Dərs vəsaiti baki 2019 azərbaycan respublikasi təHSİl naziRLİYİ

3. ÖLÇMƏ SISTEMLƏRININ ÇEVIRMƏ FUNKSİYASININ XƏTTILƏŞDIRILMƏSI
3.1. Ölçmə sistemlərinin çevirmə funksiyasını xəttiləşdirmə metodları
İstənilən ölçmə vasitəsi layihələndirilərkən ilk növbədə onun metroloji xarakteristikalarına qoyulan tələblərə diqqət yetirilir. Belə metroloji xarakteristikalara dəqiqlik, həssaslıq, cəldişləmə, maneəyədavamlılıq, dinamik diapazon, etibarlılıq və s. aiddir. Bunlardan başqa informasiya-ölçmə sisitemlərinin tərkibində işlədilmək üçün nəzərdə tutulan ölçmə vasitələrinin çevirmə xarakteristikasının (funksiyasının) xətti olmasına da bir çox hallarda yüksək tələblər qoyulur. Bu onunla izah edilir ki, ölçmə vasitələrinin çevirmə xarakteristikasının qeyri-xətti olması əlavə problemlər yaranmasına səbəb olur [1, 17]:
- alınmış ölçmə informasiyasının sonradan xətti çevrilmələri zamanı əlavə xətaların yaranması;
- informasiyanı emaletmə alqoritminin mürəkkəbləşməsi;
- giriş kəmiyyətinin qiymətini özünün ölçü vahidi ilə təqdim edilməsinin mürəkkəbləşməsi və s.
Digər tərəfdən, ölçmə nəticələrinin giriş kəmiyyətinin ölçü vahidində təqdim edilməsi daha məqsədəuyğun sayıldığından, ölçmə vasitəsi həm də miqyaslama əməliyyatını icra etməlidir.
Bir çox praktiki hallarda ölçmə vasitələrinin çevirmə xarakteristikası qeyri-xətti olur. Bunun bir sıra səbəbləri ola bilər:
- ölçmə vasitələrinin qurulmasının əsasını təşkil edən fiziki prinsiplərin nəticəsində yaranan qeyri-xəttiliklər;
- ölçmə vasitələrinin konstruksiyasının və yaxud yaradılma texnologiyasının mükəmməl olmaması nəticəsində yaranan qeyri-xəttiliklər;
- ölçmə üsullarının xüsusiyyətindən asılı olaraq yaranan qeyri-xəttiliklər;
- göstərilən səbəblərin bir neçəsinin eyni zamanda təsir etməsi nəticəsində yaranan qeyri-xəttiliklər.
Ölçmə vasitəsinin çevirmə xarakteristikasının qeyri-xəttiliyi dedikdə onun real çevirmə xarakteristikasnın xətti xarakteristikasından yayınması başa düşülür.
Mövcud ölçmə vasitələrinin əksəriyyəti monotondəyişən qeyri-xətti xarakteristikaya malik olur [1,17]:
- ikinci tərtib törəməsi mənfiişarəli – ; (şək. 3.1-də 1-ci əyri);

• 
  ikinci tərtib törəməsi müsbətişarəli – ; (şək. 3.1-də 2-ci əyri);
  
• 
  ikinci tərtib törəməsi dəyişənişarəli (şək. 3.1-də 3-cü əyri).
  

Şək. 3.1-də göstərilən çevirmə xarakteristikalarını ümumi halda aşağıda göstərilən çoxhədli ilə ifadə etmək olar: (3.1)

