B. B. Berkinov, Ye. A. Yarmolik, Q. Q. Quvnoqov

 
Foydalanilgan adabiyotlar 
1.
Karimov I.A. O’zbekiston iqtisodiy islohotlarni chuqurlashtirish 
yo’lida.-T.: O’zbekiston, 1995. 
2.
O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi to’g’risidagi 
Qonun. 
3.
O’zbekiston Respublikasining Mahalliy davlat hokimiyati 
to’g’risidagi Qonuni. 1993 yil 2 sentyabr, 915-XII-son. 
4.
Jumaev N.X., O.Q. Abduraxmonov. Jahon moliyaviy-iqtisodiy 
inqirozi: sabablari va uni bartaraf etish muammolari. – T.: Akademnashr, 
2010.—160b. 
5.
Knish M.I., Perekatov B.A., Tyutikov Yu.P. Strategicheskoe 
planirovanie investistinnoy deyatelnosti: Ucheb. posobie. – SPB.: Izd. dom 
“Bizness – Pressa”, 1998. – 315s. 
6.
Xlinov 
V. 
Obshegosudarstvennoe 
planirovanie 
rinochnoy 
ekonomiki / /Ekonomist. 1994 g. №4. -90 s. 
7.
O’zbekiston iqtisodiyoti. Axborot tahliliy sharh, 2007 y, 2008 y 
“O’zbekiston”, - Toshkent.; 2008, 2009. 

---

53 
3-bob.
BOZOR XO’JALIGIDA REJALASHTIRISH METODOLOGIYASI 
VA ULARNI TASHKIL ETISH 
 
 
3.1. Indikativ rejalashtirish metodologiyasining tizimi. 
3.2. Bozor sharoitida muvozanatlashgan rejalashtirishning 
zaruriyati. 
3.3. Dasturiy-maqsadli rejalashtirish. 
 
 
3.1. Indikativ rejalashtirish metodologiyasining tizimi 
 
Indikativ 
rejalashtirish 
metodikasi 
indikativ 
rejalashtirish 
metodologiyasining muhim tarkibiy qismi hisoblanadi. 
Indikativ rejalashtirish metodikasi – bu barcha darajadagi prognozlar, 
dasturlar, rejalar va reja ko’rsatkichlarini hisob-kitob qilish tizimining vaqt 
chegaralarini ishlab chiqish, asoslash va tahlil qilish usullarining 
yig’indisi. Indikativ rejalashtirish usuli deganda uning yordamida 
rejalashtirishning qandaydir muammosi hal etilib, prognozlar, dasturlar va 
reja ko’rsatkichlarining son qiymatlari hisoblab chiqiladigan muayyan 
usul, texnik yondashuv tushuniladi. 
Indikativ rejalashtirish muammolarining tarkibida farqlar mavjudligi 
tufayli prognozlar, dasturlar va rejalar ishlab chiqishning bir necha 
usullaridan foydalaniladi. Ular jumlasiga quyidagilar kiradi: ekspert 
(baholash) yoki evristik usullar; ijtimoiy-iqtisodiy tahlil usullari; 
to’g’ridan-to’g’ri muhandislik-iqtisodiy hisob-kitoblar usullari; balans 
usuli; iqtisodiy-matematik usullar va modellar; tizimli tahlil va sintez 
usullari. 
Ekspert (baholash) yoki evristik usullar. Mazkur usullar bilvosita va 
to’liqsiz axborotdan, ekspert-mutaxassislar tajribasidan, ichki hissiyotdan 
foydalanishga asoslangan. Quyidagilar ulardan foydalanishning muayyan 
shakllari hisoblanadi: 
a) ommaviy baholash – aholi alohida guruhlarining sostiologik 
tadqiqotlar jarayonida rejalashtirishning qandaydir muammosining 
mohiyati yuzasidan fikrlarini aniqlash; 
b) ekspertlarning muntazam ishlashini (qonun chiqaruvchi va ijro 
etuvchi hokimiyat organlarining ekspert komissiyalari, institutlarning 
Ilmiy kengashlari va h.k.) tashkil etish. 

