Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

suqan suğan. soğan (< su: iti) > suhan_fars). qoğara qora. ititmək aracı.

Suqli Suğli. şişkabab.

sulaq {< su: qoşun ( su kimi axan)}. 1. su kimi axan. su, qoşuna uyqun davranış. çalaq. iti. cəld. - sulaq at. - sulaq ər. 2. saldat. sərbaz. 3. arteşi. 4. davranışı tünd olan kimsə. bədəxlaq.

sulaq 1. su qabı. quş, pişiklər üçün su qoyulan qab. 1. sulu nərsə. 3. dalaq. talaq.

sulama ısqa. abyari.
- sulama daşı: biləyi daş. bilöv daşı. su daşı.

sulamaq {< su: qoşun ( su kimi axan)}. saldırmaq. cummaq. həmlə edmək.

sulamaq nəğdən vermək, edmək.

sulanmaq əpinmək_cığa. ıslanmaq.

sulanmış - sulanmış nərsə: mayıl_ka. mağıl. olqun.

sulatmaq yəpitmək. əpitmək_cığa. ıslatmaq.

sulıca sulanmış. az suyu olan.

sulu sülü. suvıq. sıvıq. cıvıq. 1. durultularaq axar durumuna gətirilən hər şey. 2. ağac, quyruq kimi nərsələrin up uzun, çırıl çıplaq qalmış halı. - suvıq qudruq: qatır quyruğu kimi qılsız. uzun quyruq. 3. yumşaq.
- sulu dolu: yumşaq, tez əriyən dolu. - sulu nərsə: sulaq.

suluq 1. uşaqların başında çıxan çiban. 2. quş təpəliyi.

suma_ka öncə ıslatılıb sonra qurutularaq öğüdülən. bulamac. əkmək kimi nərsələr yapılan buğda, aynı yolda hazırlanıb şərbət xəmiründə kullanılan arpa.

sumaqi dəğişik boyalə, rəngli mər mər. bir neçə rəngli. alaca. - sumağı daş.

sumaq 1. sümək bükülən, əridilən yun. zərə göndərmək. 2. dadım. tutum.

sumaqpalan ardan_fars (< arıtlamaq). arıtlayan. süzgəc.

sum oruc.

sumun somun. somi. 1. yuvarlaq əkmək, ətmək. 2. yumri, dəvə ayağı kim şiş, yumşaq nərsə. 3. vaşar. pincin başına keçirilən vaşar.

sundırı sundurma: qabağı açıq dam, çatı.

sundırı_ka dəniz.

sundurma çardaq. salaş.

sundurma sundırı. qabağı açıq dam, çatı.

sunğur şunğar. ağ doğan. şahin. - qara sunğur: qara doğan.

sunmaq ilərmək. ilərtmək. təqdim edmək.

suntur səntur. santur. gurultu. şamata. patırtı. dəbdəbə.

sunturli sənturli. santurlı. gurultulu. şamatalı. patırtılı. dəbdəbəli.

sunu 1. sunuş. pişkeş. peşşaş. çəki. çəkiş. 2. ərz. dilək.

sunuş sunu. pişkeş. peşşaş. çəki. çəkiş.

supur - sapır supur: gurultulu səslə tökülmək, sərilmək.
- almalar sapur supur töküldü.
- xəstələr, vurulanlar sapur supur sərildilər.

sur toy. (< tüq: yığın. tüqmək: yığmaq). şənlik.

surahi < sürəhi. uzun boyunlu su, süci qabı.

surax_fars (< soxmaq). soqar. soxulan yer. yort.

surət gəliş. üz.

surplamaq qura çəkmək sürləmək.

suruşlamaq ütmək. qavurmaq.

sus kəsil (< kəsilmək). gəvşək. tənbəl.
- sus !: sis!. hiss !. şüq !. sük !. cük !. susturma. sikut ilgəci. - şük dur: çük dur.

susaq susamış.

susamaq çəkişmək. arzulamaq. - dayağa susamış. - dadlıya susamış.
- qanına susamış: {1. birinin qanın tökmək istəmək. 2. kəndi öz qanın töktürmək istəmək}.
- ölümünə susamaq: istəyərək xətərə girmək.

susduran soka. susqa. oturtu. otutu. dincəltən. müsəggin. təsgin verən.

susqa susduran. soka. oturtu. otutu. dincəltən. müsəggin. təsgin verən.

