Boshqaruvning tamoyillari:
Demokratiya-lash
tamoyili
ommani boshqarishga keng ko‘lamda jalb qilishni, kengash va maslaxat
bilan ishlarning bajarilishini talab qiladi.
Ierarxiya tamoyili
boshqarishning pog‘onaligiga asolanadi. Bu tamoyil, bir tomonidan,
markaziy, ikkinchi tomondan esa, viloyat shahar va tumanlar darajasidagi
davlat hokimiyati hamda boshqaruv idoralarining vazifalarini aniq
belgilanishini talab qiladi.
Samarasiz
boshqaruv bo‘g‘inlari qanchalik ko‘p bo‘lsa, shunchalik boshqaruv jarayoni
chigallashadi.
Rejalashtirish
tamoyili
boshqarish bo‘g‘inlari o‘rtasidagi taraqqiyot nisbatlarini aniqlaydi,
shartnomalarning bajarilishini tashkil qiladi va nazorat qiladi.
Yakkahokim-lik
tamoyili
boshqarish tayinlangan shaxs tomonidan bajarilib, unga boshqariladigan
obyekt, uning mol-mulki, pul mablag‘lari ishonib toshiriladi. Yakka
xokimlik boshqarishda jiddiy tartib va mexnat intizomini ta’minlaydi.
Bunda “Ko‘plashib muxokama qilmoq kerag-u, lekin mas’uliyat yakka bir
kishida bo‘lmog‘i kerak” degan printsip amal qiladi.
Ilmiylik tamoyili
menejerlardan chuqur bilimni, o‘z soxasi bo‘yicha iqtisod, mantiq, ruxiyat,
matematika, chet tili, texnologiya kabi fanlarni yaxshi bilishini talab qiladi.
Shu bilan birga uning saviyali tashkilotchi, tashabbuskor g‘oyalarga boy,
izlanuvchan, bozor kon’yunkturasini yaxshi biladigan, tavakkal qilishdan
qo‘rqmaydigan mutaxassis bo‘lishini talab qiladi.
Qayta
aloqalar
tamoyili
Topshiriqni berishda tushundinglarmi? deb so‘rash etarli emas. Bunday
savolga javobgar shaxslardan
tasdiqlovchi javobni, topshiriqni to‘g‘ri
tushunganligini so‘rash kerak.
Javobgarlik
tamoyili
bu tamoyil, eng avvalo, boshqaruvchilarning javobgarligini nazarda tutadi.
Bajaruvchanlik madaniyati past, mas’uliyatsiz rahbar korxona va
xodimlarning sho‘ri. Menejer uchun xuquqiy javobgarlik o‘ta yuqori
bo‘lishi kerak.
Shunday qilib, boshqarish tamoyili (prinsipi) deganda boshqaruv organlari va rahbarlari
faoliyatining zaminini tashkil etuvchi asosiy qonun-qoidalar tushuniladi. Boshqarish tamoyillari-
bu boshqaruv amaliyotida obyektiv qonunlardan ongli foydalanish shakllaridandir.
Boshqaruv tamoyillarining shakllanishi chuqur tarixiy ildizlarga ega. Xususan,
Turkistonda bu tamoyillar Amir Temur xukmronligi davrida shakllana boshlagan. O‘zining
ixcham, tezkor boshqarish devoniga ega bo‘lgan Markaziy Osiyodagi
Turkistondek buyuk davlat
ilmiylik;
yakka xokimlik;
ierarxiya;
bilimdonlik;
demokratiya kabi tamoyillar asosida boshqarilgan.
Xurosonlik yirik shayx va shayxuislom, Amir Temurning e’tiqod qo‘ygan, pirlaridan,
tinchliksevar va raiyatparvar inson Zaynuddin Abubakir Toybodiy Temurga maktub yozib uning
saltanat yumushlarida quyidagi “to‘rt ishni qo‘llashini aytgan, ya’ni:
1) Kengash;
2)
Mashvaratu maslaxat;
3) Xushyorligu muloxazakorlik;
4) Extiyotkorlik.
Shunday ekan, saltanatni boshqarishda mashvaratu maslaxat va tadbir bilan ish yuritgin,
toki oqibatda nadomat chekib, pushaymon bo‘lmagaysan. Yana shuni ham bilgilkim, saltanat
ishlarining bir qismi sabru toqat bilan bo‘lgay, yana bir
qismi esa bilib-bilmaslikka, ko‘rib
ko‘rmaslikka solish bilan bitur. (Xullas) tadbirlardan ogox qilingandan keyin shuni aytish
joizdirkim, qat’iylik, sabr, chidamlilik, xushyorlik, extiyotkorlik, va shijoat bilan barcha ishlar
amalga oshirilgay. Vassalom” Maktubni o‘qib Amir Temur o‘z Tuzuklarida: “U menga saltanat
ishlarining to‘qqiz
ulushi mashvarat, tadbir va kengash, qolgan bir ulush esa qilich bilan bajo
keltirishni anglatdi... Tajribamda ko‘rilgankim, ishbilarmon, mardlik va shijoat soxibi, azmi
qat’iy, tadbirlar va xushyor bir kishi ming-minglab tadbirsiz, loqayd kishilardan yaxshidir. Chunki
tajribali bir kishi ming kishiga ish buyuradi”-deb yozgan edi.
Dostları ilə paylaş: