Dr. Carol S. Dweck
puan aldım" dedi. O hafta sonu bu la.fi beş kere daha dinledim.
O noktada derste öğrendiklerimizi gerçek yaşama uygulamaya
karar verdim. Onun zekasını ya da notunu övmekten çok bu
sonucun, onun ortaya koyduğu çalışmanın bir yansıması oldu
ğunu söyledim, geçen yıla göre ne kadar geliştiğinden bahsettim
ve bunlar hakkında sorular sordum. Geçen yıl dönem ilerledikçe
notları düşüyordu bu yüzden onu doğru yola doğru sürüklüyor
olmanın benim için önemli olduğunu düşündüm.
Bu, onlar harika şeyler yaptıkları zaman çocuklarımızı hevesle
övemeyeceğimiz anlamına mı geliyor? Başarılı olmaları için hayran
lığımızı ifade etmeyi bir kenara mı bırakmalıyız? Hiç de öyle değil.
Bu sadece belirli bir tür övgüyü kenara bırakmamız gerektiği anla
mına gelir -onların zekalarını ve yeteneklerini yargılayan övgüleri ya
da onların çalışmalarından çok, zekalarıyla ve yetenekleriyle gurur
duyduğumuzu ima eden övgüleri.
Çocuklarımızı gelişime odaklı süreçlere yöneltmek için istediği
miz kadar övebiliriz. Çalışma, egzersiz, kararlılık ve iyi yöntemlerle
başardıkları her şeyi övebiliriz. Onlara, yaptıkları çalışmalar hakkında
gösterdikleri çabaları ve yaptıkları seçimleri öven sorular sorabiliriz.
"Sınavın için gerçekten çalıştın ve gelişimin bunu gösteriyor.
Ders notlarını birkaç kez okudun önemli yerleri not ettin, öğren
diklerini sınadın. Gerçekten işe yaradı!"
"Matematik problemini çözmek için tüm yöntemleri kullanmayı
denemen çok hoşuma gitti ve en sonunda neticeyi buldun. Çözüm
için birçok yol düşündün ve biri işe yaradı!"
"Fen dersinde zorlayıcı bir proje seçmen çok hoşuma gitti. Çok
çalışman gerekecek; araştırma yapman, araçları tasarlaman, gereken
parçaları alman ve deney kurman gerekecek. O kadar çok şey öğre
neceksin ki, harika şeyler ... "
"Okul sana eskiden kolay geliyordu, biliyorum ve eskiden ken
dini tüm zamanların en zeki çocuğu gibi hissederdin ama gerçek
244
Dostları ilə paylaş: