- 12 -
sosial nizam-intizam ənənələri mövcud olan anlayışlar da daxilolmaqla müxtülif
azlıq, qiymət, alternativ xərclər v s. insan həyatına tətbiq etmişdir.
İnsan kapitalı hər bir şəxsdə olan bilik, vərdişlər, motivasiya ehtiyatıdır. Ona
qoyulan
investisiyalar təhsil, professional təcrübənin toplanması,sağlamlığın
qorunması, coğrafi hərəkət qabiliyyəti, informasiya axtarışı şəklində ola bilər.
1
İqtisadi inkişaf mütəxəssisi olan Prof.Dr Michael Todaro insanın inkişafında
təhsilin əhəmiyyətini xüsusiylə ön planda qeyd edərək əksər millətlərin sosial və
iqtisadi inkişaf dərəcəsini və keyfiyyətini müəyyən edən faktorların fiziki və təbii
resursların deyil, insan resurslarının olduğunu müdafiə etdiklərini öz əsərində qələmə
almışdır. Todaro “İqtisadi inkişaf” adlı əsərində Princeton Universitetinin Professoru
Fredirick Harbisonun insan kapitalının iqtisadi inkişafdakı rolu haqqındakı fikrini
nümunə olaraq göstərmişdir.
“ İnsan kapitalı millətlərin rifahında çox əhəmiyyətli yerə sahibdir.
Fiziki və
təbii qaynaqlar istehsalda passiv yer alan faktorlardır. İnsan isə kapital toplayan, təbii
qaynaqların bölüştürülməsini həyata keçirən, sosial, iqtisadi və siyasi təşkilatlar quran
və milli inkişafı irəli aparan faktordur. Öz insanlarının bilik və qabiliyyətlərinin
inkişafını təmin etməyən ölkənin heç bir şeyin inkişafını təmin edə bilməyəcəyi
aydınca bildirmişdir.”
2
İnsan resurslarının idarə edilməsi – müəssisədə işçilərə yönəlmiş bütün işləri
əhatə edir. Müəssisə daxilində, insan resurslarının planlaması, lazımlı iş analizlərinin
və öhdəliklərin müəyyən edilməsi, iş elanlarının verilməsi, iş üçün müraciət edənlərin
qəbul edilməsi, görüşlərin təşkil olunması, işə uyğunlaşma, təhsil və inkişaf, uğur və
iş qabiliyyətinin ölçülməsi, vəzifə yüksəlişi, iş dəyişdirmə, işdən azadetmə, görülən
işin
qiymətləndirməsi, əmək haqqı sistemi, nizam-intizam qaydaları, sosial-mədəni
fəaliyyətlər, tibbi xidmət və digər oxşar işləri korrektə edir. İnsan resurslarının idarə
edilməsinin ən önəmli xüsusiyyəti insana önəm verməsidir. Amma bu, müəssisənin
məqsədlərinin əsas olmadığı mənasını vermir.
1
Quliyev.T “Heyətin idarə edilməsi” Bakı: «İqtisad Universiteti» Nəşriyyatı, 2012. (səh 114)
2
(Michael P. Todaro,
Economic Development, London, Seventh Edition, Addison-Wesley Publisher, 2000, s.326)
- 13 -
Bu yanaşma, insanın öz iş yerinin dəyərləndirməsi,
motivasiya olunmuş bir
həyat sürməsinin işində məhsuldarlığa da təsir edəcəyini göstərir.
İnsan resurslarının idarə edilməsi tələbatın ödənilməsi ilə əldə edilən elmi
nəticənin tətbiqini təmin edən nəzəri və praktik əsaslara malik münasibətlərin
toplusunu təşkil edir. Yaranmış olan tələbatın ödənilməsi və sonda əldə edilmiş elmi
nəticə və nailiyyəti real həyat münasibətlərinə tətbiq edən insan resurslarının idarə
edilməsi tələbatın ödənilməsi üçbucağının
müstəqil mərhələsidir və bilik, bacarıq və
vərdişdən ibarət vahid sistemə malikdir.
Bilik
- insan resurslarının idarə edilməsi sisteminin ilkin tərkib hissəsi hesab
edilir. İnsan resurslarının idarə edilməsində biliyin əhəmiyyəti şəxsin məqsədinə nail
olması üçün onun zəruri həddə biliklərə malik olmasını nəzərdə tutur. İlkin olaraq
bilik anlayışı ümumi qəbul edilə bilər. Ancaq, şəxsin hər hansı ümumi və ya qeyri-
müəyyən çərçivədə biliklərə malik olması deyil, onun iştirakçısı olduğu ictimai
münasibətlər üzrə zəruri miqdarda biliklərə malik olması xüsusi önəm kəsb edir.
Bilik səviyyəsinin müəyyən edilməsi üçün şəxsin qarşısında
dayanan
vəzifələrin mahiyyəti və təyinatı xüsusi önəm kəsb edir. Bu səbəbdən şəxsin icra
etdiyi vəzifələr baxımından tələb olunan bilik səviyyəsi üç istiqamətdə
qruplaşdırılmışdır:
elmi-nəzəri biliklər;
qanunvericilik bilikləri;
xüsusi biliklər (xarici dil, kompüter və s. biliklər).
Dostları ilə paylaş: