Özünüzü başqasının yerinə qoyduğunuz məqamlar çoxmu olub? - Çox olub. Xüsusən icra başçısı işlədiyim illərdə. O
vaxtlar yanıma min bir ümidlə gələn kimsəsiz, haqqı tap
dalanan, ehtiyac içində yaşayan adamları görəndə,
özümü unutmuşam, özümü onların yerində görmüşəm.
Heç şübhəsiz ki, mənə üz tutanların hamısının işini,
problemini məndən asılı olmayan səbəblər ucbatından
ürəyimcə həll edə bilmədiyim vaxtlar da olub. Belə mə
qamlarda onunla təsəlli tapmışam ki, mən bacardığımı,
imkanım dairəsində, vəzifə səlahiyyətlərim həddində edə
bilmişəm. Belə bir deyim var, - deyirlər ki, birinə kö
məklik məqsədilə gündə bir balıq verincə, eləcə ona bir
tor ver, qoy gedib özü balıq tutub dolansın.
Yadımdadır, başçı işlədiyim zaman kəsiyində həmişə
Allaha üz tutub deyirdim ki, ay Allah sən mənə tamah
vermə, əgər tamahım varsa da onu məndən al, elə olsun
ki, camaat üçün arzuolunası başçı olum. Mən ona görə
tamah deyirəm ki, elə bütün bəlalarımızın kökündə ta
mah dayanır. Tamah olmayan yerdə haqq-ədalət də olar,
heç kim heç kimin haqqını yeməz və insanlar bir-birinin
göz yaşlarını silər, bir-birinin ağrısına da, sevincinə də
şərik olar.