susmaq süsmək. tummaq. tıs qalmaq.
- sus! dinmə, söyləmə. - susun! dinməyin.

sust ölgün.

sustalmaq üşənmək. yığışıb bir yerdə oturmaq, qalmaq. gəvşinmək.

sustluq təbbəllik. təmbəllik.

susuq - susuq, yumşaq kişi: tınmaz enişgə (məleykə).

susuz quru.- quru ova. - quru topraq.

suv - suv sıqırı_ka. manda. dombay.

suvamaq sıvamaq. bulamaq.

suvarım suvarmağın yolu usulu, ölçüsü. - bir suvarım.

suvarma - dəmir, başqaların suvarma: nərsənin suyun nərsənin üzərinə yatırmaq: yaldız. - altın yaldız: qızıl suyu ilə qablamaq. - qızıl yaldız: abi təla.

suvat abxor. su içilməyə özəl qab, oyuq, oyçaq.

suvıq sıvıq. cıvıq. sulu. sülü. 1. durultularaq axar durumuna gətirilən hər şey. 2. ağac, quyruq kimi nərsələrin up uzun, çırıl çıplaq qalmış halı. - suvıq qudruq: qatır quyruğu kimi qılsız. uzun quyruq.

suvışmaq şollaşmaq. suyuqlaşmaq. boşalmaq. rəqiqləşmək.

suyuq 1. sıvıq. 2. soyuq. tatsız. dadsız. namətbu'. saman kimi. tamsız. duzsuz.

suyuq maya.

suyuqlanmaq soyuqlanmaq. tatsızlanmaq. dadsızlanmaq. duzsuzlanmaq. ləzzətsizlənmək. tamsızlanmaq.

suyuqlaşmaq şollaşmaq. suvışmaq. boşalmaq. rəqiqləşmək.

suyuqlıq soyuqluq. tatsızlıq. dadsızlıq. namətbu'luq. tamsızlıq. duzsuzluq.

suyut süyüt. rəng. boza ( y <> z ) boya. boyuq. boduq. çüvüt. önğ. çalı. tüka. tülük. - nə tülük atdı o.

suzak_fars < sızak < sızmaq: ağrıyıb göynəmək). sızış. göynük.

suzan < çözən. közən. çözər. yaxan. çözərtən. açan. közərtən. çökürtən. əridən.

sübək sibək. cocuğun içinə işəməsi üçün beşiğə qoyulan qamış:

süc - süc çörək (süc: süci: şərab). su ətmək. "nan o şərab" . (müsəlmanlıqda " süc çörək" (süc: süci: şərab) "nan o şərab" yerinə "su ətmək" deyilir).

südrəmək əsrəmək. keflənmək.

südrəmə əsrükünə, keflicə qonuşmaq.

südük sidik. - sidik yarışı: boş işlərlə uğraşmaq.

südük sidik (< siqdik < siqmək). çiş.

sük ! şüq !. sis!. hiss !. cük !. sus !. susturma. sikut ilgəci. - şük dur: çük dur.

sükan dümən. fərman. - dayısı düməndə: qohum tanışı iş başında olan. odada adamı olan.

süqan sükan. buyurduruq. fərman

süqül_ka siğil. (sül əttə, ağacta olan) yaşlıq, təzəlik.

sülü sulu. suvıq. sıvıq. cıvıq. 1. durultularaq axar durumuna gətirilən hər şey. 2. ağac, quyruq kimi nərsələrin up uzun, çırıl çıplaq qalmış halı. - suvıq qudruq: qatır quyruğu kimi qılsız. uzun quyruq.

sümək sumaq. bükülən, əridilən yun. zərə göndərmək.

sümsük - sümsük sümsük, yavaş yavaş qıçın qıçın birinin yanına soxulmaq, yanaşmaq.qıçın qıçın gəlmək.

sümüq - çiğni örtən sümük: qəbzə. gəbzə. omuz kürəyi. kürək gəmiyi.

sümüq - incik sümük. baldır gəmiyi: incik gəmik.

süngər - süngər daşı: çox yüngül daş. puka daş. daşı sıxsa, suyun çıxarır: çox güclü.

süngi qarğı. mızraq. neyzə.

süngür sonu, dərini, dibi görən. durəndiş.

süprüntü xaşak. qaşak. qaşıntıı.

süpür savur. savurma. süpürmə. çox, artığına israf. - böylə süpürlə heç nə yarına qalmayacaq. - süpür dolu: incə olub, şıdırğı yağan dolu.

