www.vivo-book.com
20
– Sənin hisslərini incitmək istəmirəm.
– Lənət Ģeytana, sənin nə haqda danıĢdığını bilmək
istəyirəm.
– YaxĢı, bir az da içki süzsən, deyərəm.
– YaxĢı, – Lidiya mənim boĢ bardağımı götürdü və
içinə yarısınacan su, yarısınacan isə viski töküb mənə verdi.
Mən yenə bardağı birnəfəsə boĢaltdım.
– Hə nə oldu? – deyə Lidiya sual etdi.
– Zibil, sən özün yaxĢı bilirsən.
– Nəyi bilirəm?
– Sənin amın çox böyükdür.
– Nə?
– Bu elə də nadir rast gəlinən Ģey deyil. Sənin iki
uĢağın var.
Lidiya dinməzcə oturub gillə əlləĢirdi. Sonra əlindəki
aləti bir kənara qoydu. Yerindən qalxıb mətbəxin arxa
qapısının yanındakı küncə tərəf getdi. Mən onun əyilərək
ayağındakı çəkmələri çıxarmağına baxırdım. Sonra o cins
Ģalvarını və tumanını soyundu. Onun amı orada idi və düz
mənə baxırdı.
|