4.2.2. Təbii sərvətlərin qiymətləndirilməsinin dolayı
üsulları
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, təbii sərvətlərin
qiymətləndirilməsinin üsulları çoxdur. İndi isə xaricdə işlənmiş və
tez- tez tətbiq olunan, son illər isə Rusiyada və MDB ölkələrində
istifadə edilən dolayısı metodları nəzərdən keçirək. Bütövlükdə
dolayısı (subyektiv) qiymətləndirmə üsulları mahiyyət etibarı ilə
təbii sərvətlərə tələbat əyrilərinin qurulması sayəsində əldə edilir.
Tələbatın funksiyalarına birbaşa üstünlük vermək (seçmək) yolu ilə
(şərti qiymətləndirmə) sorğu vasitəsilə, həmçinin aşkar edilmiş
üstünlüklər üsulu ilə təyin etmək olur: a) nəqliyyat xərcləri və b)
gedonstik qiymətlər. Dolayı üsullar sərvətlərin yalnız təxmini
qiymətini verir. Qiymətləndirmənin dəqiq-
64
liyini bir sıra metodların eyni obyektə tətbiqi yolu ilə əldə etmək
olar. Bəzən təsərrüfat sahəsində qərar qəbul etmək üçün təqribi
qiymətin olması da kifayətdir.
Dolayı üsullardan biri alternativ qiymət konsepsiyasıdır
(əldən çıxmış fayda). O, müəyyən dərəcədə xərc (məxaric, sərf)
konsepsiyası ilə əlaqədardır. Alternativ qiymət nə qədər az olarsa,
rifahı qoruyub saxlamaq üçün iqtisadi itki də bir o qədər az
olacaqdır. Alternativ qiymət (dəyər) ehtiyatı müxtəlif məqsədlər
üçün istifadə edərkən əldə edilən faydadır. Təcrübədə ondan
«qoruma (saxlama) dəyərini» ölçmək üçün istifadə edirlər. Bu isə
nəzərdə tutulan resursun əvəzləyicisini axtarmaq üsuluna əsaslanır.
Məsələn, ABŞ-da HES-nın tikintisi Xell dərəsinin (kanyon) unikal
təbiətini məhv edə bilərdi. Analiz nəticəsində müəyyən oldu ki,
HES-dən alman fayda təbii obyektin itirilməsinin yerini verə
bilməyəcək. Eyni misalları vaxtilə Azərbaycanda tikiləsi Tovuz
(Kirzan) və Xudafərin HES- lərinin qiymətləndirilməsi zamanı əldə
edilən
nəticələr
göstərmişdir.
Alternativ
qiymət
üsulu
istiqamətlənmiş dəyərin təyin edilməsi yolu ilə də əldə edilir.
Ümumi iqtisadi qiymətləndirmə üsulu isə istifadə dəyəri
ilə istifadə etməmək dəyərinin (qeyri -istehlak qiyməti)
toplanmasına əsaslanır. Ən asan yol rifahın istifadəsinin birbaşa
qiymətini təyin etməkdir, çünki o, hiss ediləndir və öz qiymətinə
malikdir. İstifadə qiymətinin ikinci hissəsini-dolayısı qiyməti
tapmaq xeyli çətindir. İstifadə etməmək dəyərini təyin etmək isə
daha çətindir, çünki söhbət təbii rifahın gələcək istifadəsindən gedir.
Nəzərə alınmayan komponentlərin varlığı ümumi iqtisadi
qiymətləndirmənin əhəmiyyətini azaldır.
Dəyərin subyektiv qiymətləndirilməsi üsulu normal
bazarlar olmayanda istifadə edilir. Bu üsul bazar qiymətlərini
fərdiyyətlərlə aydınlaşdırmaq yolu ilə ekoloji rifahlar toplusunun
qiymətlərini təyin etməyə əsaslanır. Bu metod eyni zamanda sorğu
və ya üstünlükvermə metodu adlanır. Həmin məqsədlə anket
sorğusu da keçirilir və qeyri-bazar əmtəələrinin (indiyədək pulsuz
olan) qiyməti sorğu yolu ilə təyin edilir. Me
65
todun məqsədi-sorğu apanlanlann nəğd pulla ödəmək hazırlığını
öyrənməkdir. Sorğu üsulu o vaxt səmərəli olur ki, sorğuya cəlb
edilmiş əhali seçilmiş, məlumatlı, məsələyə maraq göstərən
adamlardır, onlar qiymətləndirilən ehtiyatı almaq üçün pul verməyə
hazırdırlar.
Subyektiv qiymətləndirmə metodu elə qiymətə aid edilir
ki, o qiymət real bazar şəraitində satılacaq ekoloji obyekt üçün
verilə bilsin. Sonuncu qəbul olunmuş stavka ödəməyə hazırlığın
maksimum məbləğini təşkil edir. «Ödəməyə (almağa) hazırlığ»m
orta qiymətini adamların sayma (xeyir götürən adamlann) vurub
rifahın (ehtiyatın) qiymətini tapırlar.
Nəqliyyat-yol xərcləri metodu (səyahət xərcləri)-
əhalinin rekreasiya obyektinə gəlmək üçün nəqliyyat xərcləri
obyektin qiymətinin əvəzləyicisi kimi qəbul edilir, onun tezliyi isə
alınmış «əmtəənin» miqdarını (sayını) ifadə edəcəkdir. Yol
xərclərində, gediş-gəlişin tezliyində olan dəyişmələr rekreasiya
tələbatı əyrisinin qurulmasında istifadə edilir. Daimi yaşayan- lann
və gələnlərin yol xərcləri nəzərə alınır. Bu metod istehlakçıların
seçimini (üstünlük vermələrini) aşkar edir. Bu metodla Keniyada
park və qoruqlann qiyməti müəyyən edilmişdir.
Bəzi hallarda ekoloji rifahların müəyyən edilməsində
xüsusi qiymətləndirilmədən istifadə edilir. Bu üsul ilə rifahın
(geqonistik) qiymətini əmlak (torpaq) qiyməti vasitəsilə dolayısı
yolla təyin edirlər. Metodun əsas şərti alıcının alacağı malın
(əmtəənin) ekoloji xüsusiyyətləri barədə qayğı göstərmək və həmin
böyük məbləği ödəmək hazırlığıdır. Obyektin ümumi
qiymətləndirilməsində ekoloji toplananın (elementin) təxmini payı
aşkar edilir. Moskvada satın alman və dəyişdirilən mənzillərin
statistikasına əsasən müəyyən edilmişdir ki, ekoloji təmiz
rayonlarda mənzillərin qiyməti orta hesabla 12 % çox olur. Bu
metod çoxlu miqdarda informasiya toplanmasını tələb edir.
66
|