süpürgə yelpik. - otu yelləməyə tükdən yelpik, süpürgə: toyuq qanatı. - küçə süpürgəsi: sürtük. qəhbə.

süpürmək 1. savurmaq. çox, artığına israf edmək. 1. bir nəyin bütününü alıb götürmək. yalayıb qutarmaq. - od hənəyi sürpüdü. - bir təpsi dolusu yeməyi kəndi başına süpürdü.

süpürməkçilik süpüründülük. savuruqçuluq. savurmaqçılıq. çox, artığına israf edmək.

süpürtləmək tırpan atmaq. qırıb keçmək. süpürü vermək. acıqlı iti yeyib bitirmək. - düşmana iyi bir tırpan atmışlar.

süpürtmək yamlatmaq.

süpüründülük savuruqçuluq. savurmaqlıq. süpürməklik. çox, artığına israf edmək.

süpürüntü tarantı. darandı. töküntü.

sür 1. sürtə. məs. - sür çəkmək: məs çəkmək: sürmək. sürtəmək. 2. sürə. toy. cəşn.

sürahi < sürəği. sağuri. sağraq. içindən süzülən, sağılan qab. içgi qabı. boqal. boğal. boqğal.

sürcəmək sürcmək. 1. yerirkən ayağın bir nərsiyə toxunub düşəcək olmaq. yıxılasımaq. 2. suçalmaq. yanılmaq. xəta, səhv yapmaq.

sürc 1. yerirkən ayağın bir nərsiyə toxunub düşəcək olma. yıxılası. 2. suç. yanılma. xəta. səhv.

sürcmək sürcəmək. 1. yerirkən ayağın bir nərsiyə toxunub düşəcək olmaq. yıxılasımaq. 2. suçalmaq. yanılmaq. xəta, səhv yapmaq.

sürçmə yanılma. xəta.

sürdürmək 1. ittirmək. itələtmək. üzdürmək. qoqdurmaq. qoğdurmaq. qovdurmaq. tərd edmək. 2. üzərinə qoymaq. yapışdırmaq. - əl sürdürmək: əl toxundurmaq, bulaşdırmaq. - bu işə kimsə əl sürdürəmir.
- kəndisini hər qapulandığı qapudan qoğdurdu. - onu hər yerdən qoğdurduran, qılığının sərtliyidir.

sürə > Sıra. 1. Coruk₁₁. yoruk. 2. sürmə. uzatı. təmdid. 3. sür. toy. cəşn.

sürəği (> sürahi) içgi qabı. boqal. boğal. boqğal. sağuri. sağraq (> sürahi). içindən süzülən, sağılan qab. uzun boyunlu su, süci qabı.

sürək 1. sürmə. yürmə.yürək. isal. 2. dəvam. bəqa'. qərar. dəvam. - elə bu sürəkdə gedin. - sürətin sürəki: itiliyin qərarı. - gözəl güldür, amma sürki yoxdur. 3. sürətli. yeyin. yorqa. - sürək davranış. - bir sürək at aldım. 4. sürü. - mal sürüsü.

sürəkli bərqərar. durur. dəvamlı. Cəld_fars < çalt < iti. yeyin. tez. basım. çalasın. çala çala. çappaq. sürər. çox sürər. dəvamlı. uzun. uzanan. bəqa'. - qışın soyuq bərk olmadısada, sürəkli oldu.

sürəksiz 1. biqərar. durmaz. sürməz. dəvamsız. dəvamsız. bəqasız. çoq sürməz. bərk qıssa. - gül devri sürəksiz olur. 2. müvəqqəti.

sürəksiz bir günlük: çox müvəqqət. - bir günlük dünya.

sürəq - sürəkli səsin yansıması: tın edmək. tınlamaq. tıntınlamaq. tıntaqlamaq. çınlamaq. təntinləmək. təninlənmək.- qırağına vurunca bir uzunca tınladı.

sürəli möhlətli.

sürəmək uzatmaq. sürmək. təmdid edmək.

sürən 1. kəş. çəkici. cazib. calib. çəkən. sürücü. binici. minici.- dilkəş: içi çəkən. ürək aparan. can sürən. 2. dəvamlı. tayanıqlı. dayanıqlı.
- azarkeş: dərdin alan. havadar.
- sürməkəş: sürmə sürən.
- dəbdəbəli sürən, toy. alay.
- əğləncəli sürən: alaylı.

sürən sürücü. qayan. başçı.

