Əl-Mİzan fi TƏFSİr-el quran içindekiler c: 4 : Al İmran Surəsi

Dördüncü əsassızlıq budur: Mütə evliliyinin cahiliyyə dövründə tətbiq olunan bir növ zina olduğunu söyləmək heç bir sənədə söykən/dözməyən bir uydurmadıyar. Tarix kitablarında əsli astarı yoxdur. Tərsinə bu tətbiq orijinal bir İslam ənənəs(n)i və uca Allahın bu ümmətə göstərdiyi bir asanlıqdır. Məqsəd bu ümmətin ehtiyaclarının qarşılanması, zinanın və digər cinsi pozğunluqların aralarında yayılmasının önlənməsidir. Əgər Müsəlmanlar bu ənənəs(n)i yerləşdirə bilsədilər bu hədəflərə çatardılar. O zaman İslam hökumətləri zinaya və digər cinsi pozğunluqlara qarşı beləsinə əhəmiyyətli hesab etməz davranmazdılar. Bu əhəmiyyətli hesab etməzlik zamanla qanuni qanunilik qazanaraq dünyanın fəsad və günah ilə dolub daşmasına gətirib çıxarmışdır.

Sözlərini köçürdüyümüz təfsirçi, "Bu iki pis vərdiş cahiliyyə dövründə məşhur idi. Lakin zina azad kəslərdən çox kölələr arasında məşhur idi." deyir. İki pis vərdiş deyərkən aydın olan zinanı və içki içməyi nəzərdə tutur ki, dediyi doğrudur. Lakin zinanın azad kəslərdən çox kölələr arasında məşhur olduğu yolundakı iddiası dayaqsızdır. Çünki dəyişik və fərqli qaynaqlı tarixi sənədlər bu iddianın tərsini dəstəkləyir. Bu mövzuda deyilmiş şeirlər kimi. Daha əvvəl nəql etdiyimiz İbni Abbasdan gələn bir rəvayətdə, bilindiyi kimi, cahiliyyə dövrü Ərəblərinin açıq edilməyən zinanı təhlükəli bir hərəkət saymadıqları ifadə edilirdi.

Söylədiklərimizin bir dəlili də, cahiliyyə dövründə etibarlı olan övladlığa götürmə əməliyyatıdır. Bu əməliyyat, cahiliyyə Ərəbləri arasında yalnız bir ad vermə və atanı təyin etmə əməliyyatı deyildi. Güclülərin, ailələrinə əlavələr etmək surətiylə əhalilərini və güclərini artırma cəhdi idi. Bunu reallaşdırarkən azad qadınlarla hətta evli qadınlarla etmiş olduqları zinalara söykən/dözürdülər. Nökərlərə gəlincə xüsusilə güclü Ərəblər onlarla düşüb qalxmağı, sevişməyi, yatağa girməyi ayıblayırdılar. Nökərlərin bu sahədəki funksiyaları, əfəndiləri tərəfindən kişilərə peşkeş çəkilib cinsi sərmayə olaraq istifadə edilmələri idi.

Söylədiyimizin dəlili, siyer və xatirə kitablarından köçürdüyümüz övladlığa götürmə hekayələridir. Bunlardan birində Əbu Süfyanın oğulumu-ovuya, Ziyad b. Ebihin atasının oğulu olduğunu iddia etməsi və bunu şahidlərlə isbat etməsi idi. Bu mövzuda başqa hadisələr də nəql edilmişdir.

Bəli. Cahiliyyə dövründə azad Ərəblər arasında zinanın məşhur olmadığı haqqında Hind adlı qadının Peyğəmbərimizə (s. a. a) beyət mərasimi əsnasında söylədiyi, "Azad qadın zina edərmi?" şəklindəki sözü dəlil olaraq göstərilir. Lakin əgər şair Xüsusiyyətin b. Sabitin divanına müraciət edilər də bu şairin Bədir və Uhud döyüşlərindən sonra sözünü etdiyimiz Hind adlı qadını nələrlə hicvettiği araşdırılsa, qarışıqlıq ortadan qalxar və gerçəyin nə olduğu ortaya çıxar.

Sözünü etdiyimiz təfsirçi bu mövzudakı hədislərin mənalarını qiymətləndirdikdən və ağılı sıra aralarındakı ziddiyyətləri qaldırdıqdan sonra sözlərinə belə davam edir: "Əhli Sünnəyə görə, mütə evliliyinin haram meydana gəlinin dayaqları bunlardır:

1) Mütə evliliyi nikah, boşama və iddet hökmlərində Quranın nassına tərs düşər deməsək belə onun zahirinə tərs düşər.

2) Mütə evliliyinin qiyamət gününə qədər əsaslı olaraq haram olduğunu açıqca bildirən hədislər vardır...

3) Ömərin bu tətbiqi qadağan etməsi, bu qadağan etməyi məscidin minbərində şərhi və səhabələrin onun bu qadağan etməsinə etiraz et/ət-məmələridir. Bilindiyi kimi səhabələr şəriətə zidd bir şeyi təsdiqləməzdilər və Öməri səhv etdiyində səhvindən çevirərdilər.

Daha sonra bu təfsirçi Ömərin mütə nikahını şəxsi fikirinə söykən/dözərək qadağan etmədiyini, bu qadağan etməyi Peyğəmbərimizin daha əvvəlki qadağan etməsinə söykən/dözərək reallaşdırdığını irəli sürmüşdür. Ona görə bu qadağan etmənin Ömərə mal edilməsinin səbəbi, onun bu qadağanı açıqlamış və ya tətbiq etmiş olmasıdır. Eynilə "üzüm sununu Əbu Hənifə halal edərkən, Şafis(n)i onu haram etdi" deyilməsi kimi.