Elni bu may ayladi bir-bir adam, Navbat erur bizga dog‘i dam-badam. Ohki, umrim bilimsizlik bilan o‘tdi. 0‘lim vaqti yetganda xijolatlikda qoldim. Kerak vaqtda - umr kuni tamom uyquda qoldim, endi uyg‘onsam, shorn vaqti boiibdi. Shu vaqtgacha qiladigan ishimni bilmadim.. Ish qilish kuni yetganida ish qila olmas kunim kelishini bilmadim. Tiriklik chog‘im boiur- boimasga nobud boidi, o‘zimni oidirsam ham endi nima foydasi bor? Vaqt kam-u, yo‘l uzunu may achiq, Asm qayig‘ hoi etibdur qutiq. Agar Allohning o‘zi rahm qilib kechirmasa, mening holimga ming qatla voy! Qazo umr kunlarini boiaklarga bo‘lib beradi, har biri bir narsaga moijallangan: o‘n yoshgacha - g‘allat, erkin hayot kechirishga, yigirmagacha - bilimsizligu mastlik bilan band boiish mumkin. 0‘ttiz bilan qirq ichida aysh qilish, vahki, u ham menga nasib etmadi. Inson ellik yoshga borganda taraqqiy qilishi mumkin emas, oltmish yoshida esa ishi tanazzulga - pastga tushishi boiib qoladi. Yetmish yoshda turishing, saksonda o‘tirishing farzdir. To‘qson yoshda yiqilmoq, yuz yoshda jon tarkini qilish kerak. Kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi Umr tabiiy kishiga bo*Isa kom, star o‘lub, har sari qttg'ay xirom.
Umr tabiiy dema, gar umri Null, Bor esa, tavfiqdin o'lmay futuii.
