Alisher navoiy h ayrat ul-abror

Kirn bu cJiumun ichru xirobon en/r,
Burchusi bir-birigu mehtnon emr.
Kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi
Har kishi him, bor esa у ori anga,
Har kishikim, yor esa bore anga.
Kon bila vaslini aylab havas,
Topsa bu komig'a dame dastrast.
Bo‘ynig‘a qonim meniyod etmasa,
Ruhum ushul yod ila shod etmasa.
Vasl aro uning maqsadi amalga oshib, shu baxtini yana davom qildirishni istasa, Yaratganga shukrini yanada ko‘proq aytsin.
Komini qilsun haq aning bardavom_t Jonig'a bersun bu davom ichra kom.
Chin go‘zali haqida hikoya
Chin mamlakatida bir nozanin go‘zal bo‘lib, uning rasmini hech bir chin naqqoshi chizishda ojiz edi. Yuzlari Xo‘tan gulzoriga o‘xshar, ko‘zi bu gulzordagi mushkin g‘izolni eslatadi. Chehrasi xuddi Chinning nurli quyoshi bo‘lib, qop-qora xutan zulfi uning zulfi muanbaricha bor edi. Uning qo‘rquv bilmas g‘amzalari jonlarni asir qilar, hatto Xitoy mulkidagi xonlar ham uning asiriga aylanishganini sezmay qolishardi. Uning g‘amzasi talonchilari dastidan Chin xatar ostida qolgan, turmaklangan sochidan dinga xalal berardi. Jahonning butun aholisi uning husni hayronasi, zamon shohi esa zulfining oshuftasi edi. Uni ko‘rmay qolgan inson bir nafas ham nafas ololmasdi, nafas olmagandan so‘ng jon qolarmidi?
Shunday go‘zal gulrux maydonda go‘y va chavgon o‘ynab yiirar, hech kim unga yaqin kelmasligi uchun xon maxsus odamlar belgilagan edi. Agar biron kishi uning tomon nazar tashlasa yo uning haqida biron so‘z aytsa, unday odamning aybini aytilgach hukm bo‘yicha jazoga tortUardi. Har kuni qancha-qancha yigitlar shu xil ayb bilan halok bo‘lardi.
Kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi
Shu qizga ko‘p yillardan beri oshiq bo‘lib yurgan bir ishq-muhabbat shaydosi bir panada yashirinib, o‘z dildorini tomosha qilib o'tirarkan, qiz mast holida uning ustidan chiqib qoldi. Boda ichib zaitlashgan oshiq o‘ziga hujum qilgan dushmaniga bas kelolmadi. Shunda bir necha boshqa aybdorlar oldiga uni ham solib olib keldilar. Bu asirlarni ko'rgan darg‘azab xon barchasini shahar devoriga qo‘yib loy bilan chaplab tashlashga buyruq berdi, toki yuzlari loydan chiqib tursin, xalq ulardan ibrat olib, jazolanganlar ham ko‘p azob chekib o‘lsinlar. Hukm tezlik bilan ijro etildi. Qiz tog⁴ ichiga yashirindi, xon dashtda sayr qilib yurgan bo‘lsa ham, otlanib shahar tomon yo‘l oldi. Ichib olgan xon ishq o‘tida o‘rtanib, shahar devori tomon yurdi-da, jazolanganlar ahvolini ko‘rish uchun o‘sha devor ostiga keldi. Hali devorga suvalmaganlar oh-nola qilib yig'lasharkan, jazolanganlar tomon yurdi. Ular o‘lim bilan jon talashishardi. Malikaga oshiq bo⁴lgan yigit esa devor orasidagi somondek azoblanayotgan, sarig⁴ yuz bilan iztirob chekayotgan bo⁴Isa ham tangriga har lahzada sano aytib, shukr izhor qilib turardi. Kim: “Bu nafas jonim chiqyapti-yu, yor g⁴ami bu ishni osonlashtiryapti. Umriga ikki-uch nafas qolganda yor so⁴zlarini zikr etarkan, tilida yor edi-yu, so⁴zida yor, og⁴zida yor erdi-yu, ko‘zida yor.
Zolim hokim bu holatni ko‘rgach, ko'ngliga ishq o‘ti ta’sir qildi-yu, o'limdan uni xalos qilib, yori turgan tomonga yo‘lladi. Ishq balosi aro shukr qilgan yigit shunday martabaga yetdi.