Cədvəl 7
İnsanın müxtəlif bədən hissələri və orqanların titrəyişləri üçün
rezonans tezlikləri (fo)-bədənin uzunu boyu olan titrəyişlər
Bədənin hissəsi
(uzanılı vəziyyət)
(fo), Hs
Bədənin hissəsi
(oturaq vəziyyət)
fo, Hs
Baş
1-4
Fəqərə
3-5
Qarın
1 , 5 - 6
Mədə
4-5
Daban
1-3
Göz
2 0 - 2 5
Vibrasiyanın təsirinə əsasən müxtəlif nəqliyyat vasitələrinin
sürücüləri məruz qalırlar. Belə təsir işgörmə qabiliyyətinin kəskin
aşağı düşməsinə, ümumi halsızlığa və ya xarakter ağrılara ola bilər;
onlar həmçinin zəriflik tələb edən hərəkətlərin tənzim olunması və
(göz almasının titrəməsi nəticəsində) görmə qabiliyyətinin itiliyinə
təsir göstərirlər. Xroniki zəifləmələr əsasən oynaqlarda, xüsusilə
dirsək və fəqərələrin birləşdiyi yerlərdə baş verir. Güclü elektrik
mişarları və digər analoji alətlərlə işləyən şəxslər adətən əlin
barmaq və bilək hissələrində damar pozğunluqlarından əziyyət
çəkirlər.
435
downloaded from KitabYurdu.org
18.14. Təcil
Həm müsbət, həm də mənfi qüvvələr generasiya edən müasir
nəqliyyat vasitələri təcilin yaranmasına səbəb olaraq insan
bədəninin hər 3 oxu boyunca təsir göstərə bilər. Yerin mərkəzindən
keçən xətt boyunca yaranan təcil g - yükü adlanır. Nəqliyyatdan
istifadə zamanı qarşılaşmalı olduğunuz təcil kinetoz və ya adları
daha geniş yayılmış hərəkət xəstəliklərinə (dəniz, hava, kosmik
xəstəliklər və s.) səbəb olur. Avtomobildə gedən zaman, xüsusilə
sürət tez-tez dəyişərsə avtomobil xəstəliyi (yığılma) əmələ gəlir.
Əyləci basan zaman, təcil avtomobil sürət yaxın zaman olduğundan
yüksək olduğu üçün uzanılı vəziyyətdə xəstələrin daşınması zamanı
baş irəliyə doğru hərəkət istiqamətində olmalıdır. Əks halda,
tormozlanma zamanı qanın kifayət miqdarda həcmi aşağı təzyiqə
malik vnetorkal sistemin aşağı hissəsinə toplanır; bunun nəticəsi
ortotoksik huşunu itirməsilə böyük qüvvəyə malik olan təcilin
təsirinə məruz qalır. Onlar uçuşun sürəti irəliyə doğru dəyişdikdə
oturan sərnişinə alın-əncə istiqamətində, mürəkkəb trayektoriya
boyunca uçuş zamanı müxtəlif istiqamətlərdə, əyri boyunca uçuş
zamanı bədənin uzununa oxu istiqamətində təsir göstərirlər. Təcilin
belə dəyişkənlikləri qəfil və qısamüddətli olur; onlar bir sıra
təsirlərin meydana çıxmasına səbəb olurlar:
1
) hava xəstəliyi;
2
)
məkanda görmə və ya müvazinət pozğunluqları ilə baş verən sensor
illüziya (xülya); 3) arterial təzyiqin kritik aşağı düşməsi. Kosmik
uçuşlar zamanı cazibə qüvvəsinin demək olar ki, tamamilə
olmaması (mikroqravitasiya) müxtəlif fiziloji reaksiyaların
səbəbkarı rolunda çıxış edir;
1
) xüsusilə, birinci
3
gün müddətində
ürək bulanma, bəzən qusma ilə müşayiət olunan kosmik xəstəliklər;
2
) qanın həcminin aşağı düşməsi;
3
) əzələlərin artrofiyası; 4)
sümüklərdə kalsium itkisi və elektrolit tarazlığının pozulması.
436
downloaded from KitabYurdu.org
XIX FƏSİL
QOCALMA VƏ QOCALIQ
Bioloji qocalma prosesinin əsas əlamətləri
19.1. Qocalma və həyatın müddəti.
«Bioloji qocalıq» anlayışının təyini
«Qocalıq» terminindən həyatın son mərhələsini göstərmək
üçün istifadə edilir. İnsanın sağlamlığı dövlətin tükənməz
sərvətidir. Bu sərvəti qoruyub saxlamaq üçün hər bir insan qocalma
və qocalıq - yəni yaş dövrləri haqqında məlumatı olmalıdır. İnsanı
embrional (bətndaxili) və postnatal (anadan olandan sonra) inkişaf
dövrünü - yaşın fiziologiyası elmi öyrənir. Bu yaş dövrləri isə
fizioloqlar, biokimyacılar tərəfindən (1965) aşağıdakı kimi təsdiq
edilmişdir. Gənclik (17-21), yetkinlik (21-61), ahıl (61-74), qocalıq
(75-90) və uzunömürlük (90-dan ömrün sonuna qədər) yaş dövrləri
insan həyatı boyu biri-digərini əvəz edir.
İnsanın həyatı boyu onu üç cür qocalığı müşayiət edir:
1.Bioloji qocalma - anadan olan gündən başlayıb, bütün
həyatı müddətində davam edir.
2.Cinsən qocalıq - qadınlarda 50-55 yaşında, kişilərdə isə 60
yaşından sonra başlayır.
3.Yaş dövrü ilə əlaqədar qocalıq - 75-90 yaşları və uzun
ömürlük 90 yaşdan ölənə kimi davam edir.
Hansı ki, bu mərhələdə orqanizmin psixiki və fiziki adap-
tasiyasında qocalıq yaşına xas zəifləmə baş verir.
Ciddi mənada bu termindən, ancaq insan, ali primatlar və
digər ictimai məməlilər üçün istifadə edilə bilər. Qocalma təqribən
orta yaşlarında eyni vaxtda reproduktiv qabiliyyətin zəifləməsi ilə
başlayıb və orqanizmin son nəfəsi dayanana qədər davam edir.
Həyatın müddəti. İnsanın mövcud olduğu bütün tarixi
dövrlər müddətində qocalar mövcud olmuşdur; demək olar ki, bir
çox insanlar yaşı keçmiş - uzun ömür yaş dövrünə kimi və
437
downloaded from KitabYurdu.org
o dövr də daxil olmaqla yaşaya bilirlər. Hazırkı dövrdə də bu yaşa
çatmaq mümkündür. Məsələn, Azərbaycanın Lerik rayonundan
olan Şirəli baba 167 il mənalı ömür sürmüşdür.
Lakin insanların orta yaş müddətinin artması populya- siyada
yaşa dolmuş - ahıl adamların payını daimi artır. 1980- ci ildə orta
yaş müddəti qadınlar üçün 76,1 yaş, kişilər üçün 69,5 yaş təşkil
etmişdir.
İnsan qazıntı qalıqlarının (skeletinin) öyrənilməsi nəticəsində
məlum olmuşdur ki, daş dövrünün insanlarının orta yaş müddəti 20
yaş, orta əsr insanları üçün artıb 30 yaş, 1880-ci ildə 36 yaşa qədər,
1900-cü illərdə - 46 yaş təşkil etmişdir. Bu vaxtdan sonra,
müharibələr - xüsusilə dünya müharibələri və müharibədən sonrakı
dövrlər, Azərbaycan üçün represiya dövrləri nəzərə alınmasa, ahıl
və uzun ömürlü yaş müddətinə çatan adamların sayı artmışdır.
Lakin kişilərin və qadınların papiros çəkmələrini, çəkməyənlərlə
müqayisə etdikdə məlum olur ki, papiros çəkənlər və alkoqolizmə
düçar olanlar arasında ürək damar və tənəffüs sistemi
xəstəliklərindən vaxtından əvvəl ölənlərin sayı artıb.
Çox az adamlar, insanların çata bildikləri orta maksimal 115
yaşa çata bilirlər. İnsanların çoxunun vaxtından əvvəl ölümünə
müxtəlif endogen və eqzogen amillərlə bərabər, həm də irsiyyət,
bədbəxt hadisələr və xəstəliklər səbəb olur. İnsanlardan kiminin
valideynləri yaşlı yaş dövrünə qədər yaşayıbsa, onların uzunömürlü
olmağa şansları daha çoxdur.
19.2. Qocalma prosesi
Bu vəziyyət həyatın son illərinə xasdir. Bioloji qocalma
prosesi anadan olan andan başlayaraq və geriyə dönmədən bütün
həyat müddətində davam edir. Yaşa dolma birinci növbədə ümumi
fiziki və psixiki iş qabiliyyətinin artması ilə müşayiət olunur.
Onun müəyyən həddə çatmasından sonra yeni yük daşımaq,
ancaq digər yükdən əl çəkmək hesabına yerinə yetirilə bilər. Yaşa
dolduqca ümumi iş qabiliyyəti tədricən zəifləməyə
438
downloaded from KitabYurdu.org
başlayır və bu proses ölənə qədər davam edir.
Qocalmaya adətən normal fizioloji proseslərin tədricən
patoloji proseslərlə əvəz olunması kimi baxılır. Lakin müasir
herantologiyamn inkişafı ilə əlaqədar olaraq hər şey daha da aydın
olur ki, söhbət daha doğrusu çoxfazalı bioloji prosesdən gedir, hansı
ki, müxtəlif dərəcədə patoloji proseslərlə mo- difıkasiya olunur.
19.3. Qocalma nəzəriyyəsi
Qocalmanm mexanizmində iştirak edən vahid fikir mövcud
olmasa da, bu haqda nəzəriyyələr vardır. Onları iki yerə bölmək
olar:
- genetik olmayan (epigenetik), qocalmanm dəyişilməsi ilə
izah edilir;
- genetik, qocalmanm səbəbini genetik məlumatın veril-
məsinin dəyişilməsi və ekspessiyası ilə əlaqələndirir.
Daha ilkin dövrlərdə, genetik olmayan konsepsiya orqa-
nizmin müəyyən hissələrinə təsir edir və onlarda inoksinlərin
toplanması, həmçinin hidratsiya dərəcəsinin dəyişməsi və nəticədə
toplanmış zərərli makromolekul, toxumanın hüceyrə funksiyalarını
pozur. Genetik amillərə sonrakı dövrlərdə fikir verməyə başladılar:
müəyyən edildi ki, qocalma prosesində həmişə hüceyrə sistemi
DNT-də olan irsiyyət məlumatın verilməsi və ekspersiyasi cəlb
edilib.
Lakin hələ də məlum deyildir ki, qocalmağa DNT-nin özündə
olan dəyişiklik və ya buna onun əlavə təsiri səbəb olur. Nuklotidlər
və zülalların dəyişilməsi qocalmanm əsas səbəbidir. Silardın
nəzəriyyəsinə görə qocalma - xromosomlarm radiasiya nəticəsində
zədələnməsidir: onlar toplanaraq son hesabda ölümə səbəb olur.
Radiasiya - hüceyrənin irsiyyət aparatını zədələyən amillərdən
biridir, çoxlu digər təsirlər (o cümlədən papiros çəkmə), çox
hallarda energetik cəhətdən daha zəif olsa da, həmçinin insanın
bütün həyatı boyu genetik mexanizmin işini pozmağa qadirdir.
Bu, Optel tərəfindən təklif olunan qocalmanm genetik və
439
downloaded from KitabYurdu.org
genetik olmayan səbəbləri birləşdirən toplama nəzəriyyəsində səhv
nəzərə alınır. Həmin konsepsiyaya əsasən müxtəlif amillər cinsi
zədələnmələrə səbəb olaraq ribonuklein turşusunun (RNK)
molekulunu dəyişdirir, bu isə «düzgün olmayan» zülalın sintezinə
səbəb olur. Əgər axırıncı özü-özünün zəncirinin proqramlaşmış
halqasının biosintezinə xidmət edirsə (məsələn, DNT-dən asılı
RNT-polimeraza), məlumat səhv yayılır. Zülalın dəyişməsi digər
düzgün olmayan ribonuklin turşusunun sintezini induksiya edir.