---

54 
Ijtimoiy-iqtisodiy tahlil usullari. Ijtimoiy-iqtisodiy tahlil ijtimoiy-
iqtisodiy haqiqatni har tomonlama o’rganishni, ijtimoiy munosabatlar va 
ishlab chiqarishni rivojlantirishning ilg’or tendenstiyalarini va ularni 
takomillashtirish imkoniyatlarini aniqlash maqsadida hodisalarning ichki 
aloqalari va bog’liqligini bilishni o’zida namoyon etadi. 
Tahlil chog’ida taqqoslash, strategik rejalashtirish, guruhlash, yirik 
obyektlarining ishlarini tanlab o’rganish, balans ko’rsatkichlarini hisoblab 
chiqish, indekslarni hisoblab chiqish, regressiya va korrelyastiya 
koeffistientlarini hisob-kitob qilish kabi usullardan foydalaniladi.
To’g’ridan-to’g’ri muhandislik-iqtisodiy hisob-kitoblar usullari bozor 
ehtiyojlari uchun mahsulotning muayyan turini ishlab chiqarishni, 
shuningdek uni ishlab chiqarish imkoniyatlarini batafsil asoslashdan 
iborat. Sanoat korxonalarida bunday hisob-kitoblar ishlab chiqarish 
quvvatlari, xomshyo, materiallar, yoqilg’i, energiya, mehnat resurslari 
(xodimlar)dan foydalanishni yaxshilash; mahsulot tannarxini pasaytirish 
va hokazolarni qamrab oladi. 
Muhandislik-iqtisodiy 
hisob-kitoblar 
ichida 
ishlab 
chiqarish,
investistiyalarning 
iqtisodiy 
samaradorligini, 
qimmatli 
qog’ozlar, 
foydalaniladigan kredit resurslarining daromadliligini hisoblab chiqish 
alohida o’rin tutadi. 
Balans usuli. Balans usuli deganda o’zaro bog’liq ko’rsatkichlarning 
bog’lanishini va muvofiqlashtirilishini ta’minlash uchun foydalaniladigan 
usullar yig’indisi tushuniladi. Ushbu usullarning maqsadi – ko’rsatkichlar 
o’rtasida muvazanatga erishishdan iborat. 
Balans usuli milliy iqtisodiyotning rivojini tahlil va prognoz 
qilishning muhim vositasi hisoblanadi. Uning yordamida mamlakatda 
moddiy va moliyaviy oqimlar harakatining yo’nalishlarini aniqlash, 
iqtisodiyotda moddiy-ashyoviy va qiymat ulushini belgilash, ijtimoiy 
ehtiyojlar, bozorning moddiy ne’matlar va xizmatlarga bo’lgan 
ehtiyojlarini qondirishning moddiy asosini yaratish uchun ishlab chiqarish 
turli omillarining zarur o’sishini hisoblab chiqish mumkin. 
Iqtisodiy-matematik usullar va modellar. Iqtisodiy-matematik usullar 
ijtimoiy-iqtisodiy tizimlarni, iqtisodiyotning muvozanatini tahlil qilish, 
iqtisodiy o’sishni prognoz qilishning o’ziga xos usullarini namoyon etadi. 
Quyidagilar muhim iqtisodiy-matematik modellar hisoblanadi: milliy 
hisoblar tizimi, balans jadvali, mahsulotlar va xizmatlar ishlab chiqarish va 
ularni taqsimlashning tarmoqlararo balansi, moliyaviy resurslar va 
xarajatlar balansi, tarmoq modellari va h.k.

---

55 
Chiziqli va chiziqsiz matematik dasturlash usullaridan ham keng 
foydalaniladi. 
Chiziqli 
dasturlash 
yordamida 
ishlab 
chiqarishni 
rejalashtirish vazifalari muvaffaqiyatli hal etiladi: belgilangan mehnat va 
moddiy resurslar bilan mahsulot ishlab chiqarishning optimal dasturini 
tuzish, uskunalarni optimal darajada ish bilan ta’minlash. 
Iqtisodiyotdagi 
bog’liqlarning aksariyat ko’pchiligi chiziqsiz 
xususiyatga ega. Shuning uchun dasturlashning chiziqsiz (parametrik), 
dinamik, stoxastik kabi boshqa turlari ham foydalanish mumkin. 
Tizimli tahlil va sintez usuli. Strategik rejalashtirish usuli sifatida 
tahlil va sintezning o’ziga xosligi iqtisodiy tizimlar va ularda kechayotgan 
jarayonlarni ularning tarkibiy qismlariga ajratishdan iborat bo’lib, shu 
asosda istiqboldagi rivojlanishning muhim muammolari aniqlanadi. 
Turli darajalardagi ishlab chiqarish tizimlarini rivojlantirish rejalarini 
ishlab chiqish bilan bog’liq yalpi muammolar istiqbolli yalpi tahlil orqali 
hal etiladi. Yalpi tahlil istiqboldagi rivojlanish oldida turgan muammolarni 
sintez qilishning ajralmas qismi hisoblanadi. Tahlil va sintez yagona 
metodologik yaxlitlikni o’zida namoyon etadi. Tizimli tahlil va sintez 
indikativ rejalashtirishning balans va ijtimoiy-iqtisodiy tahlil kabi barcha 
muammolarini hal etishda qo’llanilishi mumkin. 
Rejalashtirish mantig’i indikativ rejalashtirish metodologiyasining 
asosini tashkil qiladi. Strategik rejalashtirish mantig’i – bu strategik 
rejalashtirish muammolarini hal etish bilan bog’liq tartibotlarning tartibga 
keltirilgan izchilligi, asoslanganligi. 
Indikativ rejalashtirish mantig’ining mazmunini quyidagi tarkibiy 
unsurlar ochib beradi: 
1. Rejalashtirish subyektining maqsadini yoki maqsadlar tizimini 
aniqlash va shakllantirish. 
2. Jamiyatning rejalashtirilayotgan davrdagi ehtiyojlarining hajmi va 
tarkibini aniqlash. 
3. Rejalashtirilayotgan davr boshida mavjud bo’lgan va 
rejalashtirilayotgan davrda yangidan barpo etilgan resurslar hajmi va 
tarkibini aniqlash.. 
4. Ehtiyojlarni saflash va prognozlar, dasturlar va rejalar shaklidagi 
boshqaruv qarorlarini tayyorlash asosida vaqtinchalik ziddiyatlar, ular 
o’rtasidagi nomuvofiqliklarga barham berish yo’li bilan turli darajalardagi 
ijtimoiy-iqtisodiy 
kichik 
tizimlar 
ehtiyojlari 
va 
resurslarini 
muvofiqlashtirish, hamda muvazanatlashtirish. 
Mantiqning birinchi unsuri rejalashtirish subyektlarining dasturlari va 
rejalarini tuzish jarayonida amalga oshiriladi. 

