331
^a»K-ü4İ Ə t m э к 1 э n d i: « ji^ S u ä J Ər ətm əkləndi = эг çörək sahibi
o ld u , çörəyi artd ı» , (>Kj»jI-^UIİ5Ujİ ə tm ə k b n ü r-ə tm ə k b n -
m ək). İsim dən d ü z ə ld ib n b e b fe lb r çoxdur. B unun эгэЬ
d ilin d ə də bənzəri ço x d u r. M əsəb n , ə rə b b rd ə «
əlb ən ə-r-rü cu lu » deyilir ki, «süd sahibi oldu, südü çoxal-
dı» d em ək d ir,
əsha» deyilir ki, « m ək tu b bağlam aq
və y azm aq ü çü n lenti, şəridi, kağızı artd ı» dem əkdir.
İ ç m ə k l ə n d i : q u zu k ü rk ü geydi,
J эг içm əkbndi
= a d a m q u zu k ü rk ü geydi», bu n a sahib o ld u ğ u zam an d a
b e b d
e
y
i
l
i
r
,
i ç mə kbnür - i ç mə kbnmə k) .
Ə r s ə k l ə n d i : qızıb эг istədi, « ^JjK uıjl J5Li] iş b r ərsək b n d i
= azğın q a d ın qızıb ərsədi, эг istədi»,
- <-SUlKu.J
ərsək lən ü r-ərsək lən m ək ).
Ö k m ə k l ə n d i : sırğ a sah ib i oldu,
u rağ u t ök-
m ək lən d i = q a d ın sırğa sahibi oldu»,
-ı-su2s_*s( ök-
m ə k b n ü r-ö k m ə k b n m ə k ).
Ə g r i m l ə n d i : d o la n d ı, gird ab lan d ı, «^AilajSl
suw əg-
r im b n d i = su g ö lb r d ə ax a ra q d ö n d ü , d o lan d ı, girdablan-
dı»,
-uSUlLıjSi ə g rim b n ü r-ə g rim b n m ə k ).
I ş t о n 1 a n d ı: a lt p a lta rı geydi,
J эг ıştonlandı =
a d a m alt p a lta rı geydi».Əsli
içto n lan d ı» d ır, b u
r a d a £ ç hərfi m əxrəc yaxınlığı üzündən o - ş hərfinə çev-
rilm işdir, (jlL iİ^U ji «fliubl ışto n lan u r-ışto n lan m ak ).
BU BABIN MÜZAƏFLƏRİ
tfjjü aJ A r k u k l a n d ı :
J эг a rk u k lan d ı = ad a m tən b əlb şd i,
d ik b a ş oldu», ( j ^ J - j u j ü a j a rk u k la n u r-a rk u k la n m a k ).
3 3 2
Mahmud Kaşğari
Ə m g ə k l ə n d i : əziyyətli saydı,
л Jf ol bu ışığ
əm g ə k b n d i =o bu işi əziyyətli hesab etdi, saydı», (jİKS-»i _
əm gəklənür-əm gəklənm ək).
E ş g ə k l ə n d i : eşşək sahibi oldu,
J эг eşgəkləndi
= ad am eşşək sahibi oldu». İki ləhcənin (tü rk və oğuz) bi-
rində,
eşgəklənür-eşgəklənm ək).
j jSKSJ Ə r k ə k l ə n d i : dalğalandı,
suw ərkəkləndi = su
dalğalandı».
ts jH iS J Ə r k ə k l ə n d i : «ts&S&J
<-*4 an ın q yini ərk əkləndi = onun
tü k ü ürpərdi».
Ə r k ə k l ə n d i: biri erkəklik (kişilik) göstərsə, yenə b eb
deyilir, (jS&SJ -^UjlsLSJ ərk əklənür - эгк эк Ь п ш эк ).
BU BABIN DÖRDLÜLƏRİ
j S i b J A r p а 1 a d ı: a rp a verdi,
Jf ol atın arp a la d ı = o, atı-
na a rp a verdi», (jV bJ-jU VW J arp a la r-a rp a la m a k ).
j A f j j J О r t u 1 a d ı: « jf ijf c J öi&iJ ər yaşın o rtu lad ı = a d a m yarı yaşa,
o rta yaşa çatdı», (jV jjJ - J U V jjJ o rtu la r-o rtu la m a k ).
csJVIjJ E r t э 1 ə d i: ertə, erkən başladı, «is-ftflSj! UL-jI J эг ışka ertələdi =
ad am işə erk ən başladı, işə b aşlam aq ü çü n erk ən d ən qalx-
dı», (jVUijl -jU V b j! ertələr-ertələm ək).
Ə s r i 1 э d i: naxışladı,
J( ol kidhizni əsrilədi = o,
keçəyə naxış vurdu, ü stü nü q ap lan dərisi kim i rənglə bə-
zədi»,
-uSUüL^l əsrilər-əsribm ək).
О ğ r ı 1 a d ı: o ğurladı, «jALjjcf cSJU J( 0 1 nənq oğ rıladı = о bir
şey oğrıladı». X alq bu sözdəki j r hərfıni sü k u n lu sö ybyir,
lakin bu, d ü z deyil,
oğrılar -o ğrılam ak ).
Divanü lüğat-it-türk
333
İ к t ü 1 э d i: o t verdi, «jJVjiS! &jä J ol koy ik tü b d i = o, qo-
y u n a o t verdi». B aşqa h eyvanlara ot v ennək do b eb d ir,
(jVjjS) -«-SUVjjSI ik tü b r-ik tü b m ə k ).
t s t f j p J A r ğ u 1 a d ı: ikisinin a ra s ın d a n keçdi, «<.s-tt’jp J * J
Jf ol
ik k i kişi a ra a rğ u la d ı= o , iki ad am ın arasını yardı, keçdi»,
~Jb.Vjc.ji arğ u la r-arğ u lam ak ).
iSİ& J Ö p к э 1 э d i: ciyərinə v u rd u ,
jS J Jf ol a n q a r öpkələdi =
о o n u n ciyərinə v u rd u » , (S & 4 - *-SU5lSJ öpkələr-öpkələ-
rnək).
Ö p к i 1 э d i: ö fk ələndi, h irs b n d i,
Jf ol an d ın öp-
k ib d i = о o n a q ə z ə b b n d i» ,( > > ^ L ^ b £ U J ö p k ib r-ö p k ilə-
m ək).
Q ay d alar sırası gəlincə söylənəcəkdir.
T anrıya şü k r o lsu n , homzə k itab ı bitdi.
BİSMİLLAH İR-RƏHMAN İR-RƏHİM
SALİM
258
İSİMLƏR KİTABT
S a l ı m - a x ı r ı n d a əlif. v a v , y e v ə h ə r n z ə h ə r f i o l m a y a n s ö z l ə r d i r .
Divanü lüğat-it-türk
335
İKİ HƏRFLİLƏR BÖLMƏSİ
“ Т а р : k ifay ə td ir, bəsdir.
си* Л bu aş m an q a ta p = bu yemək
т э п э bəsdir»,
4“ ta p boldı = bəsdir. yetər».
“ T o p : [yem ək növü. R esepti:] b u ğ d a suda q aynadılır. arpa xəmiri
ib y o ğ ru la ra q b ir keçəyə sarın ır, isti bir уегэ qoyulur, ye-
tişd ik d ən so n ra yeyilir.
w w Ç a p - ç a p : qam çı v u ru la rk ə n çıxan səsi və d o d aq ların şap-
p ıltısını bildirir.
^
Jf ol ərük çap-çap yedi =
o, əriyi şa p p u r-ş u p p u r yedi».
Ç ö p: şə rab ın ç ö k ü n tü sü , h ər şeyin xıltı. Bu sözdən alınaraq
dəyərsiz a d a m la ra «
v * '-Л çöp-çep kişilor» deyilir.
Ç ı p: hər incə və y u m şaq b u d aq . «ч“ top» sözi'ı
topık» sözü-
n ü n ixtisarı o ld u ğ u kim i, bu söz də «j£> çıbık» sözünün
q ısaldılm asıdır.
Ç ö p: tu tm a c [yem əkj p arçası, «
jü
bir çöp yegil = bir parça
tu tm a c ye». K əsilm iş tu tm a c və ərişto parçaları da b e b
a d lan d ırılır.
v j w Z a p - z a p: tez-tez, sürətli yürü m ək d o n çıxan sosi bildirir, « чО
J p jj sO zap -z ap barğıi = tez-tez qaç, tez get».