Təcrübi olaraq müəyyən edilmişdir ki, əmələ gələn səhv
kritik həddi aşanda, proses sürətlə inkişaf edir. Lakin eksperiment
göstərdi ki, belə hadisənin «özünü inqibirə etmə» mexanizmi ilə
vaxtında qarşısı alınır. Qocalma prosesini müşayiət edən zülalın
modifıkasiyası daha ətraflı öyrənilmişdir və müəyyən edilmişdir ki,
yaşla əlaqədar olaraq müəyyən fermentlərin xüsusi fəallığı onların
strukturunun dəyişməsi nəticəsində əhəmiyyətli dərəcədə aşağı
düşür. Ahıl yaşlarda lazım olan ka- talitik effektə çatmaq üçün
hüceyrə böyük molekulalı ferment- ləri sintez etməlidir. Lakin
nəzərə almaq lazımdır ki, yaşla əlaqədar olaraq bir çox qrup
fermentlər nəinki dəyişikliyə uğramır, hətta digərləri öz xüsusi
fəallığını arıtırır. Ona görə də bunu qocalmaya aid etmək düzgün
olmaz. Beləliklə, demək olar ki, qocalma - bu çoxamilli hüceyrə
fenomeni olub, əsas element genetik aparatın dəyişməsidir.
Cədvəl 1
Dünyanın on inkişaf etmiş sənaye ölkəsində müxtəlif yaş
qrupları
Səbəbin
yeri
Yaş
qrup-
ları, il
0-4
5-14
15-44
45-64
65 və daha çox
1
bədbəxt
hadisələr
bədbəxt
hadisələr
bədbəxt
hadisələr
xərçəng
ürək
xəstəliyi
2
anadang
əlmə
pozğun
luqlar
xərçəng
xərçəng
ürək
xəstəliyi
insult
3
xərçəng
anadangəlmə
pozğunluqlar
ürək xəstəliyi
insult
xərçəng
440
downloaded from KitabYurdu.org
4
pnevmo-
niya
pnevmaniya
Özünə
qəsd
bədbəxt
hadisə
pnevma-
niya
5
bağırsaq
infeksi-
yası
ürək xəstəliyi
insult
yuxarı
tənəffüs
yollarının
infeksiya-
sı
yuxarı tənəffüs
yollarının
xroniki
infeksiyası
19.4 Yaşın funksional dəyişiklikləri
İnsanın yaşa dolması səviyyəsindən asılı olaraq, onun
orqanları müəyyən dəyişikliklərə məruz qalır. Onlardan heç biri çox
qorxulu olmur. Lakin yaşlı dövrlərdə patoloji inkişafa meyllik artır.
Cədvəldən görünür ki, həyatın bu yaş dövründə ölümün əsas səbəbi
ürək xəstəliyi, insult və bəd xassəli şişdir. Qocalma prosesi özü heç
bir zaman ölümə səbəb olmur; o yaşlı dövrün xəstəliklərinin
hesabına baş verir.
Qan. Burada yaşla əlaqədar dəyişikliklər birinci növbədə
formalı elementlərin yaranma sisteminə toxunur. Cavan adamlarda
qırmızı sümük illiyinin ümumi həcmi 1500 ml təşkil edir. Yaşlı
yaşdan (ahıl) əvvəl (40-60 il) onun əhəmiyyətli hissəsi yağ və
birləşdirici toxum ilə əvəz olunur və daha yaşlı adamlarda da bu
proses davam edir. 70 yaşlı insanın döş sümüyünün hüceyrə
populyasiyasının sıxlığı cavandan iki dəfə azdır. Bu nəzərdə
carpacaq dərəcədə leykopoeza nisbətən eri- tropoeza təsir edir.
Qocalmanın səviyyəsinə uyğun olaraq erit- rositlərin ümumi
hemoqlobinin və hemotokritin miqdarı aşağı düşür. Lakin
eritrositlərin ömrünün müddəti praktiki olaraq əvvəlki kimi qalır.
Metobolizm dəyişikliklər haqqında ATF- nin və 2,3-
difosfoqliseratm eritrositlərdə azalması göstərilir.
40 yaşından sonra leykositlərin miqdarı 25% azalır. Yaşlı
yaşda immunoloji komponentlərin azalması ola bilsin ki əlavə
olaraq timusun degenerasiyası ilə əlaqədardır.
Ürək. Sağlam yaşlı adamda ürəyin və bütün bədənin kütləsi
arasında münasibət dəyişmir, lakin əzələ kütləsi azalır və o
müəyyən qədər birləşdirici toxum ilə əvəz edilir.
Onlarda hüceyrə nüvəsinə yaxın linofussinin çökməsi he
441
downloaded from KitabYurdu.org
sabına xarakter degenerativ dəyişikliklər müşahidə olunur. Yaşla
əlaqədar olaraq endokard qalınlaşır. 70 yaşdan yuxarı insanlarda
ürəyin klinik əhəmiyyətli morfoloji dəyişiklikləri arasında koranar
(tac) ateroskleroz əsasdır. O, miokardın qanla kifayət qədər
təmininin çatışmazlığına səbəb ola bilər.
Ürək yığılmasının funksional pozğunluğuna çox hallarda
ürəyin nəqledici sistemində dəyişikliklərə səbəb olur. Nəticədə çox
və az dərəcədə oyanmanın nəql olunmasının blokada olunması ilə
nəticələnir. Hüceyrə membranın keçiriciliyinin dəyişməsi bu
prosesdə iştirak edən ionlar üçün (ürəyin aparıcı sistemində)
ektopik oyanma nahiyəsində ürək ritminin pozğunluğunun əmələ
gəlməsinə səbəb ola bilər. Belə funksional dəyişikliklər 50%-dən
çox yaşlı adamların EKQ-sında da dəyişiklərə səbəb olur.
Damar sistemi. Arteriyaların yaş fərqləri yaxşı məlum olsa
da, lakin vena və limfa damarlarında nə baş verməsi haqqında
məlumatlar nisbətən azdır. Yaşlı arterianın əsas əlamətləri -
elastikliyinin tədricən aşağı düşməsidir. Elastiki liflər və saya əzələ
daha çox dərəcədə kollagenlə əvəz olunur. Arteriya damarlarının
divarlarında patologiya hesab edilən arterioske- rotik dəyişiklər
həm genetik amil, həm də qidalanma xarakteri və digər həyat
tərzləri xüsusiyyətləri ilə izah edilir. Bu dəyişikliklər yaşlı dövrün
çoxlu xəstəliklərinin əsasıdır, məsələn, in- sult, tromboz və
emboliya. Çox vaxt belə hesab edirlər ki, arteriya divarının
elastikliyinin itməsi yaşla əlaqədar statistik qan təzyiqinin
artmasının səbəbi hesab edilir, bəziləri isə bu fikirlə razılaşmır.
Tənəffüs orqanları. Hətta sağlam, papiros çəkməyən in-
sanlarda tənəffüs sistemi yaşla əlaqədar olaraq xarakter dəyi-
şikliklərə məruz qalır. Alveolun ölçüsü bir neçə dəfə artır, onların
arasında olan arakəsmələr itir. Ağçiyər kapillyarları və elastiki
liflərin sayı azalır.
Bu morfoloji dəyişikliklər məlum dərəcədə ağçiyərin
funksiyasını məhdudlaşdırır. Ağçiyər parenximasınm elastikliyinin
azalması və döş qəfəsinin nəfəsalma və nəfəsvermə zamanı
genişlənməsi və kiçilməsi, ağırlaşması ağçiyərlərin həyat
442
downloaded from KitabYurdu.org
tutumunun azalmasına səbəb olur. Belə ki, elastiki liflər vasitəsilə
təmin olunan gərginlik, ən kiçik bronxiolları belə genişlənməsi
üçün lazımdır, həmin liflərin itirilməsi hava yollarının
müqavimətinin artması ilə müşayiət olunur. Tənəffüs yollarının
müqavimətinin tədricən artması ağçiyərin funksional qalıq
həcminin artmasına səbəb olur. Və nəhayət, tənəffüs səthinin
azalması hesabına ağçiyərlərin diffuziya qabiliyyəti azalır.
Mədə-bağırsaq traktı. Orta yaş dövründən başlayaraq
kordinasiya olunmuş peristaltik dalğaların anormal yığılmaları
hesabına yemək borusunun peristaltikasının pozğunluğu tezləşir,
bu isə qidanı mədəyə doğru itələməyə kömək etmir. 60 yaşından
sonra mədənin selikli qişasının tədricən atrofıyası son nəticədə
atrofıyalı qastritə səbəb ola bilər. Nazik bağırsağın kütləsi azalır və
onun selikli qişasının regenerasiyası ləngiyir. Nəticədə bir çox
maddələrin reabsorbsiyası azalır. Yaşla əlaqədar yoğun bağırsağın
səciyyəvi cəhəti selikli qişanın əzələ lövhəsinin (muscolaris
mucosal) hipertrofiyası və özünün əzələ qatının (muscularis
propria) atrofıyası aid edilir. Yaşlı adamlar çox hallarda zapordan
əziyyət çəkir, lakin kobud bitki mənşəli liflərlə zəngin qidalar qəbul
etmək və fiziki fəallıqla qarşısını almaq olar. Daha yaşlı dövrlərdə
sfınqter əzələlərinin çatışmazlığı meyli artır.
