Yoxlama sualları və tapşırıqları
1.
Narkomaniyanın müasir dövrün qlobal problemi və
jurnalistikanın mövzusu kimi xarakteristikasını açın.
2.
Narkomaniya probleminin dünya jurnalistikasında
işıqlandırılması tendensiyalarını izləyin.
3.
Dünya və Azərbaycan KİV-ində narkomaniya
probleminin işıqlandırılması təcrübəsini müqayisəli şəkildə
təhlil edin.
4.
Antinarkotik təbliğat işinin forma və metodlarını,
mətbuatın çıxışlarının janr xüsusiyyətlərini müəyyən edin.
282
X MÖVZU
Jurnalistika və qlobal korrupsiya
problemi
Müasir dövrün qlobal problemlərindən biri də kor-
rupsiyadır. BMT-nin Korrupsiya əleyhinə Konvensiyası
korrupsiyanın artıq lokal problem deyil, btün ölkələrin
cəmiyyət və iqtisadiyyatına toxunan, buna görə də
qarşısının alınması və əleyhinə mübarizə aparılması
sahəsində beynəlxalq əməkdaşlığın müstəsna dərəcədə
vacib əhəmiyyət kəsb etdiyi transmilli bir təzahür olduğunu
xüsusi vurğulayır.
“Korrupsiya” sözünün mənasının araşdırılmasına
etimoloji yanaşma bizə bu təzahürün “corruptio” latın
sözündən olub “korlanma, satın alınma” mənasında
işlədilməsini müəyyən etmək imkanı verir. Müasir dövrdə
korrupsiya anlayışı hakimiyyətin dağılması prosesində
özünü büruzə verən sosial təzahür kimi nəzərdən keçirilir.
Bu zaman dövlət funksiyalarının yerinə yetirilməsinə
müvəkkil edilmiş dövlət (qeyri- dövlət) qulluqçuları və ya
digər şəxslər öz xidməti mövqelərini, tutduqları vəzifənin
status və nüfuzunu şəxsi varlanmaları və yaxud da hansısa
qrupun mənafeyi üçün məkrli məqsədlərlə istifadə edirlər.
Korrupsiya - vəzifəli şəxslərin öz statusundan, təmsil
etdiyi orqanın statusundan, vəzifə səlahiyyətlərindən və ya
həmin status və səlahiyyətlərdən irəli gələn imkanlardan
istifadə etməklə qanunsuz olaraq maddi və sair nemətlər,
imtiyazlar və ya güzəştlər əldə etməsi, habelə fiziki və
hüquqi şəxslər tərəfindən qeyd edilən maddi və sair
nemətlərin, imtiyazların və ya güzəştlərin qanunsuz olaraq
vəzifəli şəxslərə təklif və ya vəd olunması və yaxud
283
verilməsi yolu ilə həmin vəzifəli şəxslərin ələ alınmasıdır.
114
Korrupsiya
mürəkkəb bir təzahür olmaqla,
cəmiyyətin və dövlətin siyasi, iqtisadi və sosial vəziyyətinin
məhsuludur. Korrupsiya özünün bir sıra xarici təzahürlərinə
malikdir. Məsələn, korrupsiya sosial təzahür kimi müxtəlif
korrupsiya əməllərində özünü büruzə verir ki, bunların da
bir hissəsi cinayət kimi müəyyən edilir və cinayət
qaydasında təqib edilir. Bu da öz növbəsində, korrupsiya ilə
hüquqi sfera arasında qarşılıqlı əlaqənin olduğunu, yəni
nəticə etibarı ilə tərkib hissəsi kimi, xüsusi ictimai
təzahürün – korrupsiya cinayətinin movcudluğunu müəyyən
edir. Korrupsiya cinayəti – rəsmi qaydada idarəetməyə cəlb
olunmuş
şəxslərin (ictimai funksiyaların yerinə
yetirilməsinə müvəkkil edilmiş dövlət və bələdiyyə
qulluqçularının və ya digər şəxslərin) qeyri-qanuni gəlir
əldə etmək məqsədi ilə malik olduqları statusun
imkanlarından müxtəlif yollarla istifadə edərək törətdikləri
cinayətdir.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Baş Assambleyası
korrupsiya probleminin get-gedə daha qlobal xarakter
aldığını və onun hətta inkişaf etmiş ölkələrin belə siyasi,
iqtisadi, milli və mədəni dayaqlarına sarsıdıcı zərbələr
vurduğunu nəzərə alaraq, hər il dekabr ayının 9-nu
Beynəlxalq korrupsiya ilə mübarizə günü elan etmişdir.
Həmin gün BMT-nin egidası altında dünyanın bir çox
ölkələrində nümayişlər, seminarlar, bu problemə həsr
olunmuş digər müxtəlif tədbirlər keçirilir.
BMT-nin Korrupsiya əleyhinə Konvensiyası 2003-cü
il dekabr ayının 9-dan (Meksikanın Merida şəhərində)
114
"Korrupsiyaya qarşı mübarizə haqqında" Azərbaycan
Respublikasının Qanunu. Maddə 1.
284
imzalanmaq üçün açıq elan olunmuşdur. 2009-cu il dekabr
ayının 9-na olan məlumata görə Konvensiyanı 140 dövlət
imzalamış, 80 dövlət isə ratifiksiya etmişdir.
Konvensiyanın məqsədi korrupsiyanın qarşısının
alınması və aradan qaldırılmasından, korrupsiyanın
qarşısının alınmasında və ona qarşı mübarizədə, o cümlədən
aktivlərin qaytarılması üçün müvafiq tədbirlərin görülməsi
sahəsində beynəlxalq əməkdaşlığı və texniki dəstəyi təşviq
etməkdən və dəstəkləməkdən ibarətdir.
BMT hesab edir ki, “korrupsiya iqtisadi inkişafı
ləngidir, demokratik institutları və qanunun aliliyi prinsipini
zəiflədir, ictimai asayişi pozur və ictimaiyyətin inamını
sarsıdır, bununla da mütəşəkkil cinayətkarlığın
çiçəklənməsinə, terrorizmə və insanın təhlükəsizliyi üçün
digər təhdidlərə şərait yaradır”.
115
Öz inkişafının keçid dövrünü yaşayan dövlətlər həm
siyasi, həm iqtisadi, həm də sosial sahələrdə müəyyən
böhran vəziyyətlərini yaşayırlar. Postsovet respublikaları da
bu kontekstdə istisnalıq təşkil etmirlər, ona görə də hər
hansı bir ölkədə vəziyyəti aydınlaşdırmaq üçün situasiyanın
qısa kriminal icmalını vermək vacibdir.
Azərbaycan öz müstəqilliyini yenidən elan etdikdən
sonra dövlət orqanlarının korrupsiyalaşması məsələsi təxirə-
salınmaz tədbirlərin görülməsini tələb edən daha kəskin və
vacib məsələyə çevrilmişdir. İqtisadi Əməkdaşlıq və İnkişaf
Təşkilatının 2004-cü il iyunun 18-də Stambulda qəbul etdiyi
Korrupsiyaya qarşı mübarizə üzrə Fəaliyyət Planında
göstərilir ki, Azərbaycanın təqdim etdiyi Milli məruzəyə
əsasən, Azərbaycan korrupsiyanın sosial-iqtisadi inkişafa,
bazar iqtisadiyyatının qurulmasına, investisiyaların cəlb
olunmasına neqativ təsir göstərdiyini, demokratik dövlətin
siyasi və dövlət institutlarını sarsıtdığını dərk edir. Buna
115
BMT-nin Korrupsiya əleyhinə Konvensiyası. Preambula hissəsi.
285
görə də, Azərbaycan ən yaxşı yerli və beynəlxalq təcrübəyə
əsaslanaraq, özünün korrupsiyaya qarşı mübarizə
strategiyasını inkişaf etdirməkdə qətiyyətli olduğnu ifadə
etmişdir.
Azərbaycan bir sıra beynəlxalq sənədləri, o cümlədən
Avropa Şurasının Cinayət işlərində qarşılıqlı yardım
haqqında Konvensiyasını, Avropa Şurasının Cinayət yolu
ilə əldə olunmuş gəlirlərin yuyulması, axtarışı, götürülməsi
və müsadirə olunması haqqında Konvensiyasını, BMT-nin
Beynəlxalq mütəşəkkil cinayətkarlıq haqqında Konvensi-
yasını, həmçinin Avropa Şurasının korrupsiyaya görə mülki
və cinayət məsuliyyəti haqqında Konvensiyasını ratifikasiya
etmişdir. 2004-cü ildə Azərbaycan Avropa Şurasının
Korrupsiya ilə mübarzə üzrə ölkələr Qrupuna qoşulmuş və
BMT-nin Korrupsiya ilə mübarzə haqqında Konvensiyasını
imzalamışdır.
Xüsusilə, 1994-cü ildən etibarən Azərbaycanda kor-
rupsiyaya qarşı genişmiqyaslı mübarizə aparılmağa
başlanılmışdır. Bu istiqamətdə atılan səmərəli addımların
mühüm nəticələrindən biri kimi, Azərbaycan Respublika-
sının “Korrupsiyaya qarşı mübarizə haqqında” 13 yanvar
2004-cü il tarixli, 580-IIQ nömrəli Qanunun qəbul olunması
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. 2004-cü ilin aprel ayından
Azərbaycan Respublikasının korrupsiyaya qarşı mübarizə
üzrə Komissiyası fəaliyyətə başlamışdır. Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin xüsusi Sərəncamı ilə “Şəffaf-
lığın artırılması və korrupsiyaya qarşı mübarizə üzrə Milli
Strategiyanın həyata keçirilməsi ilə bağlı Fəaliyyət Planı”
(2007-2011-ci illər) təsdiq edilmişdir. Bunun davamı olaraq
, göstərilmiş müddəaların inkişafı üçün təxminən 80-dən
çox normativ aktlar da qəbul edilmişdir.
Korrupsiyaya qarşı mübarizə üzrə Komissiya qanun-
vericiliyin təkmilləşdirilməsi, dövlət orqanlarının fəaliyyəti,
dövlət qulluğunun fəaliyyətinin təkmilləşdirilməsi, maddi-
286
texniki və maliyyə təminatının yaxşılaşdırılması üzrə
tədbirlər, iqtisadi və sosial sahədə, hüquq-mühafizə
orqanları və məhkəmələrin fəaliyyəti, korrupsiyaya qarşı
mübarizə sahəsində maarifləndirmə və əməkdaşlıq üzrə
tədbirlərin həyata keçirilməsi sahəsində əməli işlər görür.
Bu sahədə xeyli müsbət dəyişikiliklər əldə edilsə də,
hələlik lazımi effektə tam nail olmaq mümkün olmamışdır.
Xarici və yerli tədqiqatçılar təsdiq edirlər ki, əksər postsovet
respublikaları daha çox korrupsiyalaşmış dövlətlərin
siyahısına daxildirlər.
Transperency İnternational Beynəlxalq korrupsiya
əleyhinə Təşkilatın korrupsiya indeksi üzrə illik
hesabatlarına əsasən, bu ölkələr 180 ölkə arasında axırıncı
yerləri bölüşürlər. Hər il vəziyyət ötən illə müqyisədə
yaxşıya tərəf dəyişsə də, Transperency İnternational
təşkilatının qiymətləndirmə reytinqinə görə, bunu heç də
qənaətbəxş hesab etmək olmaz.
116
Beynəlxalq təcrübə göstərir ki, bir çox dövlət qulluq-
çuları üçün korrupsiya əməllərinin və vəzifə cinayətlərinin
törədilməsi normaya, əksər hallarda isə məmurun aylıq
maaşından qat-qat çox olan gəlir mənbəyinə çevrilir.
Məmur aparatı tərəfindən sanki xüsusi müdafiə sistemi
yaradılır ki, bu sistem korrupsiyaya qurşanmış yüksək
vəzifə tutan məmurların Qanunla məsuliyyətə cəlb
olunmalarına mane olur. Bu elə bir halda baş verir ki, kiçik
dövlət məmurları hətta geniş mənada korrupsiya
adlandırılması belə çətin olan əmələ görə (məsələn, bir qutu
konfetin götürülməsi) məsuliyyətə cəlb olunurlar.
Müşahidələr belə deməyə əsas verir ki, hansısa
qrupların xeyrinə faktiki olaraq hansısa əməlləri həyata
keçirən müəyyən dövlət qulluqçularından ibarət cinayətkar
116
htpp://www.bbc.uk/azeri/news/story/2009/11/printable/091120;
htpp://news.liga.net/info/print-NS090349.html
287
qrupların genişlənməsi daha təhlükəli xarakter daşıyır.
