ha böyük üstünlüyə malik olurlar, çünki onlann hər personajın
xarakterinə uyğun ad seçmək imkanlan var(9). (Nizaminin
“Yeddi gözəl” poemasında Çin şahzadəsinin nağılında deyildiyi
kimi):
Çin qızı
söylədi iki növcavan
Başqa bir şəhərə oldular rəvan
Onların birisi
Xeyir^ birisi
Şərdiy
Hərəsi adı tək işlər görərdi.
Bayron “Don Juan” əsərində bu cür mənalı adlar işlədir və hər
birisinin izahını da verir:
Sir John Pottledeepf the mighty drinker There
was
the sage Miss Reading And the two fair
co-heiresses Giltbedding There was
Dick
Dubious, the metaphysician,
Who loved philosophy and a good dinner.
Angle, the
soi-distant mathematician;
Sir Henry Silvercup, the great race-winner.
Bu cür nümunələr rus ədəbiyyatında
(Вралман, Молча- линг
Коробочка,
Собакевич),
Azərbaycan
ədəbiyyatında
(Yatdıqaldıyev, Kefli İsgəndər, Küpəgirən qarı. Danabaş kəndi)
istənilən qədərdir. Belə adların işləndiyi
əsərləri tərcümə edərkən
həmin adların mənası və yaxud konnotasiyası şərh olunmalı,
adlar isə olduğu kimi qalmalıdır. Ad milli koloritin daşıyıcısıdır.
İnsanın adından əksər hallarda onun hansı millətin nümayəndəsi
olduğu bilinir. Bədii əsərdə adları dəyişmək onlann sahiblərini
millilikdən məhrum etmək deməkdir. Buna ən yaxşı
nümunələrdən biri N.A.Nekrasovun “Кому на Руси жить
хорошо? poemasının proloqudur:
В каком году-рассчитывай,
В какой земле-угадывай,
На столбовой дороженьке
Сошлись семь му01сиков:
Семь временнообязанных.
Потянутой губернии,
72
Уезда Терпигорева,
Пустопорожней волости,
Из смелсных деревень:
ЗаплатовОу Дырявима,
Разутова, Знобитина,
Горелова, Неелова- Неуражайка тож,
Сошлися -и заспоросили:
Кому эюивется весело,
Волыготно на Руси?
Poemanı vaxtı ilə şair R.Rza tərcümə etmişdir:
Hansı ildə - hesab elə!
Dostları ilə paylaş: