Ekologiya elmi ətraf mühit, onun mühafizəsi və səmərəli istifadəsindən bəhs
edən elmdi. Bu elm təxminən 300- dən çox elm sahəsinin nəzəri cəhətdən ümumiləşdirilmiş
sahələrindən istifadə edir.
Son 25-30 ildə işlədilən xammalın miqdarı cəmiyyətin bütün tarix boyu
istifadə ediyi xəmmala bərabər olmuşdur. Məhsul istehsalı tullantılarının da sürətlə artması
ətraf mühitin nə dərəcədə korlanmasını göstərir.
Cəmiyyətin təbii resurslara olan ehtiyacı hədsizdir və bunlar bildiyimiz kimi,
məhduddur. Bunu iqtisadi cəhətdən inkişaf etmiş ölkələrdə XX əsrin ikinci yarısında
başa düşmüşlər, istehlaka, ətraf mühitin mühafizəsinə məhdudiyyət qoymuşlar.
Ekologiyanın əsasını sistemli dərketmə, canlı orqanizmlərin (o cümlədən, həm insan,
həm də cəmiyyətin) əlaqələrini açıq sistemin mühitlə mübadilə prosesləri kimi göstərmək
imkanı təşkil edir. Sistemli dərketmə müxtəlif ekosistemlərin xüsusiyyətlərini aşkarlayan
əsas anlayışları müəyyən etməyə imkan verir: ekoloji qarşılıqlı təsir, ekoloji ziddiyyət,
ekoloj inkişaf, ekoloji dayanıqlıq.
Bəşəriyyət təhlükəsiz ekoloji inkişafın həyata keçirilməsi zəruriliyi qarşıda durur.
Bunun üçün ətraf mühit haqqında yenqi biliklər, yeni texnologiyalar, yen rəftar
(davranış) normaları lazımdır. Bütün bunlar ekologiyanı öyrənmədən mümkün deyildir.
Ekloji biliklər yalnız gerçəkliyin məlum olmay1an cəhətlərini izah
etməklə kifayətlənmir, həm də insan fəaliyyətinə münasibətdə istiqamətləndirici
funksiyanı yerinə yetirir.
Təbiətdən götürülmüş xammalın bütün həcmindən yalnız 7%-i faydalı məhsula çevrilir,
qalanı isə ekoloji təhlükəli şəkildə yenidən geri təbiətə qaytarılır. Azərbaycanda təbii şərait,
gözəl məhsuldar topaq və zəngin mineral-xammal resursları var. Respublika ərazisindəki
sənaye müəssisələri hər il havaya külli miqdarda qurum-his, qurğuşun, sink, kükürd, dəm
qazı və sir zərərli maddələr buraxır. Həmçinin, 3 milyondan çox əhalisi olan Bakı və
Sumqayıt şəhərlərindən dənizə məişət tullantıları axıdılmaqda davam edir.
Ətraf mühitdən düzgün istifadə edilməsi, ekoloji sağlamlıq yaradılmasın dair coxlu
dövlət qərarları olmuşdur.
Buna baxmayaraq, bu sahə getdikcə pisləşir. Bu da ondan irəli gəlir ki, əhali və onun
ərzaq təlabatı artıqca , təbii ehtiyatlardan istifadə artır. Bu da öz növbəsində istər sənayenin, istərsə kənd təsərrüfəatının müxtəlif sahələrində - özünü göstərir.
Topaq və su ehtiyatlarından istifadə prosesində texnoji qaydalara əməl edilməməsi,
bigənalik, kənd təsərrüfatında nəzərdə tutulan miqdardan az məhsul alınmasına, həm də ekoloji
tarazlığın pozulmasına səbəb olmuşdur. Gübrələmə, xəstəlik və zərərvericilərə qarşı işlədilən
, zəhərli kimyəvi vasitələr, bir tərəfdən məhsul istehsalının artırılmasın, olnun mühafizə olunmasına imkan yaradır, digir tərəfdən torpağın və ətraf mühitin çirklənməsinə səbəb olur.
Dostları ilə paylaş: |