233
RS dəyişiklikliyinin tezliyi 10 000 dəfə artm ış olur. A ydm olmuşdur ki, «S»
ştammmın əlaməti ekstrakda olan hər hansı m adddənin vasitəsilə «R»
ştammma keçir, yəni irsi dəyişmənin istiqaməti baş verir. Sonra daha dəqiq
təmizləmə aparılmış və bu maddə «S»-formanın ekstraktından aynca şəkildə
alınmışdır. Həmin maddə
transformasiyaedici- ötürücü faktor (TF),
hadisənin özü isə transformasiya
-
ötürmə adlanmışdır.
Ötürücü faktor öz
biokimyəvi
təbiətinə
görə
xrom osom un
tərkibinə . daxil
olan
dezoksiribonuklein turşusundan ibarətdir. Bu zam an müəyyən edilmişdir ki,
o bir sıra xarakter xüsusiyyətlərə malikdir. Belə ki, onu hüceyrədən ayırmaq,
təmizləmək, ona kimyəvi və fiziki faktorlarla in vitro təsir etmək mümkün
olur. Bundan sonra onu yenidən canlı hüceyrəyə yeritməklə onun törətdiyi
dəyişiklikləri müşahidə etmək mümkündür. Transform asiya hadisəsi irsi
məlumatın ötürülməsində DNT-nin rolunu sübut edən əsas dəlillərdən
biridir. İndi «tansformasiya» dedikdə bakteriyalann hibridləşməsinin xüsusi
metodu başa düşülür ki, bu zaman D N T bir genotipdən (donordan) başqa
genotip hüceyrəyə (resipiyentə) keçərək genlərin rekombinasiyasım törədir.
Başqa sözlə, donorun xromosom maddəsinin resipiyentin xromosomuna
daxil olması prosesi baş verir. Əvvəllər bu tədqiqatlara inamsız yanaşırdılar.
Lakin bir çox tədqiqatçılar sübut etdilər ki, təkcə yeni hadisə kəşf
edilməmişdir, həm də irsiyyətin öyrənilməsində yeni bir metod kəşf
edilmişdir. Sonrakı genetik və biokimyəvi tədqiqatlar göstərdi ki, transor-
masiya hadisəsi hakteriyalar (Diplococcus, Staphyilococcus, Netophilus,
Neisseria, Agrobacterium, Rhriobium, Bacillus, X antom onas)arasm da geniş
yayılmışdır.
Tutaq ki, pnevmokoklann hər hansı bir ştammı streptomisinə qarşı irsi
həssaslığa malikdir (resipiyent). Streptomisinli aqarlı mühitə əkmə zamanı
belə həssas hüceyrələr inkişaf etmir. Digər ştamm streptomisinə qarşı
davamlıdır və belə mühitdə yetişir. Bu ştam mlarda ayrılıqda yetişdirdikdən
sonra kulturadan D N T ayrılır, zülaldan təmizlənir və resipiyentin kul-
turasına yeridilir. Resipyentli bəzi hüceyrələri TF-ə(transformasiya edici
faktora) qarşı həssas olur və donorun D NT-m işə salır. Belə hüceyrələr
komponent (məmulatlı) hüceyrələr adlanır. Bir müddət bir yerdə inkübasiya
edildikdən sonra donorun DNT-sindən streptomisinə həssas pnevmokoklar
ayrılır və tərkibində streptomisin olan aqarlı mühitə əkilir. Bu zaman TF-ni
qəbul edən, davamlı genləri olan resipityent hüceyrələr kaloniya əmələ
gətirir. Həmin kaloniyadan olan hüceyrələr sonralar uzun müddət
streptomisinə qarşı davamlılığı saxlayırlar. Bu davamlılıq D N T moleku-
lunun bir hissəsi ilə ötürülür. Əgər donorun DNT-sı kulturaya əlavə
edilməzdən əvvəl dezoksiribonuklleaza ilə işlənərsə o zaman T F donorun irsi
xüsusiyyətini ötürmür. Transformasiya edici faktorun aktivliyi qeyri-adi
dərəcədə yüksəkdir. Belə ki, Netophilus-da ötürmə 15 dəq müddətində
DNT-nin konsertrasiyasv 1 ml mühitdə 0,00015 Y olur (Y=10 62).
Nişanlanmış fosforun (P32) köməyi ilə sübut olunmuşdur ki, donorun bütün
DNT-sı resipiyaentin geninə daxil olmur, yalnız molekulyar çəkisi 3T05 olan
fraqmentlər daxil olur. Bu zaman D NT-m parçalayan dezoksiribonukleaza
234
fermentinin (DNT) təsiri nəticəsində transformasiya edici agentin fəallığı
sıfıra bərabər olur. Pnevmonkokoklarda kapsulanm olması, zülalın spesifik
liyi, kaloniyanın ölçüləri və morfologiyası, antibiotiklərə (penisillinlə strep-
tomisin) qarşı davamlılıq, müəyyən maddəni oksidləşdirmək və s. ötürülə
bilir. Bir qayda olaraq, ayn-ayn xüsusiyyətlər transformasiya olunur. Bəzən
isə bir neçə əlamət birləşmiş şəkildə ötürülə bilər. R. Xorkus və C. Marmur
strepttmiosinə davamlı pnevmokokk ştam mmdan ayrılmış DNT-nm köməyi
ilə streptomisinə davamlılığı və m anniti parçalama qabiliyyətini bu xüsu
siyyətə malik olmayan başqa pnevmokokk ştamına keçirməyə nail olmuşlar.
H ər iki əlamətin donordan resipiyentə ötürülməsi, əgər bu ötürmə ayn-ayn
əlamətlərə aid olsa idi, 50 dəfə çox müşahidə olunmalı idi. Əlavə yoxlamalar
göstərmişdir ki, həqiqətən də birləşmiş əlamətlərin ötürülməsi daha çox
üstünlük təşkil edir. Ötürmə adətən bir növün müxtəlif ştam mlan arasında
mümkündür. Lakin son zamanlar növlər arası transformasiyanın da müm
kün olması aşkar olunmuşdur. Bu hadisə zamanı ötürücü faktorun donoru
kimi Hemopihilus parainfluenzae və ya Hemophilus aeqypti-dən, resipiyent
kimi isə influenzaldan istifadə olunmuşdur. Növlər arası transformasiyanın
xarakteri və xüsusiyyəti növdaxili transformasiyaya nisbətən aşağı tezlikdə
olmuşdur. Ötürücü aktivliyə malik olan mütagenlərinin DNT-sinə təsirini
öyrənən zam an aydın olmuşdur ki, ötürücü faktorun irsi faktorlarının
mütagenlərə qarşı həssaslığı müxtəlifdir. Məlum olmuşdur ki, ultrabənövşəyi
şüalarla şüalandıraıa pnevm okoklann kapsula əmələ gətirmə faktorunu hiss
olunacaq dərəcədə inaktivləşdirir.
Transformasiyanın mexanizmi hələlik kifayət qədər öyrənilməmişdir.
Belə təsəvvür edirlər ki, transformasiya zamanı donorun DNT-indəki
genlərin resipiyentin genlərin ilə D N T molekulyan arasında mübadilə gedir.
Analoji olaraq ali orqanizmlərdə rekombinasiya prosesi meyoz fazada
nəqledici D N T resipiyent hüceyrəyə qəlpələr şəkildə daxil olaraq onun
genetik materialı ilə əlaqəyə girir. Bəzi müəlliflərə görə həmin mübadilə
zamanı mübadilə məhsullarından biri itir. Lakin bəzi müəlliflərə görə DNT-
nm «yoluxdurucu» və ya ötürücü faktorunun özü birbaşa genetik materiala
daxil olmur, ancaq bu prosesi istiqamətləndirir. Bu zaman resipiyent-
hüceyrənin DNT-smm müəyyən bir sahəsi donor DNT-sinə daxil olur.
Beləliklə, transformasiya prosesi bakteriyalarda genetik rekombinasiyanı
təmin edir.
Transformasiyanın aşkar edilməsi və transofrmasiya ediri
faktorun biokimyəvi təbitətinin öyrənilməsi DNT-nm irsi dəyişkənliyin da
şınması və ötürülməsində ən yüksək arqumentlərdən biri sayılır. Bakteriya
larda transofrmasiya hadisəsi aşkar edildikdən sonra onun ali heyvanlarda
da olub-olmamasmı aydınlaşdırmaq üçün müəyyən cəhdlər edilmişdir. Bir
genotipin müəyyən toxumasmdan D N T eksttraktı alaraq, onu başqasına
yeritməklə belə güman etmişlər ki, donorun DNT-sı resipiyentin DNT-nm
cinsiyyət hüceyrələrində istiqamətlənmiş irsi dəyişikliklər törədə bilər. Bu
sahədə bəzi maraqlı tədqiqatlar apanlsa da ali orqanizmlərdə trans
formasiya faktorları hələlik aşkarlanmamışdır. Qeyd etmək lazımdır ki,
heyvan və insanların hüceyrələrində transformasiyanın həyata keçirilməsi
235
tamamilə mümkündür. Çox güman ki, toxumaların yetişmə üsulları bu
sahədə daha geniş perespektivlər açacaqdır.
7.6.
Transduksiya.
Transformasiya hadisəsinin öyrənilməsi d ah a yeni
bir sahənin - transduksiyamn - bakteriofaqların köməyi ilə bakteriyalarda
genlərin daşınması və rekombinasiya edilməsi hadisəsinin inkişafına yeni bir
təkan vermişdir. Bu yeni genetik mexanizm və irsiyyətin öyrənilməsini aşkar
etməyə kömək edən təcrübə aşağıdakından ibarətdir. U - şəkilli borunun
aşağı hissəsi ortadan bakterial fıltirlə bölünərək onun bir yarısına tif
bakteriyalannm (Salmonella typhimurium) 22 A ştammı, digər y ansın a 2 A
ştammı yerləşdirilir. Bu zaman bakteriya hüceyrələri bakterial filtirdən keçə
bilmirlər. 22 A ştammı triptofan (T) sintezini blokada edən mutasiya törədir,
buna görə də kultivasiya zamanı bakterial mühitdə triptofan lazımdır. 2A
bakteriya ştammı histidin (H) sintezini blokada edən mutasiya verdiyi üçün
əkmə zamanı histidinə ehtiyac olur. Yalnız bakterial fıltirlə aynim ış bu iki
ştamm boruda inkubasiya olunduqdan sonra hər iki ştamın hüceyrələrindən
əkmə aparılmışdır. 22 A ştammı triptofan olmayan mühitdə əkildikdən
sonra, orada az miqdarda kaloniya aşkar edilmişdir. Deməli 22 A ştamınm
bəzi hüceyrələri trpitofan sintez etmək xassəsi kəsb etmiş və həm in amin
turşusu olmayan mühitdə kaloniya əmələ gətirə bilmişdir. Belə hüceyrələrin
aşkar olunma tezliyi Ix 105-ə bərabər olmuşdur. Güman etmək olar ki, bu
dəyişmiş hüceyrələr ya T d ən T+-ə dönən mutasiya, yaxud ötürücü faktorun
2 A-dan keçməsi nəticəsində əmələ gəlmişdir. Lakin 22 A ştammı öz yüksək
stabilliyi ilə fərqlənir və buna görə də belə yüksək əmələ gəlmə tezliyində (10
5) T 1 genotip hüceyrəsinin əmələ gəlməsini əks mutasiya ilə izah etmək
olmaz. Bu zaman həmçinin mühitdə transformasiya edici faktor aşkar
edilməmişdir. Genləri T +-dən (2 A ştam mdan) 22 A ştammma keçirən agent
bakteriofaq olmuşdur. Bakteriofaqın köməyi ilə irsi məlumatın bir batkeriya
genotipindən başqa bakteriya genotipinə verilməsinin ilk kəşfi belə
olmuşdur. Bu kəşf 1952-ci ildə N. Sinder və C. Lederberq tərəfindən
edilmişdir. O nlann tədqiqatlarında istifadə olunan 22 A Salmonella
typhimurium ştammı triptofan sintez etmək qabiliyyətinə malik deyildir,
ancaq fıltirlə ayrılmış U-şəkilli boruda bir yerdə saxlanıldıqdan sonra (2 A
ştammı ilə) triptofan sintez etməyə başlamışdır. Bu yalnız o zaman mümkün
ola bilər ki, 2 A ştammından çıxan faq filtirdən keçərək 22 A ştam m m ın bəzi
hüceyrələrinə daxil olmuşdur və onlara irsi məlumatı - 2 A ştam m m da olan
irsi fraqmentləri ötürmüşdür. Deməli, bakteriyanm lizinləşən D N T faqı hər
hansı bır faktorla bakterial hüceyrənin DNT-nı dəyişikliyə uğradır və
nəticədə yeni faq hissəcikləri sahib hüceyrənin genlərinə daxil olur. Bu faqlar
başqa genotip hüceyrələrini yoluxduraraq onlara özünün yeni məlumatlı
DNT-nı ötürür. Belə ki, 22 A ştammmın hüceyrələri triptofan sintezinə
cavabdeh olan genlər yarada bilir (şəkil38).
