T. Ayələr və surələr arasındakı münasibət
(Münasəbətul-Quran)
“Münasibət” kəlməsi lüğətdə “yaxınlıq və oxşarlıq” mənalarına
gəlir. Termin olaraq “bir- birinin ardınca gələn söz və cümlələr və ya
ard-arda anladılan hadisələr arasındakı əlaqə” deməkdir. “Münasəbətul-
Quran” da ayə və surələr arasındakı məna baxımdan əlaqəni ortaya
çıxardan bir Quran elmidir.
226 Kəhf, 18/22.
227 Yusuf, 12/71-72.
228 Mömin, 40/60.
229 Bəqərə, 2/186.
230 Əhzab, 33/32.
TƏFSİR ÜSULU VƏ TARİXİ
154
Bilindiyi kimi Quran ayələri fasilələrlə müxtəlif səbəblərə görə
nazil olmuşdur. Ancaq ayələrin fərqli-fərqli zamanlarda nazil ol-
ması onlar arasında hər hansı bir əlaqənin olmaması demək deyil-
dir. Həm ayələr və surələr, həm də ayələrin və surələrin əvvəli ilə
axırları arsında elə bir əlaqə vardır ki, onlardan hər hansı birinin
yerini dəyişdirmək mümkün deyildir. Çünki bu Quranın tərtibi ilə
bağlıdır. Tərtib isə Quranın möcüzəvi yönlərindən biridir.
Fəxrəddin ər-Razi (vəfatı-606/1209) Bəqərə surəsinin əvvəli ilə
axırı arasında əlaqə olduğunu söyləmişdir. Ona görə Allah-təala
Bəqərə surəsinə qeybə iman edən, namaz qılan və Allahın verdi-
yi ruzini başqalarına da infaq edən möminləri öyərək başlamış,
surənin sonunda da həmin möminlərin Hz. Mühəmmədin (s.ə.s)
ümməti olduğunu bildirmişdir.
Bundan başqa Vaqiə surəsinin sonu ilə Hədid surəsinin əvvəli
arasında da əlaqə olduğu söylənmişdir. Vaqiə surəsinin son ayəsi
. ِيم ِظَعْلا َكِّبَر ِ ْس ِب ْحِّبَسسَف
“Elə isə Uca Rəbbinin şəninə təriflər de!” ayəsidir. Bu ayənin ardın-
dan gələn Hədid surəsinin birinci ayəsində də sanki Allahın şəninə
təriflər deməsinə dəlil olsun deyə belə buyurulur:
. ُيمِكَحْلا ُزيِزَعْلا َوُهَو ِضْرأَ ْلاَو ِتاَواَم َّاسلا ِف اَم ِ َّا ِلل َحَّابَسس
“Göylərdə və yerdə olanların hamısı Allaha təriflər deyir. O, qüdrət,
hökm və hikmət sahibidir”.
Quranın ilk surəsi ilə son surəsi arasında da digər surələrdə
olduğu kimi əlaqə vardır. Belə ki, Fatihədə Allahın sifətləri sayıl-
dıqdan sonra hidayətdən bəhs olunmuş, Nəs surəsində də hidayətə
çatmanın ancaq şeytanın şərrindən Allaha sığınmaqla mümkün
olacağı bildirilmişdir.
QURAN ELMLƏRİ
155
Ayələr və surələr arasındakı əlaqə barədə müstəqil əsərlərin
sayı olduqca azdır. əz-Zərkəşi bunun səbəbini bəlağət elmi sayılan
münasəbətul-Quran elminin çətinliyinə bağlayır.
Mənbələr Quran ayələri və surələri arasındakı münasibətdən
bəhs edən ilk İslam aliminin Əbu Bəkir ən-Nisaburi (vəfatı-324/936)
olduğunu bildirir. Lakin onun bu sahəyə aid yazılı bir əsəri yoxdur.
Fikirləri şifahi halda nəql olunmuşdur.
Bu sahənin bir Quran elmi kimi formalaşmasında Fəxrəddin ər-
Razinin rolu çox böyükdür. “Quranın hamısı tək bir surə, hətta tək
bir ayədir” prinsipindən hərəkət edən ər-Razi, ayə və surələr arasın-
dakı münasibətə toxunaraq Qurandakı məna bütünlüyünü ortaya
çıxarmağa çalışmışdır. O, Bəqərə surəsini təfsir edərkən belə deyir:
“ Kim bu surənin nəzm və tərtibindəki gözəllikləri düşünərsə, Qu-
ran kəlmələrinin fəsahət və məna üstünlüyü baxımından möcüzəvi
olduğunu qısa bir zamanda idrak edər. Çünki o, tərtibi və ayələrinin
nəzmi cəhətdən möcüzəvi bir kitabdır. Üslub baxımından Quranın
möcüzə olduğunu söyləyənlərin məqsədi də elə bu olmalıdır.”
Razidən başqa Haralli, Mursi, Əbu Həyyan, Məqdisi və digər
müfəssirlər də öz təfsirlərində bu mövzuya geniş yer vermişlər.
Hicri VIII əsrdə məşhur müfəssir Əbu Həyyanın müəllimi olan
Əbu Cəfər Əhməd b. İbrahim əl-Qirnati (vəfatı-708/1344) “əl-Burhan
fi tərtibil-Quran” adlı bu mövzuda ilk müstəqil əsər qələmə almış-
dır. Daha sonrakı əsrlərdə Bürhanəddin İbrahim b. Ömər əl-Bikai
(vəfatı-885-1480) “Nəzmud-dürər fi tənasübül ay vəs-suvər” adlı təfsir
əsərini yazmış və bu əsərdə münəsəbətul-Quran mövzusuna geniş
yer ayırmışdır. Bu əsər bu sahədə yazılmış ən önəmli əsər qəbul
olunur.
|