Dərslik Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyi


Cədvəl 7  İnsanın müxtəlif bədən hissələri və orqanların titrəyişləri üçün



Yüklə 4,1 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə41/56
tarix28.06.2020
ölçüsü4,1 Mb.
#32184
1   ...   37   38   39   40   41   42   43   44   ...   56
-kitabyurdu.org--Insan ve heyvan fiziologiyasi- II hisse


Cədvəl 7 

İnsanın müxtəlif bədən hissələri və orqanların titrəyişləri üçün 

rezonans tezlikləri (fo)-bədənin uzunu boyu olan titrəyişlər 

Bədənin hissəsi 

(uzanılı vəziyyət)

 

(fo), Hs

 

Bədənin hissəsi 

(oturaq vəziyyət)

 

fo, Hs

 

Baş

 

1-4

 

Fəqərə

 

3-5

 

Qarın

 

1 , 5 - 6

 

Mədə

 

4-5

 

Daban

 

1-3

 

Göz

 

2 0 - 2 5

 

Vibrasiyanın təsirinə əsasən müxtəlif nəqliyyat vasitələrinin 



sürücüləri məruz qalırlar. Belə təsir işgörmə qabiliyyətinin kəskin 

aşağı düşməsinə, ümumi halsızlığa və ya xarakter ağrılara ola bilər; 

onlar həmçinin zəriflik tələb edən hərəkətlərin tənzim olunması və 

(göz almasının titrəməsi nəticəsində) görmə qabiliyyətinin itiliyinə 

təsir  göstərirlər.  Xroniki  zəifləmələr  əsasən  oynaqlarda,  xüsusilə 

dirsək  və  fəqərələrin  birləşdiyi  yerlərdə  baş  verir.  Güclü  elektrik 

mişarları  və  digər  analoji  alətlərlə  işləyən  şəxslər  adətən  əlin 

barmaq  və  bilək  hissələrində  damar  pozğunluqlarından  əziyyət 

çəkirlər. 

435 

downloaded from KitabYurdu.org



18.14.  Təcil 

Həm müsbət, həm də mənfi qüvvələr generasiya edən müasir 

nəqliyyat  vasitələri  təcilin  yaranmasına  səbəb  olaraq  insan 

bədəninin hər 3 oxu boyunca təsir göstərə bilər. Yerin mərkəzindən 

keçən  xətt  boyunca  yaranan  təcil  g  -  yükü  adlanır.  Nəqliyyatdan 

istifadə  zamanı  qarşılaşmalı  olduğunuz  təcil  kinetoz  və  ya  adları 

daha  geniş  yayılmış  hərəkət  xəstəliklərinə  (dəniz,  hava,  kosmik 

xəstəliklər və s.) səbəb olur. Avtomobildə gedən zaman, xüsusilə 

sürət  tez-tez  dəyişərsə  avtomobil  xəstəliyi  (yığılma)  əmələ  gəlir. 

Əyləci basan zaman, təcil avtomobil sürət yaxın zaman olduğundan 

yüksək olduğu üçün uzanılı vəziyyətdə xəstələrin daşınması zamanı 

baş  irəliyə  doğru  hərəkət  istiqamətində  olmalıdır.  Əks  halda, 

tormozlanma zamanı qanın kifayət miqdarda həcmi aşağı təzyiqə 

malik  vnetorkal  sistemin  aşağı  hissəsinə  toplanır;  bunun  nəticəsi 

ortotoksik  huşunu  itirməsilə  böyük  qüvvəyə  malik  olan  təcilin 

təsirinə məruz qalır. Onlar uçuşun sürəti irəliyə doğru dəyişdikdə 

oturan  sərnişinə  alın-əncə  istiqamətində,  mürəkkəb  trayektoriya 

boyunca  uçuş  zamanı  müxtəlif  istiqamətlərdə,  əyri  boyunca  uçuş 

zamanı bədənin uzununa oxu istiqamətində təsir göstərirlər. Təcilin 

belə  dəyişkənlikləri  qəfil  və  qısamüddətli  olur;  onlar  bir  sıra 

təsirlərin  meydana  çıxmasına  səbəb  olurlar: 

1

)  hava  xəstəliyi; 



2

məkanda görmə və ya müvazinət pozğunluqları ilə baş verən sensor 



illüziya (xülya); 3) arterial təzyiqin kritik aşağı düşməsi. Kosmik 

uçuşlar  zamanı  cazibə  qüvvəsinin  demək  olar  ki,  tamamilə 

olmaması  (mikroqravitasiya)  müxtəlif  fiziloji  reaksiyaların 

səbəbkarı rolunda çıxış edir; 

1

) xüsusilə, birinci 



gün müddətində 

ürək bulanma, bəzən qusma ilə müşayiət olunan kosmik xəstəliklər; 

2

)  qanın  həcminin  aşağı  düşməsi; 



3

)  əzələlərin  artrofiyası;  4) 

sümüklərdə kalsium itkisi və elektrolit tarazlığının pozulması. 

436 

downloaded from KitabYurdu.org



XIX FƏSİL 

QOCALMA VƏ QOCALIQ 

Bioloji qocalma prosesinin əsas əlamətləri 

19.1.  Qocalma və həyatın müddəti. 

«Bioloji qocalıq» anlayışının təyini 

«Qocalıq»  terminindən  həyatın  son  mərhələsini  göstərmək 

üçün  istifadə  edilir.  İnsanın  sağlamlığı  dövlətin  tükənməz 

sərvətidir. Bu sərvəti qoruyub saxlamaq üçün hər bir insan qocalma 

və qocalıq - yəni yaş dövrləri haqqında məlumatı olmalıdır. İnsanı 

embrional (bətndaxili) və postnatal (anadan olandan sonra) inkişaf 

dövrünü  -  yaşın  fiziologiyası  elmi  öyrənir.  Bu  yaş  dövrləri  isə 

fizioloqlar, biokimyacılar tərəfindən (1965) aşağıdakı kimi təsdiq 

edilmişdir. Gənclik (17-21), yetkinlik (21-61), ahıl (61-74), qocalıq 

(75-90) və uzunömürlük (90-dan ömrün sonuna qədər) yaş dövrləri 

insan həyatı boyu biri-digərini əvəz edir. 

İnsanın həyatı boyu onu üç cür qocalığı müşayiət edir: 

1.Bioloji qocalma - anadan olan gündən başlayıb, bütün 

həyatı müddətində davam edir. 

2.Cinsən qocalıq - qadınlarda 50-55 yaşında, kişilərdə isə 60 

yaşından sonra başlayır. 

3.Yaş dövrü ilə əlaqədar qocalıq - 75-90 yaşları və uzun 

ömürlük 90 yaşdan ölənə kimi davam edir. 

Hansı  ki,  bu  mərhələdə  orqanizmin  psixiki  və  fiziki  adap-

tasiyasında qocalıq yaşına xas zəifləmə baş verir. 

Ciddi  mənada  bu  termindən,  ancaq  insan,  ali  primatlar  və 

digər ictimai məməlilər üçün istifadə edilə bilər. Qocalma təqribən 

orta yaşlarında eyni vaxtda reproduktiv qabiliyyətin zəifləməsi ilə 

başlayıb və orqanizmin son nəfəsi dayanana qədər davam edir. 



Həyatın  müddəti.  İnsanın  mövcud  olduğu  bütün  tarixi 

dövrlər müddətində qocalar mövcud olmuşdur; demək olar ki, bir 

çox insanlar yaşı keçmiş - uzun ömür yaş dövrünə kimi və 

437 

downloaded from KitabYurdu.org



o dövr də daxil olmaqla yaşaya bilirlər. Hazırkı dövrdə də bu yaşa 

çatmaq  mümkündür.  Məsələn,  Azərbaycanın  Lerik  rayonundan 

olan Şirəli baba 167 il mənalı ömür sürmüşdür. 

Lakin insanların orta yaş müddətinin artması populya- siyada 

yaşa dolmuş - ahıl adamların payını daimi artır. 1980- ci ildə orta 

yaş  müddəti  qadınlar  üçün  76,1  yaş,  kişilər  üçün  69,5  yaş  təşkil 

etmişdir. 

