Dilmurod quronov a d a b iy o t s h u n o s L ik k a k ir ish ol
romanlarida shu xil uyg'unlikni ko'ramiz. har ikki romanda ham x ro n ik a lilik eta k ch i b o 'lg a n i h o ld a , k on sen trik syujet xususiyatlaridan maksimal foydalanilganki, bu o'rinda qorishiqlik har ikki tipga xos eng yaxshi jihatlardan foydalanish asosida asarning badiiy mukammal bo'lishiga xizmat qiladi. Badiiy asar syujeti ekspozitsiya, tugun, voqea rivoji, kulminatsiya, echim singari unsurlardan tarkib topadi. Ekspozitsiya
syujetning boshlanish qismi bo'lib, o'quvchini asar voqealari kechadigan joy, qahramonlar, asar konflikti yetilgan shart-sharoitlar bilan tanishtiradi. Aytish kerakki, ekspozitsiya hajm e ’tibori bilan turlicha bo'lishi va asarning turli o'rinlarida kelishi, ba’zan umuman tushirib qoldirilishi mumkin. Masalan, «Mehrobdan chayon»da ekspozitsiya juda katta o'rinni — xondan sovchilar kelgunga qadar bo'lgan epizodlami o'z ichiga olsa, «Qutlug' qon»da u juda qisqa va tugundan keyin beriladi, «Qo'shchinor chiroqlari»da esa ekspozitsiya umuman tushirib qoldiriladi. Tugun asar voqealarining boshlanishiga turtki bo'lgan voqea, asar konflikti qo'yilgan joydir. Ekspozitsiyadan farqli o'laroq, tugun syujetning zaruriy elementi sanaladi, ya’ni u syujetda har vaqt hozirdir. Faqat ayrim hollarda, xususan, ba’zi xronikali syujetlarda, shuningdek, «ichki harakat» dinamikasi asosidagi syujetlarda u yetarlicha bo'rtib ko'rinmasligi mumkin. Tugun, odatda, asarning boshlanishida, ekspozitsiyadan keyinoq beriladi. Ba’zan, muayyan badiiy-estetik maqsadni ko'zda tutgan holda, uning o'mi o'zgartirilishi ham (masalan, «O'tgan kunlar» romanida Otabek bilan Kumushning dafatan uchrashib qolishi — asarning tuguni, biroq bu voqea birinchi