S ə p: gəlinin cehizi.
4*« S ı p: iki y aşın a girm iş day.
336
Mahmud Kaşğari
Ş э р 259: təb sm əy i bildirən ədat. Ərəbin «bU həllə» sözü kim i. «
4 ^
JS şəp kəl = tez gəl».
“ ä K o p : m übaliğə və şiddət ədatı.
'-Л ı£( oğul k o p bedhüdi =
uşaq çox böyüdü», « < -^
4
^ k o p edh g ü nənq = çox
yaxşı nəsnə».
^ K ö p : « ^ U <_£ k ö p nənq = six, dolğun, gur o lan nəsnə», «£*»
4
^
kö p saç = g u r saç». Bu a ta la r sözündə də işlənm işdir: «
4
^
jj S j j « ıs
uSjlSjS jüä k ö rk lü g kişigə söz kəlir= şax söytıdə quş q o n a r, gözəl qıza
söz gələr». B unun b aşq a bir v aria n tı da var: «
jä&Sy* bLuiS 4jj5o yığaç u ç u n q a yel təgir, k ö rk lü g ki-
şigə söz kəlir». Yəni «ağac u cu n a yel dəyər, gözəl qıza söz
gələr». B u о dem əkdir ki, gözəl özü nü q o ru m alıd ır.
“ P a t: to rta, puça, cibrə; bir nəsnənin çö k ün tü sü .
^ P a t : «Js “ p a t kəl», eynən «
şəp kəl = tez gəl» sözü kim idir.
'“ P a t : ağır b ir şey d ü şən zam an çıxan səs üçün
£4 p a t tüşdi»
deyilir.
'“
B i t : bit. B u rad an alın araq taxıla düşən kiçik h əşərata da
ta rığ biti» deyilir.
^ ^ Ç a t-ç a t: bir şeyin d ü şd ü y ü zam an çıxardığı səsi ifadə etmək
üçün işb d ilir: «j->J
çat-çat u rd u = ç a t-ç a t vurdu».
^ Ç i t: qam ışdan və y a tik an d an d ü z ə ld ib n çəpər, ev.
Ş a t: cürot, cəsarət, « jb
U <_SJİ anınq пэ şatı v ar = onu n пэ cəsa-
rəti, cürəti var». Bu söz d an m a, in k a r yolu i b sö y b n ir.
^ К a t: q at, «J& £>£ to n katı = p altarın qatı». Bu sözdən alın araq dağ
q a tla rın a və qıv rım ların a «JljJä k ad rak » deyilir.
259 Seçkin Ərdi ilə Sərap Tuğba Yurtsevər bu sözü «şap» şəklində oxumuşlar (D LT-
2005. s.520).
Divanü lüğat-it-türk
337
^ К a t: yanında, nəzdində m ən asın d ad ır. O ğuzca.
bəg ka-
tın d a= b ə y in y an ın d a, Ьэуэ görə».
^ K u t : q u t, d ö v b t. Bu sözdən a lın a ra q
k u tluğ» deyilir. Bu şeir-
də də işb n m işd ir:
LS-iljä ^ 1
j j ^ İä
Cıi
(j
J İ a S o
(y i ı \
İAİS
« K u t kuw ığ bersə id h im kulınqa,
K ü n d ə ışı yü k səb ən y o k ar, ağar».
T a n rım q u lu n a q u tlu q , ulu lu q versa,
O n u n işi g ü n d ə n -g ü n ə yüksələr.
^ K ö t : arx a, anus.
M a t : e b , о q ədər, «&* £«*2 a n d a ğ m a t = о, elədir».
S a ç: saç.
5
*- S u ç: b ir şeyin y an keçm əsini, sap m asın ı bildirir.
kılıç
suç kıldı = qılınc sap d ı, sap m d ı, kəsm ədi».
S u ç: «&•&
J ər suç kıldı = a d a m işi b o y n u n a alm aq d an çə-
kindi».
ф К a ç: neçə, sayı so ru şa n b ir ə d at. «cSjjw d h JiÇ * kaç y a rm a k berdi?
=neçə (пэ qədər) pul verdi?».
К о ç: qoç. O ğuzca. Əsli « j ^ - ^ k o ç n q ar» d ır.
gä К a ç: dəfə, кэгэ.