Hazırkı dövrdə dövlət hakimiyyəti və idarəetmə şaxələrinin
demək olar ki, bütün qolları bu və ya digər səviyyədə
korrupsiyaya yoluxmuşdur. Ən çox korrupsiyalaşmış struk-
turlar isə məqsədli dövlət maliyyələşdirilməsi məsələləri,
eksport və import, özəlləşdirmə, lisenziyalaşdırma, gömrük
nəzarəti və nəzarət-müfəttişlik fəaliyyətinin həyata
keçirilməsi ilə məşğul olan qurumlardır.
Bununla birlikdə, alimlərin və praktiklərin, o
cümlədən KİV nümayəndələrinin fikrinə görə, nə korrupsi-
yaya qarşı mübarizə ilə bağlı qəbul olunmuş qanunlar, nə
müvafiq normativ aktlar, nə də məhkəmə praktikası
korrupsiya anlayışının konkret anlamını müəyyən edə
bilməyib. Yalnız o qeyd olunur ki, korrupsiya qanunazidd
və qeyri-etik kompleks hərəkətlərdən əmələ gələn
çoxaspektli sosial, siyasi, hüquqi və mənəvi təzahürdür.
Korrupsiya hüquqi kateqoriya kimi, qarşılıqlı şəkildə bir-
biri ilə sıx bağlı olan hüquq pozuntularının məcmusunu
əhatə edən hüquqi anlayışdır. Bütün bunlar həm nəzəri
araşdırmalar, həm qanunun tətbiqi, həm də bu problemlərin
KİV-də işıqlandırılması sahəsində bir sıra ziddiyyətlər
doğurur. Beləliklə, digər səbəblərlə yanaşı, korrupsiya
anlayışı haqqında qeyri-düzgün təsəvvür günahkarların
məsuliyyətə cəlb olunması üçün bütün mexanizmlərin
tətbiqinə mane olur.
Cinayətkarlığa, o cümlədən korrupsiyaya qarşı
mübarizə aparmaq üçün hansısa proqramın işlənib
hazırlanması və həyata keçirilməsi problemi ən çətin
problemlər kateqoriyasına aiddir. Ona görə də bu proses
əvvəlcədən kompleks elmi-nəzəri tədqiqat işlərinin
aparılmasını tələb edir. Deyilənləri nəzərə alaraq,
korrupsiyanın ictimai təzahür kimi (bir-biri ilə qarşılıqlı
bağlı olan hüquq pozuntularının məcmusu: inzibati,
inzibati-hüquqi, mülki-hüquqi və cinayət-hüquqi) mahiyyət
288
və xarakteristikasının sistemli və kompleks şəkildə, elmi
baxımdan əsaslı surətdə müəyyən edilməsi olduqca
vacibdir.
Korrupsiyaya qarşı mübarizə aparmaq üçün ən
səmərəli yol onu doğuran və inkişafına şərait yaradan səbəb
və şərtlərin aradan qaldırılmasıdır. Korrupsiyanın kökləri
tariximizin qədim dövrlərinə qədər gedib çıxır. Şərqdə belə
bir məsəl var, “ənənə qanundan güclüdür.” Bu deyim
korrupsiya üçün də sərfəlidir. Çünki, bəzi problemləri, o
cümlədən insanların həyat tərzini ənənələrin ayağına
yazmaq mümkündür. Guya ki, rüşvət vermək hökumətə
hörmətin, rüşvəti götürmək isə insanların ehtiyaclarına
qayğı ilə yanaşmanın əlamətidir. Böyük Azərbaycan şairi
Məhəmməd Füzuli “Sikayətnamə” əsərində yazırdı: -
“Salam verdim, rüşvət deyildir deyə almadılar.”
117
Şimali Azərbacan Çar Rusiyasının tərkibinə daxil
olduğu dövrlərdə çarın rüşvətxorluqla bağlı bəzi fərmanları
mövcud idi. Korrupsiyaya qurşanmış məmurlar hökmdarın
qəzəbindən ehtiyat etdiklərindən dilə-dişə düşməkdən
çəkinirdilər. Hökmdarlar isə dərk edirdilər ki, korrupsiya
hökumətin dayaqlarını elə dağıda bilər ki, ondan əsər-
əlamət qala bilməz. Ona görə də hökmdarlar rüşvətxorlara,
cinayətkarlara qarşı sərt qərarlar qəbul edirdilər. Çar II
Nikolayın öz varisinə - oğlu Aleksandra dediyi aşağıdakı
fraza hamıya yaxşı bəllidir: “Görünür, bütün İmperiyada,
Saşa, təkcə səninlə mən oğurlamırıq. Bütün buna baxanda
adamın ürəyi bulanır, cənablar.”
118
SSRİ-nin ilk illərində də bu bəlaya qarşı Xalq Komis-
sarları Sovetinin “Rüşvətxorluq haqqında” Dekretinə (8
may 1918-ci il) uyğun mübarizə aparılırdı. Korrupsiya
117
Məhəmməd Füzuli. Əsərləri. Vİ cild. “Şərq-Qərb” nəşriyyatı. Bakı.
2005. səh. 298. (335 s.)
118
Артем
Ермаков. «И
клятву
верности
сдержали».
Htpp://www.hrono.ru/statii/2006/erm_vern.html
289
antidemokratik və totalitar cəmiyyətə xas “təbii” bir
institutdur. Belə hesab edirdilər ki, Stalinin dövründə kölgə
iqtisadiyyatı və rüşvətxorluq yox idi, çünki diktator hər şeyə
və hər kəsə ciddi nəzarət sistemi yaratmışdı. Heç nəyi
gizlətmək, oğurlamaq, qnunsuz sövdələşmələr aparmaq,
kimisə rüşvətlə ələ almaq mümkün deyildi. Əslində isə,
vəziyyət heç də belə deyildi, bu dövrdə korrupsiya daha çox
çiçəklənmişdi. Repressiyalar və kütləvi informasiya
vasitələrinin senzurası cəmiyyətə total surətdə qüsurlu
təfəkkürün və təhrif olunmuuş dünyagörüşünün forma-
laşmasına gətirib çıxarmışdı. İnsan hüquqlarının pozulması
adi hal almışdı. Əsas prinsipi “hər şey insan üçün, hər şey
insan naminə” olan cəmiyyətdə hər şey insanın əleyhinə idi
və insanın qapalı şəraitdə saxlanılmasına xidmət edirdi.
Bütün bunlar isə, sosialist inqilabının nailiyyətlərinin
qorumasına olan ehtiyacla izah olunurdu. Əsas xammalı
insan olan korrupsiya ət maşını tam gücü ilə işləyirdi.
Yüz illər boyunca rüşvətxorluğa, korrupsiyaya qarşı
mübarizə məqsədi ilə müxtəlif cəhdlər göstərilsə də, bu
cəhdlər lazımi səmərəni verməmişdir. Bir şey aydındır ki,
yalnız qorxu və repressiya ilə korrupsiyanın kökünü kəsmək
mümkün deyildir.
Korrupsiyanın əsas cizgilərindən biri də onun
beynəlxalq problem olmasıdır. Hələ 1997-ci ildə Avropa
ölkələri parlament başçılarının konfransında Deputatlar
Palatasının rəhbəri Lunaço Violante demişdi ki, korrupsiya
siyasi quruluşundan və iqtisadi inkişaf səviyyəsindən asılı
olmayaraq, bütün ölkələrə xasdır. Heç bir ölkə özünü bu
bəladan sığorta olunmuş hesab edə bilməz, söhbət ylnız
onun miqyasından gedə bilər. L.Violante korrupsiyanı
istənilən dövlətin milli təhlükəsizlik problemi
adlandırmışdır.
119
119
http://www.zaza.net.ua/forum/archive/index.php/t-1379.html
290
Yalnız korrupsiyaya şərait yaradan səbəbləri və
şərtləri aydınlaşdırmaqla, bu sahədə qanunvericiliyin
təkmilləşdirilməsi yollarını müəyyən etmək və korrupsaiya
hərəkətlərinin artmasının qarşısını almaq mümkündür.
Korrupsiya hərəkətlərini qanunauyğunluq və səbəbiyyət
əlaqələri ilə bir-birinə bağlayan aşağıdakı amilləri
göstərmək olar:
•
bir çox MDB ölkələrində, bütövlükdə vətəndaşların,
xüsusilə də sosial sahədə çalışanların həyat səviyyəsinin
aşağı olması (həkimlərin, müəllimlərin və xidmət sahəsində
işləyənlərin). Belə olan halda, Qərb standartlarına uyğun
(hər cür şəraiti olan ev, avtomobil, yaxşı istirahət) yaşamaq
bir yana, həyati əhəmiyyəti olan real ehtiyacların
(qidalanma, geyim, kommunal xidmətlərin ödənilməsi,
uşaqların təhsil almaları və s.) ödənilməsindən necə
danışmaq olar? Digər tərəfdən isə, öz eytiyaclarının qeyri-
rəsmi yolla (kölgə iqtisadiyyatının yüksək səviyyədə
olması, vətəndaşların gəlirlərinə nəzarət sisteminin
olmaması və s.) ödənilməsi üçün imkanlar artır;
•
idarəetmə orqanlarının fəaliyyət sisteminin qeyri-
mükəmməl olması. Xidməti səlahiyyətlər çox vaxt ətraflı
qanuniləşdirilmə olmadan, ümumi parametrlərlə
məhdudlaşdırılır (məsələn, ərizə və şikayətlərin baxılması
vaxtı – bir ay müddətində; qərarların daxili inam rəhbər
tutularaq qəbul olunması; alternativ qərarların qəbul
olunması və s.). Bunlar məmura qanunu pozmadan cəsarətlə
öz xeyrinə hərəkət etmək imkanı verir;
•
kadrların seçilməsi və təyin edilməsi, həmçinin
dövlət qulluqçularının fəliyyətinə sosial nəzarət sahəsində
səmərəli sistemin olmaması. Çox hallarda kadrlar
peşəkarlılıq səviyyəsinə və mənəvi-etik keyfiyyətlərinə görə
deyil, “etibarlılıq”, “şəxsi sədaqətlilik” prinsipi ilə seçilir və
təyin olunurlar. Bu da öz növbəsidə qarşılıqlı dəstək və
291
qarşılıqlı mühafizə mühitini yaradır.
Yoxsulluq, məzlumluq, gələcəyə inamsızlıq, hakimiy-
yətin fəaliyyətinin nüfuzdan düşməsi, ən kiçik ehtiyacların
belə təmin olunmasının mümkünsüzlüyü – bütün bunlar
sosial-faydalı dəyərlərin itirilməsinə, cəmiyyətin mənəvi
dayaqlarının sarsılmasına və korrupsiyanın inkişafına
gətirib çıxarır.
Hər bir dövlətin stabil inkişafının təmin olunması
üçün antikorrupsiya siyasətinin olması olduqca
əhəmiyyətlidir və bu siyasət dövlət siyasətinin daimi və
mühüm tərkib hissələrindən biri olmalıdır. İlk növbədə
səmərəli iqtisadi, siyasi və sosial islahatların həyata
keçirilməsi vacibdir. Bundan sonra, kompleks tədqiqatlar
aparılmalı və onların əsasında korrupsiyaya qarşı mübarizə
üzrə qanunvericilik bazası təkmilləşdirilməli və burada
korrupsiya anlayışı dəqiq müəyyən edilməli, onun
sərhədləri, tərkibi və daşınan məsuliyyət öz əksini
tapmalıdır.
Korrupsiya cəmiyyətin xəstəliyidir. Məhz buna gorə
də cəmiyyət özü bu xəstəliyi müalicə etməlidir. Cəmiyyətin
bu ağır və biabırçı ənənəvi cinayət növündən azad olması
üçün bir sıra tədbirlərin həyata keçirilməsi vacibdir. İlk
növbədə inkişaf etmiş ölkələrin iqtisadi kurslarına uyğun
iqtisadi dəyişikliklərin korrektə olunması vacibdir. XX əsrin
sonlarına qədər sosializm düşərgəsi ölkələri Ruzveltin bazar
iqtisadiyyatı modelini inkar edərək kortəbii bazar
iqtisadiyyatına üz tutmuşdular. Təbii ki, bu da cəmiyyətin
kriminallaşmasına və korrupsiyanın artmasına gətirib
çıxarmışdır. Bunu aradan qaldırmaq üçün müasir tərəqqini
dərk etmək və Qərb ölkələrinin makroiqtisadi modellərin
qurulması sahəsidəki təcrübələrindən istifadə etmək
vacibdir.
Həmçinin, korrupsiya cinayətlərinə görə məsuliyyəti
artırmaq məqsədi ilə hüquqi islahatlar aparılmalıdır.
