Bu himmatki b&nrdsh sanga beniyoz,
Erur shahlig‘ingg‘a jahon mulki oz.
Demon loyiqing ikki olam edi,
Ki o*nbo4sa erdi, dagH kam edi.
Sen ota va o‘g‘illik so'zini aytding.
Men bu
so'zlami gumon ham qilmagandim. Meni bunday
oliy maqomga ko'tarishingni xayolimga ham keltir-
magan edim. Garchi senga mendek ota yarama-
sa ham, ammo bunday demoq men uchun xato
bolurdi. Sadafning otasi gavhar bolsa,
gavhar
zotining sharafi kamayib qolarmidi? Bu eh-
soningga garchi loyiq bolmasam-da, sadaf bilan
dur holidan yo‘q deya olmayman.
Va lekin boshqa so‘zlarni
ham ayon qilding,
ular ham hozir aytganimizcha bor. Kelishdan ma-
qsadim, sen bu sirni elga fosh qilmagil, elchilarga
qilinadigan mulozamat bilan bugun shorn bolgach
uzat. Elingga: «Bu kelgan elchi yarashish haqida
gapirgan edi, qabul qildim», - deb elon qil.
Tong otgach, qoshimga elchi yuborib, meni darg-
ohin^a taklif et, men ham sening chaqiriglngga amal
qilgan bolib kelay. Meni ko‘rganda, el ko'rgandek
ta’zim ayla, ota-bobolarimizdan qolgan mamlakat-
larimizni birga qo‘shgandek bolaylik.
Ulus ichra e ’zoz qilg‘il meni,
Ato, deb sarafroz qilgHl meni.
Xiroj haqida sen yuborgan maktubda a^ilgan
edi, shuning uchun xiroj haqida indamay qo^a qol.
Xiroj istamakdan maqsad mol esa, dur-u lal bizda
behaddur. Qachon zarur bolsa, ulardan mol-kol
toldb tashlayman.
Necha vaqt bolsa ham, sening
manziling kishvarimizning istalgan gulzorida bolsin.
Bu yerda sen istagancha istiqomat qil, jo‘nash vaq-
ting tayin bolgach, uzatish odatimizga ko‘ra sen
bilan xayrlashaylik. Bu yashirin so‘zlarimni ham
bajargin. Bu xil ishni o‘zim o^lab topdim», - dedi.
Iskandar Xoqonning barcha so'zlarini qabul qil
di va shu tarzda ishni amalga oshirdi. Xos xizmat-
korlarini chaqirib dedi: «Burun qollaridan arqonni
oling, keyin oyoqlarini banddan bo‘shating. Yaxshi
so'zlarga usta ekan. Dengiz bilan kon orasiga sulh
soldi, ya’ni mening bilan Xoqon orasiga sulh soldi.
Shohona to‘nlar kiydiring, muncha pul berib, ol-
dimga keltiring».
Shoh
buyrugl darhol ijro etilgach, Iskandar
elchiga: «Kechgacha shu yerda damingni ol-da,
qorongl tushishi bilan yolga ravona bol», - dedi.
Elchi mehmonxonada
kechgacha dam oldi-da,
yuzidan niqobini olmay, Chin chegarasigacha shu
tarzda bordi. Oy chiqqach, tog‘ va dasht bo'ylab,
oldin yuborgan elchisi bilan birgalikda ketishdi.
Shoh o‘z chodiriga yetib borgach,
otni sherigiga
topshirib, shohparda ichiga kirdi.
Tong payti Iskandar odamlarni chodiri atrofiga
yig‘di-da, farmonni tez bajaruvchi bir navkariga:
«Xoqon sari borib, mendan salom ayt va ginani
qo'yib, sulhga kirishgil.
Dostları ilə paylaş: 