& £* k aç k a ta ay d ım = neçə dəfə dedim ».
К ö ç: köç.
'
j
*
m
sü köçti = q o şu n köçdü».
К ö ç: saat, an; m üəyyən m ü d d ə t.
jü
b ir köç küdhgil = bir
saat, bir q əd ər d u r, b ir az d ayan».
£ Ä £ Ä H ə ç - h ə ç : a t baş alıb get'mək istədiyi zam an o nu yavaşıtm aq
üçü n sö y b n ə n söz. B u söz ərəb dilinə də u y ğ undur. Bu
kəlm ə q a y d a d a n xaricd ir, çü n k i tərk ib in d ə » h v ard ır, hal-
buki tü rk dilində » h yoxdur.
338
Mahmud Kaşğari
Jİ К э d: bu söz J d ilə yazıldığı kim i, j dh ilə də yazılır. Bir şeydən
bəhs edərkən m übaliğə və şiddət arzu o lu n d u q d a bu söz
işlənir. «^ıf
kədh a t = пэ yaxşı at», «*-£ЛЗ jS kəd h nənq =
nə yaxşı şey».
j j
В i r
:
sayda bir. « ıjh ji j a b ir y arm ak
=
bir pul». Bu söz m ənqus
qism inə daxil edilərək [uzun i ilə]
bir şəklində da ya-
zıla b ib r. B unun bənzərləri çoxdur, lakin tü rk dilində
do ğru o la n tələffüzdə qısa və m əxrəcdə sərt olandır.
J> T э r :
«
J ər tər boldı = ad am utandı, tərlədi, xəcil oldu».
Bu, «
ls
^ J ır boldı» yerindədir.
Ç э r: bədənin ağırlığm ı bildirən b ir sözdür.
J эг çərləndi
=
ad am ın bədəni ağırlaşdı». X aqaniyyə dilində.
Ç ə r: vaxt. «c£ 'J
л bu çərlikdə kəl = bu vaxt gəl». O ğuzca.
j > Ç ə r : üz-üzə, qarşı. «№ «İÜjä. j j J ii
l
SJ
i
anınq əwi b u çərlikdə = onun
evi bu q arşıd a, bu tərəfdədir». Savaşda üzbəüz d u ran səf-
lərə, sıralara «çərig» deyilir.
Ç ı r : p altarın cırılm asından, p a lta r cırm aqdaıı çıxan səsi bildirir.
J* С
у л
am n q tonın çır yırttı = o n u n p altarın ı cırt
deyə cırdı».
Ç ü r: m ənfəət.
f i j * <-*ЛЗ
J ol an d ın nənq ç ü rb d i = о ondan
m ənfəət əldə etdi».
Ç ü r - ç ü r: sağılarkən sü d ü n q a b d a çıxartdığı səsi bildirir. Нэг
hansı m aye də səs çıxardığı zam an b e b deyilir.
J - Ç i r: yağ. « S ji j*
aşıçta çir yok = q azan d a yağ yoxdur», « л
bu əttə çir yok = bu ətd ə yağ yoxdur».
Ç a r - ç u r: həftbicar, ıvır-zıvır, пэ gəldi.
J ol çar-çur
yedi = о, əlinə keçəni yedi».
Divanü lüğat-it-türk
339
jt* S i r : cırc ııa ıııan m çıxardığı səsi bildirir.
sir etti = cırcıram a
kim i səs çıxardı». Q ə b m və q ə b m ə bənzər şe y b r çıxartdığı
səs də b eb d ir.
j ^ S ı r : Ç in k asala rın ı cilalayan və o n la rın ü stünə naxış çəkm ək üçün
istifad ə olunan xüsusi şir, şirə, sülügən, m ina. «JM jJ
sırlığ ay ak = naxışlı kasa».
Ş a r - ş a r: şıdırğı yağış y ağ m asın d an çıxan səs. Нэг hansı m a-
yenin səs çıxarm ası zam anı d a b e b deyilir. Bu sözdəki <_и ş
səsi £ ç-dən çevrilmişdir.
jäjä К а г - к u г: q u r-q u r. «üjä
jäjä k a r-k u r etti karın = q arın q u r-
q u r etdi». Bu söz həm tələffüzdə, həm də m ənada
эгэЬ
dilindəki kimidir.
jä K u r : m ərtəb ə, m əqam . «fcM
m əninq kurım uluğ = m ənim
m əq am ım yüksəkdir».
jä К u r: q u rşaq , к э т э г .
ç! İ ç к u r: iç q u rşağ ı, tum anbağı.
К ı г у a ğ ı: gizli düşmən.
К ı r: q ır rəngi.
kır at = q ır rəngli at».
j? К ı r: su bəndi, bənd.
i K ı r : basıq dağ, yastı dağ.
К ü r: « J
k ü r ər = igid, sarsılm az, cəsur, qoçu adam ». Bu a ta la r
sö zü n d ə də işbnm işdir: «Jj&
kim kür bolsa,
köw əz b o lu r = kim k ü r olsa, m əğrur olar». Bu şeir parça-
sında d a işbnm işdir:
JL»
u
J
^ ı j
l
JUI CiAji
j ! ü i a I
1
& J £
3 4 0
Mahmud Kaşğari
«Ərtiş suwı yəməgi,
Sıtğap tu ta r biləgi,
K ü rm ət an ın q yürəgi,
Kəlgəlimət irkişür».
İrtış çayı yəməyi,
Ç ırm alanm ış bibyi,
Ç ox cəsurdur ürəyi,
G əlm ək üçün toplaşır.
(Y əm əklər q ıp ç aq la rın bir qo ludur. Ş air deyir ki, İrtış çayının yə-
m əkləri qo lları çırm alı, ü rə k b ri cəsarətlə d o lu h ald a bizim
üstü m ü zə hücum etm ək üçü n top laşırlar).
j i В i z: biz, « j* i& j j biz kəldim iz = biz gəldik».
j j T ü z: düz, düz o la n hər şey. «
jh
j* tü z y er= dü z yer».
Ç u z: yaldızlı, qırm ızı rəngli b ir Çin parçası, qum aşı.
jä K u z :
kuz ta ğ = günəş görm əyən dağ», (o ray a an caq günor-
ta d a n sorıra gün d ü şü r, d ağ günəşin so lu n d a q alır, soyuq
və q a r çox olur). Bu m əsəldə də işb n ir:«
,Jj*
kuzda k a r əksüm əs, koy da yağ əksüm əs = qu-
zeydən q a r, q o y u n d an yağ əskik olm az».
3> К ı z: bahalı.
Jä kız nənq = b ah alı nəsnə».
jŞ ^ я bu at
kız aldım = bu atı b ah a aldım ».
ja К ı z: cariyə, « ü M j? kız k ırkın = cariyələr».
j* К ı z: qız, övlad.
<-*4* m əninq kızım = m ənim qızım », « j 3 j '
ə v
kızı=ev qızı», «J? l*-xL yinçkə k ız = y a ta ğ a alın acaq yetiş-
kin cariyə». «Y inçkə» adı cariyə o lm ay an qızlara, habelə
satın alın an qızlara d a v e rib b ib r. Əsli həd d i-bü lu ğ a çat-
mış, la k in эгэ getməmiş, b ak irə qız d em əkdir. О birilər bu
n a bənzədilm ək üçün deyilm işdir.
Divanü lüğat-it-türk
341
j? К ı z к u ş: adam ın ü stü n ə düşəcəkm iş kimi alçaq d an uçan quş.
К ı z к i ş i: xəsis adam . A rğuca. Bu mosəldə də keçir: «
(j-Ulj y J c jjj ySL- kız kişi sawı yorığlı bolm as=xəsis ad am ın
adı-sanı yayılm az». Bu söz təriflənm əsi və adı yaxşılığa
çıxm ası üçün ad am ın səxavətli olm ası barədə deyilir.
£ К э z: gəz, tərəf. «t*£
ok kəzi = ox gəzı, oxun arxa tərəfı».
jS К э z: süd və u n kimi şe y b rin q a z a n dibinə yapışıb q alan parçaları
ki, q azılaraq, q aşın ara q atılır. «ı$j*
aşıç kəzi=qazan
dibi».
£ К э z: Ç in ipəklərindən bir q u m aş növü.
K ü z : payız fəsli, so n b ah ar.
j* К i z: m üşk q u tu su , taxt, k ürsü, sandıq, heybə kimi şeylər. «
J-üj£ kizdəki kiz y ıp ar = san d ıq d ak ı m üşk q o x ar, ətir sa-
çar». Bu söz q ad ın ların ağızlarının rayihəsini m üşkə bən-
zətm ək üçün deyilir.
> M i z: biz. f m hərfı ч1 b h ərfındən çevrilm işdir. ч» b hərfı «biz»
sözü əvvəldə old u ğ u za m a n gəlir. M osələn, «
j i biz
bardım ız» deyilir ki, «biz getdik» m ən asındadır. «
kəldi+m iz» isə «gəldik» dem əkdir. Bu q ay d a b ü tü n isim və
fe’llərdə.eynidir. « > ? ' atım ız» sözü də b eb d ir.
Lrt P i s: pis. D ağarcıq, tu lu q kim i ş e y b rin dibinə yığılan çö k ü n tü , xılt;
bitum . Q ətran kim i bir şeydir.
T ə s: m übaliğə əd atıdır. O ğuzca. O ğuzlar y u v arlaq bir nəsnə
b arəd ə m übaliğə etm ək istədikdə o »
j
təs togirmə»
d e y irb r ki, bu d a «dəsdəyirm i, yupyum ru» m ənasını verir.
Bu, q a y d ay a uyğun deyil. Ç ünki:
342
M ahmud Kaşğari
[Qayda]:
R ənglərdə və bir şeyin vəsfində m übaliğə, şiddətləndirm ə dərəcəsi ya-
ra tm a q üçü n b ü tü n tü rk dillərində sifətin ilk hərfi alınır və
o n a ^ p hərfı artırılır. Bu iş oğuzcada j» m hərfinin vasitə-
silə h əy ata keçirilir. T ü n d göy rəngdə o la n nəsnəyə tü rk -
lər «ı-sjs
k ö p kök», oğu zlar isə
£ k ö m kök» d e
y ir b r ki, h ə r ikisi «göm göy» m ənasındadır.
T ü r k b r sö zün ilk hərfı olan
ke hərfini
p ib b irb şd irə rə k «
4
^ köp»
d em işb r. Bu, m übaliğə ədatıd ır, sonra isə rəngin adını əla-
və edərək « ‘-sj*
4
^ k ö p kök» d ey irb r. O ğ u zlar ^ p hərfini
m hərfinə çevirərək « ‘■Xs* ^ köm kök » dem işlər, «tünd
göy» dem əkdir.
S arı nəsnəyə
sarığ», tü n d sarı nəsnəyə isə
4"-“ sap sarığ» d e
yilir. « £ > - sarığ» sö zü n ü n o* s hərfi
4 1
p ilə birləşdirilm iş,
b e b lik b , m übaliğə yaradılm ış, sonra rəng bildirən söz
əlavə edilm işdir. Eləcə də, boş yer, açıqlıq üçün « j^yazı»
deyilir. B u ra d a şid d ət dərəcəsi y aratm aq ü çü n « ıj ji
44
yap
yazı» deyilir. B ütün m übaliğələr b eb d ir, lakin
4
p hərfini
o* s-уэ çevirm ək üm um i q ay d a deyildir.
ü
" T a s : h ər nəsnənin pisi, bayağısı. O ğuzca. « J ^ o "
л bu at tas tə-
gül = bu a t pis deyil».
T u s - t u s : keçə və ya p a lta r kimi yum şaq nəsnəyə v u ru lan za
m an çıxan səsi bildirir. «csJJ o**
0
“ tu s-tu s u rd u = tıp-tıp
vurdu».
Divanü lüğat-it-türk
343
К э s: h ər hansı nəsnənin b ir parçası.
jjj
bir kəs ətm ək =
bir p a rç a çörək».
К э s: kəsək, q u ru d u lm u ş gil parçası. A bdəstdən so n ra b u n u n la
tə m izb n ilir.
t > 4 K i s : qad ın . «Lf^ 4
an ın q kisi = o n u n arvadı». Bəziləri bunu iza-
fətlə iş b d ir b r :
tw B о ş: boş, sərbəst, azad. «J&i
1J 4 boş yılkı = başıboş buraxılm ış
heyvan sürüsü».
t r t В
о ş:
b u sö zd ən alın araq
J ol iş b r boş» deyilir ki, «o
q ad ın boşdur», (o, qad ın ı boşadı, buraxdı, u n u td u dem ək-
dir).
l w B o ş : «&•& u -j Jä j( ol kul boş k ıld ı= o , qu lu n u , k ö b sin i azad etdi».
c w B o ş : yetkin y aşd ak ı subay a d am a d a «u*1 boş» deyilir. H əm in söz
bu m əsəldə də işb n m işd ir: j 3i is <_SüU (Ju boş nənqgə
idhi b o lm as= b o ş bu rax ılan m ah n yiyəsi olm az». Bu söz öz
m alını q o ru m ası vacib olan adam üçün deyilir.
ü " T ü ş: d ay an a ca q , yolçuluq zam anı d u ru lacaq yer və zam an. Bu
sözdən alın araq
<
j
-
j
tüş ödi» deyilir ki, «du ru lacaq
zam an» dem əkdir.
u** Ç э ş: firuzə. Bu şeir p arçasın d a da işbnm işdir:
0 -4 JAf (J'J— i
(jİıä
Jl
j
Sİ
au
J Ä \ J j i — JJj
J S & J i ü j ' ö - * С
у
« Y ara ttı yaşıl çəş,
Saw urdu ü rü n q kaş,
Tizildi k arak u ş,
T ü n -k ü n üzə y ü rkənür».
344
Mahmud Kaşğari
Y aratd ı yaşıl çeş,
Səpdi ağ qaş,
D ü zü ld ü q araq u ş,
G ecə-gündüz üzərinə ö rtülür.
(S əm adan bəhs edərək deyir: ulu ta n rı yaşıllıqda fıruzə kim i olan göyü
y a ra td ı, göyə ağ yəşim daşı kim i daş-qaş səpdi, göydə
Q a ra q u ş [Y upiter] u ld u zu kimi u ld u zlar dü zd ü , gecə ilə
g ü n d ü z bir-birinin üzərinə ö rtülür).
t f e <_£?■ Ç i ş - ç i ş: qadın uşağı siyitm ək istədikdə belə deyir. M inici
də q açışd an so n ra atı siyitm ək istədikdə belə deyir.
o V S
1
ş: şiş. T u tm a c adlı yeməyi dü zm ək üçü n işlədilən nəsnəyə də
s ı ş »
deyilir.
о -s К u ş: b ü tü n q u şların ü m u m i adıd ır. B u n lard an bir qism i ayrılır.
ü ^ K u ş : «o^
ü rü n q kuş
=
ağ şah in , laçın».
t ^ K u ş : « ı j&'Js k a r a k u ş - dovşancıl, berkut».
ü ^ K u ş :
təwi kuş = dəvəquşu».
ü ^ K u ş :
«o-ä К u ş: «o-ä Jjl ıl kuş = ağ b ab a , [q artalın bir növü]».
o-ä К u ş: «
K ara k u ş = M üştəri uldu zu » 260. Bu ulduz doğarkən
« ^ j i j (jlS Ijä K ara k u ş toğdı» d ey irb r. О, sübh çağı doğur.
ü ^ K u ş : «<_$ Ijä k a rak u ş = dəvə ay aq ların ın ucu». O ğuzca.
( j i ä K u ş : «o-aja kız kuş» tü k b rin in rəngi buqələm una bənzəyən, açı-
la n d a rəngdən rəngə çalan bir q u şun adıdır.
iM К ı ş: qış. Bu m əsəldə də işb n m işd ir: « ^ i
kış k o n u k ı ot = qı-
şın q o n ağ ı o d d u r, atəşdir».
260 Karakuş Yupiterin türkcə adıdır. Bu ulduzun türkcə digər adı Onqaydır. Təfsilat
üçün bax: Ram iz Əskər. Q utadğu Bilig. Bakı, Elm, 2003, s.88-89.
Divanü lüğat-it-türk
345
T ə f: al, h iy b . Bu a ta la r sözündə də işbnm işdir: « £ jl M? ^
J л Ь-Л awçı neçə tə f bilsə, adhığ an ça yol bilir = ovçu
neçə al bilirsə, ayı d a о qədər yol bilir».
<-**• Ç
Dostları ilə paylaş: |