2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
g
ü
l
ü
r, bilirəm, məni cı rnatmaq
üçü
n nəsə hazı rlayı r
yenə. İ stəyirəm d
ö
n
ü
b deyəm ki, Seda mən tarixi
yaxşı bilmirəm, gəl başqa şeylərdən danı şaq, elə bu
vaxt qarşı binanı n üşünc
ü
mərtəbəsində qapı açı ldı ,
Sedanı n əri balkona çı xdı , bir anlı ğa elə bidim,
g
ö
rd
ü
məni, yana çəkilib pı çı ltı yla Sedanı
ç
ağı rdı m.
- Gəl bura, gəl...
Seda çı lçı lpaqdı , qoltuğumun altı ndan ilan kimi
s
ü
rüşd
ü
, pərdəni azacı q aralayı b
ö
z balkonuna baxdı ,
d
ö
n
ü
b təzədən boynuma atdandı , b
ü
t
ü
n canı yla
sarmaşı b eləcə qaldı .
-Əlindəki kitabdı ? - soruşdum, o da qucağı mda,
dikəlib pəncərəyə s
ö
ykəndim. Seda başı nı sudan
çı xarı rmı ş kimi mənnən çı xarı b baxdı , g
ö
zlərini
yumub iniltiyə oxşar səslə nəsə dedi...
Həə, bayaq Sedanı n əriqarı şı q, yan-y
ö
rədə bizi
əhatə eləyən hər nə vardı sa y
ü
p-y
ü
ng
ü
ld
ü
, yerdən
aralı kimi dalğalı , boyalı , ilğı m i
ç
indəydi. Yalan-
gerçək, dilimizdən düşməyən tarixin b
ü
t
ü
n
mənaları na, olmuşlara, olanlara, olacaqlara aramı zda
“eh, nolsun...” cavabı yaşayı r, əslində...Sedanı qu-
cağı mnan yerə qoymuşam, bununla da səs- k
ü
y
uzaqlaşdı bizdən, hər şey dincəlib,
ö
z yerini almı ş
kimi oldu...
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Sedanı n əri ikimizin də birdən yadı mı za düşür.
Pərdənin arası ndan baxı rı q. Yenə balkondadı .
Bayaq ayaq
ü
stəydi, indi oturub, kitab oxuyur...Hava
dəyişdiyindəndi, nədisə, kişi balkonqarı şı q
uzaqlaşmı şdı elə bil, tərpənməsəydi, deyərdin hey-
kəldi.
-Ərin lap erməni tarixinə oxşayı r, -dedim...
Seda qucağı mdan dəli kimi çı xdı , tələm-tələsik
əynini geyinib qapı ya tərəf getdi:
-Bir də mənim
ü
z
ü
m
ü
g
ö
rsən...
ç
obanı n biri
ç
oban!...”
“Erməni tarixi...” Həə, papaqçı Aped də erməni
tarxini bu ağaclardan asardı , papaq alanlar, dəri
gətirənlər əvvəcə gərək bu yazı lara baxaydı , Apedin
sualları na cavab verəydi, yalnı z ondan sonra alver
eləmək m
ü
mk
ü
nd
ü
... Apedin də alveri elə budu, təki
erməni tarixini
ö
yrənən olsun, Aped də beş qazanma-
sı n bir qazansı n, erməni
ö
yrənməsə də olar, t
ü
rk
ö
yrənsin, t
ü
rk. Niyəsə, rusu, g
ü
rc
ü
n
ü
fikrinə
gətirmirdi, istədiyi odu ki, b
ü
t
ü
n t
ü
rk məclislərində
erməni tarixindən danı şı lsı n, t
ü
rk aşı qları sazları nı
dənizdən dənizə olan b
ö
y
ü
k Ermənistan
ü
st
ü
nə
ç
alı b
oxusunlar. Amma tərsinəydi hər şey, t
ü
rk
məclilərində, ağı r t
ü
rk yı ğnaqları nda nəinki t
ü
rklər,
ermənilərin
ö
z
ü
də b
ö
y
ü
k Ermənistanı he
ç
ki
ç
ik
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Ermənistan kimi də xatı rlamazlar. Elə bu
yaxı nlardakı toy məclisində Aped bir-iki sağlı qdan
sonra qı rmı zı onluğu başı nı n
ü
st
ü
ndə yelləyib:
-Aşı q Ayvaz, Apedin pulu sənə qurban, gəl bura,
- dedi, onluğu onun papağı nı n altı na ke
ç
irdi. -
Mahmudla Məryəmnən de...
Məclisdəkilərin
ç
oxu bilmədi Apedin dediyi
adamlar kimdi, g
ü
lüşd
ü
lər.
-He
ç
g
ü
l
ü
b-eləməyin, - dedi, aşı q Ayvaz, - Aped
bilir nə deyir, bilməyən sizsiniz, bilmirsiz ki, Kərəmin
qabaqkı adı Mahmuddu, Əslinin də adı Məryəm.
Məclisi alqı şlar b
ü
r
ü
d
ü
, aşı q Ayvaz bı ğaltı
g
ü
l
ü
msəyə-g
ü
l
ü
msəyə sazı dı nqı ldadı rdı . Arı q
ayağa durdu, səndələyə-səndələyə Apedə sarı getdi:
-Aya, bu Aped ki, bizi belə tanı yı r,
ö
pəcəm onu.
Kənd məclislərinin həmişəlik tamadası Suleyman
müəllim:
-
Çö
rək yeyirsən, -dedi, - ay başı n batsı n, ağzı nı
erməniyəmi vuracaqsan indi.
Camaat g
ü
lüşüb susdu, Apedin cavabı nı
g
ö
zləyirdilər. Aped də tənbəllik eləmədi, qalxı b
masabəyinə tərəf getdi, mikrafonu əlindən alı b:
-Sən get,
ü
z
ü
v
ü
yu, sonra erməniyə lağ elə!- dedi,
d
ö
n
ü
b məclisə g
ö
z gəzdirdi, məclisi g
ü
lüşmə
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
b
ü
r
ü
müşd
ü
. - Musurmandı , amma araq i
ç
ir. He
ç
bizə
ç
atmı r... Biz nə içək bəs?!
T
ü
rk m
ü
səlmanları n, ya da m
ü
səlman t
ü
rklərin,
bir s
ö
z, azərbaycanlı ları n, əllərində də araq dolu
badələr, g
ü
lməkdən g
ö
zləri yaşarmı şdı ...
Papaqçı Aped doğrudan da azərbaycanlı ları n
toyundan- yası ndan xeyirindən-şərindən qalan
deyildi. Əliaçı q, zarafatcı l, deyib-g
ü
lən adamdı ,
bundan başqa məclisə nə lazı mdı , nə millət olursan
ol.
Arı q artı q dəmlənmişdi, elə yerindəncə ayağa
durub çı ğı rdı :
-Yaxşı kişidi Aped, - dedi, - bircə erməni dərsi
olmayaydı ...
Kim nə deyir-desin, Aped
ö
z
ü
bildiyi kimi erməni
dərsi deməsə rahatlaşmaz... hər axşam qədim erməni
tarixindən arvadı na, uşaqları na
ü
z
ü
n
ü
k
öçü
rtd
ü
rd
ü
y
ü
vərəqələrı səhər tezdən dəri d
ü
kanı nı n qapı sı nı
a
ç
mamı ş ağaclardan asardı :
-Bax bu, Moisey Xorenskinin “Ermənistan tarixi”
əsərinnəndi, iki min il qabaq yazı b.
-Neçə il? - Arı q adam at arabası yla dəri
gətirmişdi. Bir ayağı nı m
ü
haribədə itirmiş medallı
G
ö
yüş də yanı nda, Apedlə təzəcə salamlaşmı şdı lar.
Arı q, doğrudan da təəcc
ü
bləndi, boğazı ni uzadı b bir
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
də soruşmaq istəyirdi ki, medallı kişi qoltuq ağacı nı n
ucuyla onun ayağı na vurdu, qulağı na sarı əyilib
yavaşcadan dedi:
-Hə de, sən, hə de...təriflə.
Arı q kişi medallı nı n nə demək istədiyini g
ö
ydə
tutdu:
-İ ki min? Yox əşi, g
ö
r ee, maşallah, iki min!
-Sən ermənicə bilirsən hə? - Aped o biri vərəqə
tərəf getdi. Arı q kişi d
ö
n
ü
b medallı ya baxdı , medallı
qoltuq ağacı nı n dəstəyinə qoyduğu əlinin
üç
barmağı nı g
ö
stərdi, yəni, dərinin birinə
üç
min
istəyərsn. Arı q kişi ləzzət i
ç
ində g
ü
l
ü
msədi, g
ü
lüşü
g
ö
zlərinin i
ç
inəcən yayı ldı .
-Canı n sağ olsun Aped, bu g
ü
n bizim dərimizi
d
ö
rddən al, hər dəriyə d
ö
rd manat...
-Gəl bura, it
ç
arı q yı ğan kimi sən də pul
yı ğı rsan...elə.- Aped vərəqin
ü
z
ü
n
ü
bizə sarı
ç
evirdi. -
Sən də gəl!
Medallı qoltuq ağacina s
ö
ykənib iri bir addı m
atdı , orden- medalları b
ü
t
ü
n küçə boyu səs- səsə
verdi. Aped nə demək istəyirdisə bu səs ona xoş
gəlmədi,
ü
z-g
ö
z
ü
n
ü
turşudub bir az g
ö
zlədi. Erməni
tarixindən danı şanda əsəbilik ke
ç
irirdi,
ö
z
ü
də
bilmirdi niyə...
-Sən oxuya bilirsən ermənicə, həə?
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Medallı kişi
ö
z
ü
də bilmədən:
-həə, - dedi, - oxuya bilirəm.
-Yaxı n gəl,- vərəqin ucundan tutub medallı ya
tərəf dartdı ,- neçənci əsrdi bu?!
Medallı kişi g
ö
zl
ü
y
ü
n olmadı ğı nı bilsə də:
-Ə mənim g
ö
zl
ü
y
ü
m
ü
gətir,-dedi.
Arı q kişi də g
ö
zl
ü
y
ü
n olmadı ğı nı bilə-bilə yolun
qı rağı ndakı at arabası na doğru qa
ç
dı . Olmayan
g
ö
zl
ü
k gəlib çı xanacan Apedin səbrı
ç
atmadı :
-Bizim eranı n beşinci əsri, - vərəqin bir ucu da
əlində medallı kişiyə elə baxı rdı ki, elə bil s
ö
z
ü
n
ü
qurtaran kimi vuracaqdı .
Arı q kişi ayağı nı n ucunda yaxı nlaşmı şdı .
Yavaşcadan soruşdu:
-Bizim era nədi?
Medallı kişini elə bil oğurluq
ü
st
ü
ndə
tutmuşdular, kipriyini də qı rpmı rdı .
Ç
iyinlərini yı ğı b
Arı ğa baxdı :
--Həə, həə, - ikisi də birdən başı nı tərpətdi.Belə
lazı m olduğunu havadan duydular. -Ay maşallah, ay
halal olsun. Adı nədi, nə deyir, nə yazı b?
Sual Apedə ləzzət elədi:
-Vavst Buzanddı adı ...
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Medallı kişinin fikrindəki dəridi, “ birini beşdən
versəydim...” Arı q birdən-birə boğazı nı aralı ğa
uzatdı :
-Bə niyə Buzanyan deyil?
Medallı kişi qoltuq ağacı nı Arı ğı n ayağı nı n
ü
st
ü
nə qoyub sı xdı , az qaldı təpəsinə vursun.
-“Yan”
ç
ox sonranı n işidi, a musurman. - Aped
tərs-tərs Arı ğa baxdı . -Parslardan almı şı q onu.
-Həə, g
ö
r bir, bizim bilmədiyimiz
ç
ox şeylər
varmı ş.
-
Ö
yrən daa, - Aped tələsik d
ü
kana girib iri bir
kitab gətirdi, arvadı da dalı nca çı xı b qapı ya
s
ö
ykəndi.
-Hamı sı nı mənə yazdı rı b, b
ü
t
ü
n gecəni
yazmı şam...-Arvad, doğrudan da, yuxuluydu, yuxulu
olduğuna g
ö
rə də lap cavan g
ö
r
ü
nd
ü
.
-Qı zı ndı ?- Medallı kişi arvada xoş gəlmək
ç
in
bilmədi daha nə desin, açı q qolları na, açı q sinəsinə
g
ü
l
ü
msəyə-g
ü
l
ü
msəyə bir də baxı b, - allah saxlası n, -
dedi.
Aped də d
ö
n
ü
b arvadı na baxdı :
-G
ö
r
ü
rsən, elə bəsləmişəm səni, elə bilirlər
qı zı msan.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Arvad doğrudan da qı z uşağı kimi atdana-
atdana onlara tərəf gəldi... Aped Vavst Buzanddan
danı şı rdı :
-Dənizdən-dənizə B
ö
y
ü
k Ermənistannan yazı b,
ona min rəhmət, - s
ö
z
ü
nə ara verib xa
ç
ç
evirdi. -
Üç
dəniz arası ... B
ö
y
ü
k Ermənistan.
Arı q altdan-altdan Medallı ya, ordan da onun
əllərinə baxdı , Medallı yenə qoltuq ağacı na s
ö
ykədiyi
əlini elə
ü
z
ü
aşağı da yellədi, yəni, “ he
ç
nə, batdı hər
şey...”
Arvad bayaqdan seyr eləyirdi, arı q he
ç
, onsuz da
ayaq
ü
stə g
ü
clə durur, medallı uca boylu, əzələli,
yaraşı qlı kişidi, ona g
ö
z qoyduqca niyəsə arvadı n
dişlərinin dibi gicişirdi, elə bil indi ağzı nı n i
ç
i
partlayacaqdı ... g
ö
zlərini çəkmədən g
ü
l
ü
msəyirdi:
-T
ü
rklərin hamı sı belə olmalı dı , bax, Aped, -
əllərinin ikisini də medallı nı n kəsik ayağı na sarı
uzatdı . - Belə yaraşı qlı , amma ayağı nı n biri yox!
Aped tarix dərsini he
ç
vaxt yarı mçı q qoymazdı ,
arvadı belə deyəndən sonra tarix vərəqlərini ipdən
ası b
ö
z
ü
n
ü
d
ü
zəltdi, g
ü
l
ü
msəyib:
-Buna elə belə baxmayı n, -dedi, arvadı nı
g
ö
stərdi, - universiteti bitirib, tarix fak
ü
ltəsini...
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
He
ç
nə, Apedin dediyi o g
ü
nki tarix dərsinin
sonluğu at arabası nda rayonun mərkəziylə çı ğı ra-
çı ğı ra yol gedən Arı qla bitməkdəydi:
-Dərinin birinə
üç
vermədi, iki verdi, qoymadı n
he
ç
olmasa
ü
rəyimi boşaldam, s
ö
z
ü
m
ü
deyəm. İ şinə,
g
ü
c
ü
nə bax axmaq erməninin, yerin altı nnan eşib
kitab çı xardı b. Yazı çı sı na bax, bunun... Qurani-
kərimi gətirib g
ö
z
ü
nə soxaram, kafir!
Medallı pərtdi, arvadı n s
ö
z
ü
tutmuşdu onu.
Açı q qolları , açı q sinəsi g
ö
zlərinin qabağı ndan
getmirdi. Dinib danı şmadan yola baxı rdı , araba at
yerişiylə yeriyir, təkərlərin ahəngi, nizamı altı nda
orden, medalları zərif- zərif cingildəyirdi...
Arı q danı şdı qca hirslənir:
-Buna bax bir, qaxtağan tosoy, mən işimin
xətrinə erməniyə dayı deyirəm, bəlkə deyirəm, dərinin
birini ikidən yox,
üç
dən aldı , bu bizim
ü
st
ü
m
ü
zə
arvadı nı çı xardı r, s
ö
z
ü
n
ü
arvadnan deyir, g
ö
rd
ü
n? -
cilovu silkələyib d
ö
n
ü
b Medallı ya baxdı , Medallı nı n
fikri
ö
zgə yerdəydi, gizlin-gizlin g
ü
l
ü
msəyirdi, Arı q
məətəl qaldı ,” bu niyə g
ü
ls
ü
n, yaxşı ”
ü
rəyində belə
deyib aşkara soruşdu, - hı ı , nə deyirsən? - İ ki nəhəng
ağacı n arası ndakı dəri d
ü
kanı getdikcə
balacalaşı rdı . Arı q cı r səsiylə b
ü
t
ü
n küçə boyu
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
çı ğı rdı . - Aped bil, arvadı na da başa sal ki, t
ü
rk elə
bir ayaqla da t
ü
rkd
ü
!
Medallı da dikəlib arxaya baxdı :
-Zalı mı n yaxşı arvadı varmı ş, bizim də
xəbərimiz yox...
Medallı nı n g
ü
l
ü
msədiyinin səbəbini Arı q yalnı z
bu s
ö
zdən sonra anladı ,
ö
z
ü
də g
ü
l
ü
msəyib y
ü
yəni
tərpətdi:
-Kitab yazmaqla
ö
lkə tanı tmaq olar, kişi? Sən də
ö
lkələr gəzən adamsan, qan t
ö
km
ü
sən, can vermisən
ö
lkə yolunda, indi məni başa sal, nə dəniz? Deyir kitab
yazı b, o dənizdən bu dənizə, ə, Qafqazda dəniz var?
Erməninin
ü
z
ü
nə baxanda elə bilirsən illərlə su
g
ö
rm
ü
y
ü
b. Kitab yazmaqladı , kitab yazmaqla da
ö
lkə
saxlamaq olar? Qı lı ncdı kitab? T
ü
fəngdi? G
ö
rd
ü
n,
İ mirxanlı nı n qoyunları nı necə yedilər? Başı kitab
yazmağa qarı şmı şdı , nəyi vardı , yox elədilər...
Mən Apedin tarix vərəqlərini asdı ğı ağaca
s
ö
ykənmişəm, bu on beş- iyirmi ildə mən də
b
ö
y
ü
müşəm, ağaclar da b
ö
y
ü
y
ü
b, dediyim kimi,
ö
rkənə gəlməz olub, daha vərəq yoxdu amma, y
ü
yət
məftili boyu dərilər ası lı b. Heyif! Vərəqələr olanda
yaxşı ydı , ayağı mı zı n ucuna qalxı b ermənicəni
h
ö
ccələyə-h
ö
ccələyə oxuyardı q...
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
-Dğerk, vordeğeceq
27
?- Papaqçı Apeddi, işini-
g
ü
c
ü
n
ü
atı b
ü
st
ü
m
ü
zə qaçı r, bir şey anlamadı ğı mı zı
g
ö
r
ü
b hirslənir əməlli başlı .- Turki dğerk
28
, o dəfə də
gəlmişdiniz, erməni dilini niyə
ö
yrənmirsiz?
Mən uşaqları n arası ndan çəkinə-çəkinə əlimi
qaldı rdı m:
-Məktəbdə erməni dili ke
ç
mirik, -dedim.
Apedin səsi küçəni başı na g
ö
t
ü
rd
ü
,
ö
z
ü
n
ü
ora
vurdu, bura vurdu, yolun o
ü
z
ü
ndəki heykəli g
ö
rəndə,
birdən başladı ğı kimi birdən də sakitləşdi, baxdı -
baxdı :
-Tfu, -dedi, - sənə, tfu, sənin yaratdı ğı na...!
Bizim hamı mı z onun t
ü
p
ü
rd
ü
y
ü
səmtə baxdı q,
Lenin əlini d
ü
z ona doğru uzatmı şdı . Aped
dartı nı rdı , elə bil bağlamı şdı lar onu, açı lan kimi
y
ü
y
ü
rəcəydi:
-Tfu sənin siyasətinə, Y
ü
zlərlə məktub
yazmı şam, niyə oxumursan mənim məktubumu? Niyə
oxumurlar?! Erməni tarixinə niyə qiymət qoymursan?
Ö
z
ü
nə tay eliyibsən, rusun tarixi var? -Əlini bizə uzatdı ,
biz aralanmı şdı q, aradan çı xmaqdaydı q. - Bu
ç
obanlara tay eliyirsən. T
ü
rk
ü
n tarixi var? G
ü
rc
ü
n
ü
n,-
əlini irəli yzadı b ovcunu g
ö
stərdi, - tarixi də bir ovuc.
27
Uşaqlar (oğlanlar), haralısınız?
28
T
ü
rk uşaqları (oğlanları ) (ermənicə)
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
Dostları ilə paylaş: |