Qaraçiyər. Qaraçiyər insan orqanizmində ən mühüm və-
zilərdən biridir və yaşla əlaqədar olaraq dəqiq dəyişikliklərə məruz
qalır. 40 yaşından sonra onun kütləsi və ondan axan qanın həcmi
azalır. Bir çox fermentlərin fəallığı nəzərə çar- pacaq dərəcədə
zəifləyir və onların induksiya prosesi pozulur. Bunun nəticəsində
yaşlı dövrdə çoxlu dərman preparatlarının qaraçiyərdə
parçalanması tədricən gedir. Ona görə də farma- kokinetiklər
yaşlılara dərman məsləhət görəndə ehtiyatlı olmalıdırlar.
Böyrək. Qocalma ilə əlaqədar olaraq böyrəyin struktur və
funksional dəyişiklikləri tədricən nefronlarm sayının azalmasına
əsaslanır. 70 yaşından sonra nefronlarm ilk sayı ilə müqayisədə
70% qədər qalır. Lakin bu çatışmazlıq qalan nefronlarm ölçülərinin
artması hesabına bərpa olunur. Amma
443
downloaded from KitabYurdu.org
böyrəyin ümümi kütləsi azalır və müvafiq olaraq yumaqcıq
filtrasiyasınm sürəti azalır.
Dəri. Dərinin dəyişilməsi qocalmanm daha nəzərə çarpan
göstəricisidir. Məhz burada xarici mühit amillərinin genetik
strukturlara təsiri daha aydın özünü göstərir. Günəş təsirinə məruz
qalan nahiyədə piqment ləkələri şəklində mutagen hüceyrələrin
klonları əmələ gəlir (dermatoqelioz). Belə oxşar olmayan
piqmentasiyaya əlavə, poliferativ dəyişikliklər - qırı- şıqlıq,
büküşüklük, qızartı, dəridə quruluğu və s. müşahidə edilir. Tük
piqmentini itirir (ağarır) və tökülür, kəpək əmələ gəlir və s.
Reproduktiv orqanlar. Yaşlı dövrdə cinsi funksiya haqqında
fikir, məlumatlar çox müxtəlifdir. Lakin bioloji imkanları nəzərə
alsaq, yaşlı dövrdə həm kişilərdə, həm də qadınlarda bu həvəs aşağı
düşür. Yəqin ki, burada həlledici rolu fərdin həyat xüsusiyyəti və
hormonal status oynayır.
Kişilərdə. Məlum olmayan səbəblərə görə, 55-60 yaşından
sonra prostat vəzinin böyüməsi (prostatın adenoması) müşahidə
olunur. Bu paraureltral vəzin xoşxassəli şişinin nəticəsi olub,
prostatın özünün toxumasını xaricə sıxışdırır. Böyümüş vəzi sidik
buraxıcı kanalı sıxır, bu isə sidik buraxmanı çətinləşdirir. .
Qadınların cinsi funksiyasında əsas dəyişiklik - klimaks- dır.
Bu yumurtaların fəaliyyəti dayananda, yəni 50 yaşında başlayır.
Onun birinci əlaməti - zəif və nizamsız aybaşıdır; sonra
yumurtalama və sarı cismin əmələ gəlməsi dayanır. Qanda estrogen
və progesteronun qatılığı aşağı düşür. Lakin bir neçə il ərzində FSH
və LH-ın qanda qatılığı artır.
Menopauza - axırıncı aybaşının başladığı vaxt meno- pauza
adlanır. Klimaksla əlaqədar xoşagəlməz hallar qəflətən tərləmə,
huşun itməsi, depressiv əhval-ruhiyyə və s. müşahidə oluna bilər.
Dostları ilə paylaş: |