məxsus təsərrüfatlarda da istifadə olunması ehtimal edilir. Lakin Misir,
Mesopotamiya, Yunanıstan, Roma kimi klassik quldar
dövlətlərindən fərqli
olaraq Albaniyada qul əməyindən az istifadə olunmuşdur. Burada əməkçi
əhalinin böyük əksəriyyətini azad adamlar, yəni vergi ödəyən zümrələr
(kəndlilər, sənətkarlar və s.) təşkil edirdi. Albaniyada quldarlıq, yalnız bir
təsərrüfat ukladı kimi mövcud olmuş və cəmiyyətin bütün sosial-iqtisadi
həyatını tamamilə əhatə etməmişdir. Quldarlığın
zəif inkişaf etdiyi Alban
cəmiyyətində nəsli-qəbilə quruluşunun qalıqları da öz təsirini göstərirdi.
E. ə. IV - III əsrlərdə Makedoniyalı İsgəndərin və Selevkilərin Kaspi
dənizi və onun ətraf bölgələrinə göndərdikləri ekspedisiyalarından sonra
Albaniya ərazisinə hər hansı bir yürüş haqqında mənbələrdə heç bir məlumat
verilmir. E. ə. I əsrin 60-cı illərinə qədər Yaxın Şərqdə baş verən hərbi-siyasi
hadisələrdən kənarda qalan Alban dövləti üçün bu dövr əmin-amanlıq dövrü
olmuşdur. Ellinizm adlanan həmin dövrdə Albaniya iqtisadi
və mədəni yüksəliş
keçirirdi və onun xarici ölkələrlə əlaqələri genişlənmişdi.
E. ə. I əsrdə romalılarm hərbi planlarında Albaniya və qonşu İberiya
önəmli yer tutmağa başlamışdı. Romalılar Albaniyada möhkəmlənməklə
Hindistanı Qara dənizlə birləşdirən, bir hissəsi Kaspi dənizindən-Kür çayından
və quru ərazidən keçən ticarət yollarım ələ keçirmək niyyətində idilər.
Albaniyanın ələ keçirilməsi Romaya bu ərazidən Parfiyaya zərbələr endirmək və
digər ölkələrə yürüşlər etmək imkanı verirdi. E, ə. 66-cı ildə Roma sərkərdəsi
Pompey Alban torpaqlanna yürüşə başlayaraq Kür çayı sahilində hərbi düşərgə
saldı. Alban hökmdarı Oroysun başçılıq etdiyi 40 minlik ordu roma- lılar üzərinə
hücuma keçdi. Həmin ilin dekabrında Kür çayı sahilində baş vermiş qanlı
döyüşdə daha güclü və təcrübəli olan Roma ordusu qalib gəldi. Albanlarla sülh
bağladıqdan sonra Pompey İberiyaya yürüş etdi və qalib gəldi.
Romalılar İberiyaya yürüş edəndə albanlar onları arxadan təqib edərək
Roma qoşunu üçün təhlükəli vəziyyət yaratdıqlanndan Pompey e. ə. 65-ci ildə
yenidən albanlar üzərinə yürüşə çıxdı. Albanlara gözlənilməz zərbə vurmaq
üçün romalılar İori ilə Alazan çaylan arasındakı susuz çöllə hərəkət etməyi
qərara aldıirr. Pompey bir neçə albanı əsir alaraq ordusunu daha qısa və rahat
yolla aparmaq üçün onlardan bələdçilik etmələrini istədi. Maraqlıdır ki,
ölümdən qorxmayan albanlar düşməni daha uzun və çətin yolla apararaq xeyli
ləngitdilər. Alazan çayı sahilindəki çöldə döyüş baş verdi. 60 min piyada və 12
min atlıdan ibarət Alban qoşununa Oroysun qardaşı Kozis başçılıq edirdi. Süvari
qoşunda albanlar, piyada qoşunda isə romalılar daha güclü idilər. Pompeyin
düşünülmüş hərbi taktikası əsasında Roma ordusunun önündə olan atlı dəstəsi
qəsdən geriyə qaçaraq albanları öz arxasınca apanb mühasirəyə saldı.
Döyüş
vaxtı Kozis Roma sərkərdəsi Pompeyə nizə ilə zərbə endirsə də, möhkəm zireh
Pompey i ölümdən qurtardı. Pompeyin cavab zərbəsi ilə Kozis ölümcül
yaralandı. Döyüş romalılarm qələbəsi ilə başa çatdı. Romalılara qarşı kişilərlə
birlikdə alban qadınlarının da qəhrəmanlıqla vuruşması antik Roma
müəlliflərinin heyrətinə səbəb olmuşdu. Dö
28
yüşdən sonra Pompeyin tələbi əsasında onun düşərgəsinə gəlməyən Alban
hökmdarı Oroys məktub və hədiyyələr göndərməklə kifayətləndi. Pompey
barışığa gəlmək və tabe olmaq haqqında Oroysun vədlərini qəbul edib, Xəzər
dənizi sahillərinə çıxmaq üçün ölkənin içərilərinə doğru irəliləməyə başladı.
Ciddi müqavimətlə qarşılaşan Pompey öz son məqsədindən əl çəkməyə məcbur
olub, ölkəmizi tərk etdi. Roma müəllifləri bunun əsas səbəbini həmin ərazidə
guya çoxlu zəhərli ilanların olması ilə əlaqələndirirlər. E. ə. 36-cı ildə Antoninin
Atropatenə və Albaniyaya yürüşünün nəticəsi olaraq Alban hökmdarı Zober
romalılardan asılılığı qəbul etmişdi. Roma hökmdarı
Okta- vian Avqustun
hakimiyyətinin sonlarında tərtib olunmuş məşhur Ankir kitabəsində Alban
hökmdarının Roma ilə dostluq etmək niyyətindən bəhs edilmişdir. Bu yazı
göstərir ki, eramızın I əsrinin əvvəllərində öz ölkəsini müstəqil idarə edən Alban
hökmdarları Roma ilə dinc münasibətlər qurmağa çalışırdılar. Qobustanda bir
daşın üzərində Roma imperatoru Domisianm adı ilə bağlı olan kitabənin
qalması eramızın I əsrində Roma-Alban əlaqələrindən xəbər verir. II əsrdə
Roma imperatoru Adrian Alban dövləti ilə dostluq əlaqələri saxlanmasına
xüsusi əhəmiyyət verirdi.
Bizim eranın 34-cü, 72-74-cü və 135-136-cı illərində şimaldan gələn
sarmat-alan tayfalannm yürüşləri talançılıq məqsədi daşıdığından Albaniyaya
böyük ziyan vurmuşdu.
Mədəniyyət
Albanlar zəngin maddi və mənəvi mədəniyyətə malik idilər.
Alban dövləti yaranandan sonra ölkədə memarlıq və tikinti işləri genişlənmişdi.
Şəhərlər salınır, müdafiə istehkamları qurulur, böyük ictimai binalar tikilirdi.
Albaniyanın paytaxtı Qəbələnin ətrafında tikilmiş müdafiə qurğuları olan torpaq
səddinin və xəndəyin qalıqları bir kilometr uzunlu- ğundadır. Tikinti işlərində
daş, çiy və bişmiş kərpic, ağac və kirəmitdən istifadə olunurdu. Qədim Qəbələdə
arxeoloji qazıntılar nəticəsində aşkar edilən və bizim eranın ərəfəsində tikilən
böyük bir ictimai binanın qalıqlan göstərir ki, özülü çay daşından, divarları çiy
kərpicdən hörülmüş
tikilinin üç böyük salonu, iki otağı və iki böyük dəhlizi
olmuşdur. Hər salonun ortasında daşdan iki sütun altlığı qoyulmuşdur. Binanın
üstü iri ölçülü və yüksək keyfiyyətli kirəmitlə örtülmüşdür.
Albaniyanın rəssam - boyaqçıları gil, mis və digər metal qablar üzərində
müxtəlif quş, heyvan və insan təsvirləri çəkir və gözəl naxışlar vururdular. Qızıl,
gümüşdən və digər metallardan hazırlanan bəzək əşyalarımn bir çoxu incəsənət
əsəri sayıla bilər.
Alban əhalisi antik dövrdə yazı mədəniyyətinə malik olmuşdur.
Mənbələrə görə albanlar dünyada yazısı olan on beş mədəni xalqdan biri idi.
Xristianlığa qədər Albaniyada çoxallahlılıq olmuşdur. Strabona görə albanlar
Səma, Günəş və Ay allahlanna sitayiş edirdilər. Albanlar,
başqa xalqlarda az
rast gəlinən yüksək əxlaqi dəyərlərin və davranış mədəniyyətinin yaradıcısı və
daşıyıcıları idilər. Strabon yazırdı ki, albanlar öz gözəlliyi və hündür boylu
olmaları ilə seçilirlər. Onlar xırdaçı olmayıb ürəyiaçıqdırlar.
29
Albanlar nəinki valideynlərinə, hətta yad qoca adamlara belə həddindən artıq
hörmət göstərirlər. Göründüyü kimi, albanlar çox az hallarda rast gəlinə bilən
əxlaqi keyfiyyətlərə malik olmuşlar. Qədim əcdadlarımızdan biri olan türksoylu
Albanların bu nadir əxlaqi keyfiyyətləri 2-3 minillik tarixin sınağından çıxaraq
bu gün də xalqımız tərəfindən qorunub saxlanmışdır.
Dostları ilə paylaş: