BADIIY
m ía
QURILISHI
Badiiy nutqning tarkiblanishi haqidagi qarashlar: farqli va
mushtarak nuqtalar. Badiiy nutqning leksik-frazeologik
vositalari. So'zning nominativ tasviriy imkoniyatlari. So‘z
tanlash va matnda joylashtirish masalasi. Leksik-mor-
fologik ifodaviylik haqida. So‘z qo‘llashda normadan
og'ish tushunchasi.
Ilgari aytganimizdek, badiiy nutqning qanday qurilgani,
uning tarkiblanishi, o‘ziga xos xususiyatlarini
bilish asar-
ning poetik olamiga kirish uchun ko'prik vazifasini o‘tay-
di. Avvalo, ayni hol masalaning adabiyotshunosiik uchun
nechog'lik muhimligini tasavvur qilish uchun yetarli. Ikkin-
chi yoqdan, badiiy nutq til materiali asosiga qurilar ekan,
masalani o'rganishda endi
badiiy asar tili
tushunchasini
ham nazarda tutishimizga, tilshunoslik yutuqlariga tayani-
shimizga to‘g‘ri keladi. Avvalroq aytdikki, B.Tomashevskiy
badiiy nutqni o'rganish to'laligicha
tilshunoslik zimmasida
deb hisoblaydi. Shu bilan birga, olim stilistikani -tilshunos-
likning badiiy nutqni o'rganuvchi sohasini poetikaga zaru-
riy kirish bob deb ataydi. Negaki, mazkur bobda «nutqni in-
dividuallashtirish, ya’ni umumiy til materialidan aynan shu
asar yoki aynan shu ijodkorga xos nutqni qurish usullari»
o'rganiladi. Stilistika o'rganuvchi masalalarni esa uchta:
poetik leksika, poetik sintaksis
va
evfoniya
bolimlari tola
qamrab oladi.1 G.N.Pospelov esa badiiy nutqning
seman-
tik xususiyatiari,
ya’ni yozuvchi tanlagan so'zlarning tas
viriy va ifodaviy ma’nolarini
hamda uning
intonatsion-sin-
taktikquriiishi,
xususan, ritmik va fonetik jihatlarini farqlash
’ Томашевский Б.В. Теория литературы. Поэтика. - М.: Аспект пресс, 1996.
- С . 3 0 .
254
www.ziyouz.com kutubxonasi
kerak deb biladi.1 Praga tilshunosiik to'garagi qarashlariga
asoslangan V.Y.Xalizev badiiy nuíqqa sistema deb qaray-
di va u: 1) leksik-frazeologik vositalar va ularga qo'shilib
ketuvchi tilning morfologik hodisalari; 2) nutqiy semanti-
ka; 3) intonatsion-sintaktik; 4) fonetik; 5)
ritmik sathlar-
dan tarkib topadi deb hisoblaydi.2 Sirasi, mazkur uchala
qarashda mushtarakiik bor: hammasida badiiy nutqning
murakkab hodisa - sistema ekani va tilning turli sathlariga
oid unsurlarning o'zaro aloqa-munosabatlari asosida vo-
qelanishi u yoki bu yo‘sinda e’tirof etiladi.
Adabiyotning materiali bolmish so‘z o‘z holicha ham
mazmunga egaligi bilan farqlanadi. Zero, tilimizda mav-
jud mustaqil so‘zlaming aksariyati
voqelikdagi narsa-ho-
disa, belgi, holat yo harakatni ataydi, anglatadi. Shunday
so'zlardan biri aytilishi bilanoq ongimizda u anglatayotgan
narsa-hodisa, belgi, holat yoki harakat haqida umumiy
tasavvur hosil bo'ladi. Deylik, «uy» deganda umuman
uyni, ya’ni odamning yashashi uchun mo'ljallangan bi-
noni tasavvur qilamiz; «bahor»
deganda - umuman ta-
biatda jonlanish boshlanuvchi faslni, «yumaloq» degan
da - umuman yumaloq ko'rinishni, «yurmoq» deganda
- umuman muayyan yo‘nalishda harakatlanishni. Buning
boisi shundaki, so‘z narsa-hodisaning turga xos jihatlarini
umumlashtirib ataydi va inson ongida o‘sha narsa-hodi-
sani umumiy tarzda aks ettiruvchi belgi bolib xizmat qila-
di.
Badiiy adabiyot esa, aksincha, konkret narsa-hodisani
aks ettiradi. Negaki, u badiiy obraz yaratadi, o‘z navbati-
da, badiiy obraz inson ongida o'sha konkret narsa-hodi
sani aks ettiruvchi belgiga aylanadi. Boshqacha aytsak,
tildan foydalanishning o'zga shakllarida so‘z o‘zi atayot-
gan narsa-hodisadan uzilsa,
badiiy nutq tarkibida, aksin
cha, u bilan birlashadi, bunda so‘zning
Dostları ilə paylaş: