www.vivo-book.com
448
– Onlardan bəziləri milyon iĢıq illəridir ki, artıq məhv
olublar, amma biz hələ də onları görə bilirik.
Mən əlimi uzadıb Sesiliyanın baĢını özümə tərəf
çəkdim. Onun ağzı açıldı. O yaĢ və əla idi.
– Sesiliya, gəl sikiĢək.
– Mən heç istəmirəm.
Bir tərəfdən baxanda, heç mən özüm də istəmirdim.
Məhz ona görə də ondan soruĢdum:
– Sən istəmirsən? Bəs onda niyə məni belə ehtirasla
öpürsən?
– Məncə insanlar bir-birilərini tanımaq üçün
tələsməməlidirlər. Bunu üçün onlara müəyyən vaxt lazımdır.
– Bəzən kifayət edəcək qədər zaman olmur axı.
– Mən bunu eləmək istəmirəm.
Mən yataqdan çıxdım. Əynimdə paltardan bircə
tumanla Bobbi ilə Valerinin otağının qapısına yaxınlaĢdım
və onu döyəclədim.
– Nə olub yenə? – Bobbi soruĢdu.
– O mənimlə sikiĢmək istəmir.
– Nə olsun ki?
|