Tanrı, ata, baba. Oronim yaradan bu apelyativlərin bir yerdə veril-
məsi
onların dağ,
qaya,
qala adlarında qutsal çalar ortaya qoymasıdır ki,
bu da qədim türk dünyabaxıĢında Dağ kultu inamı ilə bağlıdır.
Dağlar
ozan
və Ģairlərin daima müraciət etdiyi mövzu, dağlar rədifli qoĢma və bayatı-
lar isə folklorda ən çox yayılan və etnik yaddaĢa təsir edən söz təpəridir.
Türk boyları epik qəhrəmanların yurdu-yuvası saydığı dağa Manas
dağı
(Qırğız eli)
,
AlpomiĢ-tepa
(Özbək
eli),
Koroğlu-dağı,
Koroğlu-qalası (hər
bölgədə)
adını vermiĢlər. Türküstanın
KaĢğar
dağ
silsiləsində
Mustaq-Ata
(Buzdağ-Ata),
Xakas
elində
Pir-taq
qutsal
dağlar sayılır. Tyan-ġan
dağları-
nın
Xan-Tenqri
,
ümumiyətlə
,
Doğuda
böyük
sıradağların Tanrı-dağları,
Tarbaqatay
adlanması dağ kultunun bariz formasıdır.
At kultu ilə yanaĢı, dağ kultuna da türk etnosunda olan böyük sev-
gini
baĢqa
xalqlarda görmək
olmur
,
sıradağlardan
ayrı
düĢən
dağa da qərib
kimi
baxan
türk
ona
Yalqızdağ
(Qazax və
Azər
eli)
,
Yetimdağ
(Türkmən
eli)
adı
verir.Yurdundan
çıxarılan hər
bir
türkün qəriblikdə yanğısı doğma elin
dağlarına sözlə
ismarıĢ
göndərməsində
görünür. El
dərdindən
Ģəhid
olan
dostum Fərman Kərimzadənin bu misraları bütün vedililərə sarı simdə
oxunan bayatıdır:
Vedinin yanı dağlar,
Burda bir El varıydı,
Ürəyi, canı dağlar.
Siz deyin, hanı, dağlar?
Bəllidir
ki,
azər
dilində
tanrı
sözü
min
ildən çoxdur ki, tenqir və ya
dingir formasında iĢlənmir,
lakin Qobustan dağları sırasında Cingir-Baba
(Dingir-Baba)
adlı dağ
tanrı
sözünün
həmin
qədim
formasını bugünə qədər
saxlamıĢdır ki, bu da 4-5 minil öncə sumer dilinə keçən Dingir formasını
əks etdirir.
260
Cəbrayıl bölgəsində bu teonim ġahvəlli kəndindəki Cingir-
bulaq adında da qalmıĢdır. Deməli, bugünkü Dingir-Baba oronimi tarixi
qaynaqlarda
qeyd
olunmasa
da,
arxaik
formada qalması onun tarixini neçə
minil
qədimə
aparır.
Buradakı
baba apelyativi də qədim oronimlərdə iĢlənir.
260
Ъялилов, 1988
а, 93.
154
Qazax
elində
Atasağun
qalası,
Türkmən elində
Ata-depe, Xocadağ,
Azərbaycanda Ata-dağı kimi dağadlarında ata, xoca apelyativi
az
görünsə
də
,
baba
apelyativi
əksər
türk
ellərində
iĢlənir; Babaqala (Türkmən eli),
Boboyermula, Boboyuldi (Özbək eli), Babadağ, Babatepe (Bolqarıstan),
Babadağ
,
Sarıbaba
dağı
,
Ağbaba
dağı
,
Baba-çiçək dağı
,
Cingir-Baba dağı,
Bağır-Baba dağı (Azər eli) və baĢqa bu kimi dağadlarında gördüyümüz
baba apelyativi türk oronimləri üçün çox xarakterik haldır. Bolqarıstan,
Azərbaycan və Türkiyədə təkcə Ağbaba adlı bir neçə dağ vardır. Türki-
yədə Dəlibaba, Qarababa dağı və Dəclənin baĢlandığı yerdə rus
hərbi
xəritəsinin
(1903)
Qazar-Baba
kimi
verdiyi Xazər-Baba dağı vardır.
Urartu yazılarında rast gəldiyimiz baba sözünü də yerli protoazər
boylarından alınma sayırıq, çünki urartuĢünas Ġ.
Fridrix və akad. Ġ.
Ġ.
MeĢ-
Ģaninovun qeyd etdiyi kimi, mətnlərdə dağ və dağlıq yeri bildirən baba
sözü
D
Baba tanrıadı kimi də iĢlənmiĢdir.
261
Qurbanlıq verilən tanrılar si-
yahısına adı düĢməsi aydın göstərir ki, urartu boyları Babanın qutsal dağ-
larla olan ilgisini sərgiləyən türk oronim yaradıcılığı gələnəyinə yaxından
tanıq olmuĢlar. Bu
,
həm urartu-türk əlaqələrini, həm də baba apelyativli
protoazər oronimlərinin qədim tarixi olduğunu ortaya qoyur.
262
Bəzi türk
soyları dağı özlərinin soybabası, «Baba beĢiyi» saymıĢlar.
Baba adı ilə tanınan dağların əksərində pir-ocaq yerləri olur, Ağ-
baba dağlarında Qızılocaq, AĢdibaba, Kaloğlan, Ağbaba, Qoyunbulaq,
ġiĢocağı kimi onlarla pir yeri vardır. Xəzər yaxasında BeĢbarmaq dağı
xalq arasında Xızır-Baba və Xızırzində (XızıryaĢar) adlanır. HəmiĢəyaĢar
Xızır peyğəmbərin adı ilə bağlı pir-ocaq və Diri-Baba kimi, qədim Diri-
dağ oronimi də diqqəti çəkir. Belə ki, Qamər Bosporunda «Pont qapısı»
Pantikape və Tirik-taqa yeradı II əsrdə qeyd olunur (Ptolemey, III.
5.
16)
və bir neçə əsr sonra Kerçin KamıĢ-burun bölgəsində olan bu yerin adını
261
Мещанинов, 1978, 78-79;
Urartu yazısındakı pa-re-e
KUR
a-la-ţé-i-e
KUR
ba-ba-a-nè (GNAUT, 5) deyimi azərcə
«varıb Alatey dağlıq bölgəsinə girdim» Ģəklində tərcümə olunur. Burada Alatey bölgə-
sinin məhz dağlıq bölgə ölduğu baba sözü ilə gerçəkləĢir. Həmin dağlıq bögə Urmu
gölünün güneyindədir.
262
Maraqlıdır ki, urartu panteonundakı
D
Ardi adı ilə Van-Urmu arasında yaranan bir oro-
nimdə də türkcə kiĢi (adam) sözü var: «Ardi adamının dağı» anlamını verən
ġÂDU
Ardi-
kiĢi oronimi asur yazısında qeyd olunub (ТУ, 33). Oronimlərdə kiĢi apelyativi Qazax elin-
dəki Bir-kisi töbe, KiĢi-arkalı tau kimi dağadlarında vardır (ОКЖСА, 167, 231). Bunu
da qeyd edək ki, oronimlərdə «kiĢi» sözü iĢləndiyi kimi, teonimlərdə də «qadın» anlamlı
banu sözü olmuĢdur. Arubani (arı-banu) adlı Urartu tanrıcasının tunc heykəli m.ö. VII-
VI əsrə aid Dərəbəy qalasından tapılmıĢdır (ИИН СССР, 107).
155
Stefan Bizantlı Tiri-taka kimi verir.
263
Oronimlərdə qutsal çaları əks etdi-
rən ulu apelyativi də yayğınlığı və qədimliyi ilə seçilir. Azər elində Ulu-
dağ (Gorus), Qazax elində Ulu-tau oronimlərində kiçik dağlardan fərqlə-
nən «böyük» anlamı olsa da, ulu sözünün qutsal çaları da vardır.
Bunu
*Ulu-Qam dağadının Boğazköy het yazılarında Uliq-qama və Uli-kamma
Ģəklində verilən oronimdə görmək olur.
264
Qutsal dağların adında
ata,
dədə,
baba, xızır, diri, xoca,
qam, pir
apel-
yativləri
qutsal
anlam
daĢıyır
və
bunların
əksərinə aid yuxarıda nümunələr
verildi, pir sözü də Gorusdakı Kəpəz dağlarından biri olan Pirdağı adında
vardır. Bütün bu qutsal çalarlı apelyativlər sırasına «qız» sözünü də əlavə
etmək lazım gəlir, çünki əksər türk yurdlarında özünü göstərən Qızqala,
Qızdağ,
Qırğız
elindəki
Kız-korqon,
Kız-aĢuu oronimlərində qız apelyati-
vinin bugün əksər türk dillərində iĢlənən qız (çuvaĢca xır) sözü ilə əlaqəsi
yoxdur, yəni dağadlarında «qız-gəlin» mənası söz oxĢarlığına görə
sonra-
dan ortaya çıxmıĢdır, hətta bəzi Qızqalaları haqqında türk əxlaqından uzaq
qondarma əfsanələr də söylənmiĢdir.
Türk
ellərinin
əksərində
qız apelyativilə yaranan Qızdağ, Qızqala,
Qızlar
təpəsi, Qızyurdu kimi onlarla oronimə rast gəlmək olur
.
Belə ad-
ların linqvistik təhlilinə bir neçə məqalə həsr edən dilçi alim Ə. Cavado-
vun gəldiyi nəticə budur ki, qədimdə qır/qor/qaz fonetik variantları ilə
«dağ» anlamında iĢlənən qız apelyativi oronimlərə «yüksəklik və zirvə»
çaları vermiĢdir.
265
Toponimika
uzmanı
A. Bayramov
xeyli
Qızqala
adlı
oronimi müqayisə edib, bunların yüksək yerlərdə tikilmiĢ gözətçi, qaravul
məntəqəsi olduğunu və gözqala modeli ilə yarandığını yazır.
266
Hər iki
alimin fikrində müəyyən gerçəklik var. Doğrudan da, dağlara gözətçi an-
lamında adlar
verilməsi modelinə rast gəlmək olur.
Məsələn, Zəncanın
quzeyində Qaravuldağ, Ġtil çayı yaxasında Karaulnıy-buqor, Qırğız elində
Karool-döbö, Karool-çoku, Van
gölü güneyində
Karakol oronimləri vardır.
Lakin bütün Qızqalaları, özəlliklə Bakı Qızqalası həmin yolla izah olun-
mur,
çünki bunların bəzisi müəyyən kultla bağlı
qurulmuĢ məbəddir.
267
263
АИОСК, 236, qeyd 16; Burada,
həm də, diri sözünün
daha qədim tirik (dirik)
və son-
rakı tiri formaları əks olunmuĢdur.
264
Ertem, 189.
265
АОП, I, 1987, 125-127; АОП, II,1988, 134-135; АОП, III, 1990, 88-89.
266
Байрамов, 81.
267
Bakı Qızqalasının digər bir funksiyası da «göz qala» anlamında onun dənizdəki gəmi
və qayıqlar üçün mayak rolunu oynamıĢ olması ola bilər (R e d a k t o r - R. Əskər).
156
Məncə, qız apelyativi dilimizdə çoxdan arxaik sözə çevrilmiĢ bir
leksemdir, ona görə də, hər konkret Qızqalası ayrıca tədqiq olunmalıdır,
Qırxqız kimi oronimlər isə bugünkü anlamı ilə yaranmıĢ dağadıdır. Sumer
dilində
dağa
kur
deyilməsi, türk dillərində qır sözünün çoxdan
unudulmuĢ
məna çalarlarından birinin «dağ» ola bilməsi ehtimalına yol açır, çünki
«qız»
çuvaĢ
dilində xır olduğu kimi
,
qədimdə sumer-türk paraleli kur~ qır
sözünün də prototürk dilində qız variantı ola bilərdi.
Qırğız dilində korum
«daĢ yığını» həmin sözün qədim məna çalarına yaxın anlamı saxlamıĢdır.
Van
gölü ilə
Ağrı arasındakı
Aladağ bəzi mənbədə kıra sözü ilə anılır.
268
Dostları ilə paylaş: |