292
Məsələn, şahidlərin müdafiəsi haqqında qanunun qəbul
olunması və səmərəli surətdə həyata keçirilməsi bu
istiqamətdə faydalı addım ola bilərdi. Bunu beynəlxalq
təcrübə də təsdiq edir. ABŞ Konqresi 1970-ci ildə
“Mütəşəkkil cinayətkarlığa nəzarət haqqında” Qanun qəbul
etmişdir. Bu qanun ABŞ-ın Baş prokuroruna səlahiyyət
verirdi ki, təhlükəyə məruz qalan şahidlərin müdafiəsi üçün
vəsait ayırsın. Lakin, bu qanun yalnız mütəşəkkil
cinayətlərlə bağlı işlər üzrə şahidləri müdafiə ilə təmin
edirdi. Nəhayət, ABŞ Konqresi 1982-ci ildə “Cinayət
qurbanlarının və şahidlərin müdafiəsi haqqında”, 1984-cü
ildə isə “Cinayətkarlığa nəzarət haqqında” Qanun qəbul etdi
və bununla da şahidlərin dövlət tərəfindən müdafiəsi təmin
edildi. Bunsuz iqtisadi cinayətlərin, o cümlədən, korrupsiya
cinayətinin sübut olunması ağlabatan deyil. Bu qanun və ya
eyni xarakterli digər normativ aktlar cinayətin hər iki
tərəfinin – həm rüşvəti verənin, həm də alanın ifşa
olunmasına şərait yaradardı.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, qanunverici, icraedici
və məhkəmə hakimiyyətlərinin zəif olması korrupsiya üçün
olduqca sərfəlidir. Korrupsiya, həmçinin dördüncü
hakimiyyəti – kütləvi informasiya vasitələrini də nəzarətdə
saxlamağa səy göstərir. Azərbaycan Respublikası
prezidentinin “Azərbaycan Respublikasında söz, fikir və
məlumat azadlığının təmin edilməsi sahəsində əlavə
tədbirlər haqqında” 1998-ci il 6 avqust tarixli Fərmanı ilə
ictimai şüura nəzarət və yadfikirliliyə qarşı mübarizə üzrə
hökumət institutu - senzura öz mövcudluğunu itirdi.
Əlbəttə, indi bizim məqsədimiz bunun əsas səbəbinin
hadisələrin təbii-tarixi gedişininmi, xaricdən - ilk növbədə
Qərbdən təsirinmi, yaxud da hökumət tərəfindən etiraf
olunan korrupsiyanın cəmiyyət üçün törətdiyi təhlükəninmi
ilkin olduğunu metodoloji cəhətdən araşdırmaqdan ibarət
deyil. Əsas məqsəd bu vəziyyətin korrupsiyanı qane edib-
293
etmədiyini araşdırmaqdan ibarətdir. Qətiyyətlə demək olar
ki, yox. Çünki, azad və qeyri-əlaltı mətbuat korrupsiyaya
qurşanmış məmurların bağladıqları kölgə sövdələşmələrini,
hakimiyyətdəki şəxslər tərəfindən həyata keçirilən
maxinasiyaları aşkara çıxaracaq, iqtisadi həyatdakı real
vəziyyəti açıb göstərəcəkdir. Kütləvi mətbuat, əgər onları
həqiqətən də dördüncü hakimiyyət hesab etmək olarsa,
onların hökumətin fəaliyyəti barədə yaydığı müstəqil və
alternativ informasya güclü təsir gücünə malik olacaqır.
Doğrunu üzə çıxarmaq və ictimaiyyətə çatdırmaq üçün bir
fikir kifayət deyil, digər fikirlər də üzə çıxarılmalı və
eşidilməlidir. Plüralizm vətəndaş
cəmiyyətinin,
demokratiyanın təbii atributudur və biz bu cəmiyyəti
qurmaq və orada yaşamaq istəyiriksə, inamla ona doğru
getməliyik.
Açıq etiraf etməliyik ki, senzura, bir orqan kimi artıq
mövcud olmasa da, mahiyyətcə ondan qat-qat təhlükəli olan
və insanda azadlıq istəyini boğan özünüsenzura var. Ona
görə də demokratiyaya gedən çətin yolda ilk növbədə KİV-
lər və burada çalışan jurnalistlər özünüsenzuranı özlərindən
qətiyyətlə uzaqlaşdırmalıdırlar, çünki demokratik cəmiyyəti,
hüquqi, sivil dövləti azad düşüncəyə, azad təfəkkürə malik
insanlar qura bilərlər və vətəndaş cəmiyyəti ilə bir araya
sığmayan korrupsiyanın qarşısının alınmasnda əsas rolu
azad KİV oynaya bilər.
Dünya təcrübəsi göstərir ki, korrupsiya da öz
növbəsində onun qarşısında ən güclü və daha geniş təsir
gücünə malik olan dördüncü hakimiyyətə - kütləvi
informasiya vasitələrinə qarşı mübarizə aparır. Jurnalistika
nəzəriyyəçiləri korrupsiyanın mass-mediaya qarşı
“mübarizəsinin” üç variantını qeyd edirlər.
Birincisi, kütləvi informasiya vasitələrinə davamlı
təsirin göstərilməsi. Bu variant jurnalistlərin qorxdulmasını,
redaksiyalara verilən lisenziyaların ləğv edilməsini, texniki
294
senzuranın tətbiqini – nəşriyyatların qəzetlərə boykot elan
etməsini, energetiklərin televiziya şirkətlərini şəbəkələrdən
ayırmasını, İnternet saytlarının sındıralmasını və s. özündə
birləşdirir. Digər üsullar da mövcuddur. Bu üsullar bir qədər
qaba olsa da, çox səmərəlidir: jurnalistlərdə narkotik və ya
silah “tapa bilərlər” və yaxud da onlar kimə qarşısa
“kobudluq” edə bilərlər, ictimai yerlərdə özlərini yaxşı
aparmazlar, pasport rejimini pozduqlarına görə polis
orqanlarına dəvət oluna bilərlər. Telefonla hədə-qorxu
gəlinməsini, müxtəlif bəhanələrlə işdən qovulmanı,
İnternetdə təhqirləri və sairəni də bu səpgidən görülən
“təbirlər” sırasına daxil etmək olar. Lakin, bu variantı əksər
postsovet respublikaları üçün mümkün hesab etmək olsa da,
məqbul hesab etmək olmaz. Bu cür hərəkətlər dünya
ictimaiyyətində bu ölkələr haqqında mövcud olan bəzi
xoşagəlməz təssəvvürlərə (insan haqlarının pozulması, söz
azadlığının boğulması və s.) daha da neqativ təsir göstərə və
dövlətləri gözdən sala bilər. Ona görə də jurnalistika
nəzəriyyəçiləri birinci variantın postsovet dövlətlərində baş
tutmasını o qədər də real hesab etmirlər.