İnsan qazıntı qalıqlarının (skeletinin) öyrənilməsi nəticəsində 

məlum olmuşdur ki, daş dövrünün insanlarının orta yaş müddəti 20 

yaş, orta əsr insanları üçün artıb 30 yaş, 1880-ci ildə 36 yaşa qədər, 

1900-cü  illərdə  -  46  yaş  təşkil  etmişdir.  Bu  vaxtdan  sonra, 

müharibələr - xüsusilə dünya müharibələri və müharibədən sonrakı 

dövrlər, Azərbaycan üçün represiya dövrləri nəzərə alınmasa, ahıl 

və  uzun  ömürlü  yaş  müddətinə  çatan  adamların  sayı  artmışdır. 

Lakin  kişilərin  və  qadınların  papiros  çəkmələrini,  çəkməyənlərlə 

müqayisə etdikdə məlum olur ki, papiros çəkənlər və alkoqolizmə 

düçar  olanlar  arasında  ürək  damar  və  tənəffüs  sistemi 

xəstəliklərindən vaxtından əvvəl ölənlərin sayı artıb. 

Çox az adamlar, insanların çata bildikləri orta maksimal 115 

yaşa  çata  bilirlər.  İnsanların  çoxunun  vaxtından  əvvəl  ölümünə 

müxtəlif  endogen  və  eqzogen  amillərlə  bərabər,  həm  də  irsiyyət, 

bədbəxt  hadisələr  və  xəstəliklər  səbəb  olur.  İnsanlardan  kiminin 

valideynləri yaşlı yaş dövrünə qədər yaşayıbsa, onların uzunömürlü 

olmağa şansları daha çoxdur. 



19.2.  Qocalma prosesi 

Bu  vəziyyət  həyatın  son  illərinə  xasdir.  Bioloji  qocalma 

prosesi  anadan olan andan başlayaraq və  geriyə  dönmədən bütün 

həyat müddətində davam edir. Yaşa dolma birinci növbədə ümumi 

fiziki və psixiki iş qabiliyyətinin artması ilə müşayiət olunur. 

Onun müəyyən həddə çatmasından sonra yeni yük daşımaq, 

ancaq digər yükdən əl çəkmək hesabına yerinə yetirilə bilər. Yaşa 

dolduqca ümumi iş qabiliyyəti tədricən zəifləməyə 



438 

downloaded from KitabYurdu.org



başlayır və bu proses ölənə qədər davam edir. 

Qocalmaya  adətən  normal  fizioloji  proseslərin  tədricən 

patoloji  proseslərlə  əvəz  olunması  kimi  baxılır.  Lakin  müasir 

herantologiyamn inkişafı ilə əlaqədar olaraq hər şey daha da aydın 

olur ki, söhbət daha doğrusu çoxfazalı bioloji prosesdən gedir, hansı 

ki, müxtəlif dərəcədə patoloji proseslərlə mo- difıkasiya olunur. 



19.3.  Qocalma nəzəriyyəsi 

Qocalmanm mexanizmində iştirak edən vahid  fikir mövcud 

olmasa  da,  bu  haqda  nəzəriyyələr  vardır.  Onları  iki  yerə  bölmək 

olar: 


- genetik  olmayan  (epigenetik),  qocalmanm  dəyişilməsi  ilə 

izah edilir; 

- genetik,  qocalmanm  səbəbini  genetik  məlumatın  veril-

məsinin dəyişilməsi və ekspessiyası ilə əlaqələndirir. 

Daha  ilkin  dövrlərdə,  genetik  olmayan  konsepsiya  orqa-

nizmin  müəyyən  hissələrinə  təsir  edir  və  onlarda  inoksinlərin 

toplanması, həmçinin hidratsiya dərəcəsinin dəyişməsi və nəticədə 

toplanmış zərərli makromolekul, toxumanın hüceyrə funksiyalarını 

pozur. Genetik amillərə sonrakı dövrlərdə fikir verməyə başladılar: 

müəyyən  edildi  ki,  qocalma  prosesində  həmişə  hüceyrə  sistemi 

DNT-də  olan  irsiyyət  məlumatın  verilməsi  və  ekspersiyasi  cəlb 

edilib. 


Lakin hələ də məlum deyildir ki, qocalmağa DNT-nin özündə 

olan dəyişiklik və ya buna onun əlavə təsiri səbəb olur. Nuklotidlər 

və  zülalların  dəyişilməsi  qocalmanm  əsas  səbəbidir.  Silardın 

nəzəriyyəsinə görə qocalma - xromosomlarm radiasiya nəticəsində 

zədələnməsidir:  onlar  toplanaraq  son  hesabda  ölümə  səbəb  olur. 

Radiasiya  -  hüceyrənin  irsiyyət  aparatını  zədələyən  amillərdən 

biridir,  çoxlu  digər  təsirlər  (o  cümlədən  papiros  çəkmə),  çox 

hallarda  energetik  cəhətdən  daha  zəif  olsa  da,  həmçinin  insanın 

bütün həyatı boyu genetik mexanizmin işini pozmağa qadirdir. 

Bu, Optel tərəfindən təklif olunan qocalmanm genetik və 



439 

downloaded from KitabYurdu.org



genetik olmayan səbəbləri birləşdirən toplama nəzəriyyəsində səhv 

nəzərə  alınır.  Həmin  konsepsiyaya  əsasən  müxtəlif  amillər  cinsi 

zədələnmələrə  səbəb  olaraq  ribonuklein  turşusunun  (RNK) 

molekulunu dəyişdirir, bu isə «düzgün olmayan» zülalın sintezinə 

səbəb  olur.  Əgər  axırıncı  özü-özünün  zəncirinin  proqramlaşmış 

halqasının  biosintezinə  xidmət  edirsə  (məsələn,  DNT-dən  asılı 

RNT-polimeraza),  məlumat  səhv  yayılır.  Zülalın  dəyişməsi  digər 

düzgün olmayan ribonuklin turşusunun sintezini induksiya edir. 

Təcrübi  olaraq  müəyyən  edilmişdir  ki,  əmələ  gələn  səhv 

kritik həddi aşanda, proses sürətlə inkişaf edir. Lakin eksperiment 

göstərdi  ki,  belə  hadisənin  «özünü  inqibirə  etmə»  mexanizmi  ilə 

vaxtında  qarşısı  alınır.  Qocalma  prosesini  müşayiət  edən  zülalın 

modifıkasiyası daha ətraflı öyrənilmişdir və müəyyən edilmişdir ki, 

yaşla əlaqədar olaraq müəyyən fermentlərin xüsusi fəallığı onların 

strukturunun  dəyişməsi  nəticəsində  əhəmiyyətli  dərəcədə  aşağı 

düşür.  Ahıl  yaşlarda  lazım  olan  ka-  talitik  effektə  çatmaq  üçün 

hüceyrə  böyük  molekulalı  ferment-  ləri  sintez  etməlidir.  Lakin 

nəzərə  almaq  lazımdır  ki,  yaşla  əlaqədar  olaraq  bir  çox  qrup 

fermentlər  nəinki  dəyişikliyə  uğramır,  hətta  digərləri  öz  xüsusi 

fəallığını arıtırır. Ona görə də bunu qocalmaya aid etmək düzgün 

olmaz.  Beləliklə,  demək  olar  ki,  qocalma  -  bu  çoxamilli  hüceyrə 

fenomeni olub, əsas element genetik aparatın dəyişməsidir. 



Cədvəl 1 

Dünyanın on inkişaf etmiş sənaye ölkəsində müxtəlif yaş 

qrupları 

Səbəbin

 

yeri

 

Yaş 

qrup-

ları, il

 

0-4

 

5-14

 

15-44

 

45-64

 

65 və daha çox

 

1

 

 



bədbəxt

 

hadisələr

 

bədbəxt

 

hadisələr

 

bədbəxt

 

hadisələr

 

xərçəng

 

ürək

 

xəstəliyi

 

2

 

 

anadang



 

əlmə

 

pozğun

 

luqlar

 

xərçəng

 

xərçəng

 

ürək

 

xəstəliyi

 

insult

 

3

 

 



xərçəng

 

anadangəlmə 



pozğunluqlar

 

ürək xəstəliyi

 

insult

 

xərçəng

 

440 

downloaded from KitabYurdu.org



4

 

 



pnevmo-

 

niya

 

pnevmaniya

 

Özünə

 

qəsd

 

bədbəxt

 

hadisə

 

pnevma-

 

niya

 

5

 

