|
Azadə xanım pəncərənin qabağında donub qalmışdı.
Atasının bir şeyə bərk aludə olanda, uşaq kimi hissə qapılıb, hər şeyi unutduğunu əvvəllər də çox görmüş Azadə xanıma onun bugünkü aludəçiliyi xüsusilə anormal təsir bağışlayırdı. Münəvvər xanım isə həm məşhur psixiatrın sözlərinə diqqətlə qulaq asırdı, həm də xəstənin sifətində donub qalmış heyrətqarışıq təbəssümdən gözünü çəkə bilmirdi. Çünki doktor Abasəliyevin gəlişilə palatada yaranmış tragikomik vəziyyətin məhz o təbəssümün başında olmağı Münəvvər xanıma məlum idi. Doktor Abasəliyevin bir huşsuz, dilsiz-ağızsız xəstə ilə belə cani-dildən söhbətə girişməyinin səbəbi, söz yox ki, məhz o təbəssüm idi.
Dostları ilə paylaş: |