İkincisi, kütləvi informasiya vasitələrinin pulla satın
alınması, susdurulması. Bu variantı MDB regionu üçün real
hesab eləmək olar, çünki burada jurnalistlər heç də əhalinin
varlı təbəqələrinə aid deyillər. Ona görə də hər hansı bir
informasiyanın qəzetdə
dərc olunmaması, efirə
buraxılmaması və yaxud da İnternetdə yerləşdirilməməsi
müqabilində təklif olunan istənilən məbləğin jurnalist
tərəfindən qəbul olunması ehtimalı yüksəkdir. Digər
tərəfdən, bu həm də mətbuatı kiminsə mənafeyi naminə
işlətmək üsuludur. Beləliklə, “cənab” korrupsiyanın daha
bir müdafiəçisi meydana gəlir, özü də hörmətli dördüncü
hakimiyyətin timsalında. Jurnalistika tədqiqatçılarının
fikrincə, bəzi MDB ölkələrinin təcrübəsi bu variantın işlək
olduğunu təsdiq edir.
295
Üçüncüsü, mətbuatın biri-birinin üstünə salınması,
onlar arasında münasibətlərin, əməkdaşlıq əlaqələrinin
(yüksək yaradıcılıq effektlərinin və nəticənin əldə olunması
üçün vacibdir) pozulması. KİV-lərin başının bu
“araşdırmalara” qarışmasından istifadə edən korrupsiya
arxayınca öz əməlləri ilə məşğul olur. Korrupsiya həmçinin
bununla mətbuatı xalqın gözündə hörmətdən salır və
insanlar artıq jurnalistlərə də korrupsiya ilə məşğul olan
məmurlara baxdıqları kimi baxırlar. Belə hallarda KİV-ə
əmələ gələn inamsızlıq hissi başqa informasiya mənbəyi
axtarışına gətirib çıxara bilər ki, bundan da ilk növbədə
cinayətkar qruplar, müəyyən silkləri təmsil edən fanatlar
yararlana bilərlər. Bu da nəinki KİV-in nüfuzuna xələl
gətirir, eyni zamanda onun cəmiyyətdəki funksiyasına,
fəaliyyət prinsiplərinə tamamilə ziddir və buna heç bir halda
yol vermək olmaz.
İstisna etmək olmaz ki, mətbuat özü də korrupsiyalaşa
bilər. Bunun üçün ölkədə qarşılıqlı nəzarət balansı sistemi,
yəni hər bir elementin öz rolunu oynadığı sistem
formalaşmalıdır: “parlament – hökumət – məhkəmələr –
mətbuat – müxalifət”. Ancaq tədqiqatçılar belə düşünmürlər
ki, KİV-lər tam sərbəstlik əldə edərlərsə, əhalini qanunazidd
hərəkətlər etməyə çağırarlar, çünki buna zidd olan qüvvə -
məhkəmə nəzarət sistemi vardır. Hökumət də milyonlarla
oxucunun, televiziya tamaşaçısının və
İnternet
istifadəçisinin diqqətini öz üzərində hiss edərsə, KİV
özbaşınalığına yol verməz.
Korrupsiyaya qarşı mübarizənin vacib şərtlərindən
biri də budur ki, bu mübarizə mütləq ictimaiyyət tərəfindən
dəstəklənməlidir. Korrupsiya təzahürlərinin və korrupsiyaya
qurşanmış vəzifəli şəxslərin özlərinin ictimai qınaq
obyektinə çevrilmələri, onlar tərəfindən hətta cüzi
korrupsiya cinayətlərinin törədilməsi bu cür dövlət
məmurlrının nüfuz və adlarının hörmətən düşməsinə, hətta
296
onların gələcək karyeralarının baş tutmamasına gətirib
çıxarır. Məhz bu sahədə kütləvi informasiya vasitələrinin
fəaliyyəti, onlrın göstərdikəri dəstək əvəzolunmazdır.
Korrupsiyaya qarşı mübarizə aparmaq üçün
bütövlükdə xalqın mentalitetinin dəyişməsi vacibdir. Bu
işdə əhalinin bütün yaş qruplarını əhatə edə biləcək
tərbiyəvi əhəmiyyət daşıyan dövlət proqramı hazırlanmalı
və həyata keçirilməlidir. Kütləvi informasiya vasitələri ilə
bağlı siyasətə xüsusi diqqət yetirilməlidir, çünki KİV
insanın sosial yönümdə tərbiyə olunmasında və şəxsiyyətin
formalaşmasında xüsusi rol oynayır. Lakin, təəssüflə qeyd
olunmalıdır ki, hazırkı dövrdə KİV-lərin fəaliyyətində
prioritet kimi reallıqlara o qədər də uyğun gəlməyən reklam
xarakterli materiallar dominantlıq edirlər. Bu da əksər
hallarda şəxsin mənəvi keyfiyyətlərini inkişaf etdirən
proqram və verilişlərin, qəzet və İnternet materiallarının kə-
narda qalmasına səbəb olur.
Korrupsiyaya ilə mübarizənin strateji
istiqamətlərindən biri korrupsiyanın bir təzahür kimi
kökünün kəsilməsinə çağırışlardan, konkret şəxslərə qarşı
görülən cəza tədbirlərindən ibarət olmamalıdır. Bu
mübarizə korrupsiya hərəkətlərinin qarşısının alınmasına
yönəlmiş vəzifələrdən irəli gələn sistemli, kompleks
profilaktik tədbirləri özündə ehtiva etməlidir. Yaxşı
məlumdur ki, əksər ölkələrdə cinayət-hüquqi siyasət və
cinayətkarlıq problemləri haqqında ictimai rəyin
formalaşmasında KİV-in mühüm rolu vardır və bu rol
hüquqşünaslar, ictimaiyyatçılar və praktiklər tərəfindən
birmənalı şəkildə dərk edilir. Bu, həmçinin KİV-in
korrupsiya haqqında informasiya alması məsələsinə də
aiddir.
Korrupsiyanın iqtisadi, sosial və siyasi inkişaf
yolunda dağıdıcı bir əngələ çevrilməməsi üçün jurnalistlər
nə edə bilərlər? Hazırda bu sual həm korrupsiya problemləri
297
ilə məşğul olan korporativ qrupları, həm də jurnalistika
nəzəriyyəçilərini və praktikləri düşündürən
əsas
məsələlərdən biridir.
İlk növbədə, bu problem peşəkar jurnalistikanın
məlum prinsiplərinə əsaslanılaraq müntəzəm şəkildə
işıqlandırılmalıdır. Hazırda, cəmiyyətin demokratikləşməsi,
hüquqi dövlətin əsaslarının yaradıldığı bir dövrdə
respublikamızda aparılan islahatlar sayəsində kütləvi
informasiya vasitələri əhəmiyyətli dərəcədə dəyişmiş,
totalitar dövlətin ideoloji ruporunun nəzarətində olan
mətbuat yeni bir səviyyəyə qalxmış mass mediaya
çevrilmişdir. Bu gün kütləvi informasiya vasitələri aidiyyəti
icra hakimiyyətlərinin, siyasi-sosial və maliyyə qruplarının
himayəsində olmaqla bərabər, tam mənada söz azadlığına
çatmaq və “publisistik müxtəlifliyə” nail olmaq yolunda
mühüm irəliləyişlər əldə etmişlər.
120
Eyni zamanda, KİV
təbəqələşmiş, bazar iqtisadiyyatının həm subyektinə, həm
də obyektinə çevrilmişlər. Fəal şəkildə onların kommersiya-
laşması, rəsmi mətbuatla alternativ mətbuat arasında nüfuz
və auditoriya mübarizəsi prosesi gedir. Naşir və yayımçı
informasiya bazarında tələbat və rəqabətdən daha çox asılı
vəziyyətə düşürlər.
İndiki dövrdə KİV, başqa hisslərlə yanaşı, insanlarda
mifoloji şüuru da (ümumi satqınlıq, ümumi qorxu,
ümidsizlik, siyasi süstlük, inkişaf məqsədlərinin olmaması,
islahatların iflasa uğraması və s.) inkişaf etdirir. Əslində isə,
kütləvi informasiya vasitələrinin başlıca vəzifəsi rasional
şüurun formalaşdırılmasından, yəni tamaşaçıya, dinləyiciyə,
oxucuya, internet istifadəçisinə doğru, dürüst
informasiyanın çatdırılmasından ibarətdir.
Rəqabət və sensasiya axtarışı jurnalistikanın bəzi
120
.Ю.Ю.Комлев, В.Н.Демидов, Л.Г.Толчинский. средства массовой
информации и формирование общественного мнения о
правоохранительной деятельности. Государство и право.1997. № 8.
298
dəyərli ənənələrinin itirilməsinə gətirib çıxarmışdır. Bu itki-
lərin yerini isə, məzmunu açıq-aşkarcasına kobudluq, təhqir
və hətta “qeyri-normativ leksika”dan ibarət olan kiçik
məqalə və məlumatlar tutur. Lakin, etiraf etmək lazımdır ki,
həqiqətə söykənən təhlükəli jurnalist təhqiqatları
oxucuların, tamaşaçı və dinləycilərin diqqətini daha çox
cəlb edir. Bu cür materiallarla yanaşı publisistika
surroqatlarına, hansısa təzahür və hadisələrlə baglı şübhəli
versiyalara, məsuliyyətsiz proqnozlara, uydurma
reytinqlərə, “ən varlı” və “ən nüfuzlu” şəxslərin siyahılarına
da rast gəlinir. Əksər hallarda, bu cür publikasiyalar ciddi
sosioloji tədqiqatlara söykənmir, süni nüfuz yaratmaq və
yaxud da siyasi rəqibləri ləkələmək məqsədi daşıyırlar. Bəzi
nəşrlər (televiziya və radio yayımlarında az rast gəlinir) söz
və informasiya azadlığının imkanlarından istifadə edərək,
faktların etbarlılığının fərqinə varmadan siyasətçilərin,
vəzifəli şəxslərin, görkəmli ədəbiyyat və incəsənət xadim-
lərinin həyat və fəaliyyətləri ilə bağlı hədyan materiallar çap
edirlər. Bu publikasiyalar çox hallarda qanunlarla ziddiyyət
təkil etməsələr də, jurnalist etikasını kobud şəkildə pozur və
kütləvi informasiya vasitələrini ictimaiyyətin gözündə
nüfuzdan salır.
Veriliş və publikasyalarda bu və ya digər siyasətçilər,
ictimai xadimlər, iş adamları haqqında dəqiqləşdirilməmiş,
eyni zamanda qeyri-qanuni yolla əldə olunmuş “faktlara”
əsaslanan məlumatlar özünə yer tapır. Əksər hallarda
hüquq-mühafizə orqanları bu cür “sarsıdıcı” materiallara
reaksiya vermir. Əlbəttə, söz azadlığı demokratiyanın
göstəricisi olsa da, həmin materiallaın “qəhrəmanları” uzun
müddət ictimaiyyətin “qınaq obyektinə” çevrilir, oxucu və
tamaşaçılar isə bu ifşalarla bağlı çaş-baş vəziyyətdə qalırlar.
Yaranmış
vəziyyət təkcə sistematik media-
tədqiqatların aparılmasının vacibliyini deyil, həmçinin KİV
tərəfindən ictimai fikrin formalaşdırılması sahəsində həm
299
sosial, həm də cinayət siyasəti subyektlərinin təxirəsalınmaz
hərəkət etmələrini tələb edir. Bu istiqamətdə KİV-də
respublika səviyyəsində sosial-kriminal problemlərin həllinə
həsr olunmuş açıq və professional müzakirələrin
keçirilməsi, korrupsiyanın bir təzahür kimi cəmiyyətdə
yayılması, təhlükəli olması və viktimoloji aspektləri barədə
əhalinin müntəzəm şəkildə məlumatlandırılması əhəmiyyətli
addımlardan biri ola bilər. Mətbuatda, televiziya və
internetdə məlumat xarakterli materialların verilməlidir.