Burada: – qeyri-xətti funksiyasının xətti hissəsi;
– funksiyanın qeyri-xəttiliyini nəzərə alan cəmdir.
Xəttiləşdirmənin mahiyyəti (3.1) çoxhədlisinin qeyri-xətti hissəsini elə bir həddə qədər azaltmaqdan ibarətdir ki, ölçmə vasitəsinin çevirmə xarakteristikasını nəzərə alınmayacaq dərəcədə kiçik xəta ilə xətti funksiya kimi qəbul etmək mümkün olsun [1,17].
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi ölçmə vasitəsinin çevirmə xarakteristikasının xəttiləşdirilməsi ilə yanaşı giriş-çıxış kəmiyyətləri arasında miqyaslama əməliyyatının yerinə yetirilməsi də mühüm əhəmiyyətə malikdir. Bu baxımdan hər iki əməliyyatın eyni zamanda yerinə yetirilməsi məqsədi ilə ölçmə vasitəsinin çevirmə xarakteristikasını xətti funksiyasına yaxınlaşdırmaq daha məqsədəuyğundur.
Ölçmə vasitələrinin çevirmə xarakteristikasının əsas xəttiləşdirmə üsulları bunlardır:
- texnoloji üsullar;
- konstruksiya üsulları;
- struktur üsulları;
- struktur-alqoritmik üsullar;
- alqoritmik üsullar.
Texnoloji üsullar ölçmə vasitəsinin ayrı-ayrı elementlərinin və qovşaqlarının xüsusi materiallardan hazırlanması, onların işləmə rejiminin və şəraitinin sabitləşdirilməsi və s. texnoloji məhdudlaşdırmalarla yerinə yetirilir.
Konstruksiya üsulları ölçmə vasitəsinin və yaxud onu təşkil edən elementlərin konstruksiyasında uyğun dəyişikliklər edilməklə icra olunur. Bu zaman optimal konstruksiyanın təyin edilib reallaşdırılması asan məsələ deyildir. Digər tərəfdən hər iki üsulda hər bir ölçmə vasitəsinə fərdi yanaşma tələb olunur.
Mikroprosessorların və mikrokontrollerlərin geniş yayıldığı və ucuz başa gəldiyi müasir dövrdə struktur, struktur-alqoritmik və alqoritmik üsullar üçün daha əlverişli imkanlar yaranmışdır.
Struktur üsullardan istifadə edildikdə yaradılan ölçmə vasitəsinin strukturuna onun metroloji xarakteristikalarının yaxşılaşdırılmasını, o cümlədən çevirmə xarakteristikasının xəttiləşdirilməsini təmin etmək üçün əlavə funksional bloklar daxil etmək və informasiyanı çevirmə kanalını uyğun şəkildə təşkil etmək lazım gəlir. Struktur üsullara misal olaraq kompensasiya üsullarını göstərmək olar.
Struktur-alqoritmik üsulda struktur üsuldakı tədbirlərdən əlavə həm də ölçmə vasitəsinin tərkibinə daxil olan mikroprosessorlu hesablama vasitələri tərəfindən müəyyən idarəetmə, hesablama və s. alqoritmləri yerinə yetirilir. Bu üsula əlavə tənliklər üsulları [21, 24] və iterasiya üsulları [38] aiddir.
Alqoritmik üsullar ölçmə vasitəsinin strukturuna heç bir əlavə funksional blokun və yaxud elementin daxil edilməsini nəzərdə tutmur və yalnız ölçmə vasitəsindən alınan informasiyanın sistemin tərkibində olan mikroprosessorlu hesablama vasitəsi tərəfindən müəyyən alqoritmlərlə emal edilməsinə əsaslanır [ 3,5,6,7,20,49].
Ölçmə vasitələrinin çevirmə xarakteristikalarının qeyd etdiyimiz xəttiləşdirmə üsullarından yalnız alqoritmik xəttiləşdirmə üsulları aşağıda göstərilən müasir tələblərə cavab verir [49]:
- müxtəlif formalı qeyri-xətti xarakteristikaların xəttiləşdirilməsi üçün tətbiq oluna bilməsi;
- üsulun effektivliyinin ölçmə vasitəsinin qeyri-xətti xarakteristikasının xətti xərakteristikadan yayınma dərəcəsindən asılı olmaması;
- geniş sinif elektrik kəmiyyətlərini, xüsusən qeyri-elektrik kəmiyyətlərini ölçmə vasitələri üçün tətbiq oluna bilməsi;
- verilmiş xəttiləşdirmə dəqiqliyinin minimal xərclərlə təmin edilməsi;
- elektrik və qeyri-elekrik kəmiyyətlərinin yüksək dəqiqlikli nümunəvi ölçülərindən istifadə edilməsi zərurətinin olmaması;
- ölçmə vasitələrinin çevirmə xarakteristikasının xəttiləşdirilməsi məqsədilə ölçülən kəmiyyətlərin onların girişindən ayrılması zərurətinin mövcud olmaması;
- sistemin tərkibində istismarda olan funksional blokların strukturuna, qurulma prinsipinə, konstruksiyasına, istehsal texnologiyasına və s. müdaxilə olunmadan, yalnız ölçmə informasiyasının müasir mikroprosessorlu hesablama vasitələrində emal olunması alqoritmləri hesabına xəttiləşdirmə məsələsinin həll edilməsi.
İnformasiyanın rəqəm şəklində emal olunması gücünün ölçmə sistemlərini təşkil edən funksional bloklar arasında səmərəli paylanması müasir intellektual ölçmə vasitələrinin yaradılması istiqamətində vacib məsələlərdən biri sayılır. Bu baxımdan da alqoritmik xəttiləşdirmə üsullarının işlənilməsi və tətbiq edilməsi aktual hesab olunur. Alqoritmik xəttiləşdirmə üsullarının əsas üstünlüklərindən biri də tərkibində mikroprosessorlu hesablama vasitəsi olan hər bir funksional blokda onların icra edilməsi imkanının olmasıdır. Bu xüsusiyyətlərinə görə alqoritmik xəttiləşdirmə üsullarından ölçmə sistemində informasiya çevrilmələrinin müxtəlif mərhələlərində istifadə etmək mümkün olur. Belə ki, xəttiləşdirmə məsələsini tərkibində mikroprosessorlu hesablama vasitəsi olan vericilərdə, normallaşdırıcı (unifikasiya) çeviricilərdə, analoq-rəqəm çeviricilərində və yaxud İnİÖİS-in tərkibində olan kompüterlərdə icra etmək olar.