En dogru şEKİlde

Telegram: @cinciva

---

Dr. 
Carol S. Dweck 
genişliğiyle ister sınavlar yardımıyla ölçün, onların beyinlerinin dö­
nüşüme uğradığını görebilirsiniz. 
Saygın eğitim araştırmacısı Benjamin Bloom seçkin, 1 20 başa­
rılı insan üzerinde çalıştı. Bu insanlar piyano sanatçısı, heykeltıraş, 
olimpiyat yüzücüsü, dünra klasmanı tenis sporcuları, matematik­
çiler ve nöroloji araştırmacılarıydı. Çoğu çocukken dikkat çeken 
kimseler değillerdi ve ciddi çalışmaya başlamadan önce hiçbiri bir 
yeteneğe sahip olduklarına dair bir belirti göstermiyorlardı. Gençlik 
çağlarının erken dönemlerinde bile, onların gelecekte elde edecekle­
ri başarıları, var olan yeteneklerinden öngöremezdiniz. Sadece, sahip 
oldukları devamlı çalışma arzusu ve kendilerini o işe adamaları, veri­
len destekle birlikte onları zirveye taşıdı. 
Bloom şöyle demiştir: "Amerika ve dünyadaki okul eğitimi üze­
rine yaptığım 
40 
yıl süren yoğun araştırmalarım sonrası elde ettiğim 
önemli sonuç şu: Bu dünyada herhangi bir insanın öğrenebileceği 
şey, bugünkü uygun öğrenme önkoşulları sağlanırsa neredeyse tüm 
insanların öğrenebileceği şeydir." Bloom çocukların yüzde 2-3'ünün 
sahip olduğu ağır noksanlıkları ve diğer uç noktadaki Michael gibi 
çocukları barındıran yüzde 1 -2'sini de katıyor. Bloom, herkesin ya­
pabileceğini söylüyor. 
Yetenek Düzeyleri ve Takip Etme 
Ama öğrenciler farklı yetenek düzeylerine göre bir sebep için ay­
rılmamışlar mıydı? Sınav sonuçları ve onların geçmiş başarıları yete­
neklerinin ne olduğunu göstermemiş miydi? 
Unutmayın, sınav sonuçlan ve haşan ölçümleri 
size bir öğrencinin nerede olduğunu söyleyebilir 
ama onun nerede olabileceğini söylemez . 
96 
Telegram: @cinciva

---

Aklını En Doğru 
Şekilde Kullan 
Almanya'da araştırmalar yapan Falko Rheinberg, farklı düşünce 
tarzlarına sahip okul öğretmenleri üzerinde çalıştı. Bazı öğretmenler 
sabitlenmiş düşünce tarzlarına sahipti ve sınıflarına farklı başarı dü­
zeyleri ile gelen öğrencilerin oldukça farklı olduklarına ve bu farklı­
lıkların kalıcı olduklarına inanıyorlardı. 
"Benim tecrübelerime göre öğrencilerin başarıları yıl boyunca 
aynı kalıyor." 
"Eğer öğrencilerin zekalarını bilirsem, okul yaşamlarını önceden 
kestirebilirim." 
"Bir öğretmen olarak öğrencilerin akılsal yetenekleri üzerinde 
hiçbir etki sağlayamam." 
Altıncı sınıf öğretmenim Bayan Wilson gibi bu öğretmenler, sa­
bitlenmiş düşünce tarzları üzerine vaaz veriyorlar ve bu tarzda dü­
şünüyorlardı. Sınıflarında yüksek yetenek grubunda döneme baş­
lamış öğrenciler yılı yine o grupta tamamlıyorlardı; düşük yetenek 
grubunda yıla başlamış öğrenciler yılı yine düşük yetenek grubunda 
tamamlıyorlardı. 
Ama bazı öğretmenler gelişme düşüncesini benimsemişlerdi. 
Onlar bütün çocukların becerilerini geliştirebileceği fikri üzerine 
odaklanmışlardı. Sınıflarında ise garip bir şey oldu. Öğrencilerin 
hangi yetenek grubunda yıla başladıkları fark etmedi. İki grup da 
yılı yüksek yetenek grubunda bitirdi. Bu bulguları görmek etkili bir 
deneyimdir. Grup farklılıkları, öğrencileri gelişim için eğiten öğret­
menlerin rehberliğinde ortadan kaybolmuştu. Bu öğretmenler "dü­
şük yetenekli" öğrencilere ulaşmanın bir yolunu bulmuşlardı. 
Öğretmenlerin gelişme düşüncesini uygulamaya nasıl koyduk­
ları kitabın sonraki bir bölümünün konusu. Burada ise ünlü öğ­
retmen Marva Collins'in bunu nasıl yaptığına dair bir ön izleme 
bulunmakta. Okulun ilk günü geride kalmaya terk edilmiş ve oku­
lun bir parçası olmak istemeyen Freddie'ye Collins yaklaştı, "Hadi 
bakalım, fıstık" dedi, yüzünü ellerinin arasına alarak. "Yapmamız 
gereken işler var. Öyle durduğun yerde daha akıllı olamazsın ... 
97