muayyan maqsad yo'lidagi xatti-harakatlari, kurash va to'qnashuvlari, hayotidagi burilishlar tasvirlanadi, shu asosda ularning taqdirida, ijtimoiy mavqeida muayyan o'zgarishlar yuz beradi. Sodda qilib aytsak, bu xil syujetli asarlarda voqea to'laqonli tasvirlanadi, u o'z holicha ham badiiy-estetik qimmat kasb etadi. Kelib chiqishi jihatidan syujetning bu turi qadimiyroq, xalq og'zaki ijodidagi sehrli ertaklar, rivoyatlar, dostonlar, shuningdek, mumtoz she’riyatimizdagi dostonlarning ham shu xil syujetga egaligi buning dalilidir. Zamonaviy o'zbek nasrida ham syujetning bu tipi kengroq tarqalgan: «O'tgan kunlar», «Mehrobdan chayon», «Kecha va kunduz», «Qutlug' qon», «Sarob» — bularning barida tashqi harakat dinamikasi etakchilik qiladi. Ayni paytda, bu asarlarda «ichki harakat» dinamikasi ham kuzatiladi, biroq u mavqe jihatidan syujet tipini belgilashga ojizlik qiladi. Syujetning ikkinchi tipiga asoslangan asarlar adabiyotimizda ancha keyin, 80-yillardan boshlab maydonga kela boshladi. Hozircha, syujetning mazkur navi nasrning kichik shakllarida, shuningdek, bir qator dramatik (masalan, Sh.Boshbekovning «Taqdir eshigi»,
«Eshik qoqqan kim bo'ldi» pesalari) sinab ko'rildi. Xususan, A.A’zamning «Bu kunning davomi», «Asqartog' tomonlarda» nomli qissalarida voqealar o ‘z holicha emas, personaj ruhiyatidagi jarayonga turtki berishi jihatidan ahamiyat kasb etadi. Asar davomida personajlar hayotida, taqdirida yoki ijtimoiy holatida emas, uning ruhiyatidagina burilishlar, o ‘zgarishlar sodir bo'ladi. Badiiy asarda tasvirlangan voqealar bir tizimga bog'lanar ekan, ular orasida asosan ikki turli munosabat kuzatiladi. Syujetdagi
