Fanidan tayyorlangan o`quv-uslubiy majmua «Vatan tarixi» kafedrasi professor-o`qituvchilaringing yig`ilishida muhokama qilingan va foydalanish uchun tavsiya etilgan

chorikorlar
va 
jamoa dehqonlari
tashkil etgan. Qishloqlar 
jamoa
yoki 
kariya 
deb 
yuritilgan. Uning mulki butun jamoa ahliga qarashli bo‘lgan.
XVasrda ziroatchilar qanday yer-mulklarida yashab, ekin 
ekishlariga qarab hiroj to‘laganlar. Ular asosan to‘rt turga -
1.
Davlat yerlarida ishlovchi ziroatkorlar yoki muzoriylar. 
2.
Xususiy mulk yerlarida ishlaydigan ziroatchilar yoki muzoriylar. 
3.
O‘z yerlarida ishlovchi ziroatchilar yoki muzoriylar. 
4.
Vaqf yerlarida ishlovchi ziroatchilar yoki muzoriylarga bo‘lingan. 
Temuriylar davrida soliqning asosiy turi - xiroj bo‘lgan. Obikor 
dehqonchilik yerlaridan davlatga to‘lanadigan asosiy soliq “
xiroj”
(moli 
xiroj) bo‘lib, bu soliq dalalarda hosil to‘liq yetilib, maxsus soliqchilar 
tomonidan to‘lanishi lozim bo‘lgan xirojning miqdori belgilab 
berilgandan so‘ng to‘langan. Soliq pul bilan yoki mahsulot tarzida ham 
to‘lanishi mumkin bo‘lgan. Soliq umumiy hosilning 3/1 qism miqdorida 
bo‘lgan. Bog‘lardan tanobona solig‘i olingan. Shuningdek, jon solig‘i, 
ulog‘, begar ham asosiy soliq turlaridan hisoblangan.
Mag‘lub shahar aholisidan 
sari shumor
(jizya) olingan. Mamlakatlar 
xavf ostida qolgan vaqtda favqulodda soliq-
avorizot
yig‘ib olingan. 
Amir Temur va temuriylar davrida nafaqat Movarounnahr, balki 
Sharqning eng yirik shaharlari hisoblangan Samarqand, Buxoro, 
Toshkent, shuningdek temuriylar davrida yirik iqtisodiy-siyosiy va 
madaniy markazlarga aylangan Shohruhiya, Termiz, Shahrisabz, Qarshi 
va boshqa bir qator shaharlar yirik iqtisodiy markazlarga aylandi. Bu 
shaharlarda o‘rta asr hunarmandchiligining barcha turlari rivoj topdi va 
taraqqiy etdi.
Hunarmandchilik sohasida asosiy ishlab chiqaruvchi ijtimoiy toifa 
erkin hunarmandlar bo‘lgan. Ular shaharda yashovchi savdogarlar bilan 
bir qatorda madaniy markazning o‘rta hol vakillari sanalganlar. 
Do‘kondor va hunarmandlardan