 

bağırsaq



 

infeksi-

 

yası

 

ürək xəstəliyi

 

insult

 

yuxarı

 

tənəffüs

 

yollarının

 

infeksiya-

 

 

yuxarı tənəffüs 



yollarının 

xroniki 

infeksiyası

 

19.4 Yaşın funksional dəyişiklikləri 

İnsanın  yaşa  dolması  səviyyəsindən  asılı  olaraq,  onun 

orqanları müəyyən dəyişikliklərə məruz qalır. Onlardan heç biri çox 

qorxulu olmur. Lakin yaşlı dövrlərdə patoloji inkişafa meyllik artır. 

Cədvəldən görünür ki, həyatın bu yaş dövründə ölümün əsas səbəbi 

ürək xəstəliyi, insult və bəd xassəli şişdir. Qocalma prosesi özü heç 

bir  zaman  ölümə  səbəb  olmur;  o  yaşlı  dövrün  xəstəliklərinin 

hesabına baş verir. 

Qan.  Burada  yaşla  əlaqədar  dəyişikliklər  birinci  növbədə 

formalı elementlərin yaranma sisteminə toxunur. Cavan adamlarda 

qırmızı  sümük  illiyinin  ümumi  həcmi  1500  ml  təşkil  edir.  Yaşlı 

yaşdan  (ahıl)  əvvəl  (40-60  il)  onun  əhəmiyyətli  hissəsi  yağ  və 

birləşdirici toxum  ilə əvəz olunur və daha  yaşlı  adamlarda da bu 

proses  davam  edir.  70  yaşlı  insanın  döş  sümüyünün  hüceyrə 

populyasiyasının  sıxlığı  cavandan  iki  dəfə  azdır.  Bu  nəzərdə 

carpacaq  dərəcədə  leykopoeza  nisbətən  eri-  tropoeza  təsir  edir. 

Qocalmanın  səviyyəsinə  uyğun  olaraq  erit-  rositlərin  ümumi 

hemoqlobinin  və  hemotokritin  miqdarı  aşağı  düşür.  Lakin 

eritrositlərin  ömrünün müddəti  praktiki  olaraq əvvəlki kimi  qalır. 

Metobolizm  dəyişikliklər  haqqında  ATF-  nin  və  2,3- 

difosfoqliseratm eritrositlərdə azalması göstərilir. 

40  yaşından  sonra  leykositlərin  miqdarı  25%  azalır.  Yaşlı 

yaşda  immunoloji  komponentlərin  azalması  ola  bilsin  ki  əlavə 

olaraq timusun degenerasiyası ilə əlaqədardır. 



Ürək. Sağlam yaşlı adamda ürəyin və bütün bədənin kütləsi 

arasında  münasibət  dəyişmir,  lakin  əzələ  kütləsi  azalır  və  o 

müəyyən qədər birləşdirici toxum ilə əvəz edilir. 

Onlarda hüceyrə nüvəsinə yaxın linofussinin çökməsi he 

441 

downloaded from KitabYurdu.org



sabına  xarakter  degenerativ  dəyişikliklər  müşahidə  olunur.  Yaşla 

əlaqədar  olaraq  endokard  qalınlaşır.  70  yaşdan  yuxarı  insanlarda 

ürəyin klinik əhəmiyyətli morfoloji dəyişiklikləri arasında koranar 

(tac)  ateroskleroz  əsasdır.  O,  miokardın  qanla  kifayət  qədər 

təmininin çatışmazlığına səbəb ola bilər. 

Ürək  yığılmasının  funksional  pozğunluğuna  çox  hallarda 

ürəyin nəqledici sistemində dəyişikliklərə səbəb olur. Nəticədə çox 

və az dərəcədə oyanmanın nəql olunmasının blokada olunması ilə 

nəticələnir.  Hüceyrə  membranın  keçiriciliyinin  dəyişməsi  bu 

prosesdə  iştirak  edən  ionlar  üçün  (ürəyin  aparıcı  sistemində) 

ektopik  oyanma  nahiyəsində  ürək  ritminin  pozğunluğunun  əmələ 

gəlməsinə səbəb ola bilər. Belə  funksional  dəyişikliklər 50%-dən 

çox yaşlı adamların EKQ-sında da dəyişiklərə səbəb olur. 

Damar  sistemi.  Arteriyaların  yaş  fərqləri  yaxşı  məlum  olsa 

da,  lakin  vena  və  limfa  damarlarında  nə  baş  verməsi  haqqında 

məlumatlar  nisbətən  azdır.  Yaşlı  arterianın  əsas  əlamətləri  - 

elastikliyinin tədricən aşağı düşməsidir. Elastiki liflər və saya əzələ 

daha  çox  dərəcədə  kollagenlə  əvəz  olunur.  Arteriya  damarlarının 

divarlarında  patologiya  hesab  edilən  arterioske-  rotik  dəyişiklər 

həm  genetik  amil,  həm  də  qidalanma  xarakteri  və  digər  həyat 

tərzləri xüsusiyyətləri ilə izah edilir. Bu dəyişikliklər yaşlı dövrün 

çoxlu  xəstəliklərinin  əsasıdır,  məsələn,  in-  sult,  tromboz  və 

emboliya.  Çox  vaxt  belə  hesab  edirlər  ki,  arteriya  divarının 

elastikliyinin  itməsi  yaşla  əlaqədar  statistik  qan  təzyiqinin 

artmasının səbəbi hesab edilir, bəziləri isə bu fikirlə razılaşmır. 



Tənəffüs  orqanları.  Hətta  sağlam,  papiros  çəkməyən  in-

sanlarda  tənəffüs  sistemi  yaşla  əlaqədar  olaraq  xarakter  dəyi-

şikliklərə məruz qalır. Alveolun ölçüsü bir neçə dəfə artır, onların 

arasında  olan  arakəsmələr  itir.  Ağçiyər  kapillyarları  və  elastiki 

liflərin sayı azalır. 

Bu  morfoloji  dəyişikliklər  məlum  dərəcədə  ağçiyərin 

funksiyasını məhdudlaşdırır. Ağçiyər parenximasınm elastikliyinin 

azalması  və  döş  qəfəsinin  nəfəsalma  və  nəfəsvermə  zamanı 

genişlənməsi və kiçilməsi, ağırlaşması ağçiyərlərin həyat 

442 

downloaded from KitabYurdu.org



tutumunun azalmasına səbəb olur. Belə ki, elastiki liflər vasitəsilə 

təmin  olunan  gərginlik,  ən  kiçik  bronxiolları  belə  genişlənməsi 

üçün  lazımdır,  həmin  liflərin  itirilməsi  hava  yollarının 

müqavimətinin  artması  ilə  müşayiət  olunur.  Tənəffüs  yollarının 

müqavimətinin  tədricən  artması  ağçiyərin  funksional  qalıq 

həcminin  artmasına  səbəb  olur.  Və  nəhayət,  tənəffüs  səthinin 

azalması hesabına ağçiyərlərin diffuziya qabiliyyəti azalır. 

Mədə-bağırsaq  traktı.  Orta  yaş  dövründən  başlayaraq 

kordinasiya  olunmuş  peristaltik  dalğaların  anormal  yığılmaları 

hesabına  yemək  borusunun  peristaltikasının  pozğunluğu  tezləşir, 

bu isə qidanı mədəyə doğru itələməyə kömək etmir. 60 yaşından 

sonra  mədənin  selikli  qişasının  tədricən  atrofıyası  son  nəticədə 

atrofıyalı qastritə səbəb ola bilər. Nazik bağırsağın kütləsi azalır və 

onun  selikli  qişasının  regenerasiyası  ləngiyir.  Nəticədə  bir  çox 

maddələrin reabsorbsiyası azalır. Yaşla əlaqədar yoğun bağırsağın 

səciyyəvi  cəhəti  selikli  qişanın  əzələ  lövhəsinin  (muscolaris 

mucosal)  hipertrofiyası  və  özünün  əzələ  qatının  (muscularis 

propria) atrofıyası aid edilir. Yaşlı adamlar çox hallarda zapordan 

əziyyət çəkir, lakin kobud bitki mənşəli liflərlə zəngin qidalar qəbul 

etmək və fiziki fəallıqla qarşısını almaq olar. Daha yaşlı dövrlərdə 

sfınqter əzələlərinin çatışmazlığı meyli artır. 