sürər dəvamlı. sürəkli. - çox sürər: sürəkli. dəvamlı. uzun. uzanan. - qışın soyuq bərk olmadısada, sürəkli oldu.

sürət - tam sürətlə: dolu dizgin.

sürətli sürək. yeyin. yorqa. tələsik. sıqı sıkı. sıxı. iti. yeyin. əcələli. - sıqı iş. - sıqı sıqı: tələsik. əcələ ilə. - sürək davranış. - bir sürək at aldım.

sürgi bax > sürgü.

sürgü sürgi. 1. sapan sürüldükdən sonra, toprağın qırpıçların, engəbəliyin qaldırmaq üçün sürülən yuvarlaq kötük, daş. 2. qapını bərk qapamaq üçün dalına sürülən sürgü. - qapının sürgüsün sal: dalın sal. 3. basdırı. qəltək. çüçəni, yolu basdırıb bərkitmək üçün yerdə sürülən yuvarlaq daş, dəmir. - sürgüyi gəzdirmək. 4. sürmə. qoğma. qoğqu. tərd.
- qapı dalına vurulan odun, dəmir sürgü: tırqaz. (rq < _met > qr) tıqraz (< tıqmaq). - qapıya tırqazı sürmək.

sürgüləmək böyük mala , basdırı, qəltək sürüb düzəltmək.

sürgün 2. qoğalama. izlək. arxası sıra getmə. tə'qib. - sürgün avı: atlılarla avı qoğub sıxıştırıb izləmək. 2. təbid. 3. sürülmüş. qoğulmuş. 4. mətrud. 5. mənfi.

süri qoşı.

sürqü - kiçik sürgü: qartuq. qırtuq. dımrıq.

sürqücləmək löq məcunu ilə sap bəkiştirmək.

sürqüclənmək löq macunu ilə sıkıştırılmaq, bərkitilmək.

sürqün - sürgün avı: avı qaçırıb ortaya quşatırkən vurulan av.
- sürgün avı. urğun. geyik sürüsün ortalayıb olunan av. - urğun avı.
- sürgün olmaq: aşırılmaq. təbid olmaq. dəf olmaq.

sürləmək surplamaq. qura çəkmək.

sürmə - qapı axasında olan sürmə: kövət.

sürmə 1. sürə. uzatı. təmdid. 2. sürək. yürmə.yürək. isal. 3. gözə çəkilən boya. 4. qapının dalına sürülən, çəkilən dəmir, ağac. 5. təmas. 6. sürgü. qoğma. qoğqu. tərd.
- buğda sürməsi: külləmə tozi.
- sürmə omurğası: gəminin yalpalanmasın önləmək üçün ana omurğasının içində gedib gələn sürmə.
- sürmə çəkməcə: sürmə qapı: çəkilib sürülərək açılıb qapanan.

sürmək - kisə sürünmək: kisə sürmək: kisə çəkmək, çəkinmək.

sürmək 1. sürtəmək. məs çəkmək. - əl sürmək: əl çəkmək. əl toxundurmaq. - buna kimsə əl sürməsin. 2. izləmək. tə'qib edmək. - av sürmək. 3. qoğmaq. aralatmaq. tərd edmək. nəfy edmək. - yaramaz kişiləri kənddən sürdülər. 4. yeritmək. iləri götürmək. - araba sürmək. sapan sürmək. - cüt sürmək. 6. (toprağı) işləmək. kullamaq. 7. keçirmək. - əyləncə sürmək. 8. xərcləmək. sərf edmək. satmaq. - tamam mallarımı sürdüm. - var yoxun sürüb əli boş qaldı. 9. itmək. itələmək. yuvarlatmaq. ötəyə itələmək. - mənqəli bura sür. 10. uzanmaq. dəvam edmək. - fırtına üç gün sürdi. - durumuz böylə sürəcəkmi. 11. çağ, vax keçmək. - çox sürmədən hamı qaçdı. 12. eşmək. aşmaq. gəzmək. 2. itmək. itələmək. - bu toru bir az irəli itin. - onu yana itdi. 13. uzatmaq. sürəmək. təmdid edmək. 14. kəmişmək. saldırmaq. çıxarmaq. atmaq. bir şeyi çıxarıb atmaq. 15. tiləmək. diləmək. dilləmək. yalamaq. silmək. 16. dəvam edmək. tutmaq. - sözünü tutmaq. 17. qalmaq. dəvam edmək. - on il öylə qaldı. 18. qoğmaq. qovmaq. 19. bulunmaq. turmaq. durmaq. qalmaq. dəvam edmək. - siz orda durursuzmu. - aşçız genə sizdə durur. - kitabların məndə durur. - dünya durduqca. - at durdu. - sözünd durmaq.
- sürüb gedmək: taramaq. daramaq. - dəmir daramaq: gəmi yelə, axına qapılıb dəmiri sürübləmək.
- düzgün sürmək: qadınların üzlərinə sürdükləri ağ qızıl. ənlik kirşan.
- qarnı sürür: isaldı.
- bitgilərin sürməsi: çıxması. bitməsi.