Həm rəsmi, həm də alternativ və müstəqil KİV-də vaxtaşırı
analitik məqalələrin və yaxud da korrupsiyaya qarşı
mübarizə problemlərinə həsr olunmuş proqramların
verilməsi vacibdir. Bu halda ictimaiyyət bütövlükdə
cinayətkarlığın vəziyyəti barədə ilk mənbələrdən məlumat
əldə edə bilər, o cümlədən, hüquq-mühafizə orqanlarının
iştirakı ilə keçirilən diskussiya, hesabat və tok-şoularda
müstəqil ekspert rəyləri, ictimaiyyətin nümayəndələrinin
fikirləri, korrupsiya problemləri üzrə mütəxəssis və
tədqiqatçıların qiymətləndirmələri ilə tanış ola bilər.
Bu tədbirlər KİV-in çıxışlarının analitikliyinin,
şəffaflığının və qiymətləndirmə funksiyasının inkişafına
təkan verə bilər. Ümumiyyətlə, qarşısının alınması üçün
şəffaflıq bütün cəmiyyətə lazımdır. Korrupsiya əməllərinin
azad şəkildə təhqiq olunması üçün kütləvi informasiya
vasitələrinə hərtərəfli dəstək göstərilməlidir. Məhz bu
dəstək sayəsində KİV-lər korrupsiya əməllərinin özünü
büruzə verəcəyi sahələrdə, məsələn, məhkəmə icraatının
gedişində və hüquqi qərarların qəbul olunmasında, dövlət
mülkiyyətinin daha geniş reyestrinin tətbiq olunmasında və
xüsusilə də özəlləşdirmə zamanı dövlət mülkiyyətinin fiziki
şəxslərə verilməsinin qeydə alınmasında şəffaflığın təmin
300
olunmasında öz funksiyasını layiqincə yerinə yetirə bilər.
121
Lakin, iqtisadi çətinliklərlə əlaqədar olaraq, kütləvi
informasiya vasitələrinin çoxu oliqarxiya azlığının əlində
cəmləşmişdir. Buna görə də korrupsiyanın ifşa olunması
çox vaxt cəmiyyətdə şəffalığın təmin olunması üçün yox,
hakimiyyət uğrunda mübarizə üçün istifadə olunur. Bəzi
hallarda isə, jurnalistlər özlərinin müəyyən “maraqlarına”
çatmaq üçün korrupsiya mövzusundan sui-istifadə edirlər.
Korrupsiyaya qarşı mübarizədə KİV-in fəaliyyətini
tədqiq edərkən bu sahədə İnternetin yerini və rolunu qeyd
etmək olduqca vacibdir. Hələ bir neçə il öncə kompüter
şəbəkəsi üzrə yalnız bir qrup mütəxəssisə məlum olan bu
anlayış bu gün kompüter qəzet və jurnallarının, qeyri-ixtisas
nəşrlərinin, televiziya və radioların həyat və fəaliyyətinə
dönməz şəkildə daxil olmuşdur. XX əsrin sonlarında baş
vermiş informasiya inqilabının yeni etapı ilə əlaqələndirilən
bu qlobal şəbəkə diqqəti nə ilə cəlb edir və jurnalistin
yaradıcılığında hansı yeni effektlərin əldə olunmasına
imkan yaradır? Hər şeydən əvvəl, İnternt informasiyanın
yayılması, toplanılmış informasiya resurslarına giriş və
dünyanın müxtəlif ölkələrində kompüter şəbəkəsi
istifadəçilərinin əlaqə saxlamaları üçün praktik olaraq
hədsiz dərəcədə geniş imkanlar yaradır. Bu xüsusiyyətlərinə
görə İnternet şəbəkəsi yalnız onun özünə xas olan
keyfiyyətləri ilə (yuxarıda sadalanan) KİV-in mühüm
komponentlərindən biri kimi nəzərdən keçirilir. Məhz
bununla əlaqədar olaraq, əksər ölkələrdə bu və ya digər
səviyyədə korrupsiya problemləri ilə məşğul olan strukturlar
özlərinin saytlarını yaradır və burada cəmiyyətdə
korrupsiyanın qarşısının alınmasına aid olan yerli, həmçinin
121
. Louise I.Shelley. Corruption in the Post-Yeltsin Era. EECR. Vol.9.
Nos.1/2, Winter/Spring 2000.
301
ayrı-ayrı ölkələrin (xüsusilə ABŞ və Qərbi Avropa
ölkələrinin) təcrübəsinə dair materiallar yerləşdirirlər.
Həmin materiallarda korrupsiyanın sosial-iqtisadi təbiəti
açılır, bu neqativ təzahürə qarşı mübarizənin milli və
beynəlxalq hüquqi ölçüləri ümumiləşdirilir. Əsas şərtlərdən
biri də odur ki, bu İnternet səhifələri müntəzəm olaraq
yenilənməli, mütəşəkkil cinayətkarlığa, xüsusilə də
korrupsiyaya qarşı mübarizəyə aid ən son məlumatlar əlavə
olunmalıdır.
Azərbaycanda analoji saytlar yaradılmışdır.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Dövlət
Qulluğu Məsələləri üzrə Komissiyanın www.dqmk.gov.az,
Korrupsiyaya qarşı mübarizə üzrə Komissiyanın
www.commission-anticorruption.gov.az və Azərbaycan
Respublikası Prokurorluğunun (Baş prokurorun yanında
Korrupsiyaya qarşı Mübarizə İdarəsi fəaliyyət göstərir)
www.genprosecutor.gov.az internet saytlarında jurnalistlər
korrupsiyanın vəziyyəti, onun qarşısının alınması və
korrupsiyaya qarşı mübarizə sahəsində həyata keçirilən
tədbirlər, korrupsiya ilə əlaqədar hüquqpozmalara dair
məlumatlar, korrupsiya ilə bağlı cinayətlərlə əlaqədar
başlanılmış cinayət işləri, korrupsiya ilə bağlı cinayətlərinin
qarşısının alınması, aşkar edilməsi və açılması məqsədi ilə
görülmüş əməliyyat-axtarış tədbirləri, korrupsiyaya qarşı
mübarizə sahəsində beynəlxalq və ictimai qurumlarla
əməkdaşlıq və s. barədə məlumatlar əldə edə bilərlər.
Zənnimizcə, bu korrupsiyaya qarşı mübarizə sahəsində
görülən tədbirlər barədə ictimaiyyəti məlumatlandırmaq və
aşkarlığı təmin etmək üçün etibarlı informasiya
mənbələrindən biridir.
Dostları ilə paylaş: |