn Əbu Səltə (Xristian idi) gəlincə, o, az qalmışdı ki, müsəlman olsun.” (Buxari 3841, 6147, Muslim 6026, 2256/3)
1455. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizdən bir kimsənin qarnınn irinlə dolması onun üçün serlə dolmasından xeyirlidir”. (Buxari 6155, Muslim 6030, 2258/8)
650
Yuxu Kitabı
651
1456. Qatadə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Saleh) yuxu Allahdandır, Hulm (pis yuxu) şeytandandır. Sizdən biriniz xoşlamadığı bir şeylər gördüyü zaman oyandığı zaman (sol tərəfə) üç dəfə üfürsün və yuxunun şərrindən Allaha sığınsın. Yuxu ona zərər verməz”. (Buxari 5747, Muslim 6034, 2261/1)
1457. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qiyamət yaxınlaşdığı zaman möminin yuxuları demək olar ki, həmişə doğru çıxacaq. (Çünki) möminin yuxusu peyğəmbərliyin qırx altı qismindən biridir. Peyğəmbərliyə aid olan bir şey isə yalan ola bilməz.” (Buxari 7017, Muslim 6042, 2263/6)
1458. Ubadə İbn Sabit rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Möminin yuxusu nübuvətin qırx altı cüzündən bir cüzdür”. (Buxari 6987, Muslim 6046, 2264/7)
1459. Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Möminin yuxusu nübuvətin qırx altı cüzündən bir cüzdür”. (Buxari 6987, Muslim 6047, 2264/6)
1460. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Möminin yuxusu nübuvətin qırx altı cüzündən bir cüzdür”. (Buxari 6988, Muslim 6048, 2263/8)
652
Görmüşdür”
1461. Əbu Hureyra demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm: “Məni yuxusunda görən kimsə ayıq vaxtı da görəcəkdir (görmüş kimidir), çünki şeytan mənim qiyafəmə girə bilməz.” (Buxari 6993, Muslim 6056, 2266/10)
1462. İbn Abbas rəvayət edir ki, (bir dəfə) bir nəfər Peyğəmbərin yanına gəlib dedi: “Mən bu gecə yuxuda bir bulud gördüm. Ondan (yerə) yağ və bal damırdı. Habelə insanların bunu ovuclarına yığdığını da gördüm. Kimisi çox, kimisi də az yığmışdı. Birdən yerdən göyə bir ip çəkdilər və mən sənin bu ipdən tutub yuxarı qalxdığını gördüm. Sonra başqa bir adam bu ipdən tutub yuxarı qalxdı. Onun ardından başqa birisi bu ipdən tutub yuxarı qalxdı. Daha sonra bir nəfər bu ipdən tutub qalxmaq istədi, lakin ip qırıldı. Amma sonra yenə birləşdi.” Bu vaxt Əbu Bəkr: “Ya Rəsulullah, atam-anam sənə qurban, izn versən, mən onu yozaram”. Peyğəmbər: “Yoz!” deyə buyurdu. Əbu Bəkr: “Bulud İslam dinidir. Ondan damla-damla axan yağ və bal isə Qurandır. (Bu) onun şirəsidir damır. Qurandan kimi çox, kimi də az faydalanacaqdır. Göydən yerə çəkilmiş ip isə sənin üzərində olduğun haqdır. Sən bu ipdən tutursan,
653 Allah da səni yüksəldir. Səndən sonra başqa bir adam bu ipdən tutacaq və onun sayəsində yüksələcək. Onun ardınca başqa birisi bu ipdən tutacaq və o da onun sayəsində yüksələcək. Sonra başqa birisi bu ipdən tutacaq, lakin ip qırılacaq. Daha sonra ip birləşəcək və həmin adam da onun sayəsində yüksələcəkdir. Atam-anam sənə qurban ya Rəsulullah, de görüm, mən düz yozdum, yoxsa xətaya yol verdim?” Peyğəmbər: “Bəzisini düz yozdun, bəzisini yox”. Əbu Bəkr: “Vallahi, ya Rəsulullah, hansında xəta etdiyimi mənə deməlisən”. Peyğəmbər: “And vermə!” deyə buyurdu.” (Buxari 7046, Muslim 6066, 2269/17)
1463. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Yuxuda gördüm ki, misvakla dişlərimi təmizləyirəm. (Elə bu vaxt) mənim yanıma birisi digərindən yaşlı olan iki nəfər gəldi. Mən misvakı onlardan kiçik olanına uzatdım. Mənə: “Böyüyə ver” deyildi. Mən də onu daha böyük olanına verdim.” (Buxari 246, Muslim 6071, 7700, 2271/19)
1464. Əbu Musa əl-Əşari rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Yuxuda mən Məkkədən xurmalıqlar olan bir yerə hicrət etdiyimi gördüm. Zənnimdə bu yerin Yəməmə və ya Həcər olduğunu düşündüm. Bir də baxdım ki, bu yer Yəsrib (Mədinə) şəhəridir. Həmçinin yuxumda qılıncı yellətdiyimi gördüm, onun (qılıncın) başı sındı. Bu da Uhud günü möminlərin başına gələn müsibətdir. Sonra onu yenə yellətdiyim vaxt ən gözəl şəklinə qayıtdı. Birdə baxdım ki, bu, Allahın gətirdiyi fəth və möminlərin bir yerə cəm olmasıdır. Yenə yuxuda inəklərlə Allahın etdiyinin daha xeyirli olduğunu gördüm. Bu da Uhud günündə mömilərdən olan bir camaatdır. Xeyir isə Allahın sonradan
654 gətirdiyi xeyir və Bədr günündən sonra Allahın bizə verdiyi doğruluq və sabitlik mükafatıdır”. (Buxari 3622, Muslim 6072, 2272/20)
1465. İbn Abbas demişdir: “Peyğəmbərin dövründə yalançı Müseyləmə Mədinəyə gəlib dedi: “Əgər Muhəmməd özündən sonra (hakimiyyəti) mənə versə, mən onun ardınca gedərəm. Onunla bərabər Mədinəyə onun bir çox həmqəbilələri gəlmişdi. Peyğəmbər əlində bir xurma budağı Sabit İbn Qeys İbn Şəmmas ilə birlikdə Müseyləmənin və onun həmqəbilələrinin yanına gəlib dedi: ”Əgər sən məndən bu budağı istəsəydin belə, mən onu sənə verməzdim. Sən heç vaxt Allahın əzəldən sənin barəndə verdiyi qərara qarşı çıxa bilməzsən. Əgər (haqdan) üz döndərsən, Allah hökmən səni məhv edəcək. Mən görürürəm ki, sən mənə yuxuda göstərilmiş həmin adamsan. Mənim yerimə Sabit sənin cavabını verəcək.” (Peyğəmbər sözünü deyəndən) sonra ondan uzaqlaşdı.” İbn Abbas: “Mən Peyğəmbərin : “Mən görürəm ki, sən mənə yuxuda göstərilmiş həmin adamsan” sözünün mənasını soruşmağa başladım. Əbu Hureyra mənə xəbər verdi ki, Peyğəmbər demişdir: “(Bir dəfə) mən yuxuda qolumda qızıldan iki bilərzik gördüm və onlar məni bərk narahat elədi. Sonra yuxuda ikən mənə: “Onlara üfür!” deyə vəhy edildi. Mən bilərziklərə üfürdükdə onlar (havaya) uçdular. Mən bu bilərzikləri məndən sonra (peyğəmbərlik iddia edəcək) iki yalançının meydana gələcəyinə yozdum.” Biri (Əsvəd) əl-Ənsi, digəri isə Müseyləmə oldu.” (Buxari 4373, 4374, Muslim 6073, 2273/21)
1466. Əbu Hureyra mənə xəbər verdi ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Bir dəfə) mən yuxuda qolumda qızıldan iki bilərzik gördüm və onlar məni bərk narahat elədi. Sonra yuxuda ikən mənə: “Onlara üfür!” deyə vəhy edildi. Mən bilərziklərə üfürdükdə onlar (havaya) uçdular. Mən bu bilərzikləri məndən sonra (peyğəmbərlik iddia edəcək) iki yalançının meydana gələcəyinə yozdum.” Biri (Əsvəd) əl-Ənsi, digəri isə Müseyləmə oldu.” (Buxari 4374, Muslim 6074, 2274/21)
655
1467. Səmura İbn Cundəb rəvayət edir ki, Peyğəmbər sübh namazını qıldıqdan sonra hər dəfə səhabələrdən soruşardı: «Bu gecə sizdən yuxu görən varmı?» Görən öz yuxusunu Allahın izni ilə ona danışardı. Bir gün səhər o, bizə buyurdu: «Həqiqətən bu gecə mənim yanıma iki nəfər gəldi və mənim onlarla getməyimi xahiş etdilər. Mən də onlarla getdim. (Bir müddətdən sonra) uzanmış bir adamın yanına çatdıq. Bir də baxdım ki, bir nəfər əlində olan daş
656 parçası ilə uzanan adamın üstündə dayanıb əlində olan daşı uzanan adamın başına vuraraq başını yarır. Daş yuvarlanıb kənara düşür. Həmin adam gedib daşı götürüb yerinə qayıdıncaya qədər uzananın başı əvvəlki (ilk) vəziyyətini alır. Sonra o, yenidən birinci dəfə etdiyini təkrarlayır. Mən: «Subhənəllah! Bunlar kimlərdir?» dedim. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam edərək (bir müddətdən sonra) üzü üstə uzanmış bir adamın yanına çatdıq. Onun üstündə əlində dəmir qarmaq olan bir nəfər var idi. (Dəmir qarmağı) Üzü üstə uzanan adamın ağzına, burnuna və gözünün bir hissəsinə keçirərək boynunun ardına kimi cırırdı. Sonra üzünün o biri tərəfinə keçib oranı da boynunun ardına kimi cırdıqda digər tərəf əvvəlki vəziyyətini alır və o, birinci dəfə etdiyini yenidən təkrarlayırdı. Mən: «Subhənəllah! Bunlar kimlərdir?» dedim. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam edərək (bir müddətdən sonra) təndirə oxşar bir yerə gəldik. (Ravi deyir: «Zənn edirəm ki, Peyğəmbər) Oradan uğultulu və dəhşətli səslər gəlirdi. Biz içəri baxdıqda orada lüt kişi və qadınlar gördük. Aşağıdan atəş onlara yaxınlaşdıqca onlar bağırırdılar. Mən: «Subhənəllah! Bunlar kimlərdir?» dedim. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam edərək (bir müddətdən sonra) bir gölün yanına çatdıq. (Ravi deyir: «Zənn edirəm ki, Peyğəmbər gölün suyunun qan rəngində olduğunu buyurdu). Baxdıq ki, göldə bir nəfər üzür. Sahildə isə biri yanında bir topa daş ilə dayanıb. Üzən adam bacardığı qədər üzdükdən sonra yanında daş topası olan adamın yanına gəlib ağzını açır. O, da daşları onun ağzına atırdı. O, hər dəfə üzüb onun yanına gəldikdə ağzını açır o, da daşları onun ağzına atırdı. Mən: «Subhənəllah! Bunlar kimlərdir?» dedim. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam edərək (bir müddətdən sonra) çox iyrənc və çirkin bir adamın yanına gəldik (sən gördüyün çirkin adamların ən çirkini). Atəşi alovlandırır və ətrafında fırlanırdı. Mən: «Bu nədir?» deyə soruşdum. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam edərək (bir müddətdən sonra) içində hər növ çiçəyin olduğu, sıx və uzun ağaclarla dolu bir baxçaya çatdıq. Baxçanın ortasında başı göyə doğru uzanan, başını görmədiyim uzun boylu bir adam vardı. Adamın ətrafında daha əvvəl heç görmədiyim sayda çoxlu uşaqlar vardı. Mən: «Bunlar kimlərdir?» deyə soruşdum. Onlar: «Gedək! Gedək!» dedilər. Biz yolumuza davam edərək (bir müddətdən sonra) böyük bir ağacın yanına çatdıq. Bundan əvvəl bundan daha böyük və gözəl ağac görməmişdim. Mənə «Ağaca qalx!» dedilər. Birlikdə o, ağaca qalxmağa başladıq. Nəhayət gəlib bir şəhərə çatdıq. Şəhər qızıl və gümüş kərpicdən tikilmişdi. Şəhərin qapılarına yaxınlaşdıq və açılmasını xahiş etdik. Qapı açıldı, şəhərə girdik. Bizi bir qrup insanlar qarşıladılar. Vücudlarının yarısı gördüklərinin ən gözəli qədər gözəl, digər yarısı isə gördüklərinin ən çirkini
657 qədər çirkin idi. Mənimlə gələnlər onlara: «Gedin, o, çaya girin!» dedilər. Onlar gedib çaya girdilər. Baxdım ki, bu şəhərin ortasından suyu düm ağ olan bir çay axır. Sonra onlar bizim yanımıza gəldilər. Çirkinlik onlardan getmiş və ən gözəl bir hala gəlmişdilər. Mənimlə gələnlər mənə: «Bura Cənnətul adn (Ədn Cənnətidir). Bu da sənin məqamındır!» dedilər. Gözümü yuxarı qaldırdıqda düm ağ bulud kimi bir saray gördüm. Onlar: «Bura sənin evindir!» dedilər. Mən də: «Bərəkəllahu fikə – Allah səni mübarək etsin! Mənə icazə verin ora girim?!» dedim. Onlar: «İndi yox. Lakin nə vaxtsa sən ora girəcəksən!» dedilər. Mən onlara: «Bu gecə qəribə mənzərələr gördüm. Bu gördüyüm şeylər nədir?» dedim. Onlar: «İndi sənə onları başa salarıq!» dedilər. İlk gördüyün başı daşla yarılan insan Quran oxumağı öyrənmiş lakin onu tərk etmişdi (Quranı oxumaz və əməl etməzdi) və fərz namazlarına yatıb qalardı. Bu da onun Qiyamətə qədər görəcəyi qəbr əzabıdır. Ağzı, burnu və gözü boynunun ardına kimi cırılan insan isə səhər evindən çıxar-çıxmaz hər tərəfə yalan yayardı (yalan danışardı). Bu da onun Qiyamətə qədər görəcəyi əzabdır. Təndir içində gördüyün kişi və qadınlar isə zinakar kişi və qadınlardır. Bu da onların Qiyamətə qədər görəcəyi əzabdır. Göldə üzən insan isə faiz yeyəndir. Bu da onun Qiyamətə qədər görəcəyi əzabdır. Atəşi alovlandıran çirkin adam isə Cəhənnəmin gözətçisi Malikdir. Baxçada gördüyün uzun boylu adam İbrahim. Ətrafındakı uşaqlar isə fitrət üzərində ölən uşaqlardır. (Başqa rəvayətdə – Fitrət üzrə doğulan uşaqlardır). Səhabələr: «Ya Rəsulullah! Orada müşriklərin də uşaqları vardır?» Peyğəmbər: «Bəli, müşriklərin uşaqları da!» 121 .
əməllər etmiş (əməlləri bərabər olan) kimsələrdir. Allah isə onları bağışlamışdır. Birinci girdiyin ev adi müsəlmanların evidir. Bu ev isə şəhidlərin evidir. Mən Cəbrail, bu isə Mikail. (Başqa rəvayətdə - Mənə: «Başını qaldır!» dedilər. Başımı qaldırdım. Bir də nə görsəm yaxşıdır. Üstümdə bulud kimi bir şey vardır. Mənə: «Bu sənin evindir!» dedilər. Mən: «Buraxın ora girim!» dedim. Onlar: «Sənin ömrün hələ tamamlanmayıb. Onu tamamladıqda ora girəcəksən!» dedilər)». (Buxari 4674, 7047, Muslim 6076, 2275/23)
121
Ölmüş körpə uşaqlar haqqında bir cox rəylər var. 1) Onlar Allahın istəyi altındadırlar. 2) Onlar hamısı Cənnətlikdirlər. 3) Ataları haraya düşəcəksə onlar da oraya düşəcəklər. 4) Torpağa çevriləcəklər. 5) Cənnət ilə Cəhənnəm arasında bir yerdə olacaqlar. 6) Müşriklərin uşaqları Cənnət əhlinə xidmət edəcəkdir. 7) Bu məsələni araşdıranda susmaq lazımdır. 8) Araşdırmamış susmaq lazımdır. 9) Hamısı Cəhənnəmdədir. 10) Allah onları imtanhan edəcəkdir. Ən doğru olanı 1-ci və 10-cu rəylərdir.
|