|
www.vivo-book.com
21
– YaxĢı, düdəmə, – o dedi. Sənin səhv etdiyini indi
sənə göstərərəm.
Mən də öz ayaqqabılarımı, Ģalvarımı və tumanımı
soyundum, linolium döĢəmədə diz çökdüm və sonra
ehmalca onun üstünə uzandım. Onu öpməyə baĢladım.
ġeyim çox tez bərkidi və onun içinə necə daxil olduğumu
hiss etdim.
Mən irəli-geri hərəkətə baĢladım... bir, iki, üç...
Birdən bayır qapı döyüldü. Qapını uĢaq döyürdü –
balaca yumruqları ilə, özü də inadkarcasına. Lidiya cəld
məni öz üstündən kənara itələdi.
– Gələn Lizadır! O bu gün məktəbə getməyib! O
getmiĢdi ki...
Lidiya sözünü yarımçıq kəsib bir sıçrayıĢla ayağa
qalxdı və paltarlarını geyinməyə baĢladı.
– Paltarlarını geyin, – o mənə dedi.
Mən əlimdən gəldiyi qədər cəld geyindim. Lidiya
qapıya tərəf getdi – orada onun beĢ yaĢlı qızı dayanmıĢdı:
– ANA! ANACAN! Mən barmağımı kəsmiĢəm!
| 