sürməşmək iltimas edmək.

sürməz sürəksiz. dəvamsız. - çoq sürməz: sürəksiz. dəvamsız. bəqasız. çoq sürməz. bərk qıssa. - gül devri sürəksiz olur.

sürtə məs. - baş sürtə: baş məsi. - ayaq sürtə: ayağa məs çəkmək.

sürtəmək sürmək. məs çəkmək.

sürtmək qazımaq. qaşımaq. qıraşmaq. qıraşlamaq. aşındırmaq. oymaq. oğmaq. qıcıtmaq.
- daban sürtmək: çox gəzmək.
- burun sürtmək: qurru, qururu qırmaq, əzmək.
- burun sürtmək: alçaqcana, yavaşcana soxulmaq. yalanmaq.

sürtük 1. cuvanəzən. bütün gün daban sürüb, vurub gəzən. 2. küçə süpürgəsi. qəhbə. 1. sürütmə. yarım qapuş. yarım papuş.

sürtüklənmək sallamaq. quyruq sallamaq. quyruq bulamaq. yaltaqlanmaq.

sürtüşdürmək birbirinə toquşturmaq, toxuşturmaq. toxuşdurub,

sürü 1. sürək. - mal sürüsü. 2. tavla. tövlə. təvlə. yan yana, arxa arxaya olanların yığını. - bir tavla qoyun, keçi.

sürücü sürən. binici. minici.

sürücü sürən. qayan. başçı.

sürük yürük. iddəa. - bu işdə yürüküz nədir. - mənim bir yürüküm yoxdur. - yürüksüz qalan istəyindən olar.

sürükləmək sürünə sürünə, ruhsuz ırqısız çəkilib daşınmaq. - işsiz gücsüz nə sürüklənirsən. - bu yaşam deyilki, sürkləməkdir.

sürüklənmək sürünə sürünə, kəndini qaldırmadan qımıldamaq. sürünmək. əməkləmək. iməkləmək. - götürük (fələc) qapıya qədər sürükləndi.

sürüklətmək sürütmək. qaldırıb yerdə çəkərək götürtmək.

sürülən sürümlü. rivaclı. rayic. e'tibarlı.

sürülmək 1. tamas tapmaq. ləms olunmaq. məsh olunmaq. 2. qomaq. qonulmaq. yapışdırılmaq. tədhin edilmək. - boya sürüldü. - yağ sürülmək. 3. oğulmaq. dəllək edilmək. - tərləyəndən son kisə sürülür. 4. qoğulmaq. nəfy olunmaq. 5. yeridilmək. qaçdırılmaq. - bu yerlərdə mal sürülməz. 6. sapan işlənmək. işlənmək. - bu quraqlıqda sapan sürülməz. - bir yağmur yağınca yer sürülür. 7. keçirilmək. aparılmaq. - bir gözəl yaşam sürülür. 8. icra edilmək. - buyruqlar sürüldü. 9. axınlığı, axarlı, axarlı, rayic olmaq. mütədavil olmaq. məqbul olmaq. - bu çeşit işlər daha indi sürülmür. 10. toxunmaq. ilişmək. ləms etmək. təmas etmək. - əli gözünə toxundu. - heç yana toxunma. 11. əl sürüb, əl dəğib pozmaq. toxunmaq. xərablamaq. - uşaqlar, qonaq yeməyinə toxunublar. - əğrəti qoyduğum nərsələrə toxunublar.
- əl sürülmək: 1. toxunmaq. dəğilmək. - yeməklərin çoxuna əl belə sürülmədi. 1. təşəbbüs edilmək. - bu işləri yapmağa əl sürüldü.

sürülməz sürümsüz. dəğərsiz. geçməz. e'tibarsız. rivacsız. - geçməz mallar: satılmayan mallar. - geçməz söz.

sürülmüş sürgün. qoğulmuş.

sürümək sürükləmək. süründürmək. qalxmaqsın yerdə çəkərək götürmək. - tərliklərin sürüklür. - ayaq sürümək: geciktirmək. yubaltmaq.

sürüm rivac. e'tibar. - sürümlü para. - sürümsz görənək.

sürümlü sürülən. rivaclı. rayic. e'tibarlı.

sürümsüz 1. sürülməz. dəğərsiz. geçməz. e'tibarsız. rivacsız. - geçməz mallar: satılmayan mallar. - geçməz söz. 2. yaxmaz. yaxımsız. yağsız. kəsət. kasad. qısıq. rivacsız.

sürüncəmə - sürüncəmədə qalmaq: əsgimək. saqqalı bitmək:

sürüncəmə çox sürüb uzanma. tə'xir. tə'viq. - işləri sürüncəməyə düşdü.

süründürmək əzmək. sürümək. rəzil edmək. - bu işlərin səni süründürəcək.

sürünmək - kisə sürünmək: kisə sürmək: kisə çəkmək, çəkinmək.

sürünmək 1. sürüklənmək. əməkləmək. iməkləmək. 2. ağılıqla davranmaq. əziyyət çəkmək. zəhmətə düşmək. - var yoxun səpələdi, indi sürünür. 3. kəndi üzərində, kəndi kəndinə sürmək. - kisə sürünmək. - sabın sürnmək. yağ sürünmək.

sürür uzun. təvil.

sürüş 1. axın. rivac. - sürüşlü para: rivaclı pul. axında olan para. 2. cütləşmə. sevişmə. cüfgiri.

sürüşdürmək iki nəyi birbirinə dəğdirmək. - əllərin, ayaqların sürüşdürdü. 2. yavaş yavaş oğuşdurmaq. - uyuşan, kehəlmiş yeri sürüşdürmək gərəkir.

sürüşmək birbirinə dəğmək, sürtüşmək. - qapı qanatları sürüşə sürüşə aşımış. -

sürüşsüz 2. axınsız. rivacsız. - sürüşsüz mal: rayic olmayan mal. 2. kasat. - sürüşsz bazar.

sürüt sürütmə. ləleyin. ökcəsiz ayaqqabı.

sürütmə 1. sürüt. ləleyin. ökcəsiz ayaqqabı. 2. dəniz üzərində, altında sürülərək avlamaq toru.

sürütmək sürüklətmək. qaldırıb yerdə çəkərək götürtmək.

sürüzsüz sadə. düzcə. adi. süssüz. zinətsiz. - düzcə yazı. - düzcə kişi. - düzcə anlayış.

süs bəsək. bəzək. bədzək. bezək. saruq. sarıq. sarquq. sayvan. seyvan. çıxıntı. damla. tamla. oyma. sıçaq. saçaq ( saç <> aç # iç ).zinət. - süs üçün taxılan nərsələr: takım. - bu takım yaraşmır sənə.
- süslü düzən vermək: tonatmaq. donatmaq. - toy üçün yemiş tablası donatmaq.
- yalançı, üzdək (səthi) süs, bəzək: qalay. şişik. kova. qaval.- bildiyin bu qədər, qalayın nərədən. - atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz.

süs! - tıs!: dinmə!. sikut!.

süsəmək - üzdən, yalandan səthən, süsəmək, bəzəmək: qalaylamaq.

süsəş bəzəkçi. yazmaçı. yazıçı. məşşatə. gəlinlərin, qadınların üz gözünə boya yaxan, yapışdıran kişi. arayişgər.

süsləmək bəzəmək. düzənləmək. qaplatmaq. qaplamaq. qalpatmaq. qalpamaq. - evi qalpatladıq. - bu qoca qarı özün nə qalpatıb durur.

süsləmək bəzətmək. tonatmaq. naxışlamaq. əsriləmək. donatmaq. təzyin edmək.

süsləndirmə tonatma. donatma. bəzəmə. təzyin.

süslü - süslü bəzəkli: qalaylı. hay küylü.

süslü düzgünlü. bəzəkli. ənli kirşanlı. yuldruq. parlaq. yaldruq. yoldruq. cilalı.- düzgünlü qız aldı ürək əlimdən.

süsmək susmaq. tummaq.

süssüz sadə. düzcə. adi. sürüzsüz. zinətsiz. - düzcə yazı. - düzcə kişi. - düzcə anlayış.