Hərəkətin modelləşdirilməsi dedikdə, hərəkət prosesini fiziki və riyazi
üsullarla əks etdirmək başa düşülür.
Fiziki modelləşdirmə üsuluna misal olaraq yol elementlərinin müxtəlif
maketləri üzərində hərəkətin tədqiqini və ya meydança (“poliqon”) sınaqlarını
göstərmək olar.
Nəqliyyat axınlarının riyazi yazılışına əsaslanan riyazi modelləşdirmə
(hesablama eksperimenti) böyük əhəmiyyətə malikdir. EHM-lər yüksək iş sürətinə
malik olduqlarına görə çoxlu sayda amillərin müxtəlif parametrlərin dəyişməsinə
təsirini kiçik vaxt müddətlərində tədqiq etmək və hərəkətin optimal surətdə idarə
edilməsi üçün lazımi məlumatları əldə etmək olur. Belə məlumatları canlı müşahidə
üsulları vasitəsilə almaq mümkün deyildir.
EHM-in köməyi ilə hesablama təcrübəsi (eksperimenti) obyektin modeli
anlayışına əsaslanır. Obyektin modeli dedikdə verilmiş konkret sistemə uyğun olan
və real şəraitlərdə onu lazımi dəqiqliklə əks etdirən riyazi yazılış başa düşülür.
Hesablama təcrübəsi ucuz olub, canlı müşahidə üsuluna nisbətən sadədir və asan
idarə olunur. O, böyük kompleks problemlərin həllinə, nəqliyyat sistemlərinin
optimal hesabatına və tədqiqatın elmi cəhətdən əsaslandırılmış planlaşdırılmasına
yol açır. Hesablama təcrübəsinin əsas çatışmazlığı ondadır ki, onun nəticələri qəbul
edilmiş riyazi model çərçivəsində canlı müşahidə üsulu ilə əldə edilmiş qanunauy-
ğunluqlara əsaslanır.
Canlı müşahidə üsulu nəticələrini öyrənməklə müxtəlif funksional asılılıqlar
və riyazi paylanmalar alınır ki, bunların da əsasında riyazi modellər qurulur.
Hesablama təcrübəsində riyazi modelləri analitik və imitasiya modellərinə ayırırlar.
Analitik modelləşdirmədə sistemlərin fəaliyyət prosesləri müxtəlif funksional
asılılıqların və ya məntiqi şəraitlərin köməyi ilə əks etdirilir. Yol hərəkəti prosesi
çox mürəkkəb olduğuna görə onun tədqiqində daha çox sadələşdirmələr qəbul
edilir. Ancaq, bütün bunlara baxmayaraq analitik modellər çox təqribi nəticələrə
gətirir. Məsələni analitik yolla həll etmək mümkün olmadıqda model ədədi
üsulların köməyi ilə tədqiq olunur.