En dogru şEKİlde

Telegram: @cinciva

---

Aklını En 
Doğru 
Şekilde Kullan 
İnsanlar , doğuştan gelenin yeteneğin kendisi 
olduğuna inanırlar. Ancak hu ; yeteneği 
besleyen sürekli, hiç bitmeyen merak ve 
zorluklara meydan okumaktır. 
Yetenek mi, düşünce tarzı mı? Mozart' ın müziği yetenek miydi, 
çirkinleşene kadar çalıştığı gerçeği miydi? Darwin'inki bilimsel ye­
teneği miydi, çocukluğundan beri hiç durmadan örnekleri biriktir­
mesi gerçeği miydi? 
Dahi oluşumuz ya da olmayışımız, hepimizin yeteneklerimize 
işleyecek ilgi alanları vardır. Çocukken, insanlar tarafından bü­
yülenirdim, özellikle de yetişkinler tarafından. Merak ederdim: 
Onların böyle davranmasını sağlayan nedir? 
Kuzenlerimden biri 
birkaç yıl önce biz beş yaşındayken meydana gelmiş bir olayı an­
lattı. Anneannemlerin evindeydik. Kuzenim annesi ile şekerleri 
ne zaman yiyebileceği konusunda kavga etmişti. Biraz sonra dı­
şarıda basamaklar üstünde oturuyorduk, ona dedim ki: "Bu ka­
dar aptal olma. Yetişkinler her şeyi onlar kontrol ediyormuş gibi 
düşünmeyi severler. Sadece evet de ve sonra git ne zaman istersen 
şekerlerini ye." 
Bu laflar gelişme çağındaki bir psikologun lafları mıydı? Bildiğim 
tek şey kuzenimin daha sonra bana bu tavsiyeden çok eleştiri aldı­
ğıydı. (İlginçtir ki o da bir diş hekimi oldu.) 
Herkes İyi İşler Yapabilir mi? 
Şimdi birinci soruya dönelim. Herkes doğru düşünce tarzı ile 
harika şeyler başarabilecek kapasiteye sahip midir? Şehrinizdeki en 
kötü lisenin öğrencilerine üniversite matematiği öğretebilir misiniz? 
93 
Telegram: @cinciva

---

Dr. 
Carol S. Dweck 
Eğer yapabilseydiniz, bir şey çok net olurdu: Doğru düşünce tarzıy­
la ve doğru öğretme şekliyle insanlar düşündüğümüzden çok daha 
fazlasını yapabilirler. 
Garfield Lisesi, Los Angeles'teki en kötü okullardan biriydi. Öğ­
rencilerin aklını çalıştırmaktan vazgeçmiş, öğretmenlerin içindeki 
arzunun tükenmiş olduğunu söylemek bile okulun ne kadar kötü 
durumda olduğunu anlatmaya yetmez. Ama Jaime Escalante hiç te­
reddüt etmeden, bu okulun Latin Amerika göçmeni öğrencilerine 
matematik öğretti. Sahip olduğu gelişme düşüncesi tarzıyla kendisi­
ne, "Onlara nasıl öğretebilirim?" diye sordu ama "Onlara öğretebi­
lir miyim?" diye sormadı. "En iyi nasıl öğrenirler?" diye sordu ama 
"Öğrenebilirler mi?" diye sormadı. 
Onlara sadece matematik öğretmekle kalmadı, o ve meslektaşı 
Benjamin Jimenez bu öğrencileri ulusal matematik sıralamasında en 
üst sıraya taşıdılar. 1 987 yılında bu okuldan başka sadece üç devlet 
okulu İleri Matematik Yerleştirme Sınavı uyguluyordu. Bu diğer üç 
okulun arasında New York'un elit, matematik-fen ağırlıklı okulları 
olan Stuyvesant Lisesi ve Brom: Fen Lisesi bulunuyordu. 
Dahası Garfield öğrencileri sınavda üniversite bursu kazanma­
larını sağlayacak kadar yüksek sonuçlar elde ettiler. O yıl tüm ül­
kede sadece birkaç yüz Meksika asıllı Amerikan öğrenci o seviyede 
bu sınavı geçtiler. Bu, öğrencilerin kabiliyetlerini hafife alarak, boşa 
harcanan nice zekaların var olduğu anlamına gelir. 
Marva Collins 
Çocuklara, geride kaldığı zaman -mesela bir sınıf tekrarı yaptık­
ları zaman- daha fazlasını kavrayamayacakları düşünülerek, basitleş­
tirilmiş ders notları çocuklara verilir. Bu fikir sabitlenmiş düşünce 
tarzından gelir: Bu öğrenciler, bu durumda aynı basit şeyleri tekrar 
ederken öğrenmeye ihtiyaç duyarlar. Öyleyse, sonuçlar iç karartıcı-
94