İctim ai-ittiham edici və ictim ai-m üdafiəedici
nitqlər məhkəmə
prosesində ikinci dərəcəli yer tutur (nadir hallarda söylənir). M a
hiyyəti etibarilə prokurorun ittihamedici və vəkilin müdafıəedici
nitqindən prinsipial baxımdan fərqlənmir.
Haqqında danışılan bu nitq növünün müəllifləri müəyyən
kollektivlər adından və onların tapşırığı ilə çıxış edir, bu proses və
baxılan işlə bağlı onların iradəsini ifadə edirlər. İctimai ittiham
çı da, ictimai müdafiəçi də təkcə qanun məcəllələrinin bəndlərinə
əsaslanmaqla kifayətlənməyərək, cəmiyyətin əxlaqi və mənəvi
normalarına müraciət etməklə məhkəmənin ədalətli qərar çıxar
masına nail olmağa çalışırlar.
139
İnandırıcı nitqin qurulması prinsiplərini nəzərdən keçirək:
1.
İstənilən növ inandırıcı nitq vahid dəlillər sistemindən iba
rətdir ki, onun tərtibi zamam
m əqsədəuyğun-m əntiqi və em osional-
ritorik əsaslandırma, m ülahizə və təlqinin uzlaşdırılm ası prinsipi
üstünlük təşkil edir.
Şifahi nitqdə məqsədəuyğunluq və emosionallığın uzlaşdırıl
ması məzmun və formanın dialektik birliyinin qarşılıqlı əlaqəsidir.
Kütləvi çıxışlarda məqsədəuyğunluq dedikdə, hər şeydən əvvəl,
dinləyiciyə göstərilən təsirin məzmunu və inandıncılığının il
kin əsasını təşkil edən məlumatın, faktik materialın dəlillərlə
əsaslandırması başa düşülür.
Emosionallıq - intonasiya ilə, jestlərin qüvvəsi ilə, mimikala
rın ifadəliliyi ilə, danışanın eneıjisi və davranışı ilə yaradılan əhval-
ruhiyyədir. Zəruri əhval-ruhiyyənin yaradılması, məqsədəuyğun
məzmunun aşkar, qabanq, konkret və buna görə mümkün qədər
inandırıcı olması üçün obrazlı və əyani vasitələrdən, parlaq, yad
daqalan nümunələrdən və s. istifadə etməyi bacarmaq lazımdır.
Məzmunu daha çox qabardan, nitqi daha parlaq, emosional
baxımdan dolğun edən məcazlar, haşiyəçıxmalar, atalar sözləri və
məsəllər, aforizmlər, yumor kömək göstərir.
İnsan nə edirsə etsin, onun fəaliyyəti psixikanın üç əsas tərkib
hissəsi olan şüur, şüuraltı (təhtəlşüur) və motorikanın təzahürü
kimi çıxış edir. Həmsöhbətinizi fəallaşdırmaq üçün onun şüuru
na təsir göstərmək, şüuraltını (emosiyalarını) oyatmaq və müvafiq
fəaliyyətə cəlb etmək lazımdır.
İnandırıcı nitqə arzuolunan cavab - dinləyicinin məqsədyönlü
düşüncəyə və bunun nəticəsi kimi fəaliyyətə yönəlmək istəyidir.
İnandırma prosesi həm şüur, həm də duyğular səviyyəsində ge
dir, yəni bu zaman məntiqi və psixoloji dəlillərdən istifadə olunur.
Auditoriyanın nəzər-nöqtəsinə yalnız iki metodla- inandırma və
təlqinetmə ilə təsir göstərmək mümkündür. Bu təsir üsulları bir-
birindən ayrılıqda mövcud ola bilməz.
Məntiqi düşüncə çox zaman arzularımıza və hislərimizə
bilavasitə təsir edən üsullarla möhkəmləndirilir. Digər tərəfdən,
dinləyicinin intellektual səviyyəsi nə qədər yüksəkdirsə, onlar o
140
qədər inandırmaya və fəaliyyətə yönəldən ağıllı dəlillərə inanacaq
lar; məntiqi sübutlar nə qədər yaxşıdırsa, psixoloji təsir o qədər
sabit olacaqdır.
Məntiqi dəlillər - mülahizələrin, nümunələrin, statistik məlu
matların mütəxəssis fikirlərinin tətbiqidir ki, bunun da məqsədi
inandırma və müvafiq fəaliyyətə cəlb etmədir. Bütün məntiqi üsul
ları induktiv və deduktiv kimi təsnif edirlər. İnduktiv- fərdidən
ümumiyə, deduktiv isə ümumidən xüsusiyə yönəlmiş əqli nəticədir.
Xeyli xüsusi hallan müşahidə etdikdən sonra bütün belə hal-
lann birliyi haqqında ümumiləşdirici nəticə çıxardığımız zaman
induksiyanı tətbiq edirik.
Ümumi inamın, yaxud prinsipin düzgünlüyü haqqında müla
hizədən onlann tətbiq edildiyi ayn-ayn hallann da düzgün olma
sı haqqında nəticə çıxararkən deduksiyadan istifadə edirik. Əsas
götürülən bu prinsip sözün ən geniş mənasında ümumi olmama
lıdır; o, ondan çıxarılan nəticələrə nisbətən yalnız çox ümumilik
xüsusiyyətinə malikdir.
Psixoloji nəticələr - natiqin auditoriyanın hislərinə təsiridir.
Dinləyicilərin məqsədlərini nəzərə almaq və nitqi elə qurub inkişaf
etdirmək lazımdır ki, o, ünsiyyətin müvafiq məqsədlərinə uyğun
olan maraqlar oyada bilsin.
Natiq, həmçinin dinləyicinin inamlarının formalaşmasına,
yaxud fəaliyyətinə mane olan arzularını dəf etməli, yaxud onları
oyatmamalıdır. İnsanların gündəlik həyatda istifadə etdiyi bir, ya
xud bir neçə tələbat inam və fəaliyyət üçün təkan ola bilər.
İnandırıcı nitqin məqsədinə aid tələblər bilavasitə özünüqo-
ruma instinktləri, fiziki salamatlığa can atmaq kimi məsələlərlə
bağlı ola bilər ki, onlar təkcə təhlükəsizlik yox, həm də azadlıq və
fəaliyyəti əhatə edir.
Onlar həm də fiziki - rahatlığa, komforta və vərdişlərinə uyğun
olan hər şeyə can atmaq kimi motivlərlə bağlıdır. Təcrübəli natiq
auditoriyanın iqtisadi və peşəkarlıq meyllərini; öz ailəsinin rifahı
nı düşünməsini, yaxşı ad-san qazanmaq, nüfuz, yaxud hakimiyyət
əldə etmək istəyini və s. nəzərə almalıdır.
Digər zidd maraqlar olmadığı zaman dinləyicilər onlara hə
qiqət və ədalət kimi təklif edilən hər şeyi böyük həvəslə müdafiə
141
edərlər. Ədalətlilik, mərhəmətlilik hissini həqiqətən oyatmaq
mümkün olursa, dinləyicilər şərin basılmasına yönəlmiş fəaliyyətə
başlamaq üçün təkid edəcəklər.
İnsamn şüuruna sistemli təsir göstərilməsinin klassik sxeminə
aşağıdakı ünsürlər daxildir: diqqət - maraq - arzu - fəaliyyət.
Diqqəti qeyri-adi nəql, vizual vasitələrlə cəlb etmək olar, tərəf-
müqabil özünün hansısa tələbatım ödəyə biləcəyini başa düşdükdə,
maraqlanmağa başlayır; məqsədin əlçatan oduğunu gördükdə
arzu yaranır; hərəkət arzu və nə etmək lazım olduğunu xatırlatma
nəticəsində meydana çıxır.
Gördüyümüz kimi, məntiqi və psixoloji dəlillər sübutlara qı
rılmaz surətdə bağlanır və vahid inandırma prosesinin iki tərəfi
kimi çıxış edir. Məsələn, natiq öz nitqində dinləyicilərin borc
hissinə, edilən təklifin həyata keçirilməsinin mümkünlüyünə və
dinləyicilərin anlama qabiliyyətinə müraciət edir; sonra təklif
edilən məsələni xırdalıqları ilə ətraflı izah edir, söylədiklərini fakt
larla təsdiq edir, eyni zamanda, auditoriyanın vicdanına və şüuruna
etdiyi çağırışları da qüvvətləndirir.
Dilin bədii ifadə vasitələri də böyük təsir qüvvəsinə malikdir.
Hər bir dil - obrazların dilidir. Obraz müqayisənin xüsusi forması
dır. Məlum olmayan məlum olanla birləşir, bu gün, məsələn, idman
aləmindən olan obrazlardan çox istiıfadə edilir: «nazir öz qapısına
qol vurub» deyimi onun öz ideyasına çox qüvvə sərf etdiyini, lakin
alınan nəticənin arzuolunanın əksi olduğunu bildirir.
Natiq söylənilənin mahiyyətini aşkara çıxara biləcək parlaq
ifadələr axtanşındadır. Mən söyləmək istədiyimi nə ilə müqayisə
edə bilərəm? Hansı bədii təsvir vasitələrindən istifadə etmək müm
kündür? Obrazlar süni surətdə yaradılmır, onlar həyatı diqqətlə
müşahidə etdiyimiz zaman meydana çıxır. Parlaq ifadələr insan-
lann yaddaşında qalır, mücərrəd mülahizələr isə, bir qayda olaraq,
unudulur.
Məsələn, bir neçə nümunə göstərək: «Dövlət büdcəsinin təmi
natı haqqında qanun yalnız bir ilin çətinliklərini dəf etməyə kömək
göstərən qoltuq ağacı idi», «Biz çox uzun bir tunellə gedirik, orada
işığı çox gec görəcəyik» və s. Ancaq yaddan çıxarmaq olmaz ki,
142
obrazların köməyi ilə bir çox şeyləri əyani şəkildə təqdim etmək
mümkündür, lakin heç nəyi sübut etmək mümkün deyil.
Əgər natiq dəlillərlə şərhin məntiqi üsulunu seçmişsə, burada
sübutun aşağıdakı vasitələrindən istifadə edilə bilər: bilavasitə və
bilvasitə /apaqogik və ayırıcı/.
Bilavasitə sübut hər hansı şübhə doğurmayan müddəaya
əsaslamr ki, ondan bilavasitə tezisin həqiqiliyi çıxarılır. «Bilavasitə
sübut» termini məhkəmə kargüzarlığında bir qədər fərqli mənaya
malikdir. Hüquqşünaslar şahidlərin- hansısa cinayəti gözləri ilə
görənlərin ifadələrini birbaşa sübut adlandırırlar. Bu, bilvasitə sü
butdan - yəni baş vermiş cinayət haqqında kimdənsə eşitmiş in
sanların söylədiklərindən fərqlənir.
Bilvasitə sübutda tezisin həqiqiliyi ona zidd olan müddəanın
həqiqiliyinin inkar edilməsi yolu ilə əsaslandırılır; başqa sözlə
deyilsə, bilvasitə sübut zamanı müdafiəçi təklif edilən tezisin ya
lan olmasını sübut edir və bundan çıxış edərək, verilmiş tezisin
həqiqiliyini isbat edir.
Bilvasitə sübutların iki növü vardır: apaqogik və ayırıcı.
Dostları ilə paylaş: |