- Deyin, humanizm baxımından, insanlıq naminə qa nunlarımızın yanından keçdiyiniz hallar olub? 1 7 6
- Təxminən 1973-cü ilin may ayının bir səhəri mənə
xəbər verdilər ki, internatın anbarından oğurluq olub.
Onu da deyim ki, gözətçi yaşlı və kasıb bir kişi idi, günü
internatda keçərdi, orda yeyib-içərdi, heç evinə də get
mək istəmirdi. Mən internata çatan kimi anbardar da,
müavinim də qayıdıb dedilər ki, milisə xəbər vermək la
zımdı. Razı olmadım, dedim hələlik anbardar özü anbara
baxsın görək nəyi oğurlanıb. O da baxıb dedi ki, təx
minən 100 manatlıq ərzaq oğurlanıb, sonra qayıdıb dedi
ki, onu da «oxrannik» ödəyər, axı, hadisə onun səhlən
karlığından olub. Mən də ona dedim ki, heç oxrannikin 2
biti də yoxdur, o, 100 manatı hardan ödəyə bilər. Yenə
də az-çox sənin imkanın olar, özün bu kəsiri ödəyərsən.
Bir də yadıma 1980-cı ildə Qusarda olan bir maşın
qəzası düşür. O vaxt maşında olan ailə başçıları ər-arvad
həlak olmuşdu, onların azyaşlı üç qızları isə baxımsız
qalmışdı. Həmin qızlar Şəki şəhərində olan «Uşaq evi»nə
verildi. O hadisədən bir neçə il sonra rayon icra ko
mitəsinin yanma çağrıldım. Gördüm ki, Şəki uşaq evinin
müdiri Hüsniyyə xanım (mən onu iclaslardan tanıyırdım)
həmin qızlarla ordadı. Məlum oldu ki, qızların yaşları
ötdüyündən uşaq evində saxlamaq olmur. Hüsniyyə xa
nım onu da qeyd etdi ki, qızların üçünü də evimdə saxla
maq istədim, ancaq razı olmadılar, Qusar üçün darıxdıq
larını bildirdilər. O qızlardan ikisini şagird kimi internata
qəbul etdirdim, böyük qızı da işlə təmin etdim və hər
üçünə yaşamaq üçün ayrıca bir otaq da ayırdım. Bir neçə
il sonra onları ev növbəsinə saldırdım və müəyyən
vaxtdan sonra RPK-nin birinci katibi Hacıbalayeviıı
köməkliyi ilə onları yaşamaq üçün evlə də təmin etdirə
bildim. Sonradan o qızların üçü də ərə getdi, ailə qurdu
və onlardan biri də mənimlə qonşuluqda yaşayır.
_______________ _________________
Qusar beşiyim tm nim 177