Qaraçiyər.  Qaraçiyər  insan  orqanizmində  ən  mühüm  və-

zilərdən biridir və yaşla əlaqədar olaraq dəqiq dəyişikliklərə məruz 

qalır. 40 yaşından sonra onun kütləsi və ondan axan qanın həcmi 

azalır.  Bir  çox  fermentlərin  fəallığı  nəzərə  çar-  pacaq  dərəcədə 

zəifləyir və onların induksiya prosesi pozulur. Bunun nəticəsində 

yaşlı  dövrdə  çoxlu  dərman  preparatlarının  qaraçiyərdə 

parçalanması  tədricən  gedir.  Ona  görə  də  farma-  kokinetiklər 

yaşlılara dərman məsləhət görəndə ehtiyatlı olmalıdırlar. 



Böyrək.  Qocalma  ilə  əlaqədar  olaraq  böyrəyin  struktur  və 

funksional  dəyişiklikləri  tədricən  nefronlarm  sayının  azalmasına 

əsaslanır.  70  yaşından  sonra  nefronlarm  ilk  sayı  ilə  müqayisədə 

70% qədər qalır. Lakin bu çatışmazlıq qalan nefronlarm ölçülərinin 

artması hesabına bərpa olunur. Amma 

443 

downloaded from KitabYurdu.org



böyrəyin  ümümi  kütləsi  azalır  və  müvafiq  olaraq  yumaqcıq 

filtrasiyasınm sürəti azalır. 



Dəri.  Dərinin  dəyişilməsi  qocalmanm  daha  nəzərə  çarpan 

göstəricisidir.  Məhz  burada  xarici  mühit  amillərinin  genetik 

strukturlara təsiri daha aydın özünü göstərir. Günəş təsirinə məruz 

qalan  nahiyədə  piqment  ləkələri  şəklində  mutagen  hüceyrələrin 

klonları  əmələ  gəlir  (dermatoqelioz).  Belə  oxşar  olmayan 

piqmentasiyaya  əlavə,  poliferativ  dəyişikliklər  -  qırı-  şıqlıq, 

büküşüklük,  qızartı,  dəridə  quruluğu  və  s.  müşahidə  edilir.  Tük 

piqmentini itirir (ağarır) və tökülür, kəpək əmələ gəlir və s. 



Reproduktiv orqanlar. Yaşlı dövrdə cinsi funksiya haqqında 

fikir,  məlumatlar  çox  müxtəlifdir.  Lakin  bioloji  imkanları  nəzərə 

alsaq, yaşlı dövrdə həm kişilərdə, həm də qadınlarda bu həvəs aşağı 

düşür. Yəqin ki, burada həlledici rolu fərdin həyat xüsusiyyəti və 

hormonal status oynayır. 

Kişilərdə.  Məlum  olmayan  səbəblərə  görə,  55-60  yaşından 

sonra  prostat  vəzinin  böyüməsi  (prostatın  adenoması)  müşahidə 

olunur.  Bu  paraureltral  vəzin  xoşxassəli  şişinin  nəticəsi  olub, 

prostatın özünün toxumasını xaricə sıxışdırır. Böyümüş vəzi sidik 

buraxıcı kanalı sıxır, bu isə sidik buraxmanı çətinləşdirir.  . 

Qadınların cinsi funksiyasında əsas dəyişiklik - klimaks- dır. 

Bu  yumurtaların  fəaliyyəti  dayananda,  yəni  50  yaşında  başlayır. 

Onun  birinci  əlaməti  -  zəif  və  nizamsız  aybaşıdır;  sonra 

yumurtalama və sarı cismin əmələ gəlməsi dayanır. Qanda estrogen 

və progesteronun qatılığı aşağı düşür. Lakin bir neçə il ərzində FSH 

və LH-ın qanda qatılığı artır. 



Menopauza - axırıncı aybaşının başladığı vaxt meno- pauza 

adlanır.  Klimaksla  əlaqədar  xoşagəlməz  hallar  qəflətən  tərləmə, 

huşun itməsi, depressiv əhval-ruhiyyə və s. müşahidə oluna bilər. 


Yüklə 4,1 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   37   38   39   40   41   42   43   44   ...   56




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin