Travmada profilaksi
Travma merkezlerinde, acil hasta bakımı ve venöz
tromboemboli profilaksisinde 50 yıldır ilerlemeler ol-
masına rağmen hala yoğun bakım ünitelerinde derin
ven trombozu ve pulmoner emboliye bağlı morbidite
ve mortaliteler yüksektir. İyi merkezlerde bile pulmoner
emboli politravmatize hastalarda % 6 oranında mor-
taliteye sebep olmaktadır. Ayrıca geç takiplerde ortaya
çıkan posttrombotik sendromlar henüz önemsenme-
mektedir. Travma nedeni ile uzun süre immobilizasyon
venöz tromboz riskini arttırır. Travma sonrası koagu-
lasyon aktivitesi ve fibrinoliz dengeleri değişmektedir.
Birçok araştırma yüksek riskli VTE gruplarına uzun
süre yatak istirahatinde kalmış, pelvis ve alt ekstremite
kırıkları olanları, spinal kord yaralanmaları, majör ve-
nöz yaralanmalar, santral venöz kataterler ve fazla kan
transfüzyonları yapılanları ilave etmiştir. Birden fazla
fizyopatolojik faktör ortaya çıktığı için politravmatize
hastalarda uygulanmakta olan rutin profilaksinin ye-
tersizliği doğal kabul edilmektedir. En çok kullanılan
intermittan pnömatik kompresyon (IPK) ve düşük mo-
lekül ağırlıklı heparinlerin (DMAH) etkileri sınırlıdır
(Resim 7). Bu nedenle yatak başında Doppler ultraso-
nografi görüntüleme ile profilaktik vena cava filtreleri
de profilaksinin bir parçası olarak günümüzde kulla-
nılmaktadır. Herşeye rağmen bir çok yönden venöz
tromboemboli koruması yapılan travma hasta gru-
bunda halen ileri araştırmalara ihtiyaç vardır. Travma
sonrası, ameliyat risk faktörlerini de ekleyerek her ki-
şiye ayrı profilaksi uygulamak en doğru yöntem ola-
caktır.
Travmada venöz tromboemboli ile yapılan çalış-
malar arasında en geniş seri bizim kendi serimizden
sonra 349 vaka ile Geerts ve arkadaşlarının serisidir.
(63-68)
Kontrast venografi ile birinci ve üçüncü haa
içinde yapılan tetkiklerde travma skorları 9 ve üzeri
olanlarda derin ven trombozu % 57.6 oranında
tesbit edilmiştir ve bunların % 18.1’i proksimal derin
bilmektedir.
(61)
Günümüzde uzun dönem proflaksi git-
tikçe yerleşmeye başlamıştır. Özellikle ortopedik has-
talarda erken mobilize edilmelerine rağmen hastalar
hastaneden de erken çıkarıldıkları için ortalama %
25’inde iki aya kadar pulmoner emboli gelişebilmek-
tedir ve bu yüzden yüksek riskli ortopedi grubunda
proflaksi uzun dönem yani 1 ay yapılmalıdır. ENO-
XACAN II çalışmasında abdominal kanser cerrahisi
sonrası 6–10 gün ve 25–31 gün 40 mg/gün enoksaparin
kullanan hasta grupları karşılaştırıldığında; uzun dö-
nem kullanan grupta VTE insidansı %60 oranında
azalmıştır ve bu yarar 3 aylık takip döneminde de
sürmüştür. Uzatılmış profilaksi, kanama insidansında
artışa sebep olmamıştır.
(61)
Gastrointestinal kanser ame-
liyatları sonrası VTE proflaksisi 1 ay devam etmelidir.
Epidural katater ve antikoagulan
tedavi
Epidural kataterlerin venöz tromboemboli proflak-
sisinde yeri olduğu gibi, proflaksi yapılanlarda epidural
katater takılması da sorunludur. Çünkü epidural ka-
namalara ve paraplejilere sebeb olabilir. Bu nedenle
epidural katater takıldıktan 6–8 saat sonra düşük mo-
lekül ağırlıklı heparinlere başlanmalı ve düşük molekül
ağırlıklı heparin yapılmadan önce epidural kataterler
çıkarılmalıdır.
Profilakside heparin kullanamadığımız hastalarda
profilaksi nasıl uygulanmalı?
1) Çok yüksek riskli grupta; Ör: akut DVT varlığında
geçici veya kalıcı filtre uygulanır
2) Akut DVT olmayan, yüksek riskli grupta IPC ve /
veya doppler US ile kontrol, DVT tespit edilir ise
filtre,
3) Epidural kateter + IPC kullanabiliriz.
Proflakside gelecek
En son yapılan çalışmalarda düşük molekül ağırlıklı
heparinler gibi pentasakkaritler de araştırılmaktadır.
Pentasakkaritlerin etkinlikleri ve süreleri düşük mole-
kül ağırlıklı heparinlere nazaran daha fazla olup henüz
dozları tam yerleşmediği için rutin uygulamada yerleri
yoktur. Belki ileride haada tek doz ile tedavi ve prof-
laksi yapılabilecektir.
Direk trombin inhibitörleri veya oral faktör Xa oral
inhibitörleri laboratuar takibi gerekmeden tedavi ve
147
Akut Venöz Aciller
ven trombozudur (Tablo-10). Son çalışmalarda kontrast
venografinin yerini dupleks ultrasonografi almıştır. Ve-
nöz Doppler ultrasonografi non-invazif kolay tekrar
edilebilir, hasta yatağında yapılabilir olmasına rağmen,
yapana bağılımlı olması tek dezavantajıdır. Ayrıca iliak
venlerde ve baldır venlerinde hassasiyeti azalır. Semp-
tomatik hastalarda % 90’ ın üzerinde tanı güvenirliği
olan Doppler ultrosonografi asemptomatik hastalarda
% 79’lara düşmektedir
(69)
(Şekil-10).
Travmada DVT risk faktörleri
İlk araştırıcılar ekstremite kırıkları, uzun yatak is-
tiharahatları ve ilerlemiş yaşı derin ven trombozu
oranını artıran risk faktörleri olarak kabul etmişlerdir.
Son yıllarda yüksek risk grubu tablosuna yenileri ek-
lenmiştir. Her yaş için risk artışı 1.05, kan transfuz-
yonlarında 1.74, cerrahide 2.30, femur ve tibia kırıkla-
rında 4.82 ve spinal kord yaralanmalarında 8.59 olarak
gösterilerek derin ven trombozunun yüksek riskli
grubu ortaya çıkmıştır.
(70)
Hastaneye yatış süresi yedi
148
Prof. Dr. Mehmet Kurtoğlu
Resim-7: Yoğun bakımda VTE profilaksisinde,
intermittan pnömatik kompresyon cihazı uygulaması
günü geçtiği zaman ve travma şiddet skoru (Trauma
Injury Severity Score (TRISS) 85 veya daha az oldu-
ğunda, Injury Severity Score (ISS) 9’dan fazla oldu-
ğunda, pelvis kırıkları, majör venöz yaralanmalar,
femoral kataterler ve 10 üniteden fazla kan transfüz-
yonları ile uzamış parsiyel tromboplastin zamanı, de-
rin ven trombozu riskini arttırıcı faktörler olarak
kabul edilmiştir.
(71-74)
Santral venöz kataterler de üst
ekstremite venöz tromboz ve pulmoner emboli riskini
artırır. Buna karşın pediatrik travma grubunda venöz
tromboemboli riski çok azdır. Literatürdeki çalışma-
larda çocuklarda spinal kord yaralanmalarında derin
ven trombozu ve pulmoner emboli komplikasyonlarına
rastlanmaktadır. Ayrıca ven yaralanması olmayan pe-
netran yaralanmalarda künt yaralanmalara nazaran
daha az venöz tromboemboli riski vardır. Tüm bu ça-
lışmalar değerlendirildiğinde travmada VTE riski
%20’nin altında olan grup ancak tüm travma olguları-
nın %8’ini oluşturmaktadır. Bu nedenle genel olarak
politravmatize hastaların tümü yüksek riskli olarak
kabul edilmelidir.
(78)
Travmalı hastalarda derin ven trombozu riskinin
açıkça belirlenmesi üzerine rutin proflaksi uygulan-
maya başlanmıştır. Profilaksi uygulamalarının etkin-
likleri hakkında değişik yayınlar olmasına rağmen, ve-
nöz tromboembolizm oranını düşürdüğü kesindir. En
çok uygulanan proflaksi yöntemi farmakolojik olanıdır.
Düşük molekül ağırlıklı heparinler, pnömotik kom-
presyon aletleri ve filtreler profilaktik yöntem olarak
uygulanır. Her birinin kendine göre sınırlamaları vardır.
Genel cerrahi hastalarında orta düzeyde risk için pro-
filaksi yeterli olmasına rağmen travma hastalarında
Şekil 10: Travmada VTE profilaksisi
149
Akut Venöz Aciller
YÜZ, TORAKS
KAFA
OMURGA
ALT EKST.
VEYA BATIN
26/63
11/16
8/21
30/43
YÜZ, TORAKS
% 41
%69
%38
%70
VEYA BATIN
20/51
6/12
20/26
KAFA
%39
%50
%77
%68
19/26
OMURGA
%73
%66
ALT EKST.
Tablo-10:
Politravmatize
hastada DVT
sıklığı
Tablo 11. Genel
cerrahide VTE
proflaksisi
kılavuzu
etkinliği daha az olduğu için majör travma hastaları
yüksek riskli ortopedik hastalar gibi kabul edilmelidir.
Diğer bir proflaksi yöntemi olan intermittan pnö-
matik kompresyon aletleri kanama riski yüksek
hastalarda yalnız başına veya farmakolojik profilak-
siye ilave olarak uygulanmaktadır. Teorik olarak me-
kanik profilaksi (IPK) stazı önleyip, venöz velositeyi
arttırırken, fibrinolitik akvitiyeyi azaltıp, venöz dila-
tasyon sonucu oluşacak endotel harabiyetini azaltır
(Tablo 11).
9. Sivrikoz E, Kurtoglu M, Yanar H, Aksoy M. An algorithm
for outpatient deep venous thrombosis management and
severe post-thrombotic syndrome at mid-term follow up.
European Venous Forum 8th Annual Meeting 29 June – 1
July 2007, Istanbul, Turkey.
10. Collins R. Scrimgeour A. Yusuf S. Peto R. Reduction in fatal
pulmonary embolism and venous thrombosis by periope-
rative administration of subcutaneous heparin. Overview
of result of randomized trials in general, orthopedic and
urologic surgery. N. Engl J Med 1989: 42: 282-4.
11. Kakkar VV. Howe CT. Nicolaides AN. Renney JTG. Clarke
MB. Deep vein thrombosis of the leg. Is there a high risk
group. Am J. Surg 1970: 120: 527-30.
12. Sue-Ling HM. Johnston D. McMahon MJ. Philips PR. Davien
JA. Preoperative identification of patients at high risk of
deep venous thrombosis aer elective major abdominal sur-
gery. Lancet 1986: 1: 1176.
13. Scur JH. Coleridge-Smith PD. Hasty JH. Deep venous
thrombosis: a continuing problem. Br. Med J 1988: 297: 28.
14. Arcelus JI. Caprini JA. Prevention aer hospital discharge.
In: Goldhaber SZ. Etidor. Prevention of venous thrombo-
embolism. New York: Marcel dekker. 1993: 497-518.
15. Anderson F. Wheeler HB. Venous thromboembolism risk
factors and prophylaxis. Clin Chest Med 1995: 2: 235-51.
16. e Urokinase Pulmonary Embolism Trial: A national coo-
perative study. Circulation 47 (suppl): 1-108,1973.
17. Report on Confidental Enquiries into maternal deaths in
the United Kingdom. 1988/90. London: HMSO. 1994.
18. Zoller B. Dahlback B. Linkage between inhrited resistance
to activited protein C and factor V gene mutation in venous
thrombosis. Lancet 1994: 343: 153-168.
19. Robert A. Escwege V. Hameg H. Droet L. Aillaud MF. Anti-
coagulant response to Agkistrodon contortrix venom (ACV
test): A new global test to screen for defects in the anticoa-
gulant protein C pathway. romb Haemost 1996: 75 (4):
562-526.
20. Lechner K. Lupus anticoagulants and thrombosis. In: Vers-
traete M. Vemylen J. Lijnen R. Editors. rombosis and Hae-
mostasis. Leuven. Belgium: Leuven University Press. 1987:
525.
21. Lensing AW, Prandoni P, Brances D, et al.: Detection of deep
venous thrombosis by real time B mode ultrasonography.
N Engl J Med 320:342-345,1989.
22. Comerota AJ, Katz ML, Hashemi HA: Venous duplex ima-
ging for diagnosis of acute deep venous thrombosis. Hae-
mostatsis 23 suppl 1:61-71,1993.
23. Stein PD, Terran ML, Hales CA, et al: Clinical, laboratory
roentgenographic, and electrocardiographic findings in pa-
tients with acute pulmonary embolism and no pre-existing
cardiac or pulmonary embolism. Chest 100:598-603,1991.
24. Topson BF, Carrol BA, Davidson BL, et al: e diagnostic
approach to acute venous thromboembolism: Clinical prac-
tice guideline. American oracic Society AMJ Respir Crit
Care Med 160:1043-1066,1999.
25. Remi-Jarden M, Remi J, Artout D, et al: Spiral CT of pul-
Prof. Dr. Mehmet Kurtoğlu
150
KAYNAKLAR
1. Gloviczki P, Mozes G. Development and Anatomy of the
Venous System. In: Handbook of Venous Disorders Guide-
lines of the American Venous Forum. 3ed. Ed.: Gloviczki P.
12-24. Oxford University Press, USA, 2009.
2. Caggiati A. Fascial relationships of the long saphenous vein,
Circulation. 1999. 100 (25): 2547-2549.
3. Caggiati A, Bergan JJ. e saphenous vein: Derivation of its
name and its relevant anatomy, Journal of Vascular Surgery.
2002. 35(1): 172-175.).
4. Caggiati A, Bergan JJ, Gloviczki P, Jantet G, Wendell-Smith
CP, Partsch H. International Interdisciplinary Consensus
Committee on Venous Anatomical Terminology. Nomen-
clature of the veins of the lower limbs: An international in-
terdisciplinary consensus statement, Journal of Vascular
Surgery. 2002. 36(2):416-422.
5. Mozes G, Gloviczki P. Venous Embryology and Anatomy.
In: e Vein Book. Ed: Bergan JJ. 1sted. 15-25. Academic
Pres, 2006.
6. Dallen JE, Alpert JS. Natural History of pulmonary embo-
lism. Prog Cardiovasc Dis 17:259-270, 1975.
7. Bergqvist D. Incidence of pulmonary embolism: Is it decli-
ning? Sem in Vasc Surg 13:167-170,2000
8. Lee AY, Levine MN. Venous thromboembolism and cancer:
risks and outcomes. Circulation. 2003 Jun 17;107(23 Suppl
1):I17-21
Akut Venöz Aciller
151
monary embolism:Diagnostic approach, Interpretive pitfalls
and current indications. Eur radio 18:1376-1390,1998.
26. Arseven O. Venöz Tromboembolizm. “Travma” Ed: Ertekin
C, Taviloglu K, Güloglu R, Kurtoğlu M. 1323-1339, Istanbul
Medikal Yayıncılık 2005.
27. Hyers TM, Agnelli G, Hull RD, et al: Antithrombotic therapy
for venous thromboembolic disease. Chest 114:561S-
578S,1998.
28. Cruickshang MK, Levine MN, Hirsh J, et al: A standart no-
mogram for the management of heprain therapy. Arch In-
tern Med 151:333-337,1991.
29. Hull RD, Rascob GE, Rosenbloom D, et al: Optimal thera-
patic level of heparin therpay in patients with venous throm-
bosis. Arch Intern Med 152:1589-1595,1992.
30. Fareed J, Jeske W, Hopensted D, et al: Low molecular wieght
heparins. Pharmacological profile and product differentia-
tion. Am J Cardiol 82:3L-10L,1998.
31. Hirsh J, Warkentin TE, Raschke R, et al: Heparin and low
molecular weight heparin: Mechanisms of action, pharma-
cokinetics, dose considerations, monitoring, efficacy and sa-
fety. Chest 114:489S-510S,1998.
32. Leizorovichz A, Simonnau G, Decousus H, et al: Comparison
of efficacy and safety of low molecular wight heparin and
unfracitoned heparin in inital treament of deep venous
thrombosis: Meta-analysis. BMJ 390:299-304,1994.
33. Lensing AWA, Prins MH, Davidson BL, et al: Treatment of
deep venous thrombosis of deep venous thrombosis with
low molecular weight heparins. Arch Intern Med 155:601-
607,1995.
34. Siragusa S, Cosme B, Piovella F, et al: Low molecular weight
heparins and unfracitoned heparin in the treatment of pa-
tients with acute venous thromboembolism: Results of a
meta-analysis. Am J Med 100:269-277,1996.
35. Koopman MM, Prandoni P, Piovella F, et al: Treatment of
venous thromobsis with unfractioned heparin adminisitered
in hospital as compared with substaneous low molecular
wieght heparin administered at home. N Engl J Med
334:682-687,1996.
36. Levine M, Gent M, Hirsh J, et al: A comparison of low mo-
lecular wight heparin administered at home with unfrac-
tioned heparin administered in hospital for proximal deep
vein thrombosis. N Engl J Med 334:677-681,1996.
37. Kurtoğlu M., Güloğlu R., Kurtoğlu M., Necefli A..: Ambula-
tory treatment of proximal DVT with low molecular weight
heparin (Enoxiparine). Eurosurgery 2000 20-24 June 2000,
İstanbul.
38. Ufer M. Comparative efficacy and safety of the novel oral
anticoagulants dabigatran, rivaroxaban and apixaban in
preclinical and clinical development. romb Haemost. 2010
Mar;103(3):572-85. Epub 2010 Feb 2.
39. e COLOMBUS investigators: Low molecular weight he-
parin in the treatment of patients with venous thrombo-
embolism. N Engl J Med 337:657-662.,1997.
40. Simoneau G, Sors H, Charbonier E, et al: A comparison of
low molecular weight heparin with unfractioned heparin
for acute pulmonary embolism. N Engl J Med 337:663-
669,1997.
41. Camerota AJ et al.: Catheter directed thrombolysis for tre-
atment of acute iliofemoral DVT. Phlebology 15:149–155,
2001.
42. Clive Kearon, Kahn S, Agnelli G et al. Antithrombotic e-
rapy for Venous romboembolic Disease American College
of Chest Physicians Evidence Based Clinical Practice Gui-
delines (8th Edition) CHEST-June 200.
43. Kurtoglu M, Sivrikoz E. Vena Kava Filtre Uygulamaları. Or-
topedi ve Travmatoloji’de Venöz Tromboemboli. Ed. Altıntaş,
F. Logos Yayıncılık 2006.
44. Decousus H, Leizorovicz A, Parent F, et al. A clinical trial of
vena caval filters in the prevention of pulmonary embolism
in patients with proximal deep-vein thrombosis. N Engl J
Med. 1998;338:409-415.
45. Streiff MB. Vana Caval Filters: A Comprehensive Review.
Blood. 2000;95:3669-3677
46. Valentine RJ, WG. Anatomic Exposures in Vascular Surgery,
2e. 2003. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. 577.
47. Kashyap VS, Ahn SS, Machleder HI. oracic outlet neuro-
vascular compression: Approaches to anatomic decompres-
sion and their limitations, Sem Vasc Surg. 1998. 11: 116-
122.
48. McCarthy MJ, VK, London NJM. Experience of supraclavi-
cular exploration and decompression for treatment of tho-
racic outlet syndromes, Ann Vasc Surg. 1999 13: 268-274.
49. Green, RM, Rosen R. e management of axillo-subclavian
venous thrombosis in the setting of thoracic outlet
syndrome. In: Handbook of Venous Disorders Guidelines
of the American Venous Forum. 3ed. Ed.: Gloviczki P. 12-
24. Oxford University Press, USA, 2009.
50. Angle, N. Diagnosis of Primary Axillo-Subclavian Venous
rombosis In: e Vein Book. Ed: Bergan JJ. 1sted. 485-91.
Academic Pres, 2006.
51. Lutter KS, Kerr TM, Roedersheimer LR et al. Superficial
romboflebilitis diagnosed by duplex scanning Surgery
1991; 110:42-6.
52. Lohr JM, McDevitt DT, Lutter KS et al. Operative Manage-
ment of greater saphenous vein thromboflebitis involving
the saphenofemoral junction. Am J Surg 1992; 164:269-75.
53. Hingorani A, Ascher E. Superficial Venous rombophlebi-
tis. In:Handbook of Venous Disorders Guidelines of the
American Venous Forum. 3ed. Ed.: Gloviczki P. 314-18. Ox-
ford University Press, USA, 2009.
54. Ferrari E, Chevalier T, Chapelier A, Baudouy M. Travel as
risk factor for thromboembolic disease. A case control study.
Chest 1999; 115: 440-44.
55. Samama MM. An epidemiological study of risk factors for
deep vein thrombosis in medical out patients. Arch Int Med
2000; 160; 3415-20.
56. Kraajenhagen RA, Harvekamp D, Koopman MM, Prandoni
P, Piovella F, Buller HR. Travel and risk of venous thrombo-
sis. Lancet 2000; 356: 1492-93.
Engl J Med 335:701-707,1996.
66. Becker D, Philbrick J, Selby B: Inferior vena cava filters: In-
dications, safety, effectiveness. Arch Intern Med 152:1985-
1994, 1992.
67. Spain D, Richardson J, Polk H, et al: Venous thromboembo-
lism in the high risk trauma patient: do risks justify aggreisve
screening and prophylaxis. J. Trauma 42: 463-469,1997.
68. Geerts WH, Code KI, Jay RM, et al: A prospective study of
venous thromboembolism aer major trauma. N Engl J
Med 331:1601-1606,1994.
69. Sumner D, Mattos M: Diagnosis of deep vein thrombosis
with real time color and duplex scanning in Bernstein E
(ed): vascular Diagnosis (ed 4). Saint Lois, MO,
Mosby,1993,pp 785-800.
70. Knudson MM, Collins JA, Goodman Sb, et al: rombo-
embolism following multiple trauma. J Trauma 32:2-11,1992.
71. Ruiz A, Hill S, Berry R: Heparin, deep venous thrombosis,
and trauma patients. Am J Surg 162:159-162,1991.
72. Hill S, Berry R, Ruiz A: Deep venous thrombosis in the
trauma patients. Am Surg 60: 405-408,1994.
73. Sue L, Davis J, Parks S: Iliofemoral venous injuries: An indi-
cation of caval filter placement. J Trauma 39:693-695,1995.
74. Knudson M, Morabito D, Paiement G, et al: Use of low mo-
lecular wieght heparin in preventing thromboembolism in
trauma patients. J Trauma 41: 446-449,1996.
57. Belcaro G, Geroulakis G, Nicolaides AN, Myers KA, Winford
M. Venous thromboembolism from air travel. e LONFLIT
study. Angiology 2001; 52: 369-74.
58. Kurtoğlu M, Büyükkurt D, Dural C, Kurtoğlu M, Güloğlu
R: Politravmatize yoğun bakım hastalarında düşük molekül
ağırlıklı heparin (DMAH) ile venöz tromboembolizm
(VTE). Ulusal Cerrahi Dergisi, Temmuz 2001 Volüm 17,
Sayı 4, Sayfa 233-242.
59. Bern M, Lokich JJ, Wallach SR, et al: Very low doses of war-
farin can prevent thrombosis in central venous catheters: a
randomized prospective trial. Ann Intern Med 112:423-
428,1990.
60. Monreal M, Alastrue A, Rull M, et al: Upper extremity deep
venous thromobosis in cancer patients with venous access
devices: Prophylaxis with a low molecular weight heparin
(fragmin) romb Haemost 75:251-253,1996.
61. Bergquist D et al. Duration of prophylaxis againts venous
tromboembolism with enoxaparin aer surgery for cancer.
N Engl J Med 2002; 346 (13): 975-80.
62. Ufer M. Comparative efficacy and safety of the novel oral
anticoagulants dabigatran, rivaroxaban and apixaban in
preclinical and clinical development. romb Haemost. 2010
Mar;103(3):572-85. Epub 2010 Feb 2.
63. Kurtoğlu M., Alimoğlu O, Ertekin C, Güloğlu R, Taviloğlu
K.: Yoğun bakım ünitesinde takibi gereken ciddi yanıkların
değerlendirilmesi. Ulusal Travma Dergisi , 2003 Ocak;
9(1):34-6.
64. Sipahi F: Pelvik tümör hastalarında venöz tromboemboli
profilaksisi, Uzmanlık Tezi, 2000.
65. Geerts W, Jay R, Code K, et al: A comparison of low dose
heparin with low molecular weight heparin as prophylaxis
against venous thromboembolism aer major trauma. N
152
Prof. Dr. Mehmet Kurtoğlu
Prof. Dr. Bülent Acunaş, Doç. Dr. Koray Güven
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi
Radyoloji Anabilim Dalı Öğretim Üyesi
Travmatik ve Travmatik Olmayan Acil
Damar Hastalıklarında Görüntüleme
ve Girişimsel Radyoloji
Travmatik vasküler acil patolojiler
Travma 45 yaşından genç kişilerde en önemli ölüm
nedenidir ve tüm ölümlerin yaklaşık %10’unu oluş-
turmaktadır. Santral sinir sistemi, kalp ve büyük damar
yaralanmaları kaza yerindeki ölümlerden sorumlu iken
visseral kanamalar ilk 4 saatteki ölümlerin başta sayı-
lacak nedenidir. Bu yüzden erken tanı, hemodinamik
stabilizasyon ve gerekirse arteryel embolizasyon hayat
kurtarıcı olacaktır.
Dostları ilə paylaş: |