---

56 
Rejalashtirish mantig’ining ikkinchi unsuri (strategik rejalashtirish 
obyektining boshlang’ich darajasini tahlil qilish) xo’jalik yurituvchi 
subyektlar resurs salohiyatining holati va rejadan avvalgi davrda takror 
ishlab chiqarish omillarining ta’siri bilan tavsiflanadi. Mantiqning ushbu 
unsuri iqtisodiyotning rivojlanish darajasi va sur’atlarini rivojlangan 
mamlakatlarning ushbu ko’rsatkichlari bilan solishtirilgan holda baholash 
uchun mintaqalararo va davlatlararo ulushlarni, tarmoqlararo va tarmoq 
ichidagi o’zgarishlarni kompleks tarzda o’rganishni o’z ichiga oladi. 
Jamiyatning ehtiyojlari – bu murakkab, dinamik tizim bo’lib, u 
quyidagi kichik tizimlardan tarkib topgan: a) moddiy ne’matlarga bo’lgan 
ehtiyoj; b) nomoddiy ehtiyojlar.
Jamiyat mavjud bo’lishi va rivojlanishi uchun iqtisodiyot real sektori 
tarmoqlarining ehtiyojlari uning ehtiyojlarining zarur unsuri hisoblanadi 
(uning tarkibiga moddiy-ashyoviy shaklda ne’matlar ishlab chiqaruvchi 
korxonalar kiradi). 
Joriy ishlab chiqarish ehtiyojlari “Resurslar va foydalanish” balansi 
asosida 
aniqlanadi. 
Ushbu 
balans 
ichki 
bozorda 
mahsulotdan 
foydalanishning to’liq hajmini aniqlash imkonini beradi. U mahsulotning 
muhim turlari va yoqilg’i resurslari zamirida natural ifodada tuziladi.
Ichki bozorda foydalaniladigan moddiy va yoqilg’i resurslarining 
umumiy hajmini hisoblab chiqish jarayonida (mahsulotning har bir turi 
bo’yicha) quyidagi formula qo’llaniladi: 
Vr = P + I + Z1 – E – Z2, yoki Vr=R – E – Z2,
(2.1) 
bu erda: 
Vr – natural ifodada ichki bozorda foydalaniladigan resurslarning 
to’liq hajmi; 
P – mahsulot ishlab chiqarish hajmi; 
I – mahsulotni import qilish; 
Z1 – yil boshidagi zahiralar; 
E – mahsulotni eksport qilish; 
Z2– yil yakunidagi zahiralar; 
R – mahsulot resurslarining umumiy hajmi. 
Jamg’arish, zahiralarni va sug’urta fondlarini oshirish uchun ishlab 
chiqarish vositalari va iste’mol predmetlariga bo’lgan ehtiyojlar kapital 
qurilishning ehtimoliy hajmini hisoblab chiqish, moddiy resurslarning 
joriy va sug’urta fondlarini oshirish, ilgari foydalanilgan moddiy zahiralar 
qoplash asosida hisoblab chiqiladi. 

---

57 
Istiqbolga mo’ljallangan hisob-kitoblar uchun ixtiyoridagi real pul 
mablag’lari, jamg’armaning ehtimoliy dinamikasi, tirikchilik minimumi, 
iste’mol me’yorlari, talab qayishqoqligi koeffistientlarini hisoblab chiqish, 
oziq-ovqat resurslari balanslarining ma’lumotlaridan foydalaniladi. 
Ehtiyojlarni qondirish jamiyatda, xo’jalik yurituvchi subyektlarda 
tegishli resurslarning mavjud bo’lishini nazarda tutadi. Ular hajmini 
hisoblab chiqish strategik rejalashtirish mantig’i to’rtinchi unsurining 
mazmunini hosil qiladi.
Rejalashtirilayotgan davrda jamiyat, uning alohida kichik tizimlari va 
tarkibiy unsurlari ixtiyorida bo’lishi mumkin bo’lgan resurslar ikkita 
guruhdan tarkib topgan: a) naqd resurslar; b) reja davrida barpo etiladigan 
resurslar. 
Rejalashtirish mantig’ining beshinchi unsuri – resurslar va 
ehtiyojlarni muvofiqlashtirish, ularni o’zaro optimal muvofiqlikka 
keltirish.