236
Bakteriya
Q E N T *
Lİ2isə uğramış
hüceyrələr
Bakteriofaq
Şəkil 38.
Salmonella typhimurium bakteriyasında transduksiya hadisəsini
nümayiş etdirən təcrübənin sxemi:
2 2 A - T r i p t o f a n ( T " > s i n t e z e d ə b i l m ə y ə n b a k t e r i y a ş t a m m ı ;
2 A - T r i p t o f a n ( T 4-) s i n t e z e t m ə q a b i l i y y ə t i n ə m a l i k o l a n b a k t e r i y a ş t a m m ı .
Göründüyü kimi, faqlar irsi məlumatın bir genotipli bakteriyadan baş
qa genotipli bakteriyaya ötürücüləridir. Bu yalnız o vaxt baş verə bilər ki, fa-
qm DNT-sı bakterial hüceyrənin D N T xromosomu ilə cinsi əlaqəyə girə bil
sin. D onor bakteriyadan irsi əlamətlərin (faqlann çoxalması və rekombina-
siya edilməsi) genetik materialın sahib bakteriyadan resipiyentə keçirilməsi
transduksiya adlanır (şəkil 39), Burada donor metionin (M +) sintez etmə
xassəsinə malik olan, qalaktoza (Qal+) fermenti kimi və streptomitsinə (Smr)
davamlı olan bakteriya kulturası götürülmüşdür. Resipiyent bakteriya me-
tionin (M-) sintez etmir, qalaktozam (Qal-) qıcqırtmır və steptomisinə (Sms)
qarşı həssasdır. D onor M + Qal+Smr-dən alman faqolizat resipiyent M Gol-
Smr kulturasma yeridilir. Resipiyentin hüceyrələri inkubasiya edildikdən
sonra müvafiq selektiv mühitlərdə əkilir və nəticədə üç növ rekombinat
alınır: M Qal+Sms, M + Qal-Sms, M Qal-Smr. Transduksiya zamanı donor
faq vasitəsilə DNT-m n yalnız ayn-ayrı fraqmentlərini ötürülür.
Ona görə
də
yoluxmuş resipiyent bakteriya ötürülən fraqmentə görə diploidli olur və
heteroziqotlu olaraq gələcək nəsildə tansduksiya nəticəsində rekombinasiya
edilmiş bakteriyalar M + QabSm* və M ' Qal-Sms genotipli olur. D onorun
xromosomundan resipiyent hüceyrəyə ötürülən fraqmentin aqibəti müxtəlif
ola bilər. Belə ki, həmin fraqment sahibin xromosomuna daxil olaraq
birlikdə replikasiya edir və sahib xromosomunun müvafiq sahəsində yaşayır
237
(tamamlanmış transduksiya), bəzən hüceyrədən kənar edilə bilir, digər halda
isə sahibdən asılı olmayaraq müstəqilliyini saxlayır və bir hüceyrədən başqa
hüceyrəyə keçir (abortiv transduksiya). Faqlar bakteriyanm çox müxtəlif
genlərini ötürə bilir ki, bunlar da amin turşularının sintezini, müxtəlif
fermentativ xüsusiyyətləri, antibiotiklərə (streptomisin, pensillin) davamlılığı
və başqa faqlara qarşı immunluğu özündə əks etdirir. Adətən bir gen, az
hallarda birləşmiş iki gen, çox nadir hallarda isə birləşmiş üç gen
tranduksiya edə bilər. Bu xüsusiyyət M . Demeres və əməkdaşlarının təc
rübələrində istifadə edilmişdir. O nlar transduksiya nəticələrinə görə sıx
birləşmiş gen parçalarının xəritəsini tərtib etmişlər (şəkil 41).
Donorun faqolizatbi:
-
M + QAL
4
SM 2
Şəkil 39.
Genetik transduksiyanın sxemi
D o n o r : - m e t i o n i n ( M + ) s i n t e z e t m ə y ə q a d i r o l a n b a k t e r i y a k u l t u r a s ı ;
( Q A L f ) - q a l a k t o z a n ı f e r m e n t l ə ş d i r ə n v ə s t r e p t o m i t s i n ə ( S m s ) q a r ş ı d a v a m l ı
o l a n b a k t e r i y a k u l t u r a s ı ;
( M
' ) - m e t i o n i n s i n t e z e t m ə y ə n r e s i p i y e n t b a k t e r i y a ;
( Q A L - ) - q a l a k t o z a n ı q ı c q ı r t m a y a n v ə s t r e p t o m i s i n ə ( S m s ) h ə s s a s b a k t e r i y a .
Beləliklə, transduksiya və eləcə də transformasiya bakteriya genlərinin
özünə məxsus rekombinasiya prosesidir. Genlərin rekombinasiyası bakteri-
yalarda dəyişkənlik həyata keçirən mexanizmlərdən biridir ki, ali orqanizm
lərdə bu meyoz vasitəsilə təmin edilir.
7.7.
Bakteriyalarda konyuqasiya və rekombinasiya.
Transfor
masiya və transduksiya vasitəsilə bakteriyalar arasında irsi faktorlann
birtərəfli mübadiləsi gedir, bu proses hər hansı bir dərəcədə onlarda ol
m ayan həqiqi cinsi prosesi kompensasiya edir. Bakteriyalarda cinsi prosesin
238
tədqiqatları uzun müddət ərzində nəticəsiz qalmışdır. Yalnız selektiv metodu
işlənib hazırlandıqdan, biokmiyəvi ştam m m utantlan alındıqdan sonra C.
Lederberq və E. Tatum 1946-cı ildə Escherichiya colinin K
12
ştammında
özünə məxsus cinsi prosesin olmasını aşkar etmişlər. Genetik məlumatın
kontakt nəticəsində bir bakteriyadan digərinə keçirilməsi prosesinə
konyuqasiya
deyilir.
Əvvəllər bakteriyalarda cinsi prosesin olmasının sübutu kimi rekona-
binatlann genetik üsulla alınmasına əsaslanırdılar. Escherichia coli-nin pro-
totrof K
12
ştarmmndan bir sıra m utantlar ahnmışdır ki, bunlardan da bəzi
lərinin biotinə (B), metioninə (M), prolinə (P), treoninə (T) və s. tələbatı ol
muşdur. Belə mutantı olan bakteriyalann bütün ştammlan minimal mühitdə
yetişmir. R ekom binatlann əmələ gəlməsinin mümkünlüyünü yoxlamaq üçün
genotipə (V, M , P + T + və B+ M+ P* T ) və fenotipə (amin turşulan və
vitaminlərə) görə fərqlənən iki ştamm götürülmüşdür. Bunlardan birincilərin
öz inkişafı üçün biotin və metioninə tələbatı vardır, ancaq prolin və treonin
tələb etmir. İkinci ştamm prolinlə treonin tələb edir, ancaq biotin və me
tioninə tələbatı yoxdur. Bu, hər iki auksotrof ştammlar bir müddət qarışıq
kulturada yetişdirilir, sonra isə minimal mühitə keçirilir. Bu iki başlanğıc
ştammlardan heç biri bu mühitdə yetişə bilmir. Lakin əkilmiş qarışıq kultu-
- rada hər əkilmiş 109 hüceyrədən minimal mühitdə 100-ə qədər kaloniya ye
tişir. Boy maddəsinin olmasına əsasən öz genotipinə görə bu klonlar B+ M +
P+ T + olmalıdırlar. Bu kaloniyalann əmələ gəlməsini transformasiya və ya
transduksiya ilə izah etmək olmaz, əgər başlanğıc ştammlann suspenziyası
bakterial fıltir vasitəsilə bir-birindən ayrıldıqda, rekombinasiyanı aşkar et
mək mümkün olmamışdır. Yalnız belə güman etmək olar ki, rekombinatla
n n əmələ gəlməsi üçün iki bakteria hüceyrəsi arasında bilavasitə kontak
olmalıdır ki, bu kontakt zamanı irsi material mübadiləsi olsun. Ona görə də
tədqiqatçılar belə qərara gəlmişlər ki, göstərilən kaloniyanın əmələ gəlməsi
üçün minimal mühitdə В- M P+ T + və B+ M + P
T
ştam mlan arasında
rekombinasiya həyata keçməlidir. Yalnız genlərin yeni birləşməsi nəticəsində
minimal mühitdə B+ M + P + T+ genotip tipli hüceyrələr əmələ gələ bilər.
Beləliklə, əsas genetik metodla belə bir fikir irəli sürülmüşdür ki, bakte-
riyalar arasında spesifik cinsi proses gedir. Sonralar elektron mikrosko-
punun köməyi ilə protoplazmatik körpü vasitəsilə cüt-cüt birləşən konyu
qasiya edən bakteriyalann fotoşəkilini çəkmək mümkün olmuşdur (şəkil 40).
Konyuqasiyanm yeni üsullarla öyrənilməsi göstərilmişdir ki, anostomoz
bakteriyanın məhdud bir sahəsində əmələ gəlir və körpünün eni 300 mmk-na
çatır.
239
Şəkil 40.
Bakteriyalarda rekombinasiya
Genlərin göstəriciləri: В - - biotinə təlabat; M -metioninə tələbat; P -p ro lin ə
təlabat; T - treoninə tələbat.
Qeyd: Bu maddələrə tələbatın olmaması + işarəsi ilə göstərilmişdir
B a k t e r i o f a q l a r y a l n ı z i r s i
m a t e r i a l ı
b i r
h ü c e y r ə d ə n d i g ə r h ü c e y r ə y ə
k e ç i r ə n ö t ü r ü c ü a m i l o l m a y ı b , a l i o r q a n i z m l ə r i n v i r u s u k i m i g e n e t i k o b y e k t
d i r l ə r . V i r u s g e n l ə r i h ə m m u t a s i y a v ə r e k o m b i n a s i y a y a u ğ r a y ı r , h ə m d ə m ü x
t ə l i f t ə s i r l ə r
n ə t i c ə s i n d ə
ö z - ö z ü n ə
i n d u k s i y a
e d ə
b i l i r l ə r .
B e l ə
t ə s i r l ə r ə
u l t r a b ə n ö v ş ə y i ş ü a l a n m a , i o n l a ş d ı r m a , ş ü a l a r v ə k i m y ə v i a g e n t l ə r m i s a l g ö s
t ə r m ə k o l a r . M u t a s i y a f a q ı n b ə z i x a s s ə l ə r i n i ( b a k t e r i a l h ü c e y r ə n i n l i z i n l ə ş m ə
s ü r ə t i , m ü ə y y ə n b a k t e r i y a ş t a m m ı n ı y o l u x d u r m a q , f a q ı n z ü l a l p ə r d ə s i n i n
t ə b i ə t i n i d ə y i ş d i r m ə k v ə s . ) d ə y i ş d i r i r . F a q l a r ı n b u m u t a n t x ü s u s i y y ə t l ə r i
o n l a r ı n ç o x a l m a s ı z a m a n ı u z u n m ü d d ə t s a x l a n ı l ı r . H ü c e y r ə n i n v i r u l e n t f a q l a
y o l u x m a s ı z a m a n ı s a h i b i n g e n i n i n n ə z a r ə t i a l t ı n d a o l a n h ü c e y r ə l ə r i n s i n t e z i
d a y a n ı r . B a k t e r i y a n ı n D N T s i n t e z i t a m d a y a n ı r , D N T - n i n y e n i l ə ş m ə s i b a ş
v e r i r v ə f a q h i s s ə c i k l ə r i n i q u r m a q ü ç ü n y e n i m ü v a f i q z ü l a l s i n t e z o l u n u r .
Y e n i s i n t e z o l u n a n D N T , R N T m o l e k u l u v ə z ü l a l b u m ə r h ə l ə d ə f a q m D N T -
240
nın nəzarəti altında olur. Əgər bu zam an bakteriyanm geni hər hansı bir
amin turşusu sintez etmək qabiliyyətinə malik deyilsə, ancaq faqın geni bu
xüsusiyyətə malikdirsə, o zaman faqm geni onun sintezini təmin edir. Faqın
geni biosintezi özünə məxsus yolla aparır. Bu hadisə zamanı genetik para-
zitizm baş verir. Faqm DNT-si əvvəlcə hüceyrə daxilində çoxalır və aynca
saplar şəklində olur (vegetativ faq). Elə bu dövrdə də faqm genləri müvafiq
zülal pərdəsinin və yetkin hissəciklərin formalaşmasına nəzarət edir. Yetkin
faq hissəciklərinin DNT-si sahibin daxilində özünü yaratmır. Faqm genetik
müayinəsinə aşağıdakı təcrübəni göstərmək olar. M utant faktoru olan faqlar
(r) mövcuddur ki, bunlar Escherichia соli kulturasında böyük işıqlı ləkə (lizis
zonası və ya bakteriyalarm inkişafının dayanması zonası) və m utant faktoru
(t) olan kiçik lizis zonası şəklində özünü göstərir. Bağırsaq çöpləri kulturasmı
eyni zam anda iki mutant ştammlarm faqı və r - m+ və r+ m - yoluxdurur.
Belə qarışıq yoluxdurma zamanı 4 tip ləkələr əmələ gəlir: böyük işıqlı, kiçik
tünd, kiçik işıqlı və böyük tünd. Birinci iki ləkələr r - m + v ə r + m
faqlarmm hissəcikləri ilə mutant edənlərdir, ancaq iki sonuncu ləkə isə çox
güman ki, r m - və r + m + faqlarm birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Onlar
yalnız iki başlanğıc ştammaların genlərinin rekombinasiyası nəticəsində
əmələ gələ bilir və bu faqlar bakterial hüceyrəyə daxil olur. Sıx birləşmiş
genləri öyrənərkən əks interferensiya müşahidə olunur: bir genetik mübadilə
qonşu sahədə mübadilə imkanını yüksəldir. Bu rekom-binasiyalarm tezliyi
nin cəminə görə iki qonşu sahədə rekombinasiya iki kənar uclardakı rekom-
binasiyaya nisbətən daha yüksək olur. Lakin burada rekombinasiyalarm
çoxsaylı repliksiyası nəzərə alınmalıdır. Çünki faqlann sahib hüceyrələrdə
çoxlaması prosesində genlərin çoxsaylı yenidən əmələ gəlməsi baş verir.
F a q la n n hüceyrədə çoxalması zamanı müxtəlif genetik sturkturlu faqlar
əmələ gəlir ki, bunlar replikasiya zamanı öz aralarında dəfələrlə «çarpazla
şırlar». Deməli, təcrübə zamam faqlarm rekombinasiyası sahib hüceyrənin
daxilində gedən faq populyasiyasım əks etdirir.
Bir yoluxmuş bakteriyanm tərkibində eyni zamanda müxtəlif faqlann
kom binasiya bərabərliyini almaq olar və nəticədə qeyri-resiprikor rekom-
binasiyalar əmələ gəlir ki, bunlar da həqiqi xromosomun faq kombina
siyasından fərqlənir. Resiprikor kombinasiyaların bərabərliyini yalnız o
zam an əldə etmək olar ki, eyni ştammlı faqla yoluxdurulmuş çoxsaylı
bakteriyalar tədqiq edilsin. Əgər faqın «xromosomu» «təmiz» D NT
molekuluna malikdirsə, o zaman çarpazlaşma D N T m olekullan arasında
molekulyar səviyyədə replikasiya zamam getməlidir. Faqlarda rekom-
binasiyanı izah edən hipotezlərdən biri copy-choice və ya partial-perlica
hipotezidir. Bu hipotezin məğzi ondan ibarətdir ki, replikasiya zamam DNT
matrisası oxunda bir D N T sapımn başqası ilə əvəz olunması baş verir.
Əvvəlcə replikasiya bir matrisa üzrə gedir, lakin sonra replikasiya yolunda
zədələnmə baş verdikdə həmin matrisanm sonrakı replikasiyası başqa DNT
molekulunda gedir və mutagenlərin təsiri nəticəsində faqlarda rekom-
binasiyanm tezliyi çoxalır. Baxmayaraq ki, irsi faqlarm rekombinasiya
etməsi hadisəsi heç bir şübhə doğurmur, faqlarm rekombinasiyasmı bu
Dostları ilə paylaş: |